II Wojna Ostlandzka

Przed wybuchem konfliktu: Państwo Suderlandzkie i Federacja Nordacka z Watażkami Ostlandzkimi

Dnia 29 marca 2020 roku, na płycie lotniska w Delilandzie (stolica Państwa Suderlandzkiego) wylądował cywilny samolot z oznaczeniami Federacji Nordackiej. Na jego pokładzie znajdował się Adam Aleksander II, premier oraz osoba pełniąca funkcje Ministra Spraw Zagranicznych w państwie goszczącym na ziemiach suderlandzkich. Celem wizyty było podpisanie traktatu o wzajemnym uznaniu oraz umowy o ochronie Obszaru Bez Przynależności Państwowej pomiędzy Nordatą Suderlandzką, a Socjalitsyczną Republiką Volkianu, jednej z prowincji federacyjnych.

Przyczyny konfliktu: Zapędy suderlandzko-federacyjne

Bezpośrednią przyczyną konfliktu na północy Nordaty była groźba stracenia niezależności przez okolicznych watażków, którzy zjednoczyli by być w stanie odeprzeć połączone siły Państwa Suderlandzkiego i Federacji Nordackiej.

Preludium wojny: Napięcie w Volkianie rośnie z dnia na dzień

W szybkim czasie agresywne działania lokalnej ludności nabrały na siły. Zaniepokojony prezydent Federacji Nordackiej wydał rozporządzenie nakazujące częściową mobilizację Federacyjnych Sił Zbrojnych. Kilka godzin później prezydent Socjalistycznej Republiki Volkianu wydał rozporządzenie w sprawie wprowadzenia środków ostrożności.

Przemowa watażki: Nawoływanie do zjednoczenia

Dnia 3 marca 2020 roku, przywódca watażków ostlandzkich, nawoływał do zjednoczenia się przed najeźdźcami.

"

☀Towarzysze! Stoimy dzisiaj zjednoczeni, oczekując z bronią w ręku na ostatecznie natarcie naszego odwiecznego wroga. Imperialistyczne bestie zza morza sprzymierzyły się z dotychczas neutralną Federacją Nordacką. Zamierzają wypędzić nas z naszych domów i wprowadzić na tych ziemiach terror, który obecny jest już w pozostałych częściach Nordaty. Wiele miesięcy temu po raz pierwszy starliśmy się z Suderlandem. Najpierw na wyspach, a później na południu Ostlandii. Powiadam wam jednak, to nie koniec! Niezależnie, czy jesteście wieloletnimi partyzantami, młodzikami dopiero co zacięgniętymi do armii, czy też władcami tutejszych ziem. Łączy nas wspólny cel, którym jest raz na zawsze wypędzenie przeciwnika z naszej ziemi! Chwytajcie za broń bracia, bowiem wróg ponownie wali do naszych bram! I na Boga, zamierzam rozwalić mu pysk tą bramą! Niech żyje

zjednoczona Ostlandia! Niech żyje rewolucja!"