Nowa Micropedia jest jeszcze w fazie beta. W razie problemów, napisz maila na pomoc@wiki.mikronacje.info albo zgłoś go na kanale na Mikronacyjnym Discordzie!

Emil Antonescu

Z Micropedia
Wersja z dnia 11:07, 26 cze 2015 autorstwa imported>TowarzyszAntonescu
Emil Antonescu
Miejsce urodzeniaAndriejgrad
Tymczasowy Naczelnik Republiki
Okres urzędowania

od 28 maja 2015 do 2 czerwca 2015

1. Prezydent Osteryjskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej
Okres urzędowania

od 2 czerwca 2015

Przynależność politycznaSocjalistyczna Partia Osterii
I Sekretarz Socjalistycznej Partii Osterii
Okres urzędowania

od 12 czerwca 2015

Emil Antonescu
Marszałek ORL-D
Miejsce urodzeniaAndriejgrad
Przebieg służby
Lata służbyod 2015 roku
StanowiskaDowódca Oddziałów Ludowych, Zwierzchnik Narodowej Armii Ludowej, Marszałek Osteryjskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej
Główne wojny i bitwyRewolucja 28 maja w Osterii
 

Emil Antonescu - osteryjski działacz socjalistyczny, rewolucjonista, polityk, założyciel Osteryjskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej.

Rewolucja 28 maja

Towarzysz urodził się w rodzinie robotniczej i od wczesnego dzieciństwa przejawiał zainteresowanie sprawami polityki oraz losem klasy robotniczej. W obliczu rozkładu państwa, 28 maja 2015 roku stanął na czele rewolucji socjalistycznej, która obaliła poprzednie władze, które doprowadziły do upadku państwa. Tego samego dnia jako Dowódca Oddziałów Ludowych mianował się Tymczasowym Naczelnikiem Republiki oraz proklamował Osteryjską Republikę Ludowo-Demokratyczną.

Tworzenie państwowości ORL-D

Towarzysz Emil Antonescu jest głównym autorem Konstytucji ORL-D, a także godła i flagi państwa. Uczestniczył w nadzwyczajnym posiedzeniu Izby Ludowej (1-2.06.2015), które zatwierdziło Konstytucję i obrało go pierwszym w historii Prezydentem.

Prezydentura

Jako Prezydent ORL-D zaangażował się w tworzenie prawa Republiki oraz podjął się misji nawiązania kontaktów dyplomatycznych z innymi państwami socjalistycznymi. 8 maja wyszedł z pomysłem założenie Socjalistycznej Partii Osterii, a 3 dni później I Zjazd powołał go do Komitetu Centralnego. 13 czerwca I Plenum SPO wybrało go I Sekretarzem partii, tym samym legitymizując jego prawo do sprawowania władzy w państwie.