Język imburdzki

Język imburdzki (im. ling-imburkisse) - język pocodzenia indoeuropejskiego, wyodrębniony na gruncie języka francuskiego i niemieckiego. Jest językiem narodowym imburdczyków i flumandczyków. Wyodrębnia się 3 dialekty imburdzki właściwy, imburdzki-germański i etnodialekt flumandzki. Jest językiem urzędowym Królestwa Imburii

Alfabet i wymowa

Aa Bb Cc Dd Ee Ff Gg Hh Ii Jj Kk Ll Mm Nn Oo Pp Qq Rr Ss Tt Uu Vv Yy Zz

Wymowa

• E jest nieme na końcu wyrazu
• G wymawiane jest jako polskie ż, w dialekcie flumandzkim jak sz
• H jest nieme
• Y jest nieme

Dwuznaki

• ai jak ei w Imburgii Północnej

• ch wymawiane jak sz
• ll wymawiane jak j
• ss wymawiane jak ts

Gramatyka

Rodzajnik

• an - nieokreślony męski, l określony męski
• ane-nieokreślony żeński, la określony żeński (l')
• dess - rodzajnik liczby mnogiej

Rzeczownik

• an roie (król) - dess roies (królowie)
• ane garten (ogród) - dess gartens (ogrody)

Czasownik

w bezokoliczniku z końcówką -ar (np. roiear - rządzić) czasowniki zwrotne przed czasownikiem występuje słówko su (np. su pellar - nazywać się)

Odmiana czasownika być (eter)

Je sis- ja jestem

To es-ty jesteś

Sil/ la est - on/ona jest

Nois sisonss

Tois sisanss

Sils/sils etearat

Odmiana regularna w czasie teraźniejszym

l.poj

1. -s np. roies
2. -n np. roien
3. -e np. roiee

l.mng

1. -is np. roieis
2. -ses np. roieses
3. -es np. roiees

Tekst przykładowy

Ojcze nasz

Peere noi, qel es ou Cille

Sanktis sus nome toi,

eter raiminge toi

eter verdon toi

En la Cille e sou Terre

Panem noi girg gab nois por guereg-gir

E pardon nois noi sondes

qele nois pardon noi sondegess

E nonkonditure nois por sonde

E souv nois por mouvages.

Amen.