Język micropolitański

Szablon:Język Szablon:Mikropolis Język micropolitański - język który wyewoluował ze staromikropolitańskiego w wyniku mieszania się różnych kultur. Obecnie podstawy gramatyki opierają się na sanskrycie, zaś słownictwo oprócz z polskiego czerpie także z języków semickich i języka hiszpańskiego.

Alfabet

Pierwotny

Pierwszym alfabetem służącym do zapisu języka było pismo votutuhi (staromikr. stworzone samo z siebie), według legendy jego twórca, miał zobaczyć ogniste znaki na niebie, po czym je zanotować i ułożyć z nich alfabet. Inna teoria głosi iż przyśniły się te znaki, a jeszcze inna, że zostały dostrzeżone na skrzydłach anielskich.

Pierwotny alef-bet mikropolitański

Dewanagari

Wraz z pojawieniem się hinduizmu na wyspie, zaczęto stosować do zapisu języka mikropolitańskiego pismo hinduskie. Sam język przeżył także okres silnych zapożyczeń z sanskrytu. Dzięki temu, język ma strukturę uporządkowaną. Co ciekawe, pismo wykorzystywane do zapisu mikropolitańskiego, nie musi posiadać poziomej linii nad każdą literą (matra).

Wyrok skazujący na śmierć, za propagowanie buddyzmu

Tajski

W związku z licznymi misjami organizowanych przez pomniejszych buddyjskich książąt, opracowano sposób zapisywania języka mikropolitańskiego alfabetem tajskim, co w związku z ostrym sprzeciwem Numady się nie udało.

Arabski

Alfabet arabski zdominował język na najdłuższy okres czasu. Wiązał się on z najazdem arabskim na wyspę. Głównymi problemami, we wprowadzeniu języka był brak dźwięków, występujących w języku mikropolitańskim, w abdżarze arabskim. Próbka tekstu:

بالإضافة إلى العديد من المناطق الأخرى اҹلمجاورة
كإيران وتركيا وتشا۩د
 ومالي والسنغال. اللغة الשعربية هي
 أكبر فرع من فروع اللغات ال
سامية وتشبه إلى حد كҹبير، من ناحية البنية و
المفردات 
وغيرها
، لغاשت سام۩ية أخرى كالآرامية والعبرية
 والأمهرية. ۩للغة العربية أهمية قصوى لدى
 أتباع 
الديانة الإسلامية، فهي لغة مصدري التشرҹيع الأساسيين في الإسلام:
 القرآن،
 والأحاديث النبשوية المروية عن
 الرسول محمد بن عبد الله صلى
 الله عليه و سلم، ولا تتم الصلا
ة في الإسلام وعبادا۩ت أخرى 
إلا بإتقان بعض من كلمات
 هذه اللغة. إثر
 انتشار الإسلام، وتأسيسשه دولا، ارتفع
ت مكانة اللغة العربية، إذ أصبحت لغة السياسة

Komentarz:

• Znaki nietypowe dla klasycznego arabskiego, typu ש, ۩ czy ҹ
• Zaniechanie ortografii
• Nikły wpływ na gramatykę

Cyrylica

Car Mikołaj I Romanow, planował podbić wyspę, dla tego też, stworzył cyrylicę do zapisywania języka mikropolitańskiego.

Cyrylica
Аа A (a)	Бб Be (b)	Вв We (v)	Гг Gie (g)	Дд De (d)	Ђђ Dzie (đ)	Ее Je (ê)	Ёё Jo (ë)
Жж Że (ž)	Ѕs Dz (ẑ)	Зз Ze (z)	Ии I (i)	Йй J (I krótkie) (j)	Кк Ka	Лл El (l)	Мм Em (m)
Нн En (n)	Оо O (o)	Пп Pe (p)	Рр Er (r)	Сс Es (s)	Тт Te (t)	Уу U (u)	Фф Ef (f)
Хх Cha (h)	Цц Ce (c)	Чч Cze (č)	Џџ Dże (ẑ)	Шш Sza (š)	Щщ Szcza (ŝ)	Ээ E (è)	ﷲ Allah (Allah)

Próbka tekstu:

Корона Султанату Малего Кпаю

Nie udało to się ze względów oczywistych, Micropolis nigdy nie należało do Rosji, a sam car musiał odłożyć najazd na czas bliżej nieokreślony, z powodu Wojny Krymskiej.

Łaciński

Dawny

Alfabet micropolitański powstał na bazie łacińskiego, jednakże zawiera charakterystycznie dla siebie znaki diakrytyczne. Z uwagi na dużą trudność jaką sprawiało przyswojenie go sobie, został zreformowany.

