Tekst źródłowy strony Kodeks Karny Księstwa Chambord z dnia 22 stycznia 2012 roku.

'''Kodeks Karny Księstwa Chambord z dnia 22 stycznia 2012 roku.'''

[[Chaumot]], 22 stycznia 2012 roku

Artykuł 1.
Ilekroć ustawa używa słowa ,,Księstwo" należy przez to rozumieć Księstwo Chambord.

Artykuł 2.
§. 1 Ustawę niniejszą stosuje się do sprawcy, który popełnił przestępstwo na terytorium Księstwa oraz obywatela Księstwa, który popełnił przestępstwo poza jej terytorium.
§. 2 Jeśli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę względniejszą dla sprawcy.

Artykuł 3.
§. 1 Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto popełnia czyn zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jej popełnienia.
§. 2 Nie popełnia przestępstwa sprawca czynu zabronionego, jeśli nie można mu przypisać winy w czasie czynu.
§. 3 Nie popełnia przestępstwa ten, kto popełnił przestępstwo przez zaniechanie, o ile nie ciążył na nim szczególny obowiązek zapobieżenia skutkowi.
§. 4 Nie podlega karze, kto dobrowolnie odstąpił od dokonania lub zapobiegł skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego.
§. 5 Nie popełnia przestępstwa, kto działa w celu uchylenia niebezpieczeństwa grożącego dobru chronionemu prawem, jeżeli nie da się uniknąć niebezpieczeństwa w inny sposób, a dobro poświęcone nie przedstawia wartości wyższej od dobra ratowanego.

Artykuł 4.
§. 1 Czyn zabroniony uważa się za popełniony w czasie, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany.
§. 2 Czyn zabroniony uważa się za popełniony w miejscu, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany albo gdzie skutek, stanowiący znamię czynu zabronionego, nastąpił lub według zamiaru sprawcy miał nastąpić
§. 3 Czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia lub na jego popełnienie się godzi, mając świadomość konsekwencji.
§. 4 Czyn zabroniony popełniony jest nieumyślnie, jeżeli sprawca nie mając zamiaru jego popełnienia, ani nie godząc się z jego konsekwencjami, popełnia go na skutek niedbalstwa lub lekkomyślnosci.
§. 5 Ten sam czyn może być tylko jednym przestępstwem.

Artykuł 5.
§. 1 Odpowiada za przygotowanie ten, kto w celu popełnienia czynu zabronionego podejmuje czynności mające stworzyć warunki do jego popełnienia.
§. 2 Odpowiada za usiłowanie ten, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego zmierza do jego wykonania, które jednak nie nastepuje.
§. 3 Odpowiada za sprawstwo ten, kto wykonuje, poleca wykonać lub, wykorzystując uzależnienie innej osoby, wymusza wykonanie czynu zabronionego.
§. 4 Odpowiada za podżeganie ten, kto chcąc, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłania ją do tego.
§. 5 Odpowiada za pomocnictwo ten, kto w zamiarze aby inna osoba dokonała czynu zabronionego lub uniknęła za niego odpowiedzialności, swoim zachowaniem ułatwia popełnienie, uzyskanie korzyści lub uniknięcie odpowiedzialności za popełnienie tego czynu.
§. 6 Sąd wymierza karę za przygotowanie, usiłowanie, sprawstwo, podżeganie i pomocnictwo w granicach przewidzianych dla danego przestępstwa.

Artykuł 6.
§1.Karami zasadniczymi są: grzywna i banicja.

Artykuł 7.
§1.Sąd orzeka karę grzywny w granicach przewidzianych dla danego przestępstwa. Grzywna może być również orzeczona jako kara dodatkowa w wysokości nie większej niż 2 tys. matternacht.

Artykuł 8.
§1.Banicja pociąga za sobą usunięcie skazanego z terytorium Księstwa, utratę przezeń obywatelstwa, orderów i odznaczeń, stopni wojskowych oraz pełnionych funkcji publicznych. Skazanego na banicję uważa się za zmarłego.

Artykuł 9.
§1.Karami dodatkowymi są: grzywna, pozbawienie praw publicznych, zakaz zajmowania określonego stanowiska lub wykonywania określonego zawodu, przepadek mienia, obowiązek naprawienia szkody, nagana i upomnienie.

Artykuł 10.
§. 1 Pozbawienie praw publicznych obejmuje utratę czynnego i biernego prawa wyborczego, prawa do udziału w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości, stopnia wojskowego, utratę orderów i odznaczeń oraz utratę zdolności do ich uzyskania w okresie pozbawienia praw.
§. 2 Czas pozbawienia praw publicznych orzeka się w miesiącach, na okres nie dłuższy niż 3 miesiące.

Artykuł 11.
§1.Sąd orzeka zakaz zajmowania określonego stanowiska lub pełnienia określonego zawodu, jeżeli sprawca przy popełnieniu przestępstwa nadużył stanowiska lub zawodu albo wykazał, że dalsze zajmowanie przezeń stanowiska lub wykonywanie zawodu zagraża istotnym dobrom chronionym prawem.

Artykuł 12.
§1.Sąd orzeka przepadek w stosunku do mienia, które pochodzi z przestępstwa lub służyło do jego popełnienia, o ile zwrot tego mienia nie przysługuje innym podmiotom.

