Konstytucja Surmenii

Konstytucja Surmenii - ustawa zasadnicza Surmenii, najwyższe prawo. Królestwo Surmenii doczekało się następujących konstytucji:

• I konstytucja, która zniosła republikę na rzecz monarchii,
• II konstytucja - Konstytucja Królestwa Surmeńskiego z dnia 11 lipca 2006 roku,
• III konstytucja - Konstytucja Królestwa Surmeńskiego z dnia 8 sierpnia 2007 roku,
• IV konstytucja - Konstytucja Królestwa Surmeńskiego z dnia 10 czerwca 2008 roku.

Treść konstytucji

KONSTYTUCJA KRÓLESTWA SURMEŃSKIEGO

uchwalona dnia 10 czerwca 2008 roku

W imię Boga w Trójcy Świętej Jedynego!

My, naród Królestwa Surmeńskiego, pomni wielowiekowej historii naszej Ojczyzny, odpowiedzialni przed Bogiem i ludźmi za teraźniejszość i przyszłość Surmenii, zrzuciwszy wszelkie jarzmo obcej przemocy i zobowiązani do zachowania oraz pielęgnowania suwerenności Królestwa, opierając się o najbardziej zaszczytne ideały, jakimi kierowali się nasi przodkowie broniąc surmeńskich Republik, Księstw i Królestw, postanawiając, aby nigdy więcej na skutek różnic światopoglądowych nie nawiedziły nas okropieństwa wojny domowej możliwie najmocniej łącząc dotychczas dzielące Surmeńczyków poglądy republikańskie i rojalistyczne w monarchię parlamentarną, ustanawiamy Konstytucję Królestwa Surmeńskiego jako podstawowy, najwyższy i nienaruszalny akt prawny, który każdemu z nas zagwarantuje wolność, równość i sprawiedliwość.

Rozdział I - Surmenia

Art. 1. [Królestwo Surmeńskie] 1. Królestwo Surmeńskie jest unitarnym, niepodzielnym i wolnym państwem prawa. 2. Władza w Królestwie Surmeńskim pochodzi od Narodu i należy do Narodu jako społeczeństwa wolnych i równych wobec siebie obywateli. 3. Naród sprawuje władzę pośrednio poprzez demokratycznie wybranych reprezentantów oraz bezpośrednio w drodze referendum. 4. Podstawą ustroju Królestwa Surmeńskiego jest monarchia parlamentarna.

Art. 2. [Suwerenność] 1. Suwerenność Królestwa Surmeńskiego jest ciągła, niezbywalna, niepodzielna i nieprzenośna. 2. Suwerennoscią otoczone jest całe terytorium Królestwa Surmeńskiego: jego ziemie, wody terytorialne i przestrzeń powietrzna nad nimi. 3. Królestwo Surmeńskie strzeże suwerenności i nienaruszalności swojego terytorium.

Art. 3. [Naczelne wartości] Naczelnymi wartościami w Królestwie Surmeńskim są: wolność, prawo, równość, umiłowanie pokoju, sprawiedliwość, uszanowanie praw człowieka, nienaruszalność praw własności oraz ochrona środowiska i natury. Interpteracja przepisów Konstytucji oraz innych aktów prawnych przez upoważnione do tego organy powinna być oparta o powyższe wartości.

Art. 4. [Władza] 1. Podstawą organizacji władzy jest jej trójpodział na władzę legislacyjną, wykonawczą i sądowniczą. 2. Władzę legislacyjną sprawuje surmeński Parlament w osobie Senatu Królestwa Surmeńskiego z Marszałkiem Senatu na czele, władzę wykonawczą - Król Surmenii i Rada Ministrów Jego Królewskiej Mości z Kanclerzem na czele, a władzę sądowniczą - Król Surmenii i Sąd Najwyższy z Prezesem Sądu na czele. 3. Działania władzy są ograniczone przez niniejszą Konstytucję.

Art. 5. [Prawo] 1. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Królestwa Surmeńskiego są: Konstytucja, ustawy, dekrety, ratyfikowane umowy międzynarodowe i rozporządzenia oraz, na obszarze działania organów, które je ustanowiły, akty prawa miejscowego. 2. Warunkiem wejścia w życie ustaw, rozporządzeń oraz aktów prawa miejscowego jest ich ogłoszenie w Dzienniku Ustaw Królestwa Surmeńskiego. 3. Prawo jest uchwalane i wydawane wyłącznie przez organy wskazane w Konstytucji oraz w drodze procedury legislacyjnej przedstawionej w Konstytucji. 4. Prawo nie działa wstecz.

Art. 6. [Religie] 1. Religią państwową Królestwa Surmeńskiego jest Rotryjsko-Katolicyzm. 2. Artykuł ten nie narusza praw innych Kościołów i związków wyznaniowych, które włącznie z Rotryjsko-Katolicyzmem są równouprawnione. 3. Stosunki między Królestwem Surmeńskim a kościołami i innymi związkami wyznaniowymi są kształtowane na zasadach poszanowania ich autonomii oraz wzajemnej niezależności każdego w swoim zakresie.

