Viktorjos Paulosigos

Viktorjos Paulosigos
Kraj zamieszkania	Surmenia, Urbino
Funkcje publiczne	brak
Tytuł honorowy	książę
Znany również jako	Vittorio Paolino

Jego Książęca Wysokość Viktorjos Paulosigos - ur. 22 grudnia 2006 roku w Surmenii, książę Urbino, obywatel Surmenii.

Surmenia

Dnia 29 Grudnia 2006, został powołany przez Króla Surmenii na burmistrza Premiepolis, którym pozostawał do 1 Sierpnia 2007 r. Z Jego rąk otrzymał także tytuł Księcia Kraju Zavarskiego. Dnia 17 Lutego 2007, został wybrany senatorem KS uzyskując prawie połowę głosów. W kolejnych wyborach znalazł się zaraz za linią, lecz po odejściu Martyny Martens G, swojej przeciwniczki, zastąpił ją.

Dnia 27 kwietnia w swoim liście ogłosił odejście z powodu stagnacji. Spowodowało to tzw. cichą rewolucję, która miała na celu odbudowę państwa. Było to działanie zamierzone.

Zrzekł się tytułu Księcia Zavarskiego.Wielokrotnie sprawował funkcję Ministra Dziedzictwa Narodowego. Stworzył podwaliny edukacji w Suremnii zakładając Szkołę Podstawową oraz Królewską Akademię Nauk.

W 2009 rok wyjechał na trzymiesięczne wakacje.

Jako Lider Surmeńskiej Partii Rojalistyczno-Katolickiej, walczył przez dłuży czas z Partią Demokratyczną o zachowanie ustroju monarchistycznego Surmenii. Po przegranej walce wycofał się z życia politycznego, dając nowym władzom możliwość spokojnej pracy. Dnia 9 sierpnia 2011 roku został powołany przez I Archonta Demokracji Surmeńskiej na urząd Geronta - sędziego.

We wrześniu 2011 roku zniknął bez słowa.  Było to spowodowane nagłym napadem realiozy.  Po pięciu miesiącach powrócił i został mianowany Tesmotetą Dyplomacji przez Aleksandrosa Patrikjosigosa, IV Archonta Demokracji Surmeńskiej.  Po zniknięciu Archonta został wybrany przez Wiec Tyranem.  Ten sam Wiec postanowił o przywróceniu Królestwa Surmeńskiego.  20 grudnia 2012 roku obywatele surmeńscy, w drodze referendum, zatwierdzili go jako króla Surmenii.

13 lutego 2015 roku abdykował na rzecz swojego starszego syna, Jego Królewskiej Wysokości Markosa Viktorjosigosa, wicekróla Surmenii. Przyjął wtedy tytuł Jego Królewskiej Wysokości króla seniora.

Kościół i Rotria

Dnia 23 Lutego 2007, Victor Surmun został wybrany przez Króla Surmeni drugim R'otrem, głową Surmeńskiego Kościoła Chrześcijańskiego razem z tym tytułem został Arcydotrem Premiepolis, pierwszej (i jedynej) arcydotri Surmenii. Przyjął imię Victor I. Dnia 3 Maja 2007 wydał postanowienie gdzie zmienił nazwę "R'otr" na "Dotr" i zniósł urząd Arcydotra.

Odbył jedną pielgrzymkę do Austro-Węgier gdzie spotkał się z monarchą Franciszkiem Józefem i arcybiskupem Otto Katzem. Przyjął także jedną pielgrzymkę z Tyrencji prowadzoną przez patriachę Remigiusza I.

W czerwcu 2007 roku po połączeniu SKCh i Kościoła Katolickiego Tyrencji powstało Państwo Kościelne Rotria. W pierwszym konklawe Victor I został wybrany patriarchą tego kościoła. 28 lipca 2007 roku abdykował ze stanowiska Patriarchy, utrzymując nadal tytuł Prymasa Surmenii.

Dnia 28 listopada 22007 roku ogłosił "Kapitulację Państwa Kościelnego Rotria", ale zaznaczył że Rotrio-Chrześcijaństwo nadal będzie istnieć. Dnia 22 stycznia 2008 roku podzielił R-Ch na SKCh, KAK i KKT, zostając na nowo Arcydotrem. Razem z Karlem Habsburgiem, Donaldem von Dremlem i Piotrem Woleckim odbudował Rotrię zostająć Wielkim Inkwizytorem.

5 kwietnia 2011 roku zrezygnował z tytułu kardynała oraz ze stanu duchownego.  Nadal jednak pozostawał aktywnym obywatelem.  19 czerwca 2012 roku został mu nadany tytuł księcia Urbino przez Patriarchę Aleksandra III.

13 lutego 2015 roku abdykował na rzecz swojego młodszego syna, Jego Książęcej Wysokości Adriano Vittorino, księcia Urbino. Przyjął wtedy tytuł Jego Książęcej Wysokości księcia Urbino.

Rodzina

25 września 2007 roku adoptowany przez Paulosa Petrosigosa apo Zepa, ówczesnego Króla Surmenii. Wraz z Tomaszem DrabikPanym stał się częścią surmeńskiej Rodziny Królewskiej przyjmując imię de Zepp (apo Zep). 4 listopada 2009 roku po Tomaszu zaginąl jakikolwiek ślad. Z ojcem utrzymuje dobre relacje.

