Nowa Micropedia jest jeszcze w fazie beta. W razie problemów, napisz maila na pomoc@wiki.mikronacje.info albo zgłoś go na kanale na Mikronacyjnym Discordzie!

Koalicja Konserwatywna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Micropedia
(nowy artykuł)
 
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 5: Linia 5:
Początki Koalicji Konserwatywnej sięgają początków samej II Federacji Nordackiej. Krótko po zawiązaniu się federacji w państwie zaczęły powstać pierwsze partie. Prawicowa część sceny politycznej była rozdrobiona, w przeciwieństwie do scentralizowanej wokół Partii Demokratycznej części lewicowej. Na przełomie lipca i sierpnia 2023 roku pojawiły się jednoosobowe projekty takie jak Stronnictwo Centro-Prawicowe Henryka Ziemiańskiego<ref>https://forum.nordata.org/index.php?/topic/1278-stronnictwo-centro-prawicowe/</ref>, Partia Ultranordacka Leonida Repulijskiego<ref>https://forum.nordata.org/index.php?/topic/1286-partia-ultranordacka/</ref> czy Narodowa Partia Norweglandu Piotra Jankowskiego. Główną partią prawicową została licząca przynajmniej trzech członków Opcja Konserwatywna.<ref>https://forum.nordata.org/index.php?/topic/1254-opcja-konserwatywna-na-efe%C5%84skiej-scenie-politycznej/#comments</ref> To właśnie wokół niej zgromadziły się ugrupowania prawicowe w obawie przed rozproszeniem się głosów prawicowego elektoratu w wyborach.  
Początki Koalicji Konserwatywnej sięgają początków samej II Federacji Nordackiej. Krótko po zawiązaniu się federacji w państwie zaczęły powstać pierwsze partie. Prawicowa część sceny politycznej była rozdrobiona, w przeciwieństwie do scentralizowanej wokół Partii Demokratycznej części lewicowej. Na przełomie lipca i sierpnia 2023 roku pojawiły się jednoosobowe projekty takie jak Stronnictwo Centro-Prawicowe Henryka Ziemiańskiego<ref>https://forum.nordata.org/index.php?/topic/1278-stronnictwo-centro-prawicowe/</ref>, Partia Ultranordacka Leonida Repulijskiego<ref>https://forum.nordata.org/index.php?/topic/1286-partia-ultranordacka/</ref> czy Narodowa Partia Norweglandu Piotra Jankowskiego. Główną partią prawicową została licząca przynajmniej trzech członków Opcja Konserwatywna.<ref>https://forum.nordata.org/index.php?/topic/1254-opcja-konserwatywna-na-efe%C5%84skiej-scenie-politycznej/#comments</ref> To właśnie wokół niej zgromadziły się ugrupowania prawicowe w obawie przed rozproszeniem się głosów prawicowego elektoratu w wyborach.  


Opcja Konserwatywna, Stronnictwo Centro-Prawicowe i Partia Ultranordacka zawiązały koalicję wyborczą do pierwszych wyborów parlamentarnych w II FN - Koalicję Konserwatywną. Na liście KK do wyborów startowało trzech kandydatów OK oraz po jednym z SCP i PU.
Opcja Konserwatywna i Stronnictwo Centro-Prawicowe zawiązały koalicję o nazwie Koalicja Konserwatywna, a niedługo później dołączyła do niej Partia Ultranordacka - najpierw z zachowaniem odrębnej nazwy (w czasie wyborów do Kongresu FN I Kadencji lista wyborcza tego środowiska nazywała się "Koalicja Konserwatywna + Partia Ultranordacka"), a później bezpośrednio w samej Koalicji. Na liście KK do wyborów startowało trzech kandydatów OK oraz po jednym z SCP i PU.


Koalicja Konserwatywna zgarnęła w wyborach 3 spośród 5 mandatów w Kongresie, dzięki czemu uzyskała ona większość. 2 mandaty przypadły OK (Tadeusz Henrykowski i Bolesław Kirianóo), a jeden zdobył Leonid Repulijski (PU). Stronnictwo Centro-Prawicowe nie uzyskało swojej reprezentacji w Kongresie. Mimo wyborczej porażki SCP nie wystąpiło z koalicji.<ref>https://forum.nordata.org/index.php?/topic/1307-wyniki-wybor%C3%B3w-do-kongresu/&tab=comments#comment-13677</ref>
Koalicja Konserwatywna zgarnęła w wyborach 3 spośród 5 mandatów w Kongresie, dzięki czemu uzyskała ona większość. 2 mandaty przypadły OK (Tadeusz Henrykowski i Bolesław Kirianóo von Hohenburg), a jeden zdobył Leonid Repulijski (PU). Stronnictwo Centro-Prawicowe nie uzyskało swojej reprezentacji w Kongresie. Mimo wyborczej porażki SCP nie wystąpiło z koalicji.<ref>https://forum.nordata.org/index.php?/topic/1307-wyniki-wybor%C3%B3w-do-kongresu/&tab=comments#comment-13677</ref>
== Władze ==
== Władze ==


