Nowa Micropedia jest jeszcze w fazie beta. W razie problemów, napisz maila na pomoc@wiki.mikronacje.info albo zgłoś go na kanale na Mikronacyjnym Discordzie!
II Federacja Nordacka
| II Federacja Nordacka | |
 |
 |
| Flaga | Godło |
| Nordata | |
| Zawiązanie federacji | 1 sierpnia 2023 roku |
| Języki urzędowe | mowa powszechna, nordacki |
| Stolica | Velke Mesto Achkov |
| Ustrój polityczny | republika mieszana |
| Ustrój terytorialny | federacja |
| Głowa państwa | Prezydent Albert Fryderyk de Espada |
| Szef rządu | Premier Leonid Repulijski |
| Waluta | Nord |
| Kod samochodowy/samolotowy | FN, FNO |
| Ludność realna | 15 obywateli |
| Ludność wirtualna | 170? mln |
| Forum | Forum |
| Serwer Discord | Discord |
II Federacja Nordacka (krt. Nordata) - republika federalna położona na Nordacie oraz częściowo na Morenice. Zawiązana 1 sierpnia 2023 roku jako projekt pannordacki mający na celu zjednoczenie państw kontynentu.
Ustrój terytorialny
II Federacja Nordacka składa się ze wspólnot autonomicznych, prowincji i dystryktów. Z Nordatą mogą stowarzyszyć się także niepodległe państwa, przekazując federacji część swoich suwerennych uprawnień, np. wojskowość lub sądownictwo.
Dystrykty
Dystrykty to terytoria bezpośrednio zarządzane przez władze centralne, pozbawione autonomii. Obecnie funkcjonują 2 dystrykty:
- Komarchia Nordacka - dystrykt stołeczny, siedziba władz federacji.
- Dystrykt Wojskowy Klindii - przybrzeżny fragment terytorium dawnej prowincji II Federacji Nordackiej, Technokratycznej Republiki Klindonii, która została zlikwidowana.
Prowincje
Prowincje to podstawowa jednostka podziału terytorialnego II Federacji Nordackiej. Posiada autonomię w zakresie stanowienia prawa lokalnego, ustanawiania władz lokalnych oraz kultywowania swojego dziedzictwa kulturowego. Wyróżnia się 2 prowincje:
- IV Republika Muratyki - kraj założycielski federacji, dawny członek I Federacji Nordackiej.
- Imperium Kiriańskie - kraj założycielski federacji, jako jedyny posiada pozanordackie terytorium w postaci Norweglandu.
Wspólnoty autonomiczne
Wspólnota autonomiczna posiada większy zakres autonomii niż zwykła prowincja. Jest uprawniona do prowadzenia własnej polityki zagranicznej, jednak nie może ona rażąco odbiegać od dyplomacji federalnej.
- Państwo Westland - spadkobierca prawny Cesarstwa Insulii, które to Cesarstwo jest z kolei spadkobiercą Zjednoczonego Państwa Westlandu i Westlandu - dawnej prowincji I Federacji Nordackiej.
Władze centralne
Prezydent
Prezydent pełni funkcje reprezentacyjne, kontrolne i współuczestniczy w sprawowaniu władzy wykonawczej. Organ ten wybierany jest na 5-miesięczną (150 dni) kadencję w wyborach powszechnych, bezpośrednich i tajnych.
Lista Prezydentów II Federacji Nordackiej
1. Tadeusz I Wielki (od 13 sierpnia 2023 do 27 grudnia 2023)
2. Henryk Ziemiański (od 27 grudnia 2023 do 29 kwietnia 2024)
3. Albert Fryderyk de Espada (od 29 kwietnia 2024)
Rada Ministrów
Radzie Ministrów przewodniczy Premier, wybierany przez Prezydenta i zatwierdzany przez Kongres zwykłą większością głosów. Jeśli Prezydent nie wybierze kandydata na Premiera w wyznaczonym terminie, obowiązek ten przechodzi na Kongres, który w takiej sytuacji wybiera kandydata spośród członków Kongresu. Premierem może zostać tylko i wyłącznie obywatel Nordaty.
| Imię i nazwisko | Początek urzędowania | Koniec urzędowania | Stronnictwo polityczne | Kadencja Kongresu |
|---|---|---|---|---|
| 1. Bolesław Kirianóo von Hohenburg | 21.08.2023 | 25.04.2024 | Koalicja Konserwatywna | Pierwsza, druga |
| 2. Leonid Repulijski | 28.04.2024 | Koalicja Konserwatywna | Trzecia |
Kongres
W II Federacji Nordackiej najwyższym i jedynym organem władzy ustawodawczej jest Kongres. Stanowi on prawo i uczestniczy w powoływaniu rządu - każdy Premier musi uzyskać wotum zaufania Kongresu. Kongres wybierany jest w wyborach na 4-miesięczną kadencję.
Wybory do Kongresu są bezpośrednie, proporcjonalne, tajne i powszechne. Komitety zgłaszają w wyborach zamknięte listy kandydatów - przewodniczący komitetu sam ustala kolejność kandydatów na liście i w takiej kolejności mają pierwszeństwo do uzyskania mandatu. Wyborca głosuje na listę kandydatów dowolnego z komitetów, nie na konkretną osobę. Mandaty pomiędzy listy rozdzielane są metodą Sainte-Lagüe, która stanowi kompromis pomiędzy idealnie proporcjonalną metodą Haare-Niemeyera a premiującą największych graczy metodą Hondt'a.