Adoptował kiedyś Annę Elisabeth von Kaiser nadając jej imię Anna Elżbieta de Zepp, lecz była ona nieaktywna. Obydwoje nie mogli zanaleźć wspónego języka.  Razem uzgodnili że ich relacje rodzinne nie są dobre i rozstali się.

8 listopada Sąd Najwyższy Surmenii zatwierdził adpocję Xardasa von Griningena (Aleksandra I - Patriarchy Rotrii), ktory stał się księciem Xardasem de Zeppem a później księciem Markosem Paulosem Victorjosigosem de Zeppem. 18 lipca 2010 roku wypłynął z kaharonejskiego portu "Esmeraldą" i nie dawał znaków życia. 31 stycznia 2012 roku książę Markos powrócił z podróży Esmeraldą.

13 sierpnia książę Markos Viktorjosigos poślubił Emilię Radziwiłłównę, arcyksiężniczkę Polski i Litwy; w Surmenii synowa Viktorjosa Paulosigosa znana jest jako Emilja Frankiskoskori.  21 października 2012 roku para książęca adoptowała Artura Czartoryskiego, który przyjął imię Mihaela Markosigosa; stał sie pierwszym (i jak narazie jedynym) wnukiem Viktorjosa Paulosigosa.

22 stycznia 2013 roku Viktorjos Paulosigos adoptował Adrjanosa Alvertosigosa, który przyjął imię Adrjanos Viktorjosigos.  Ojcem chrzestnym został Patriarcha Rotrii, Jego Świątobliwość Alexandros Inokentosigos (Aleksander III).

15 kwietnia 2013 roku zmarł Jego Wysokość książę Mihael Markosigos.  Obecnie surmeńska rodzina królewska wygląda następująco:

• (+) król Paulos Petrosigos, ojciec

• • (+) wicekról Tomas Paulosigos, brat

• • król senior Viktorjos Paulosigos

• • • król Markos Viktorjosigos, syn oraz (+) księżniczka Emilja Frankiskoskori, pierwsza synowa i księżniczka Eleonora Laurentioskori, druga synowa

• (+) książę Mihael Markosigos, wnuk
  • • • Karolos Markosigos, wnuk

• • • książę Adrjanos Viktorjosigos, syn

• 24 stycznia 2013 roku Viktorjos Paulosigos został ojcem chrzestnym Jego Ekscelencji biskupa Cesare de Medici, syna Jego Świątobliwości Patriarchy Alexandrosa Inokentosigosa.

Tytuły i Odznaczenia

Pełny tytuł

Jego Książęca Wysokość Viktorjos Paulosigos, książę Urbino, kawaler Orderu Śpiącego Lwa, Srebrnego Medalu Inventionis et Motio, Brązowego Krzyża Zasługi, Laurów Orderu Deńskiego, Wielkiej Kollany Orderu Ducha Świętego, Orderu Zasługi Republiki Palmowej III stopnia oraz Orderu Agurskiej Gwiazdy Zasługi, komandor Krzyża Orderu Maksymiliana Teodora I, wielki rycerz Orderu Maryi Matki Kościoła, doktor prawa Królewskiej Akademii Nauk oraz teologii Uniwersytetu Rotryjskiego, Rex Christani, Światło Istokiji

Tytuły

• książę Urbino
• Rex Christiani
• Światło Istokiji

Ordery

• Order Śpiącego Lwa - Surmenia
• Medal Inventionis et Motio (srebrny) - Rotria
• Krzyż Zasługi (brązowy) - Rotria
• Order Deński (laury) - Surmenia
• Order Ducha Świętego (wielka kollana) - Rotria
• Order Zasługi Republiki Palmowej (III stopień) - La Palma
• Order Maksymiliana Teodora I (komandor krzyża) - Austro-Węgry
• Order Agurskiej Gwiazdy Zasługi - Aguria
• Order Maryi Matki Kościoła (wielki rycerz) - Rotria

Stopnie naukowe

• doktor prawa (Królewska Akademia Nauk)
• doktor teologii (Uniwersytet Rotryjski)

Dawne tytuły, ordery, stopnie naukowe

• król senior Surmenii
• król Surmenii
• pan na Archipelagu Surmeńskim
• głowa dynastii apo Zep
• głowa rodu della Rovere

Hellenizacja

Wraz z większością rodziny (wszystkimi oprócz wicekróla Tomasza) przeszedł proces hellenizcji.  Z Victora de Zeppa stał się Victorjosem Paulosigosem (synem Paulosa) de Zeppem, a później Viktorjosem Paulosigosem apo Zepem.

W innych językach :)

surmeński: Viktorjos Paulosigos apo Zep/ Βηκτοριος Παυλοσηγοςαπο Ζεπ

polski: Wiktor Paweł Zepowicz

łacina: Victor Paulos Zepp

włoski: Vittorio Paolino

Archonci Surmenii

Kanclerze Dworu Królewskiego: Susanne Furpho → Victorjos de Zepp → Tomasz de Zepp
Kanclerze Rdy Ministrów Jego Królewskiej Mości: Victorjos de Zepp → Tomasz de Zepp → Aleksandros Patrikjosigos → Victorjos de Zepp → Aleksandros Patrikjosigos
Archonci Królestwa Surmeńskiego: Victorjos de Zepp