Demokracja Surmeńska

Królestwo Surmeńskie

Dewiza: Ukor tenn Nato. Ghuto izan loonar (Jesteśmy częścią Narodu. Nie niszczmy, lecz budujmy.)
(o fladze)	(o godle)
Pełna nazwa:	Królestwo Surmeńskie
Języki urzędowe	Surmeński, Polski
Powierzchnia	247 500km²
Stolica	Nowa Menia
Ustrój polityczny	Monarchia Konstytucyjna
Głowa państwa	Król Pavel Zepp I
Szef rządu	Król Pavel Zepp I
Główna religia	SKCh
Uzyskanie niepodległości	Wrzesień '05
Waluta	1 Gon = 100 Aonów
Hymn państwowy	"To Surmenia"
Kod wg. FPM	SUR

Surmenia - jedno z polskich państw wirtualnych. Powstało we wrześniu 2005 roku jako republika. 8 kwietnia 2006 roku Surmenia stała się królestwem. Władzę objął Pavel Zepp I - obecny Król Surmenii

Etymologia nazwy państwa

Nazwa "Surmenia" pochodzi od francuskiego "Sur" czyli "Na", a "Menia" od nazwy pierwszej stolicy Surmenii. Przypuszczalnie nazwa ta została nadana przez to, że Menia była pierwszą stałą osadą założoną przez Polską Kolonię Surmeńską. Nazwa "Surmenia" obrazuje miejsce, na którym zbudowano zalążki Surmenii i od którego zaczął się rozwój tego kraju.

Historia

POCZĄTKI: Pierwsze wzmianki o Archipelagu Surmeńskim pochodzą z 2000r p.n.e, gdy to greccy żeglarze przedarli się przez Morze Śródziemne i dotarli na rozszalały Ocean Wirtualny. Tam znaleźli wyspę "o klimacie spokojnym, jakby ktoś postawił raj wokół Tartaru." Po paru dniach postanowili się na niej osiedlić. Powstała tam wspólnota filozofów, którzy powołali Radę Surmeńską (stąd nazwa państwa). Rada ta sprawowała władzę na wyspie. Z czasem na wyspie wykształciła się wiara w jednego boga.

ROZBICIE PLEMIENNE: Przez następne setki lat pogłębiała się wewnętrzna nienawiść kulturowa. Ze społeczności filozofów powstały grupy mordujących się między sobą barbarzyńców. Podzielili się oni na wiele plemion władanych przez szalonych wodzów. Rada sprawowała wtedy władzę symboliczną na tzw. Neutralnym Terytorium do czasu, aż jej członkiem został Kaharon I - potomek kapitana wspomnianego okrętu. Na specjalnym zebraniu Rady wygłosił słowa, dzięki którym mieszkańcy wyspy przejrzeli na oczy świetlaną prawdę o świecie ich otaczającym. Wygłosił następujące słowa: Haat recum he de ghaato! Nuol kii jopuun-Nato gurehh aa Voogah pjuun-op de poador! Ukor tenn Nato. Ghuto izan loonar. co oznacza: Dosyć tych nikczemnych posunięć! Stwórzmy w imię Narodu i Boga jednolite i równe dla wszystkich państwo! Jesteśmy częścią Narodu. Nie niszczmy, lecz budujmy.

Podboje Polskiej Kolonii Surmeńskiej

POLSKA SURMENIA: Historia Surmenii urywa się do momentu, gdy polska wyprawa naukowa z powodu burzy zatrzymuje się na wyspie. Było to w 1934 roku. Następnego dnia znaleźli opuszczone miasto a także tablice z wyrytymi w języku starosurmeńskim i greckim słowa Kaharona I-go i innych filozofów. Wyspę nazwali Surmenią na cześć antycznej Rady, która mimo trudności zjednoczyła państwo. Obliczając jej powierzchnię odkryli, że wielkością dorównuje Polsce (z okresu 20-lecia międzywojennego). Dlatego też archipelag ten zwie się Archipelagiem Surmeńskim. Polacy nazwali swoje państwo Polską Kolonią Surmeńską i osiedlili się tam ze względu na idealne warunki klimatyczne.

WOJNA POLSKO-BARBARZYŃSKA: W trakcie dalszej eksploracji wysp okazało się, że jest ona zamieszkana przez ludy barbarzyńców. Przez następne 10 lat Polska Kolonia Surmeńska toczyła boje z liczebną lecz słabo rozwinętą hordą barbarzyńców. W 1945 roku Surmenia była pod całkowitą kontrolą Polskiej Kolonii Surmeńskiej. W tym czasie Polacy mieszkający w Surmenii i rdzenni mieszkańcy tej wyspy porzucili swoją dotychczasową tożsamość narodową i założyli nowe państwo - Republikę Surmenii.

