Rzeczpospolita Tirecji

Rzeczpospolita Tirecji

Dewiza: "Szlachcic na zagrodzie równy wojewodzie"
Flaga	Godło
Pełna nazwa	Rzeczpospolita Tirecji
Język(i) urzędowe	Polski
Stolica	Ibrahamabad
Ustrój polityczny	Monarchia konstytucyjna
Głowa państwa	Król Ivan Szabelka
Szef rządu	brak
Religia państwowa	brak
Uzyskanie niepodległości	brak
Waluta	1 lir
Hymn państwowy	Dumka wygnańcza

Rzeczpospolita Tirecji - polska mikronacja założona przez króla Ivana Szabelkę. W państwie obowiązuje monarchia konstytucyjna.

Informacje

Godłem Rzeczypospolitej Tirecji jest złoty sokół - Raróg - w polu herbowym bordowym z czarnym półksiężycem na piersi. Sokół reprezentuje Kozacką, a półksiężyc Turecką część narodu. Zaś bordowe tło nawiązuje do krwi którą wylewali przodkowie w imię wolności narodu - krwi własnej jak i krwi wroga.

Flagą Rzeczypospolitej Tirecji jest bordowy prostokąt o stosunku szerokośći do długości 2:3, z czarnym półksiężycem po prawej i złotym pasem po lewej. Barwy jak łatwo zauważyć pokrywają się z tymi z godła - to samo jest również ich znaczenie. Złoty pas odpowiada Rarogowi, czarny półksiężyc jest taki sam jak w godle, a bordowe tło to częściowo zakrzepła krew, krew przodków walczących o wolność narodu tireckiego.

Hymnem narodowym Rzeczypospolitej Tirecji jest "Dumka Wygnańcza" autorstwa największego poety epoki romantyzmu - Bohdana Sokółki. Nawiązuje do okresu gdy wyspa znajdowała się pod panowaniem carskiej Rosji a pierwszy KOZ(Kozacka Ochota Zbrojna) walczył o wyzwolenie kraju. Jest to dumka - melancholijna kozacka pieśń wyrażająca tęsknotę za ojczyzną.

Historia

W 1466 trzej tureccy kupcy - dwaj bracia i szwagier - płynęli przez Morze Czarne ze swoim towarem. Zauważyli na horyzoncie wyspę, ale kapitan ani nawigator nie byli w stanie powiedzieć co to za wyspa. Zaintrygowanie kupcy nakazali podpłynięcie bliżej nieznanej wyspy. Okazała się ona niezamieszkaną, lecz bardzo dogodną na postój ze względu na położenie i warunki naturalne - łagodne piaszczyste brzegi, dużo drzew których drewno przydatne było przy naprawie statku, występowanie sporej ilości jadalnych owoców i zwierzyny łownej, a także pełna słodkiej wody rzeczka, były wymarzonymi warunkami do postoju.

Trzej kupcy postanowili utrzymać w tajemnicy istnienie wyspy i założyli Bractwo Wyspy. Do Bratctwa dołączali później ich krewni i w niespełna trzy lata później Bractwo Wyspy liczyło już około pół tysiąca ludzi. I wtedy o wyspie dowiedział się Sułtan. Nie wiadomo kto doniósł mu o istnienu wyspy, ale pewnym jest, że w 1471 rozpoczął na niej budowę portu który otrzymał na cześć donosiciela nazwę Ibrahamabadu. Był to port bardzo dogodnie położony, ze wspaniałym meczetem którego okna wychodziły na morze i wielkim targowiskiem na którym można było kupić wszystko. Jednak kupcy nie mieli łatwego życie z powodu wysokich opłat nałożonych na miasto przez Sułtana.

W 1484 kupcy zbuntowali się i 15 września wymordowali Sułtańskich urzędników. Cały bunt został przeprowadzony z inicjatywy wciąż istniejącego Bractwa Wyspy którego przywódcę - Mustafę ibn Ibrahima znanego później jako Mustafa I Jedyny - wybrano na Emira ustanawiając Emirat Ibrahamadzki. Państwo było młode, ale wybrano dogodny moment na jego założenia - w kilka lat po II wojnie wenecko-tureckiej, w czasie gdy Imperium Osmańskie przygotowywało się do kolejnej Sułtan miał na głowie inne sprwy niż bunt w czarnomorskim porcie.

Emirat działał inaczej niż inne kraje - nie utrzymywał się z podatków, ale z dokonywanego przez państwo obrotu towarami, dzięki czemu zniesiono podatki doprowadzając port do prawdziwego rozkwitu co bogatsi kupcy budowali liczne pałace, a jedną z najpoularniejszych rozrywek były polowania na zwierzynę łowną w lasach wyspy.