Art. 7. [Partie polityczne] 1. Królestwo Surmeńskie gwarantuje wolność w zakładaniu partii politycznych. 2. Wewnętrzna organizacja partii politycznych powinna być zgodna z fundamentalną, konstytucyjną zasadą demokracji. 3. Zakazane jest istnienie partii politycznych oraz innych organizacji odwołujących się w swoich programach do totalitarnych metod i praktyk działania nazizmu, faszyzmu i komunizmu, a także tych, których program lub działalność zakłada lub dopuszcza nienawiść rasową i narodowościową, stosowanie przemocy w celu zdobycia władzy lub wpływu na politykę państwa albo przewiduje utajnienie struktur lub członkostwa. 4. Status i finansowanie partii politycznych określa odrębna ustawa.

Art. 8. [Siły Zbrojne] 1. Siły Zbrojne Królestwa Surmeńskiego chronią suwerenność państwa i bronią jego integralność terytorialną. 2. Siły Zbrojne Królestwa Surmeńskiego mogą przekroczyć granice państwa lub działać poza nimi wyłącznie za uprzednią zgodą surmeńskiego Parlamentu. 3. Siły Zbrojne mogą przekroczyć granice Królestwa Surmeńskiego bez uprzedniej zgody surmeńskiego Parlamentu dla celów ćwiczebnych wewnątrz organizacji międzynarodowej obrony lub sojuszu wojskowego, których Królestwo Surmeńskie jest członkiem, lub gdy celem Sił Zbrojnych jest pomoc humanitarna. 4. Siły Zbrojne Królestwa Surmeńskiego mają prawo zaatakować każde państwo, które dopuściło się zbrojnej napaści na terytorium Królestwa Surmeńskiego. 5. Jeśli z ratyfikowanej umowy międzynarodowej wynika zobowiązanie do wspólnej obrony przeciwko agresji, Siły Zbrojne Królestwa Surmeńskiego mają obowiązek spełnić to zobowiązanie. 6. Podział Sił Zbrojnych, ich struktura oraz stopnie wojskowe są określone w odrębnej ustawie.

Art. 9. [Granice] Granice Królestwa Surmeńskiego mogą być zmienione wyłącznie poprzez umowę międzynarodową i za zgodą surmeńskiego Parlamentu.

Art. 10. [Obywatelstwo] 1. Definicję obywatelstwa surmeńskiego, zasady jego nabycia oraz utraty określa odrębna ustawa. 2. Ekstradycja obywatela surmeńskiego jest zakazana.

Art. 11. [Obywatele poza Surmenią] Królestwo Surmeńskie chroni prawa obywateli żyjących lub mieszkających poza granicami Królestwa, a także interesuje się nimi poprzez zapewnienie im więzi z Ojczyzną.

Art. 12. [Symbole narodowe] 1. Godłem Królestwa Surmeńskiego jest jasnoniebieski krzyż umieszczony na tarczy herbowej koloru białego z koroną na szczycie tarczy. 2. Flagą Królestwa Surmeńskiego składa się z trzech poziomych pasów: białego, jasnoniebieskiego i białego. 3. Hymnem Narodowym Królestwa Surmeńskiego jest pieśń "Przy surmeńskiej fladze". 4. Dewizą Królestwa Surmeńskiego są słowa Kaharona I: "Nie niszczmy, lecz budujmy". 5. Flaga, godło, hymn i dewiza podlegają ochronie prawnej. 6. Szczegóły dotyczące wyglądu flagi, godła oraz treści i melodii hymnu Królestwa Surmeńskiego określa odrębna ustawa.

Art. 13. [Języki urzędowe] 1. Językami urzędowymi na terenie Królestwa Surmeńskiego są: język surmeński i język polski. 2. Jednostki samorządu terytorialnego mogą ustanawiać inne języki dodatkowymi językami urzędowymi.

Art. 14. [Stolica] Stolicą Królestwa Surmeńskiego jest Królewskie Miasto Nowa Menia.

Rozdział II - Ochrona praw człowieka, fundamentalne wolności i obowiązki obywatela

Art. 15. [Prawo do życia] 1. Każda istota ludzka ma prawo do życia. 2. Królestwo Surmeńskie zakazuje stosowania kary śmierci.

Art. 16. [Równość] 1. Każdy w Królestwie Surmeńskim ma prawo do wolności, bez względu na rasę, kolor skóry, płeć, język, religię, poglądy polityczne, własność, pochodzenie, rodowód, stopień edukacji, status społeczny oraz inne cechy różniące ludzi między sobą. 2. Wszyscy są równi wobec prawa.

Art. 17. [Wolność wyrażania poglądów] 1. Królestwo Surmenskie gwarantuje nienaruszalność wolności wyrażania opinii. 2. Cenzura prewencyjna pod jakąkolwiek formą jest zabroniona. 3. Niedopuszczalne jest wydanie jakiegokolwiek aktu prawnego, ograniczającego wolność słowa, druku lub innej formy masowego przekazu, z wyjątkiem przypadków, gdy wymaga tego ochrona publicznego porządku i moralności. 4. Każdemu przysługuje prawo swobodnego wyrażania swoich poglądów za pośrednictwem słów, pisma albo jakichkolwiek innych form wyrazu. 5. Każdy ma prawo do informacji.

