Imperium Aztec

Imperium Aztec jest polskim państwem wirtualnym osadzonym w realiach cywilizacji azteckiej z okresu jej największego rozkwitu. Dniem uznawanym za początek istnienia Imperium jest 9 września 2011 r. natomiast pierwsze poważne przygotowania rozpoczęte zostały 19 sierpnia.

Imperium Aztec
Imperium Aztec

Plik:brak	Plik:brak
Język(i) urzędowe	polski
Stolica	Tenochtitlan
Ustrój polityczny	Teokracja
Głowa państwa	Huey Tlatoani Nezahualcoyotl II
Szef Rzadu	brak brak
Religia państwowa	brak
Uzyskanie niepodległości	9 września 2011
Waluta	brak
Hymn państwowy	brak
Kod samochodowy	brak
Domena internetowa	aztec-empire.net

Historia

Oficjalną datą powstanie Imperium Aztec jest dzień 9 września 2011 r. Wtedy to Nezahualcoyotl II rozpalił ogień na znak rozpoczęcia nowej 52 letniej ery dając początek odrodzonemu państwu azteckiemu. Jednak mówiąc o początkach Imperium nie można zapomnieć o wydarzeniach które były decydujące dla jego powstania.

W marcu 2010 r. ostatni legalny premier Cesarstwa Aztec Aconahuac podjął próbę reaktywowania tego historycznego państwa, jako Montezuma IV. Inicjatywa ta spotkała się z międzynarodową dezaprobatą głównie ze względu na brak zgody twórcy oryginalnego Cesarstwa, Montezumy III. Po ukazaniu się jego oficjalnego stanowiska [1] w którym zadeklarował ciągłość swej władzy a także zasugerował możliwość odbudowy Cesarstwa, Montezuma IV wycofał się ze swoich ambicji i słuch po nim zaginął.

Od tego czasu minął ponad rok a Cesarstwo nie wznowiło swojego aktywnego istnienia. Nezahualcoyotl II uznał, że marnowanie potencjału azteckiej kultury w wirtualnym świecie nie może trwać dłużej i chociaż sam nigdy nie był związany z Cesarstwem rozpoczął pracę nad stworzeniem państwa będącego jego cywilizacyjną kontynuacją. W ten sposób nadszedł 9 września 2011 r.

Władza

Najwyższą władzę w imperium sprawuje Tlatoani stołecznego miasta Tenochtitlan (Huey Tlatoani). W chwili obecnej oznacza to pełnię władzy we wszystkich wymiarach i praktycznie opis ten wyczerpuje temat na dzień dzisiejszy.

Kierunkiem w którym Imperium zmierza jest państwo z silnym władca podejmującym decyzje w uzgodnieniu z przywódcami największych miast oraz klanów stolicy. Niebagatelną rolę bedą również odgrywać kapłani Tlaloca i Huitzilopochtli. Relacje pomiędzy tą grupa nie powinny być jednak ściśle narzucone prawnie. Decyzje bedą oni podejmować wspólnie w dyskusji jednak trzeba wprost powiedzieć że decydujące słowo należeć będzie do Huey Tlatoaniego.

Prawo

Prawo Imperium Aztec jest prawem zwyczajowym i precedensowym nie podlegającym kodyfikacji. Wszystkie sfery życia podporządkowane są tradycji i ogólnie przyjętym normom których poznanie i interpretacja nie są trudne.

Najcięższe przewidziane kary to śmierć oraz wygnanie (praktycznie równoznaczne ze śmiercią). Od ukarania winnego ważniejsze jest zadość uczynienie szkody a więc jeżeli tylko jest to możliwe osądzony naprawia z nawiązką szkodę materialną a jeżeli nie jest w stanie zostaje niewolnikiem poszkodowanego. Najsurowiej karane są morderstwo, zdrada, wykroczenie przeciwko Bogom oraz działalność antyspołeczna.

Ochronie prawnej podlegają wszyscy, w tym niewolnicy, z wyjątkiem obcokrajowców.

Funkcję sędziów sprawują Tlatoani poszczególnych miast. Ich wyroki nie podlegają procedurze odwoławczej jednak Huey Tlatoani zachowuje prawo zmiany wyroku w przypadku jego jaskrawej niesprawiedliwości bądź na znak otrzymany od Bogów i potwierdzony przez kapłanów.

Wojsko

Wojsko Imperium odzwierciedla podstawową organizację społeczną. W jego skład wchodzą wszyscy mężczyźni zdolni uczestniczyć w działaniach wojennych mający conajmniej 15 lat. Na czas wojny hierarchia cywilna obejmuje analogiczne stanowiska w wojsku, tak więc wodzem armii danego miasta jest jego Tlatoani.

Najmniejszy oddział liczy 20 osób nie licząc specjalnych grup zadaniowych mogących skłądać się z 4-6 osób. Oddziałom takim, oraz o jeden szczebel większym 200-400 osobowym, dowodzą najczęściej członkowie "rycerskich" zakonów - Orłów, Jaguarów lub Strzał. Oddziały te łączą się w jeszcze większą całość pod dowódctwem lidera klanu. Tak jak i w polityce wewnętrznej tak i w wojsku klany podlegają dalej naczelnikowi dzielnicy tworząc swego rodzaju dywizję.

Podstawowym wyposażeniem wojowników są oszczepy miotane z pomocą atl-atl, drewniane maczugi z obsydianowymi elementami oraz łuki i cięższe oszczepy do walki bezpośredniej. Do ochrony przed ciosami przeciwnika wykorzystujemy na ogól zbroje i tarcze z plecionej trzciny kryte skórą oraz kombinezony z pikowanej bawełny których odporność zawsze niemile zaskakuje naszych aroganckich przeciwników.