Artykuł 13.
§. 1 Sąd wymierza karę wedle swego uznania, w granicach przewidzianych w ustawie.
§. 2 Wymierzając karę sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, rodzaj i rozmiar ujemnych skutków przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia sprawcy przed i po popełnieniu przestępstwa oraz zachowanie się pokrzywdzonego.
§. 3 Przy orzekaniu oraz prowadzeniu postępowania stosuje się pomocniczo: normy prawa zwyczajowego, zasady dobrej praktyki prawniczej, wreszcie przepisy prawa Rzeczypospolitej Polskiej.

Artykuł 14.
§. 1 Jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną.
§. 2 Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 10 tys. matternacht grzywny lub 5 miesięcy pozbawienia praw publicznych.

Rozdział II
Część szczególna

Artykuł 15.
§. 1 Kto dopuszcza się działań zmierzających do obalenia konstytucyjnego porządku Republiki lub organu władzy publicznej albo wpływa siłą, groźbą czy podstępem na działanie organów władzy publicznej, podlega karze banicji
§. 2 Kto, będąc przedstawicielem Księstwa lub pracownikiem jej służb wywiadowczych, działa na jej szkodę, podlega karze banicji lub grzywny w wysokości od 2 tys. do 5 tys. matternacht
§. 3 Kto współpracuje na szkodę Księstwa z wywiadem obcego państwa lub inną podobną organizacją lub ujawnia osobom niepowołanym informacje niejawne albo dąży do uzyskania informacji niedostępnych mu ze względu na ich nie jawność, której jest świadom,
podlega karze banicji lub grzywny w wysokości od 1 tys. do 5 tys. Matternacht.
§. 4 Kto utrudnia lub uniemożliwia działanie for lub stron internetowych Księstwa albo podejmuje działania przeciw bezpieczeństwu korzystania z nich,
podlega karze banicji lub grzywny w wysokości od 500 do 3 tys. matternacht

Artykuł 16.
§. 1 Kto publicznie znieważa Księstwa, jej symbole publicznoprawne lub znaki państwowe, organy władzy państwowej albo jej przedstawicieli,
podlega karze banicji lub grzywny w wysokości od 1 tys. do 5 tys. matternacht
§. 2 Kto publicznie znieważa symbole publicznoprawne, znaki państwowe, głowę państwa obcego lub akredytowanego szefa przedstawicielstwa dyplomatycznego takiego państwa albo osobę korzystająca z podobnej ochrony na mocy ustaw, umów lub powszechnie akceptowanych zwyczajów międzynarodowych,
podlega karze banicji lub grzywny w wysokości od 1 tys. do 5 tys. matternacht
§. 3 Przepisy poprzedniego paragrafu stosuje się, jeśli państwo obce zapewnia wzajemność.

Artykuł 17.
§1.Kto groźbą, szantażem lub za pomocą korupcji uzyskuje dla siebie korzystne decyzje urzędników państwowych oraz kto udziela takich decyzji,
podlega karze grzywny w wysokości od 500 do 3 tys. matternacht

Artykuł 18.
§1.Kto dopuszcza się kradzieży lub innego zawłaszczenia własności majątkowej lub zastrzeżonej dla kogoś innego własności intelektualnej,
podlega karze grzywny w wysokości od 500 do 3 tys. matternacht

Artykuł 19.
§1.Kto dopuszcza się oszustwa gospodarczego,
podlega karze grzywny w wysokości od 500 do 3 tys. matternacht

Artykuł 20.
§1.Kto poprzez wulgaryzmy, spam lub inne działanie narusza zasady współżycia społecznego na forum,
podlega karze banicji lub grzywny w wysokości od 500 do 3 tys. matternacht

Artykuł 21.
§1.Kto pomawia, zniesławia lub obraża inną osobę fizyczną lub osobę prawną,
zobowiązany jest do wypłacenia zadośćuczynienia na rzecz poszkodowanego w wysokości od 500 do 3 tys. matternacht

Artykuł 22.
§1.Kto życie innej osoby czyni tematem publicznym z zamiarem zaszkodzenia jej z pobudek innych niż dobro publiczne albo nieuprawniony do tego poleceniem sądu podgląda, śledzi lub dokumentuje życie prywatne innej osoby, za wyjątkiem przypadku udaremnienia przestępstwa lub jego odkrycia,
podlega karze banicji lub zobowiązany jest do wypłacenia zadośćuczynienia na rzecz poszkodowanego w wysokości od 500 do 3 tys. matternacht

Artykuł 23.
§1.Kto wobec innej osoby stosuje groźby,
podlega karze banicji.

Artykuł 24.
§1.Kto podszywa się pod inną osobę albo posługuje się więcej niż jednym kontem ,podlega karze banicji lub grzywny w wysokości od 500 do 3 tys. matternacht

Artykuł 25.
§1. Ustawa wchodzi w życie z chwilą ogłoszenia.

Podpisano:

Tomasz I

Książę Chambord

_________________
Jego Książęca Mość Tomasz I z łaski Bożej i woli Narodu pan i książę Chambord, diuk Valouncieness, Chaumot, Boueregard, Opiekun Narodu, Obrońca Wiary, Mer Chaumot i władca wszystkich ziem Księstwa Chambord.
[[Kategoria:Dokumenty]]
[[Kategoria:Chambord]]