Art. 18. [Tajemnica korespondencji] Każdy ma prawo do komunikowania się, rozmawiania, korespondowania drogą listową i internetową z innymi obywatelami i utrzymywać ten fakt, razem z treścią rozmowy w ścisłej tajemnicy.

Art. 19. [Wolność sumienia i wyznania] 1. Każdy ma prawo do swobodnej zmiany przekonań i wierzeń religijnych oraz ich wyrażania indywidualnie bądź wspólnie z innymi, w życiu publicznym lub prywatnym przez nabożeństwa, nauczanie i praktykowanie religii oraz zachowywanie zwyczajów religijnych. 2. Zmuszanie do praktyk religijnych lub zmiany przekonań i wierzeń jest zakazane. 3. Władze Królestwa Surmeńskiego zachowują bezstronność w sprawach przekonań religijnych, światopoglądowych i filozoficznych.

Art. 20. [Prawa wyborcze] 1. Czynne i bierne prawo wyborcze przysługuje wszystkim obywatelom Królestwa Surmeńskiego. 2. Prawa wyborcze nie przysługują obywatelom pozbawionym zdolności do czynności prawnych lub praw publicznych. 3. Osobom tymczasowo aresztowanym lub odbywającym karę pozbawienia wolności przysługuje jedynie czynne prawo wyborcze.

Art. 21. [Wolność zrzeszania się i gromadzenia] 1. Każdy ma prawo do zrzeszania się w organizacje, których cele nie są sprzeczne z przepisami 2. Każdy ma prawo do gromadzenia się. Nie podlega ograniczeniom prawo do pokojowych zgromadzeń, których uczestnicy nie mają broni. 3. Zgromadzenia na placach i drogach publicznych są organizowane po uzyskaniu zezwolenia właściwych organów, które mogą odmówić zgody jedynie w przypadku, gdy istnieje uzasadnione podejrzenie, że zachodzi poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa i porządku publicznego.

Art. 22. [Wolność poruszania się] 1. Każdemu przysługuje prawo do swobodnego wyboru miejsca zamieszkania oraz do swobodnego poruszania się po terytorium Królestwa Surmeńskiego. 2. Każdemu obywatelowi przysługuje prawo do swobodnego wyjazdu za granicę oraz powrotu do Królestwa Surmeńskiego.

Art. 23. [Prawo do własności prywatnej oraz dziedziczenia] Każdy ma prawo do swej prywatnej własności, zarówno indywidualnej, jak wspólnej z innymi, oraz prawo do dziedziczenia.

Art. 24. [Prawo do pracy] 1. Każdemu obywatelowi przysługuje prawo do zapewnienia sobie godnych warunków życia poprzez wykonywanie pracy zgodnej z prawem, na zasadzie dobrowolności wyboru. 2. Każdemu obywatelowi przysługuje prawo do swobodnego wyboru zawodu, miejsca pracy oraz doskonalenia swych kwalifikacji zawodowych.

Art. 25. [Wolności związkowe] Pracownikom przysługuje prawo swobodnego zrzeszania się w związki zawodowe dla ochrony swych interesów w sprawach dotyczących zatrudnienia.

Art. 26. [Małżeństwo i rodzina] 1. Każdemu przysługuje prawo do swobodnego wyboru partnera i założenia rodziny. 2. Królestwo Surmeńskie otacza szczególną ochroną małżeństwo i rodzinę. 3. Sposób zawarcia i rozwiązania małżeństwa określa odrębna ustawa.

Art. 27. [Prawo do nauki] 1. Każdemu przysługuje prawo do bezpłatnej nauki w szkołach podstawowych. 2. Każdemu przysługuje prawo dostępu do ogólnego szkolnictwa średniego. Dostęp do szkół średnich i wyższych może być uzależniony jedynie od kryteriów fachowych. 3. Uczniowie i studenci mają prawo do kształcenia się w szkolnictwie prywatnym. 4. Królestwo Surmeńskie gwarantuje autonomię uniwersytecką

Art. 28. [Wolność pracy twórczej] 1. Każdemu przysługuje wolność wykonywania pracy twórczej w dziedzinie nauki, techniki, literatury i sztuki. 2. Prawa autorskie podlegają ochronie prawnej.

Art. 29. [Prawo do petycji] Każdy, indywidualnie lub wspólnie z innymi, ma prawo zwracania się do odpowiednich organów państwowych z prośbami, skargami i wnioskami.

Art. 30. [Prawa cudzoziemców i prawa kulturowe] 1. Członkowie wszystkich mniejszości narodowych mają równe prawa w Królestwie Surmeńskim. 2. Równość i ochrona praw mniejszości narodowych polega przede wszystkim na poszanowaniu ich odmienności, zapewnieniu dostępu do edukacji w dziedzinie ich kultury, historii i języka oraz na zakazie asymilacji i dyskryminacji. 3. Członkowie wszystkich mniejszości narodowych mają zagwarantowaną wolność wyrażania swojej narodowości, a także wolność używania ich języka oraz pisma oraz kulturową autonomię.