Głoska	Nazwa	Znaczenie	Wymowa
a	Allah	Bóg	a
ā	ātrאbka	rodzaj potrawy	ą
b	bharat	królestwo	b
c	cabaqo	kundel	s
ŋ	ŋiatanq	misjonarz	cz
d	dalat	Arab	d
∂	∂akoloc	ateista	ś
e	elenk'	Grek	e
ē	ēcq	gęś	ę
ə	əma	owad	ć
f	pher ha	faraon	f
g	gohnhn	moneta	g
ğ	ğğ	deszcz	dz, dź albo dż
h	hamsa	niemowa	niemie (rodziela samogłoski)
i	iudehoc	Żyd	j
j	jākl	żonkil	ż
k	khalat	rodzaj sukna	k
l	lamed	słonica	l
ℓ	ℓabāğ	łabądź	ł
m	maqharat	wyznawca hinduizmu	m
n	nuhun	kobieta w ciąży	n
o	oitopatoc	pradziadek	o
א	camaheqq	nazwa własna	u
p	pharten	ojciec	p
q	qu	język mandaryński	h (gdy stoi na końcu wyrazu, wtedy i)
r	rackoct	wyznawca prawosławia	r
s	sakat	jałmużna	z
t	trabaqo	praca	t
u	hukwad	wymówka	u
₪	₪ekalat	liczba pierwsza	sz
v	varh	sąsiad	w
x	xaqhad	głowa byka	ks
y	ydwo	mydło	y
z	zeel	cel	c
β	βo	nazwa własna	ź

Dodanie daszku (^) nad samogłoską powoduje zmiękczenie poprzedniej litery, jeżeli jest spółgłoską, lub dodanie i, jeżeli jest samogłoską. Identycznym znakiem dla spółgłosek jest apostrof ('), po literze (słowo sinus, będzie więc zapisane jako cn'uc).

Dźwięk f, można także oddać przez zbitkę ph, przy czym, żaden wyraz nie może się zaczynać literą f. (pharby, a nie farby, ale mufka i muphka są dozwolone).

Brzmienie cz i sz oddają cx i sx.

Gramatyka

Czasowniki

Odmiana czasownika zależy od osoby oraz liczby rzeczownika, który nim rządi. Odmiana czasownika soi - być

	Mono (liczba pojedyncza)	Etamono (liczba mnoga)
1 osoba	io cem	mq cecm'y
2 osoba	tq cecq	vq cecz'e
3 osoba	el, la ect	elen, laen cā

Rzeczowniki

Rzeczowniki w języku micropolitańskim, maja dwa rodzaje: męski i żeński. Rzeczowniki rodzaju męskiego kończą sie spółgłoską a żeńskiego samogłoską. Rzeczownik rządi przymiotnikiem i czasownikiem.

Przymiotniki

Przymiotnik określa rzeczownik, dlatego też występuje w tym samym rodzaju co określany rzeczownik. Gradacja jest pięciostopniowa, w dodatku nie ma przeciwwskazań w stopniowaniu przymiotników typu: drewniany, metalowy.

Stopniowanie przymiotnika adurnar - wodnisty.

• Adurnar
• Bênadurnar
• Muibênadurnar
• Grandemuibênadurnar
• Arqg'randemuibênadurnar

Przymiotniki się stopniuje regularnie.

Przyimki

Wszelkie przyimki zastępuje wyraz abr.

Choğjeno abr cada! - Chodź do domu!

Tryb rozkazujący

Tryb rozkazujący tworzy jak w języku polskim, ale dodaje się także partykułę wzmacniającą że i/lub no (choğje, choğno, choğjeno).

Wymowa

Zbitki samogłosek, o ile nie są rozdzielone "h" są pomijane z wyjątkiem pierwszej (aerozol czyta się jako arozol, ale aherozol jako aerozol).

Liczebiki

System liczenia jest dziesiętny, przy czym liczebniki złożone, łączy się za pomocą spójnika ÿ, czytanego jako a.

kalat - liczba
0 - nada
1 - un
2 - dva
3 - sxa
4 - va
5 - penk
6 - ciete
7 - sxataim
8 - besx
9 - dort
10 - cenk
11 - un ÿ cenk
12 - dva ÿ cenk
...
20 - dvacenk
30 - sxacenk
40 - vacenk
50 - penkcenk
60 - cietecenk
70 - sxataimcenk
80 - besxcenk
90 - dortcenk
100 - cn'kwat
101 - un ÿ cn'kwat
...
121 - un ÿ dvacenk ÿ cn'kwat
...
200 - dvacn'kwat
...
1000 - sufur
10 000 - cenksufur
100 000 - cn'kwatsufur
1 000 000 - ml'he

Dzialekty

Mimo iż używany jest głównie w Micropolis, język ten wyewoluował w trzy dialekty:

• Vycokq Mk'ropolc' Aivai
• Cr'ednq Mk'ropolc' Aivai
• Ns'kq Mk'ropolc' Aivai

Język Wysokomokropolitański

Język Wysokomikropolitański jest językiem oficjalnych dekretów, wystąpień, telewizji oraz prasy. Charakteryzuje go nawiązywanie do tradycji języka Staromikropolitańskiego, oraz mnogość metafor i aforyzmów. Jest także językiem wyższych klas społecznych, do czego nawiązuje jego nazwa (od wysoko urodzonych).