Stan ten jednak nie trwał długo. Państwo istniało dzięki kupcom dla których wojny były przeszkodą w prowadzeniu interesów, więc nie posiadało własnego wojska. Po zakończeniu wojny z Wenecją oczy Imperium Osmańskiego ponownie zwróciły się na Ibrahamabad. Przejęcie kontorli nad Emiratem nie mogło sprawić Sułtanowi żadnego problemu i nie sprawiło. W 1505 Emirat upadł i przywrócono stosunki z przed jego powstania, ale płomień wolności już płonął w umysłach Ibrahamabadzkich kupców silnym i wiecznym płomieniem

Jednak zapędy niepodległościowe zostały ostudzone przez serię kozackich najazdów, która miała miejsce w latach 1528-1646. Serię najazdów przerwało powstanie kozackie pod przywództwem Bohdana Chmielnickiego które rozpoczęło się w 1648 i zakończyło w 1654, powodując podział Ukrainy na część Rosyjską i Polską. Wtedy to młody kupiec należący do ponownie utajnionego Bractwa Wyspy - Muhammad ibn Iacobbi - postanowił wykorzystać tą sytuację. Wiedział, że kozacy będą musieli wybierać między służbą w wojsku despotycznego władcy, a pracą w majątkach polskiej szlachty z radością przyjmą każdą inną możliwość. Przekonał członków Bractwa do sprowadzenia części Kozaków na wyspę i nadania im przywilejów w zamian za pomoc w obaleniu władzy Imperium Osmańskiego nad wyspę i późniejszą obronę nowopowstałego państwa.

W 1656 na wypę sprowadzono grupę około 320 Kozaków dowodzonych przez Dymitra "Burzę" Sokółkę i przeszmuglowano ich do Ibrahamabadu, gdzie w ciągu jednej nocy rozbili stacjonujące na wyspie wojska sułtańskie w ilości około 430 Janczarów, a także pojmały oficerów i urzędników Sułtańskich wraz z rodzinami, których wtrącono do więzienia w celu późniejszego osądzenia(wszystkich skazano na banicję(wraz z rodzinami) i wywieziono z wyspy w roku ).

Jeszcze w tym samym roku proklamowano Sułtanat Ibrahamabadzki o ustroju elekcyjnej monarchii parlamentarnej(parlamentem było Zgromadzenie Kupieckie, składające się ze wszystkich zamieszkałych na stałe w Ibrahamabadzie kupców), w którym autonomicznym stanem była Kozaczyzna(zamieszkujący stepy na wschód od Dniesterka przybysze z Ukrainy z twierdzą Trzecia Sicz na wyspie na Dniesterku, jako główną siedzibą władzy) podlegająca jedynie władzy Sułtana, a wewnętrznie zorganizowana na zasadach demokracji wojennej.

Na mocy Wielkiego Przywileju Kozaczego z roku 1657 Kozacy mieli prawo do: zarządzania terenami na wschód od Dniesterka we własnym zakresie i stanowienia własnych sądów, wyznawania wiary chrześcijańskiej i napadania statków nie posiadających tzw. Listów Sułtańskich. Te bardzo dogodne warunki powodowały liczne ucieczki Kozaków z terenów Polski i Rosji w wyniku czego w roku 1666 na wyspie żyło już 11 000 kozaków przy 3 000 turków, co prowadziło do niezadowolenia ludności muzułmański. W 1681 Kozacy liczący już 20 000 osób w stosunku do 4 000 turków i zaczęli rządać udziału w rządzeniu całością państwa - wtedy Sułtan Muhammad ibn Iacobbi I Odnowiciel zreformował parlament i wprowadził podział na dwie izby: niższą - Radę Ludową(135 przedstawicieli wybieranych przez Kozaków i 20 wybieranych przez Turków) - i wyższą - Radę Królewską(55 przedstawicieli wybieranych tylko przez Turków), przy czym izba wyższa mogła zablokować każdy projekt izby niższej.

Takie rozwiązanie nie mogło jednak zadowolić kozaków na dłuższą metę, toteż zagrozili oni w 1703, że jeśli Sułtan nie wprowadzi po ich myśli reformy parlamentu to wystąpią zbrojnie i go obalą. Sułtan przestraszony zgodził się na zmianę składu parlamentu - nowy Sejm(wymuszona przez Kozaków nazwa) składał się z 250 przedstawicieli z których zaledwie 10 wybierali Turcy. Doprowadziło to do zamachu stanu przeprowadzonego w roku 1707 przez konserwatywnych Turków - na tron wyniesiono Saida I Islamskiego który wprowadził rządy jednowładcze Sułtana z doradczą Radą Królewską wybieraną przez bogatszych kupców posiadających posiadłości ziemskie(Al-Dżerri) i duchownych islamskich.

Nie spodobało się to Kozakom, jednak wierzący w to, że ochroni go Allach Sułtan ignorowało to i wydawał prawa antykozackie które już w roku 1709 doprowadziły do buntu Kozaków i wojny domowej w której zginęły 3/4 turków zamieszkujących wyspę - pozostali poddali się. Niestety właśnie na tle pozostałej na wyspie ludności tureckiej wybuchł konflikt pomiędzy kozakami - Ivańcy którym przewodził Ivan "Sokoł" Miedow uważali, że należy turków pozostawić teraz w spokoju, zaś Bohdańcy dowodzeni przez Bohdana Stepowicza chcieli ich wysiedlić z wyspy, bądź wybić co do nogi.

Linki

http://www.tirecja.xt.pl