Art. 31. [Prawo do apelacji] Królestwo Surmeńskie gwarantuje każdemu prawo do apelacji przeciwko decyzjom Sądu Najwyższego, które rozpatruje Król Surmenii.

Art. 32. [Zakaz stosowania tortur] Nikt nie może zostać poddany jakimkolwiek torturom ani też poniżającemu nieludzkiemu traktowaniu bądź karaniu.

Art. 33. [Wolność jednostki i bezpieczeństwo osobiste] 1. Wolność i bezpieczeństwo osobiste są nienaruszalne. 2. Nikt nie może być zatrzymany bez przedstawienia mu dowodów winy. 3. Zatrzymanemu przysługuje prawo otrzymania niezwłocznego objaśnienia powodów zatrzymania oraz, bez zbędnej zwłoki, doprowadzenia przed sędziego. 4. Nikt nie może zostać zatrzymany na czas dłuższy niż 72 godziny. 5. Każdy zatrzymany lub aresztowany zostanie pouczony o prawie do odmowy składania wyjaśnień oraz do niezwłocznego kontaktu z obrońcą. 6. Aresztowanemu przysługuje prawo odwołania do sądu od postanowienia o aresztowaniu.

Art. 34. [Pozostałe prawa człowieka wobec organów ścigania] 1. Nikt nie może zostać postawiony w stan oskarżenia lub zostać uznany winnym popełnienia czynu, który nie stanowił przestępstwa według ustawy obowiązującej w chwili jego popełnienia. 2. Za popełnione przestępstwo nie może zostać orzeczona kara surowsza niż przewidziana w ustawie obowiązującej w chwili jego popełnienia. 3. Każdego uznaje się za niewinnego do momentu udowodnienia winy i skazania prawomocnym wyrokiem sądowym. 4. Nikt nie może zostać zmuszonym do świadczenia przeciwko sobie albo do przyznania się do winy.

Art. 35. [Ograniczenia praw i wolności] 1. Żadna z wolności nie jest absolutna. 2. Wolności i prawa mogą być ograniczone jednostce jedynie w celu ochrony wolności i praw pozostałych, publicznego porządku oraz publicznej moralności. 3. Ograniczenie wolności i praw następuje wyłącznie prawomocnym wyrokiem władzy sądowniczej.

Art. 36. [Obowiązki obywatela i człowieka] 1. Każdy obywatel Królestwa Surmeńskiego ma obowiązek: a) bycia wiernym swej Ojczyźnie i Królowi Surmenii, b) przestrzegania prawa Królestwa Surmeńskiego, c) obrony Ojczyzny, d) dbania o swój kraj, e) głosowania w wyborach do Senatu Królestwa Surmeńskiego i w referendach. 2. Każda osoba przebywająca na terytorium Królestwa Surmeńskiego ma obowiązek dostosowania się do praw Królestwa Surmeńskiego i ich przestrzegania.

Rozdział III - Król Surmenii i Tron Królewski

Art. 37. [Król Surmenii] 1. Król Surmenii jest głową państwa, stoi na straży Konstytucji i reprezentuje jedność całego narodu. 2. Osoba Króla Surmenii jest nietykalna.

Art. 38. [Kompetencje Króla] Do podstawowych kompetencji Króla Surmenii należy: a) zarządzanie wyborów do Senatu Królestwa Surmeńskiego, b) podpisywanie lub odrzucanie ustaw uchwalonych przez Senat Królestwa Surmeńskiego, c) nadawanie lub odbieranie orderów, tytułów i odznaczeń, d) stosowanie prawa łaski, e) powoływanie sędziów, f) nadawanie obywatelstwa surmeńskiego, g) odbieranie obywatelstwa surmeńskiego w wypadkach przewidzianych ustawami, h) zarządzanie referendum ogólnokrajowego zgodnie z wytycznymi Senatu Królestwa Surmeńskiego, i) wprowadzanie i uchylanie stanów wyjątkowych, stanów wojennych i stanów klęski żywiołowej za zgodą Senatu Królestwa Surmeńskiego, j) współtworzenie polityki zagranicznej w porozumieniu z Radą Ministrów Jego Królewskiej Mości, k) ratyfikowanie umów międzynarodowych oraz ich zrywanie wraz z kontrasygnatą Kanclerza, l) mianowanie ministrów powołanych przez Kanclerza, a także szefów misji dyplomatycznych powołanych przez ministra właściwego do spraw zagranicznych, m) mianowanie przedstawicieli Królestwa Surmeńskiego w innych państwach i organizacjach międzynarodowych powołanych przez ministra właściwego do spraw zagranicznych, n) powołanie Regenta lub Rady Regencyjnej w wypadku dłuższej nieobecności, o) mozliwość abdykacji.

Art. 39. [Dziedziczność tronu] 1. Tron Królewski jest dynastyczny i dziedziczny. 2. Tron Króla Surmenii jest dziedziczony przez najstarszego potomka Króla Surmenii będącego Surmeńczykiem.