WOJNA Z ZSRR: 22 października 1950 roku wyspa została ponownie odkryta przez okręty wojskowe ZSRR. Tydzień później Surmenia została zaatakowana przez armię ZSRR uderzając najpierw na Nową Menię. Oprócz tego Surmenia stoczyła bitwy w Brodorni, Tapneii i najkrwawszą z nich - w Aurei. Po długich starciach, władze Surmenii i ZSRR podpisały rozejm. W zamian za zaprzestanie walki, Surmenia oddała część Wysp Centralnych ZSRR, które utworzyło tam Socjalistyczną Republikę Surmenii władaną przez namiestnika z Rosji. Prezydium Republiki Surmenii, by uniknąć wszelakich pomyłek, dekretem z 1 listopada 1953 roku zmieniła nazwę państwa na Demokratyczną Republikę Surmenii. Łącznie w wojnie z ZSRR zginęło ok. 150 000 ludzi.

Surmenia po rozejmie z ZSRR

SOCJALISTYCZNA REPUBLIKA SURMEŃSKA: Mieszkańcy SRS byli wrodzy względem nowych władców. Nie podobała im się wszechobecna cenzura, do której nie byli przyzwyczajeni w Republice Surmenii. Wielu obywateli SRS wyemigrowało do Republiki Surmenii, a inni próbowali obalić władzę namiestnika. Po wielu próbach zamachu stanu, wierna SRS pozostała tylko wyspa Brodornia jednak z powodu zapadającej się Gospodarki SRS, w roku 1960 państwo te ogłosiło upadłość i zostało włączone do Republiki Surmenii.

CZASY OBECNE: W 2005r. prezydentem został Pavel Zepp, który jako senator zdobył zaufanie wśród mieszkańców Surmenii m. in pomysłem na oddanie ostatecznego zdania dotyczącego uchwalenia ustaw mieszkańcom Surmenii. Od 2006r. Surmenia jest republiką demokratyczną bezpośrednią.

W Surmenii trwał zastój, którego powodem był brak zainteresowania nowym ustrojem. Wielu obywateli wyemigrowało do innych krajów. Aby ratować Surmenię i na przyszłość ją umocnić, postanowiono zmienić ustrój na monarchię konstytucyjną, która weszła w życie dnia 8 kwietnia 2006 roku25 maja 2006 roku w Surmenii rozpoczęła sie akcja, szerzej zanana jako Niebieska Rewolucja. Zakończyła się 9 czerwca. Pod koniec czerwca br. w Surmenii odbyły się wybory do Senatu I kadencji. 11 lipca w dość kontrowersyjnych warunkach została uchwalona nowa konstytucja.

Ustrój polityczny

Surmenia jest monarchią konstytucyjną od 8 kwietnia 2006 roku. W państwie obowiązuje konstytucja z 2006 roku. Obecnym Królem jest JKM Pavel Zepp I.

Urzędnicy państwowi:

• Król Surmenii - JKM Pavel Zepp I
• Minister Finansów - hr Milka Montec
• Dyrektor Urzędu ds. Masowego Przekazu - hr Susanne MlyneQ Furpho
• Sędzia Główny (p. o. Ministra Sprawiedliwości) - hr Susanne MlyneQ Furpho
• Minister Spraw Wewnętrznych i Zagranicznych - hr Tomasz DrabikPany
• Minister Obrony Narodowej - Gadziol

Na terenie monarchii działają 2 partie polityczne: Nowe Ugrupowanie Surmeńskie (NUS) i Demokratyczny Front Surmenii (DFS).

Podział Administracyjny

Mapa administracyjna Surmenii

Królestwo Surmeńskie jest podzielone na Cztery okręgi Administracyjne:

• Kraj Królewski ze stolicą w Nowej Menii
• Kraj Centralny ze stolicą w Arrakonii
• Kraj Zavarski ze stolicą w Menii
• Kraj Opradzki ze stolicą w Aurei

Gospodarka

Jak na młode państwo, gospodarka Surmenii jest dobrze rozwinięta. W ciągu miesiąca od przekształcenia się Republiki w Monarchię, Surmenia zdążyła otworzyć bank, rejestr przedsiębiorstw i strony dwóch miast.

Na terenie Surmenii działają dwie korporacje: Skarb prywatny SA i Zepp Holding, które posiadają takie ciekawe firmy jak: "ElDorado Corporation" (Skarb Prywatny, firma zajmująca się sprzedażą działek), czy "SurTV" (Zepp Holding, pierwsza telewizja Surmeńska nadająca programy we Flashu).

