Użytkownik:Erik/brudnopis

Etymologia

Pochodzenie wyrażenia "Winkulia" nie jest pewne i na ten temat pojawiło się wiele hipotez. Wedle jednej z najpopularniejszych hipotez wysnutych przez badaczy, pochodzi od staroczarnokrajestańskiego "Woestgulia", co oznacza dosłownie "zachodnie wybrzeże" z czasem przekształconego w słowo "Winqullia", które po raz pierwszy zostało użyte w 867 roku. Początkowo określeniem tym określano jedynie obszary północnej Hohenburgii (Albionu - centralny zachód półwyspu winkulijskiego).

Historia najnowsza

Związek Winkulijski powstał 7 lutego 2018 roku, z pomysłu Szymona Uchastoka - byłego Prezydenta Batawii oraz II Rzeczpospolitej pochodzenia dreamlandzkiego. 11 lutego 2018 roku ogłoszono Akt Niepodległości Związku Winkulijskiego, a 13 lutego Dekret Najwyższy, który do ogłoszenia niepodległości miał unormować prawnie kraj. W kwietniu 2018 nowym Naczelnikiem został Aleksander van der Egval. Następnie kraj ten został podzielony pomiędzy UTN i Brodrię. Czołowi działacze ZW w tym Aleksander van der Egval udali się na emigrację do Królestwa Athos. 23 października 2018 r. Erik Otton von Hohenburg ogłosił secesje brodryjskiej części Winkuli i proklamował powstanie Wielkiego Księstwa Winkulii, którego też został Premierem. W styczniu 2019 roku WKW zostało włączone w skład Stanów Zjednoczonych Centrazji, które to zostały włączone do Federacji Nordackiej jako prowincja 5 kwietnia. SZC przyjęło nową nazwę Egvalland. 11 kwietnia do Egvallandu zostały przyłączone ziemię winkulijskie zajęte wcześniej przez UTN. Kraj rozwijał się stopniowo pod patronatem Federacji Nordackiej, aż w końcu stał się jedną z najaktywniejszych i najlepiej zorganizowanych prowincji kraju. Federacja Nordacka rozpadła się w skutek secesji Muratyki, a następnie także państwa Voxlandzko-Westlandzkiego. W tej sytuacji dwie ostatnie prowincje FN (Egvalland i Volkian) zdecydowały się rozwiązać Federacje Nordacką i powołać do życia Związek Winkulii i Volkianu, a ostatecznie po przewrocie dokonanym przez Artura Kardacza w Egvallandzie, Volkian zgodził się zostać włączony w skład Związku Winkulijskiego. W kwietniu 2021 roku doszło do przewrotu monarchistycznego w Związku Winkulijskim, który ustanowił kraj monarchią dziedziczną pod berłem rodu von Hohenburg.

Ustrój polityczny

Partie polityczne

Winkulia w trakcie swego istnienia dorobiła się conajmniej kilku znaczących ugrupowań politycznych. Mimo to jednak ich działalność prowadzona jest w ograniczonym zakresie, z uwagi na niskie zainteresowanie społeczeństwa winkulijskiego działalnością polityczną w ramach zorganizowanych ugrupowań oraz z uwagi na długą tradycję demokracji bezpośredniej, w tym także pozaparlamentarnej. Mimo to winkulijskim partią politycznym udało się przetrwać, jako pewna forma mikronacyjnego folkloru.

Pierwszą winkulijską partią polityczną, była Partia Narodzenia Winkulii, kierowana przez założyciela państwa - Szymona Uchastoka. Ugrupowanie to głosiło hasła populistyczne, narodowe i niepodległościowe. Ugrupowanie istniało krótko, a jego kres położyła ucieczka założyciela z kraju, oraz następnie delegalizacja przez rząd Aleksandra van der Egvala.

Najstarszą po dziś dzień działającą partią w Winkulii, jest Stronnictwo Polityki Realnej kierowanej przez Erika Ottona von Hohenburga. Została założona dnia 23 pazdziernika 2018 roku przez winkulijskich repatriantów wracających z Królestwa Athos. Wyznaje ona filozoficzny konserwatyzm ewolucyjny w kwestiach społeczno-rozwojowych. Popiera neutralność kraju w polityce zagranicznej i współprace nordacką, jednak sprzeciwia się rezygnacji z podmiotowości państwa. Popiera zachowanie własnej waluty, a także rozwój tożsamości regionalnych w tym ochronę dziedzictwa historycznego państw historycznych dawniej istniejących na terenie półwyspu winkulijskiego. Popiera także wzmocnienie pozycji Króla, ale z zachowaniem trójpodziału władzy i silnych wspólnot lokalnych

Folksbund jest drugą co do wielkości i aktywności partią polityczną Związku Winkulijskiego. Kierowany przez Mateusza Żmigrodzkiego, reprezentuje interesy antysystemowców oraz proletariatu.

Związek Prawicy jest kierowany przez Artura Kardacza.