Art. 40. [Panowanie i opróżnienie tronu] 1. Król sprawuje swą godność dożywotnio lub do momentu abdykacji. 2. W przypadku abdykacji, dawny król zyskuje tytuł Króla Seniora, a tytuł i godność Króla Surmenii przechodzą na następcę tronu. 3. W przypadku śmierci Króla Surmenii, tytuł i godność Króla Surmenii przechodzą na następcę tronu. 4. Prezes Sądu Najwyższego ogłasza regencję po dwóch tygodniach nieaktywności Króla. Regentem zostaje następca tronu. 5. Prezes Sądu Najwyższego ogłasza detronizację Króla po 30 dniach nieaktywności.

Art. 41. [Przysięga królewska] Nowy Król przed rozpoczęciem sprawowania swej godności musi wygłosić w miejscu publicznym następujące ślubowanie: "Obejmując po Miłościwie Nam Panującym Królu godność Króla Surmenii, uroczyście przysięgam, że dochowam wierności postanowieniom Konstytucji, ustanowionym prawom Senatu i Umiłowanym Poprzednikom. Przysięgam też, że będę strzegł niezłomnie godności Narodu Surmeńskiego, niepodległości i bezpieczeństwa Państwa, a dobro Ojczyzny i pomyślność obywateli będą dla mnie najwyższym nakazem".

Rozdział IV - Senat Królestwa Surmeńskiego, inicjatywa i procedura legislacyjna, wybory do Senatu, referendum

Art. 42. [Senat] 1. Senat sprawuje władzę legislacyjną. 2. W skład Senatu wchodzi troje Senatorów wybranych w demokratycznych, powszechnych i tajnych wyborach.

Art. 43. [Marszałek Senatu] 1. Senat wybiera Marszałka Senatu spośród siebie. 2. Do podstawowych kompetencji Marszałka Senatu należy: a) przedstawianie projektów ustaw Senatowi zgłoszonych w drodze procedury legislacyjnej, b) reprezentowanie Senatu Królestwa Surmeńskiego wewnątrz i poza Królestwem Surmeńskim, c) przedkładanie Królowi Surmenii ustaw przegłosowanych przez Senat.

Art. 44. [Kadencja Senatu] 1. Kadencja Senatu trwa trzy miesiące. 2. Król Surmenii może skrócić lub wydłużyć kadencję na prośbę Senatu.

Art. 45. [Prace i kompetencje Senatu] 1. Senatorowie debatują nad projektami ustaw i głosują nad ich zatwierdzeniem zgodnie z procedurą ustawodawczą. 2. Wszelkie decyzje w Senacie są podejmowane ilością 2/3 lub więcej głosów. 3. Senatorowie mogą głosować za ustawą, przeciw niej lub wstrzymać się od głosu. 4. Nie oddane głosy traktuje sie jako wstrzymanie się od głosu. 5. Senat może sprawować kontrolę nad działalnością Rady Ministrów Jego Królewskiej Mości.

Art. 46. [Inicjatywa legislacyjna] 1. Inicjatywę legislacyjną posiadają Król Surmenii, Rada Ministrów Jego Królewskiej Mości, Senatorowie i grupa co najmniej czterech obywateli. 2. Każdy obywatel może złożyć projekt ustawy pod publiczną debatę. Senatorowie nie mają obowiązku debatowania nad tymi projektami.

Art. 47. [Procedura legislacyjna] 1. Marszałek Senatu przedkłada Senatowi Królestwa Surmeńskiego projekt ustawy pochodzący z inicjatywy legislacyjnej. 2. Senatorowie w ciągu maksymalnie czterdziestu ośmiu godzin od przedłożenia projektu ustawy głosują zgodnie z ust. 2-4. art. 45. 3. Uchwalona ustawa zostaje przekazana Królowi Surmenii. Król Surmenii może ustawę zaakceptować i podpisać bądź ją odrzucić. 4. Uchwalona ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. 5. Każde odrzucenie ustawy przez Króla Surmenii lub Senat musi być uzasadnione. 6. Debaty nad odrzuconą ustawą mogą zostać podjęte ponownie, o ile do projektu ustawy zostaną wprowadzone jakiekolwiek poprawki obalające uzasadnienie jej odrzucenia.

Art. 48. [Wybory do Senatu] 1. Wybory do Senatu są powszechne, równe, tajne i bezpośrednie. 2. Głosowanie w wyborach jest obowiązkiem każdego obywatela Królestwa Surmeńskiego. 3. Kandydatów na senatorów mogą zgłaszać partie polityczne oraz wyborcy. 4. Wybory do Senatu zarządza Król Surmenii nie później niż na 14 dni przed upływem kadencji Senatu, wyznaczając wybory trwające nie krócej niż 24 godziny i nie dłużej niż 6 dni, przypadające w ciągu 7 dni przed upływem kadencji Senatu. Głosowanie przeprowadza Królewska Komisja Wyborcza. 5. Mandat senatorski otrzymuje senator, który złoży publiczne ślubowanie o następującej treści: "Ja, (ew. tytuł, imię i nazwisko), obywatel Niepodległego Królestwa Surmeńskiego, uroczyście przysięgam, że jako senator będę zabiegał o pomyślny rozwój Ojczyzny i godnie reprezentował Królestwo Surmeńskie w stosunkach międzynarodowych. Przysięgam także wierność Królowi, który jako Najwyższy Zwierzchnik Surmenii powołał mnie do służby Królestwa. Niech Surmenia przemówi przeze mnie!". 6. Ważność wyborów do Senatu stwierdza Sąd Najwyższy. 7. Inne przepisy dotyczące zgłaszania kandydatur i przeprowadzenia wyborów są określone w odrębnych ustawach.

