Kiriańczycy

Znani Kiriańczycy
Kiriańczycy Zeslawinizowani Kiriowie
Pochodzenie etniczne	Kiriowie
Populacja	ok. 47 750 300
Miejsce zamieszkania	Kiriania: 44 100 000 Hawiland: 2 127 000 Fenocja: 1 398 300 Insulia: 55 000 Edelweiss: 50 000 Muratyka: 20 000
Język	Kiriański
Religia	Kiryzm
Pokrewne	Amatorzy

Kiriańczycy, (kir. Kirianóoj) - zeslawinizowany naród kiryjski zamieszkujący najbardziej licznie Kontynent Północny, zwłaszcza Kirianię i Hawiland. Najbliżej spokrewnieni z Amatorami. Posiadają własny język.

Miejsce zamieszkania

Kiriańczycy zamieszkują Nizinę Imperatorską, tereny między Kirianopolem a Victoriacity, prawie cały półw. żelabrański, Ered Carn, a także: Serteńszczyznę w Hawilandzie, czy południową część Xoru. Są też rozproszeni po prawie całym Westlandzie, Edelweiss czy Koribii.

Pochodzenie

Kiriańczycy pochodzą od starożytnych Kiriów z wyspy Voximy. Mieli oni w XI wieku mieli swoje państwo na terenie dzisiejszej Kirianii, jednak już na początku XII w. zostało ono rozbite przez Słowian przybyłych ze wschodu. Wtedy też Kiriowie się podzielili, jedna część rozpoczęła wieloletnią wędrówkę po Nordacie, natomiast druga przyjęła zwierzchnictwo słowiańskie i dała początek przyszłym Kiriańczykom.

Kształtowanie się kiriańskiej świadomości narodowej

We wczesnym średnioweczu państwa-miasta kiriańskie przynależały politycznie do "słowiańskiego świata", a więc po prostu słowiańskiej strefy wpływów. Nazywano ich wtedy Słowianami Zachodnimi pomimo różnic kulturowych. Wraz z erą podbojów Kiriannosu pozostałe państwa-miasta wpadły w strefę wpływów tego królestwa, tworząc "kiriannoski świat". Mówiło się wtedy o takim mieszkańcu kiriannoskiego świata po prostu Kirian. W tym okresie definicja Kiriana była bardzo luźna - mógł nim zostać każdy, wyrażający taką chęć i używający kiriańskiego. Spowodowało to przeniknięcie dużej ilości barbarzyńskiej krwi, co odbiło się w przyszłości. Podczas kryzysu Kiriannosu różnice znów się pogłębiły i wzmógł się również prowincjonalny patriotyzm, wobec czego określenie "Kirianin" praktycznie umarło. Odżyło jednak już jako "Kiriańczyk" w połowie XIV wieku, wraz z zawiązaniem unii realnej między Królestwem Kiriannosu i Królestwem Archipelagu (Abachazją) - Kiriańczyk był stosowany w opozycji do Abachaza, uznanego za najeźdźcę pomimo legalnie zawartej unii. Dzięki temu zacieśniły się więzi pomiędzy państwami-miastami i po opuszczeniu unii kiriannosko-abachaskiej możemy już mówić o narodzie kiriańskim, skupionym w Królestwie Kiriańskim.

Kwestia Kresów Kiriańskich i pankirianizmu

Kresy Kiriańskie, czyli tereny zachodniego Hawilandu, przynależały historycznie do ziem kiriańskich. Hawilandzkie krainy takie jak Serteńszczyzna czy Klakczyzna do dziś pozostają pod głębokim wpływem Kiriańczyków, których łącznie jest w Hawilandzie ponad 2 miliony. Oczywistym są zatem tarcia kulturowe na tych obszarach i wystąpienia Kresowian żądających większej autonomii, które czasem mogą się przerodzić w lokalne bunty, tak jak to miało miejsce w Serte w 2022, który to zapoczątkowany został kampanią reklamową "Gdzie są TE kresy? Kiedyś - były. Teraz - nie ma", których autor do dziś pozostaje nieuchwytny. Niesłabnącą popularnością cieszy się na tych terenach Gwardia Kresowa, czyli działająca nielegalnie milicja złożona z ochotników kiriańskiego i uhraińskiego pochodzenia. Współpraca Kiriańczyków i Uhraińców jest na Kresach bardzo silna, obie bowiem nacje łączy dużo bliższa więź kulturowa niż z Hawilandczykami.