Historia

Powstanie tego języka, wiązało się z walkami stronnictw, o kształt języka Mikropolitańskiego. Początkowo zwyciężyła frakcja popierająca język stary, później szala zwycięstwa przechyliła się na stronę zwolenników używania języka żywego. Język wysoki jest pewnym kompromisem między obiema ugrupowaniami.

Próbki tekstu

Sajāğenê

Soctaie poctanovônê zo nactepuie:
- travnk'q musxā byzq sêlone

Precd'nt Mk'ropolc'

Komentarz:

• skomplikowane struktury gramatyczne
• unikanie wyrazów nowych w języku

Język Staromikropolitański

Język Staromikropolitański był językiem urzędowym Micropolis przed najazdem Mogołów. Podczas okresu okupacji, nasiliła się dyglosja języka, w skutek czego jego używanie zostało zarzucone i stał się jezykiem martwym. Alty Mk'ropolc' Aivai (Język Staromikropolitański) zachował się głównie w tekstach liturgicznych i jest używany obecnie w celach sakralnych. Język ten jest językiem stosującym skomplikowane formy gramatyczne. Próby wprowadzenia staromikropolitańskiego jako języka mówionego i urzędowego, zakończyły się niepowodzeniem, z uwagi na znaczne braki w słownictwie.

Historia

Za historyczny początek języka uznaje się panowanie Jahryi. Wówczas powstał też pierwszy alfabet, przeznaczony do zapisywania języka. Największy rozkwit języka, przypada na panowanie Numady. Zaś zarzucenie jego używania, datuje się na najazd Mogołów.

Próbki tekstu

Fragment listu:

Javorn! Gof un makaraja, ve ahalajat, abr soek. Zakat waern f saakaszwalat wuarek zczyt nak majit.
Beorn ja ystenlaja, wjan sumo ghry sem soahwaly. Cuk gry sen matratat, wpryh dek jadoh. Saleem!

Komentarz:

• zapożyczenia z arabskiego (zakat i saleem), co wnioskuje że tekst pochodzi z okresu po najeździe arabskim
• proces wypierania przyimków przez słówko "abr", wskazuje to na okres nasilenia dysglosji

Przyśpiewka ludowa:

Saakaszwal anhui.
Ben jok is frek dui.
An kalat sem un watahaj.
Mindeki ybret fanal aji.
Son salat umma khalaji.
An kalat sem un watahaj.

Sakaszwal.
Jok is frek nugai daal.
Ken un mat waal.
Son munat bjaar.
Sakaszwal.

Komentarz:

• ubogość sylab, typowa dla wczesnego mikropolitańskiego
• melodyjność języka, występująca po sprowadzeniu buddyzmu do kraju

Słowa odmienne od polskich

dzień dobry - sxalom (szalom)
do widzenia - pharat (farat)
tak - oei (wyjątek! czytamy go tak jak się pisze, ale ściągając głoski, czyli po polsku oei)
nie - io (jo)
proszę - aqatra (ahatra)
dziękuję - daha (daa)
przepraszam - cahakasxval (saakaszwal)
jak się czujesz - naranqa (naranha)
dobrze - sahat (zaat)
źle - oio (ojo)
język mikropolitański - Mk'ropolc' Aivai (mikropolis ajwaj)
zagranica - avadamk'rpolc'îat (awadamikropolisijat)
wiara - m'am (imam)
internet - bharat calvaya (barat salwaja)
komputer - l'aqa câdra (ilaha siadra)
myszka - ataqat (atahat)
klawiatura - caiar (sajar)
ekran/monitor - mujda (mużda)
kościół - tacarat (tasarat)
meczet - orhîat (orijat)

Modlitwa Ojcze Nasz

Pharten nasx, abr coi abr nêbê,
cv'ècq sè m'ê Tvoie.
Abrvhod ruwat Tvoie.
Ecta Tvoia vola abr nêbê un zêmq.
Qleba nasxego zoğennego dai nam ğsâi.
Un odpusc'q nam nasxe viny.
Abr my odpusxcxamy nasxym vn'ovaicom.
Un eta vuğ nas na pokusxenê.
Abr sbav nas od zwego.