* Prezes - Bolesław Kirianóo<ref>https://forum.nordata.org/index.php?/topic/1946-zebranie-rady-lider%C3%B3w-koalicji-konserwatywnej/page/2/&tab=comments#comment-21181</ref>
* Prezes - [[Bolesław Kirianóo von Hohenburg]]<ref>https://forum.nordata.org/index.php?/topic/1946-zebranie-rady-lider%C3%B3w-koalicji-konserwatywnej/page/2/&tab=comments#comment-21181</ref>
* Lider konserwatystów - Bolesław Kirianóo<ref name=":0" />
* Lider konserwatystów - [[Bolesław Kirianóo von Hohenburg]]<ref name=":0" />
* Lider frakcji ultranordacko-ojczyźnianej - Henryk Ziemiański<ref name=":0">https://forum.nordata.org/index.php?/topic/1946-zebranie-rady-lider%C3%B3w-koalicji-konserwatywnej/page/2/&tab=comments#comment-21173</ref>
* Lider frakcji ultranordacko-ojczyźnianej - [[Henryk Ziemiański]]<ref name=":0">https://forum.nordata.org/index.php?/topic/1946-zebranie-rady-lider%C3%B3w-koalicji-konserwatywnej/page/2/&tab=comments#comment-21173</ref>
== Działacze ==
== Działacze ==
* Bolesław Kirianóo (K) - Premier, Spiker Kongresu
* Bolesław Kirianóo von Hohenburg (K) - Premier, Spiker Kongresu
* Leonid Repulijski (UO) - Premier, Spiker Kongresu
* Leonid Repulijski (UO) - Premier, Spiker Kongresu
* Henryk Ziemiański (UO) - Prezydent, Premier, Kongresmen
* Henryk Ziemiański (UO) - Prezydent, Premier, Kongresmen

Aktualna wersja na dzień 23:15, 11 gru 2024

Koalicja Konserwatywa (KK) - nordacka federacyjna partia polityczna o charakterze prawicowym, która wywiązała się z koalicji wyborczej o tej samej nazwie.

Składa się z dwóch frakcji - ultranordacko-ojczyźnianej oraz konserwatywnej. Frakcje te wywodzą się z partii, które wskutek fuzji utworzyły Koalicję. Na czele każdej frakcji stoi jej lider. Liderzy frakcji razem z Prezesem Koalicji tworzą razem Radę Liderów, która przewodzi partii.[1]

Historia

Początki Koalicji Konserwatywnej sięgają początków samej II Federacji Nordackiej. Krótko po zawiązaniu się federacji w państwie zaczęły powstać pierwsze partie. Prawicowa część sceny politycznej była rozdrobiona, w przeciwieństwie do scentralizowanej wokół Partii Demokratycznej części lewicowej. Na przełomie lipca i sierpnia 2023 roku pojawiły się jednoosobowe projekty takie jak Stronnictwo Centro-Prawicowe Henryka Ziemiańskiego[2], Partia Ultranordacka Leonida Repulijskiego[3] czy Narodowa Partia Norweglandu Piotra Jankowskiego. Główną partią prawicową została licząca przynajmniej trzech członków Opcja Konserwatywna.[4] To właśnie wokół niej zgromadziły się ugrupowania prawicowe w obawie przed rozproszeniem się głosów prawicowego elektoratu w wyborach.

Opcja Konserwatywna i Stronnictwo Centro-Prawicowe zawiązały koalicję o nazwie Koalicja Konserwatywna, a niedługo później dołączyła do niej Partia Ultranordacka - najpierw z zachowaniem odrębnej nazwy (w czasie wyborów do Kongresu FN I Kadencji lista wyborcza tego środowiska nazywała się "Koalicja Konserwatywna + Partia Ultranordacka"), a później bezpośrednio w samej Koalicji. Na liście KK do wyborów startowało trzech kandydatów OK oraz po jednym z SCP i PU.

Koalicja Konserwatywna zgarnęła w wyborach 3 spośród 5 mandatów w Kongresie, dzięki czemu uzyskała ona większość. 2 mandaty przypadły OK (Tadeusz Henrykowski i Bolesław Kirianóo von Hohenburg), a jeden zdobył Leonid Repulijski (PU). Stronnictwo Centro-Prawicowe nie uzyskało swojej reprezentacji w Kongresie. Mimo wyborczej porażki SCP nie wystąpiło z koalicji.[5]

Władze

Działacze

  • Bolesław Kirianóo von Hohenburg (K) - Premier, Spiker Kongresu
  • Leonid Repulijski (UO) - Premier, Spiker Kongresu
  • Henryk Ziemiański (UO) - Prezydent, Premier, Kongresmen
  • Tadeusz Henrykowski (K) - Prezydent, Kongresmen, Minister
  • Alastor Brodzicki (K) - Kongresmen, Minister
  • Aleksander Novak (UO) - Kongresmen, Minister

Przypisy