Nowa Micropedia jest jeszcze w fazie beta. W razie problemów, napisz maila na pomoc@wiki.mikronacje.info albo zgłoś go na kanale na Mikronacyjnym Discordzie!
Język ochrydyjski
Język ochrydyjski | ||
Regulowany przez | Instytut Języka Ochrydyjskiego | |
Używany w | Federacja Slawonii | |
Grupa językowa | Slawońskie | |
Kolejność zdania | SVO | |
Podstawy słowotwórcze | bułgarski, macedoński, słoweński | |
Pismo | Alfabet ochrydyjski |
Język ochrydyjski (ohr. охридиjски jезик, ohridijski jezik) – należy do tzw. południowej grupy języków slawońskich. Językiem ochrydyjskim posługuje się ok. 15 mln ludzi, głównie w Republice Ochrydyjskiej (Federacja Slawonii), gdzie ma status języka urzędowego. Języka używają również emigranci w całym v-świecie. Jest blisko spokrewniony z językiem njitickim (który przez część językoznawców uznawany jest za jego dialekt).
Alfabet
Alfabet ochrydysjki składa się z 33 liter i oparty jest na cyrylicy tzw. grażdance. Czasem stosuje się łacińską transliterację - lecz jest to spotykane poza regionem, jedynie tam gdzie cyrylica nie jest powszechnie używana.
Alfabet cyrylicki | |||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
а | б | в | г | д | е | ж | ѕ | з | и | j | к | л | љ | м | н | њ | о | п | р | с | т | у | ў | ф | х | ц | ч | џ | ш | ъ | ѧ | ѫ | |
А | Б | В | Г | Д | Е | Ж | Ѕ | З | И | J | К | Л | Љ | М | Н | Њ | О | П | Р | С | Т | У | Ў | Ф | Х | Ц | Ч | Џ | Ш | Ъ | Ѧ | Ѫ |
Alfabet łaciński | |||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
a | b | v | g | d | e | ž | z | i | j | k | l | ľ | m | n | ň | o | p | r | s | t | u | ŭ | f | h | c | č | ğ | š | á | ě | ă | ||
A | B | V | G | D | E | Ž | Z | I | J | K | L | Ľ | M | N | Ň | O | P | R | S | T | U | Ŭ | F | H | C | Č | Ğ | Š | Á | Ě | Ă |
Cechy
- daleko posunięty zanik deklinacji
- istnienie rodzajnika postpozytywnego, wyróżniającego klasę rzeczowników bliżej znanych, od nieznanych dla rozmówcy (np. летало – леталото 'samolot', книгла - книглата 'książka')
- stopniowanie za pomocą partykuł по i наj (np. по-убав, наj-убав)
- akcent stały, padający na trzecią sylabę od końca wyrazu (np. книж’арница ‘księgarnia’, книжарн’ицата ‘ta księgarnia’), a w wyrazach krótszych na drugą sylabę od końca в’ода ‘woda’)
- pisownia fonetyczna