Nowa Micropedia jest jeszcze w fazie beta. W razie problemów, napisz maila na pomoc@wiki.mikronacje.info albo zgłoś go na kanale na Mikronacyjnym Discordzie!

Unia Neocent: Różnice pomiędzy wersjami

Z Micropedia
imported>Pel Nander
m (Anulowanie wersji nr 29763 utworzonej przez Grzesiekkk95 (dyskusja))
imported>Pel Nander
mNie podano opisu zmian
Linia 37: Linia 37:


-'''Związek Republik [[Plik:Flaga_gr.jpg|thumb|56px]]'''
-'''Związek Republik [[Plik:Flaga_gr.jpg|thumb|56px]]'''
[[Kategoria:Organizacje międzynarodowe]]
[[Kategoria:Organizacje międzynarodowe historyczne]]
[[Kategoria:Neocont]]
[[Kategoria:Neocont]]

Wersja z 17:14, 19 kwi 2014

l

Unia Neocent-(skrót UN) – gospodarczo-polityczny związek państw neocnetyckich, powstająca od 12 sierpnia 2011r.Forum jeszcze nieaktywne.



Cele Unii :

  • promowanie ekonomicznego i społecznego postępu poprzez zacieśnianie współpracy gospodarczej i likwidowanie barier w obrocie handlowym między państwami członkowskimi,
  • wzmacnianie obrazu Unii jako jednego ciała politycznego mówiącego jednym głosem na arenie międzynarodowej poprzez prowadzenie wspólnej polityki zagranicznej,
  • dążenie do stworzenia obywatelstwa neocentyckiego i poczucia przynależności do jednej wspólnoty u zwykłych obywateli poprzez zapewnienie jednakowych norm prawnych i pełnej swobody przepływu ludzi w obrębie Unii,
  • rozwijanie obszru wolności,bezpieczeństwa i sprawiedliwego sprawowania którym ma być UN poprzez wprowadzanie wspólnych norm prawnych, socjalnych i stałą poprawę poziomu życia państw uboższych,
  • ujednolicenie struktury gospodarczej krajów członkowskich, wyrównanie rozwoju gospodarczego regionów,
  • polepszenie standardów życia.



Kompetencje wyłączne to kompetencje, w których pierwszeństwo posiada Unia i jej instytucja. Państwa mogą podjąć działania za uprzednią zgodą UN. Są to funkcjonowanie rynku wewnętrznego, unia celna,polityka monetarna krajów,które przyjmą wspólną walutę, zasoby morskie i polityka rybołówstwa,wspólna polityka handlowa

Kompetencje dzielone to kompetencje, w których Unia i państwa członkowskie wspólnie stanowią prawo, lecz tylko tam, gdzie Unia nie wykonała swoich kompetencji lub zaprzestała wykonywać swoją kompetencję. Są to: , spójność ekonomiczna, społeczna i terytorialna, rolnictwo i połów ryb (wyłączając morskie zasoby), ochrona środowiska, ochrona konsumencka, transport, sieci, drogi i połączenia transneocentyckie, energia, przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości,ochrona zdrowia i bezpieczeństwo publiczne (w zakresie spraw wymienionych w Traktacie).

Kompetencje wspomagające mają charakter koordynujący, wspierający i uzupełniający jednak bez harmonizacji prawa w tych obszarach. Są to: ochrona i polepszanie ludzkiego zdrowia, przemysł,kultura turystyka, edukacja młodzież, sport i doradztwo zawodowe, ochrona obywatelska, współpraca administracyjna.
Art. 2 TFUN w dalszej części wspomina ogólne kompetencje Unii ws. gospodarczych i zatrudnienia. Szczególnymi kompetencjami posługuje się wspólna polityka zagraniczna i bespieczeństwa.


Państwa nie zrzekają się swojej suwerenności, a jedynie przekazują kompetencję wykonywania suwerenności organom ponadnarodowym. Jest to pewnego rodzaju ograniczenie suwerenności, ale nie oznacza to jej przekreślenia. Narody zyskują bowiem możliwość współkształtowania decyzji podejmowanych w Unii Neocent.

Uprawnienia Wspólnot Neocentyckich względem ich państw członkowskich nie powodują utraty suwerenności przez te państwa.Unia Neocent służy do realizacji wzmacniania suwerenności państw członkowskich i realizowaniu ich polityk poprzez możliwość udziału w procesie decyzyjnym i możliwość forsowania „swoich” celów i interesów na forum całej Unii – także przez małe państwa, przez co wzrasta rola, pozycja i prestiż każdego państwa członkowskiego na arenie międzynarodowej.

Stanowisko sceptyków: Unia odchodzi od jednomyślności a nawet od consensusu. Pewne uzgodnienia (w sprawach objętych głosowaniem kwalifikowaną większością) mogą zapaść mimo jednoznacznego sprzeciwu państwa członkowskiego. Organy Unii nie pokazują pełnej reprezentacji obywateli i narodów UN (z jednej strony małe kraje są nadreprezentowane w Parlamencie i Radzie UN, z drugiej strony od niektóre małe kraje mogę stracić reprezentację w instytucjach i agencjach).
Stanowisko entuzjastów: Zaciąganie zobowiązań międzynarodowych i ich wykonywanie nie prowadzi do utraty niezależności państwa, ale jest jego potwierdzeniem. Nikt członkostwa krajom nie narzuci, wręcz odwrotnie to ludzie wyrażą taką wolę poprzez wybranie swoich przedstawicieli, którzy do tego doprowadzili. Zrobi się to zgodnie z wymogami konstytucyjnymi poszczególnych państw, a w przypadku Gregorii zgodę na przystąpienie wyraził cały naród w referendum.


Państwa Członkowskie :

-Związek Republik