Bolesław Lwie Serce

Bolesław Lwie Serce Henrykowski
Kanclerz Hawilandu, Prezydent Hökás, O1 i O2
Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia	25 czerwca 2022 r. O2
Ojciec	Tadeusz I Wielki
Matka	N/D (narracyjnie nieoficjalnie Zuzanna Henrykowska)

Bolesław Lwie Serce Henrykowski (ur. 25 czerwca 2022 r.) - król-senior Hawilandu, syn Tadeusza I Wielkiego, dowódca wojska Hawilandzkiego, burmistrz prowincji Terenów Skażonych oraz prezydent miasta O1 i Hokas.

Historia

Kariera polityczna

Według oficjalnych danych urodził się 25 czerwca 2022 roku, a dzień później został prezydentem miast O1 i O2. 1 lipca objął urząd Ministra Wojny (przemianowanego później na Ministerstwo Wojska i Obrony), zostając przy tym dowódcą wojska, a 2 lipca tego samego roku objął urząd prezydenta miasta Hökás. Od 2022 roku jest członkiem agralno-nacjonalistycznej partii Wolny Hawiland. W 2023 roku został wybrany w wyborach na Kanclerza Hawilandu, po tym jak Aleksander von Kruk został zdegradowany przez Króla.

Wojna Karmeńska

Janusz Kalukowski, po tym jak został odsunięty ze stanowiska Naczelnika Karmenii w Fenocji, 1 grudnia utworzył Królestwo Karmenii, a 4 grudnia zaatakował Królestwo Fenocji. O godzinie 16:51 zaatakowana została też Kiriania, której Tadeusz I Wielki wraz z Bolesławem dali czołgi, i poparli ją w wojnie. O godzinie 17:55 zniszczone miały zostać bronie przekazane Kirianii, jednakże przetrwały one atak Karmeński. O 18:41 Bolesław postawił Siły Zbrojne Hawilandu w stanie "pełnej gotowości", oraz zabezpieczył z Królem miasta Hawilandzkie, w obawie przed atakiem. Zaznaczył jednakże, że Hawiland nie uznaje Królestwa Karmenii, a jedynie Królestwo Karmenii jako zbuntowany ruch polityczny. O godzinie 19:13 Hawiland został zaatakowany, przez co Bolesław uruchomił wszystkie lotniska wojskowe, ogłosił dołączenie wojska Hawilandzkiego do Kampanii Karmeńskiej oraz skończył zabezpieczanie wszystkich wsi i miast. O godzinie 19:37 Janusz Kalukowski wniósł o kapitulacje przy Szabli Kiriańskiej, co zmusiło również powrót samolotów do Hawilandu. Straty Hawilandzkie w tej wojnie to 0 żołnierzy, 1 ranny. Była to pierwsza wojna, którą Bolesław Lwie Serce poprowadził sam do końca, i pierwsza wygrana wojna Hawilandu.

Zobacz też: Wojna Karmeńska, Królestwo Karmenii

Król Hawilandu

19 grudnia po niespodziewanej abdykacji jego ojca, Króla Tadeusza I Wielkiego, został drugim Królem Hawilandu. Od połowy marca 2024 roku był na urlopie, a 1 maja 2024 roku ogłosił abdykację, wyznaczoną na kolejny dzień. 2 maja tegoż samego roku abdykował, argumentując to swoim brakiem aktywności i zaangażowania.