Art. 49. [Referendum] 1. W sprawach o szczególnym znaczeniu dla państwa może być przeprowadzone referendum ogólnokrajowe. 2. Referendum ogólnokrajowe ma prawo zarządzić Senat lub Król Surmenii za zgodą Senatu. 3. Jeżeli w referendum ogólnokrajowym wzięło udział więcej niż połowa uprawnionych do głosowania, wynik referendum jest wiążący. 4. Zasady i tryb przeprowadzania referendum określa odrębna ustawa.

Rozdział V - Kanclerz i Rada Ministrów Jego Królewskiej Mości

Art. 50. [Kanclerz] 1. Kanclerz stoi na czele Rady Ministrów Jego Królewskiej Mości. 2. Kanclerz wybierany jest na pierwszym posiedzeniu Senatu Królestwa Surmeńskiego i mianowany przez Króla Surmenii. 3. Kanclerzem może być wyłącznie Surmeńczyk. Nie można łączyć funkcji Kanclerza z Senatorem. 4. Obejmując urząd, Kanclerz niezwłocznie składa następującą przysięgę w miejscu publicznym: "Ja, (ew. tytuł, imię i nazwisko), obywatel Niepodległego Królestwa Surmeńskiego, uroczyście przysięgam, że jako Kanclerz wykonując powierzone mi zadania będę zabiegał o pomyślny rozwój Ojczyzny i godnie reprezentował Królestwo Surmeńskie. Przysięgam także wierność Królowi, Senatowi i całemu Narodowi Surmeńskiemu". 5. Z chwilą objęcia urzędu, Kanclerz w ciągu czternastu dni ma obowiązek powołać ministrów zgodnie z obowiązującą ustawą określającą skład Rady Ministrów Jego Królewskiej Mości. 6. W szczególnych przypadkach, Kanclerz może łączyć swoją funkcję z funkcją ministra.

Art. 51. [Kompetencje Kanclerza] Do podstawowych kompetencji Kanclerza należy: a) kierowanie pracami Rady Ministrów Jego Królewskiej Mości, b) reprezentowanie Rady Ministrów Jego Królewskiej Mości na zewnątrz, c) koordynowanie i kontrolowanie pracy poszczególnych ministerstw, d) określanie trybów, warunków i zasad finansowego wspierania przez Królestwo Surmeńskie zadań poszczególnych ministerstw, urzędów i jednostek samorządu terytorialnego, e) współtworzenie polityki zagranicznej w porozumieniu z Królem Surmenii, f) składanie kontrasygnaty przy umowach międzynarodowych ratyfikoanych przez Króla Surmenii.

Art. 52. [Rada Ministrów Jego Królewskiej Mości] 1. Rada Ministrów Jego Królewskiej Mości, obok Króla Surmenii, sprawuje władzę wykonawczą. 2. Rada Ministrów Jego Królewskiej Mości może być określana mianem Rządu. 3. W skład Rady Ministrów Jego Królewskiej Mości wchodzą: Król, Kanclerz oraz ministrowie. 4. Szczegółowy skład Rady Ministrów Jego Królewskiej Mości oraz kompetencje poszczególnych jej członków określa odrębna ustawa.

Art. 53. [Ministrowie] 1. Ministrowie powoływani są przez Kanclerza i mianowani przez Króla Surmenii. 2. Minister, obejmując urząd, niezwłocznie składa następującą przysięgę w miejscu publicznym: "Ja, (ew. tytuł, imię i nazwisko), obywatel Niepodległego Królestwa Surmeńskiego, uroczyście przysięgam, że jako Minister (nazwa ministerstwa) wykonując powierzone mi zadania będę zabiegał o pomyślny rozwój Ojczyzny i godnie reprezentował Królestwo Surmeńskie. Przysięgam także wierność Królowi, Senatowi i całemu Narodowi Surmeńskiemu".

Art. 54. [Dymisja Kanclerza] 1. Kanclerz składa dymisję na ręce Króla Surmenii: a) na własną prośbę, b) w razie wyrażenia mu wotum nieufności przez Senat lub obywateli w drodze referendum. 2. Dymisja Kanclerza jest równoznaczna z dymisją całej Rady Ministrów Jego Królewskiej Mości. 3. Z chwilą dymisji Kanclerza, Senat w ciągu czternastu dni ma obowiązek zadecydować o powołaniu nowego Kanclerza.

Art. 55. [Dymisja ministra] 1. Minister składa dymisję na ręce Kanclerza: a) na własną prośbę, b) w razie uchwalonej decyzji Senatu w sprawie jego odwołania, c) w razie odwołania go przez Kanclerza. 2. Z chwilą dymisji ministra, Kanclerz w ciagu czternastu dni ma obowiązek zadecydować o powołaniu nowego ministra.

