Mekarigutyrijczycy

Mekarigutyrijczycy – grupa etnograficzna ludności kugarskiej i jeden z trzech głównych szczepów kugarskich, zamieszkujący obszary prastarego Rohanu Właściwego (część zachodnia i południowo-zachodnia) oraz zachodniego Lamedonoru.

Populacja

Całkowita liczba Mekarigutyrijczyków nie jest znana z powodu nieobjęcia władztwem kugarskim wszystkich ich ziem, jednak ostrożne szacunki mówią o około 2 mln ludzi. Gdyby te dane były prawdziwe oznaczałoby to, że 1/3 z nich mieszka w Chanacie Kugarskim, a pozostali żyją w społecznościach plemiennych wokół Chanatu. W Chanacie Kugarskim mieszkają Mekarigutyrijczycy w Anshan, Berdżigytii, Lusan i południowej części Kazatakhii (mingan Beta).

Cechy

Mekarigutyrijczycy cechują się stosunkowo większą krnąbrnością i nieufnością od pozostałych szczepów kugarskich, będąc zdolni walczyć między sobą o pozycję. Opierają się również zjednoczeniu w Chanacie Kugarskim pod panowaniem Kubilaja, stawiając zacięty opór w walkach (podczas dotychczasowych zmagań wojennych w Anshan i Lusan zginęło ich ok. 7-8 tys.). Z wyglądu nie różnią się za bardzo od innych szczepów, jednak posiadają ciemniejsze włosy (praktycznie nie spotyka się osób o innym kolorze włosów) oraz wyraźnie wystające kości policzkowe. Blisko spokrewnieni są także z ludem południowej Nordaty.