Nowa Micropedia jest jeszcze w fazie beta. W razie problemów, napisz maila na pomoc@wiki.mikronacje.info albo zgłoś go na kanale na Mikronacyjnym Discordzie!
Scholopolis
Scholopolis - stolica Królestwa Scholandii i największe miasto w państwie. Centrum życia kulturalnego i politycznego Scholandii. To właśnie w Scholopolis znajdują się wsyzstkie instytucje władzy centralnej oraz liczne instytucje kulturalne.
Położenie
Królewskie Miasto Scholopolis leży w sercu Prowincji Scholia, na lewym brzegu rzeki Scholii. Od jej ujścia dzieli je prawie 200 kilometrów, ale rzeka jest spławna także dla dużych statków, przez co połączenie wodne za pomocą wodolotów z Kanikogradem i Porta Regni jest konkurencją dla autostrad. Siecią kolejową miasto jest połączone ze wszystkimi stolicami Prowincji w Scholandii i miastami powyżej 300 tys. mieszkańców, autostrada łączy je ze stolicą prowincji: Porta Regni, z miastem Liceas Veta (na północny zachód od Scholopolis), z pobliskim Tomaspolem/DA, z Kanikogradem/FE oraz z północą państwa przez Internetię/AR. Dzięki tym znakomitym połączeniom miasto odgrywa rolę nie tylko politycznego, ale i ekonomicznego centrum Królestwa.
Historia
Jak dotychczas nie odkryto dokumentów pisanych, wyjaśniających najstarsze dzieje miasta. Badacze historii Scholopolis opierają się głównie na zabytkach architektury - dzięki archeologicznym badaniom ich poprzednich warstw i wykopom sondującym w ważniejszych dla miasta miejscach, są w stanie ustalić przynajmniej czas ich powstania, przeznaczenie, wielkość i niektóre fakty, dotyczące ich budowniczych i użytkowników. wiemy więc, iż pierwsze osady o charakterze handlowym istniały na terenie dzisiejszego miasta, nad rzeką Scholią, już w X wieku. Natomiast prawdziwy ośrodek miejski pojawił się tu najpóźniej około połowy wieku XII, o czym świadczą nie tylko zachowane najstarsze budowle (romańskie fragmenty Zamku, kilka mniejszych kościołów), lecz także liczne fundamenty świątyń i budynków mieszkalnych. Z badań wynika, że Scholopolis od tego najpóźniej czasu pełniło rolę stołeczną w stosunku do terenów leżących w środkowym i dolnym biegu rzeki Scholii (a zatem było centrum politycznym cywilizacji prescholijskiej). Wielki rozwój miasto przeżyło w XIV i XV wieku, prawdopodobnie na skutek otwarcia możliwości handlu pełnomorskiego przez pojawienie się nowocześniejszej żeglugi i otwarcie portu w dzisiejszym Porta Regni. Zabytki sakralne świadczą, że w mieście obok siebie istniały przynajmniej trzy różne grupy religijne, dominowało jednak chrześcijaństwo o charakterze zbliżonym do ziemskich Kościołów łacińskich. W wieku XIX i początkach XX nastąpił wielki objętościowy i ludnościowy rozrost miasta, prawdopodobnie osiągnęło ono wtedy do 400 tysięcy mieszkańców. Wielka katastrofa, której przyczyn ani przebiegu nie udało się dotąd ustalić, około roku 2000 wyludniła Scholopolis, jak i cale tereny dzisiejszej Scholandii. Po proklamowaniu Państwa Scholandzkiego Scholopolis stało się od pierwszego dnia jego stolicą i siedziba wszystkich centralnych władz. Fakt ten spowodował jego żywiołowy rozwój . Dziś Scholopolis jest największym miastem Scholandii.
Herb miasta
Herb Królewskiego Miasta Scholopolis przedstawia postać św. Ulryka z Augsburga, Patrona miasta , dynastii królewskiej oraz całej Scholandii. Święty Ulryk (+973), przedstawiony w romańskim stroju biskupim, wokół głowy ma nimb - znak świętości; Ulryk z Augsburga był pierwszym kanonizowanym świętym ziemskiego Kościoła Łacińskiego. Jego postać symbolizuje jedność państwa i zdrowy patriotyzm: prócz wielkiego zaangażowania w sprawy Kościoła i przykładnego życia przyczynił się do zaprowadzenia zgody w ówczesnym państwie niemieckim i uśmierzenia wojny domowej. W roku 955 obronił swoje miasto i Niemcy przed największym w dziejach najazdem węgierskim i walnie przyczynił się do wielkiego zwycięstwa nad najeźdźcami w bitwie na Lechowym Polu. Dlatego jest opiekunem naszej stolicy - chrześcijanie wierzą, że jego wstawiennictwo także ją obroni od wszelkich klęsk. Herb Miasta zatwierdzony został Dekretem Królewskim, nadającym Scholopolis rangę stołeczną, dnia 16 października 2002.