Rozdział VI - Sądownictwo

Art. 56. [Sąd Najwyższy] 1. Sąd Najwyższy jest władzą niezależną od władzy legislacyjnej i wykonawczej. 2. Przewodniczącym Sądu Najwyższego jest Prezes Sądu Najwyższego.

Art. 57. [Sędziowie] 1. Sędziowie są powoływani przez Króla Surmenii. 2. Kadencja Sędziego trwa pół roku czasu realnego.

Art. 58. [Nieusuwalność sędziów] 1. Sędziowie są nieusuwalni. 2. Złożenie sędziego z urzędu, zawieszenie w urzędowaniu, przeniesienie do innej siedziby lub na inne stanowisko wbrew jego woli może nastąpić jedynie na mocy orzeczenia sądu i tylko w przypadkach: a) popełnienia przestępstwa, b) podejrzenia o popełnieniu przestępstwa, c) długiej nieobecności.

Art. 59. [Kompetencje Sądu Najwyższego] 1. Sąd Najwyższy osądza sprawy wniesione przez obywateli Królestwa Surmeńskiego na podstawie obowiązującego kodeksu karnego. 2. Sąd Najwyższy wydaje wyroki i orzeczenia w imieniu Królestwa Surmeńskiego. Najwyższą karą, jaką może wydać tylko Sąd Najwyższy, jest banicja. 3. Sąd Najwyższy orzeka w sprawach zgodności ustaw i umów międzynarodowych z Konstytucją na wniosek: Króla Surmenii, Marszałka Senatu, Kanclerza lub senatora.

Art. 60. [Prokuratura] 1. Prokuratura stoi na straży praworządności poprzez ściganie przestępstw, zaskarżanie do sądów decyzji niezgodnych z prawem oraz pomoc prawną społeczeństwu. 2. Na czele Prokuratury stoi Prokurator Generalny powoływany przez Króla Surmenii.

Art. 61. [Proces sądowy] W czasie procesu sądowego stosuje się odpowiednie, obowiązujące przepisy dotyczące zasad postępowania sądowego.

Rozdział VII - Finanse publiczne

Art. 62. [Waluta] Walutą Królestwa Surmeńskiego jest Gon (G) dzielony na sto Aonów.

Art. 63. [Inicjatywa legislacyjna ustawy budżetowej] Inicjatywa ustawodawcza w zakresie ustawy budżetowej, zmiany ustawy budżetowej, ustawy o zaciąganiu długu publicznego oraz ustawy o udzielaniu gwarancji finansowych przez państwo przysługuje wyłącznie ministrowi właściwemu do spraw finansów.

Art. 64. [Uchwalenie budżetu] 1. Minister właściwy do spraw finansów przedkłada Senatowi najpóźniej na 6 dni przed rozpoczęciem kwartału budżetowego projekt ustawy budżetowej na kwartał następny. W wyjątkowych przypadkach możliwe jest późniejsze przedłożenie projektu. 2. Senat uchwala budżet państwa na kwartał budżetowy w formie ustawy budżetowej. 3. Król podpisuje w ciągu 4 dni ustawę budżetową uchwaloną przez Senat. 4. Jeżeli ustawa budżetowa nie weszła w życie w dniu rozpoczęcia kwartału budżetowego, Rada Ministrów Jego Królewskiej Mości prowadzi gospodarkę finansową na podstawie przedłożonego projektu ustawy. 5. Zwiększenie wydatków lub ograniczenie dochodów planowanych przez Radę Ministrów Jego Królewskiej Mości nie może powodować ustalenia przez Senat większego deficytu budżetowego niż przewidziany w projekcie ustawy budżetowej. 6. Ustawa budżetowa nie może przewidywać pokrywania deficytu budżetowego przez zaciąganie zobowiązania w centralnym banku państwa.

Art. 65. [Wykonanie budżetu i absolutorium] 1. Minister właściwy do spraw finansów w ciągu 6 dni od zakończenia okresu budżetowego przedkłada Senatowi sprawozdanie z wykonania ustawy budżetowej wraz z informacją o stanie zadłużenia państwa. 2. Senat rozpatruje przedłożone sprawozdanie i podejmuje, w ciągu 3 dni od dnia przedłożenia Senatowi sprawozdania, uchwałę o udzieleniu lub o odmowie udzielenia mnistrowi własciwemu do spraw finansów absolutorium.

Art. 66. [Narodowy Bank Surmeński] 1. Centralnym bankiem państwa jest Narodowy Bank Surmeński. Przysługuje mu wyłączne prawo emisji pieniądza oraz ustalania i realizowania polityki pieniężnej. 2. Narodowy Bank Surmeński odpowiada za wartość surmeńskiego pieniądza. 3. Organem Narodowego Banku Surmeńskiego jest minister właściwy ds. finansów.