21 Maja 2006 roku uruchomiono KRIF dzięki któremu można założyć dowolną firmę, bądź instytucję.

Geografia

Błąd przy generowaniu miniatury: Brak pliku

Mapa Surmenii

Surmenia leży w strefie klimatycznej śródziemnomorskiej. Zima jest bardzo łagodna i temperatura nie spada poniżej 0°C. Od listopada do kwietnia występują największe opady deszczu. Nie ma klimatycznej zimy.

W Surmenii rosną takie rośliny jak: karłowate dęby, oleander, mirty, jałowce, wawrzyny, wrzośce, pistacje, pinie i wysmukłe cyprysy. Surmeńczycy uprawiają głównie oliwki, figowice i winorośle.

Budowa geologiczna składa się ze skał wapiennych z silnie zaznaczoną krasowością.

W Surmenii żyje mnóstwo zwierząt. Najczęstsze okazy jakie można spotkać podróżując po Surmenii to: daniele, kozice, koziorożce, flamingi i liczne gatunki nietoperzy.

Język

Jest on bardzo zbliżony do języka Polskiego, choć akcentem podobny np. do języka rosyjskiego. Przez większośc Surmeńczyków jest uznany bardziej za gwarę niż osobny język. Dlatego też posługują się nim głównie w prywatnych spotkaniach.

Język surmeński powstał ze względu na chęć stworzenia odrębnej kultury surmeńskiej poprzez język inny niż język polski.

Alfabet języka surmeńskiego: a, a', b, c, c', č, d, d', e, e', f, g, h, i, j, k, l, l', m, n, n', o, o', p, r, r', ř, s, s', š, t, u, v, y, z, z'

Wymowa znaków diaktrycznych i spotykanych dwuznaków:

• A' - jak polskie "Ą"
• C' - jak polskie "Ć"
• Č - jak polskie "Cz"
• D' - jak polskie "Dz", oprócz tego zastępuje "Dź" i "Dzi"
• E' - jak polskie "Ę"
• Hh - jak polskie "Ch"
• L' - jak polskie "Ł"
• N' - jak polskie "Ń"
• O' - jak polskie "Ó"
• R' - jak polskie "Ż"
• Ř - jak polskie "Rz"
• S' - jak polskie "Ś"
• Š - jak polskie "Sz"
• V - jak polskie "W"
• Ni - jak polskie "Ni"
• Si - jak polskie "Si"

UWAGA! w języku surmeńskim NIE MA znaku "w"! Jako zamiennik stosuje się znak "v" wymawiany jak znak "w".

Niektóre zwroty, słowa i wyrażenia różnią się od tych z języka polskiego. Oto one: Dzień Dobry - Dobryd'en' (Dobrydzeń) Witam - Dobrodošli (Dobrodoszli) Do Widzenia/Do zobaczenia - Doved'en'a (Dowedzeńia) Tak - Ta Nie - Ne Uwaga (Ostrzeżenie) - Pozor Się - Se Życie - Řivot (Rziwot)

Wszystkie rzeczowniki w formie narzędnika z poprzedzonym "w", mp. "W Domu" piszemy razem, np: vdomu vpracy vškole

Święta Panstwowe

Święta państwowe

Data	Polska nazwa	Oryginalna nazwa
1 stycznia	Nowy Rok	Novy Rok
11 marca	Urodziny Jego Królewskiego Majestatu	Urod'ny Jego Kro'levskiego Majestatu
8 kwietnia	Święto Narodowe	S'vie'to Narodove
11 lipca	Dzień Uchwalenia Nowej Konstytucji	Dnes Uhhvalenia Novej Konstytucji
1-7 września	Tydzień Surmenii (Święto Rocznicy Powstania)	Tydnes Surmenii (S'vie'to Ročnicy Povstania)
25-26 grudnia	Boże Narodzenie	Bor'e Narod'enie
31 grudnia	Noc Sylwestrowa	Noc Sylvestrova

Linki

• Oficjalna strona Surmenii
• Oficjalne Forum Królestwa Surmeńskiego
• Pierwsza strona Surmenii (republika)
• Stolica Surmenii - Nowa Menia
• Dawna stolica Surmenii - Menia
• Strona miasta Premiepolis
• Strona DFS - partii Surmeńskiej
• Strona NUS - partii Surmeńskiej
• Muzeum Narodu Surmeńskiego
• Strona Surmeńskiego Kościoła Chrześcijańskiego