Rozdział VIII - Stany nadzwyczajne

Art. 67. [Stany nadzwyczajne] 1. W sytuacjach szczególnych zagrożeń, może zostać wprowadzony odpowiedni stan nadzwyczajny: stan wojenny, stan wyjątkowy lub stan klęski żywiołowej. 2. Stan nadzwyczajny może być wprowadzony tylko w drodze rozporządzenia Króla Surmenii, które podlega dodatkowemu podaniu do publicznej wiadomości. 3. Działania podjęte w wyniku wprowadzenia stanu nadzwyczajnego muszą odpowiadać stopniowi zagrożenia i powinny zmierzać do jak najszybszego przywrócenia normalnego funkcjonowania państwa. 4. W czasie stanu nadzwyczajnego nie może zostać zmieniona Konstytucja i prawo porządku wyborczego.

Art. 68. [Stan wojenny] 1. W razie zewnętrznego zagrożenia państwa, zbrojnej napaści na terytorium Królestwa Surmeńskiego lub gdy z umowy międzynarodowej wynika zobowiązanie do wspólnej obrony przeciwko agresji, Król Surmenii na wniosek Rady Ministrów Jego Królewskiej Mości może wprowadzić stan wojenny na części albo na całym terytorium państwa. 2. W czasie trwania stanu wojennego Siły Zbrojne Królestwa Surmeńskiego są postawione w najwyższy stan gotowości.

Art. 69. [Wyjątkowa kompetencja Króla] 1. Jeżeli w czasie stanu wojennego Senat Królestwa Surmeńskiego nie może zebrać się na posiedzenie, Król Surmenii na wniosek Rady Ministrów Jego Królewskiej Mości wydaje rozporządzenia z mocą ustawy. 2. Rozporządzenia z mocą ustawy podlegają zatwierdzeniu przez Senat Królestwa Surmeńskiego na najbliższym posiedzeniu. 3. Rozporządzenia, o których mowa w ust. 1, mają charakter źródeł powszechnie obowiązującego prawa.

Art. 70. [Stan wyjątkowy] 1. W razie zagrożenia ładu państwowego, konstytucyjnego ustroju państwa, bezpieczeństwa obywateli lub porządku publicznego, Król Surmenii na wniosek Rady Ministrów Jego Królewskiej Mości może wprowadzić, na czas oznaczony, nie dłuższy niż 90 dni, stan wyjątkowy na części albo na całym terytorium państwa. 2. Przedłużenie stanu wyjątkowego może nastąpić tylko raz, za zgodą Senatu Królestwa Surmeńskiego i na czas nie dłuższy niż 60 dni.

Art. 71. [Stan klęski żywiołowej] W celu zapobieżenia skutkom katastrof lub awarii technicznych noszących znamiona klęski żywiołowej oraz w celu ich usunięcia Rada Ministrów Jego Królewskiej Mości może wprowadzić na czas oznaczony, nie dłuższy niż 30 dni, stan klęski żywiołowej na części albo na całym terytorium państwa. Przedłużenie tego stanu może nastąpić za zgodą Senatu Królestwa Surmeńskiego.

Rozdział IX - Zmiana Konstytucji, przepisy przejściowe i końcowe

Art. 72. [Zmiana Konstytucji i zmiana do Konstytucji] 1. Projekt ustawy o zmianie Konstytucji może przedłożyć co najmniej dwóch Senatorów lub Król Surmenii. 2. Zmiana Konstytucji następuje w drodze ustawy uchwalonej w jednakowym brzmieniu przez Senat i za zgodą Króla Surmenii. 3. Król Surmenii, jeśli zgadza się ze zmianą, zarządza referendum ogólnokrajowe w sprawie zmiany Konstytucji. 4. Zmieniona Konstytucja wchodzi w życie, gdy w referendum poprze ją więcej niż połowa obywateli. 5. Zmiany do Konstytucji proponuje się w ten sam sposób jak każdą ustawę. 6. Nad zmianą do Konstytucji Senat głosuje większością 2/3 głosów.

Art. 73. [Przepisy przejściowe] 1. W okresie 4 miesięcy od dnia wejścia w życie Konstytucji Rada Ministrów Jego Królewskiej Mości przedstawi Senatowi Królestwa Surmeńskiego projekty ustaw niezbędnych do stosowania Konstytucji. 2. Kadencja konstytucyjnych organów władzy publicznej i osób wchodzących w ich skład wybranych lub powołanych przed wejściem w życie Konstytucji kończy się z upływem okresu ustalonego w przepisach obowiązujących przed dniem wejścia w życie Konstytucji.

Art. 74. [Przepisy końcowe] 1. Konstytucja wchodzi w życie 24 godziny po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw. 2. Niniejsza konstytucja nosi nazwę Konstytucji Królestwa Surmeńskiego. 3. Tracą moc wszelkie akty prawne sprzeczne z onstytucją, w tym poprzednia Konstytucja.

(-) Senat Królestwa Surmeńskiego VI Kadencji: JKV Tomasz DrabikPany de Zepp, JV Victor kard. de Zepp oraz Hr. Sasha von Voo,

(-) Pavel Zepp I de Zepp, Król Surmenii, Obrońca Wiary.

Linki zewnętrzne

• Treść wszystkich konstytucji po polsku i surmeńsku