Socjal-Demokratyczna Partia Robotnicza Surmenii

Socjaldemokraci, Socjaliści, Socjalpartia

Oficjalne logo
Oficjalne logo Sekretariatu
Pełna nazwa	Socjal-Demokratyczna Partia Robotnicza Surmenii
Skrót	S-DPRS
Założona	27.03.2008 r.
Zawieszono działalność:	??? (czerwiec)
Senatorowie	Wybory czerwcu 2008: 1/3
Afiliacja międzynarodowa:	Brak - aspiracja do międzynarodówki
Adres strony	[1]
Język(i) urzędowe	Polski, Surmeński
Działalność	Królestwo Surmeńskie
Miasto urzędowania władz naczelnych	Menia
Ideologia polityczna	Socjalizm Demokratyczny, Rewolucja Społeczna, Anarchizm, Syndykalizm, Feminizm, Marksizm i inne
Władze naczelne	Sekretariat, Biuro Polityczne, Zjazd Partii
Przewodniczący Partii	Sekretarz Generalny Jean-Paul Sartre
Liczba członków	???
Organizacja Młodzieżowa	???
Organ Prasowy	Czerwona Surmenia
Barwy	Czerwony, biały, czarny, żółty,

Socjal-Demokratyczna Partia Robotnicza Surmenii - de facto nieistniejąca skrajnie lewicowa partia polityczna, założona w marcu 2007 roku w Surmenii (miasto Tapenia). Zalążkiem partii była utworzona w styczniu 2007 roku Surmeńska Partia Robotnicza (pracujących) na terytorium Wandystanu.

Partię S-DPRS założył jednoosobowy Komitet Założycielski, któremu przewodniczył Jean-Paul Sartre, a po wejściu w życie nowej konstytucji rozpoczęła legalizację swojej organizacji w Sądzie Najwyższym na podstawie ustawy o partiach politycznych, która nie zakończyła się przed zawieszeniem działalności, a trwała długa wymiana zdań pomiędzy sędzią a sekretarzem generalnym.

Partyjnym liderem był Jean Sartre. Po jego śmierci 5 sierpnia 2008r, choć formalnie nie zawieszono działalności S-DPRS ani nie rozwiązano jej, partia obecnie nie przejawia żadnej aktywności.

Największym sukcesem partii było zdobycie mandatu senatorskiego w wyborach do Senatu Królestwa Surmeńskiego VII kadencji i obsadzenie w czerwcu 2008 roku przez Sartre'a stanowiska ministra wojny. Partia uznała się za zwycięzcę tychże wyborów.

Ideologia

Synkretyzm lewicowy

Partia odwoływała się do różnych lewicowych idei, jej ideologią był synkretyzm lewicowych idei od socjalizmu demokratycznego i po części aż do anarchizmu.

Partia w swoich działaniach wykazywała przywiązanie szczególnie do:

• zwiększenia roli mieszkańców w rządzeniu,
• kolektywności w podejmowaniu decyzji,
• zwiększenia zabezpieczeń społecznych,
• utworzenia systemu kredytowo-oszczędnościowego,
• interwencjonizmu państwowego,
• walki z zabobonami, religią, tradycją i monarchią,
• stworzenia nowego społeczeństwa i człowieka, wolnego, równego, demokratycznego i solidarnego.
• zastąpienia społeczeństwa męskiego społeczeństwem ludzkim (feminizm)
• szerzenia internacjonalizmu i pokoju, polityki niezaangażowania i pokojowego współistnienia,
• poprawy warunków życia biedniejszych osób,
• ułatwienia drobnym właścicielom,
• uspołecznienia gospodarki poprzez tworzenie spółdzielni i rad robotniczych,
• poparcia dla mniejszości narodowych, seksualnych, religijnych i wspierania idei lokalnej samorządności,
• rozdziału państwa i szkoły od kościołów, sekularyzacji państwa i społeczeństwa,
• poparcia wolności wypowiedzi i innych praw obywatelskich, które miałyby być praktycznie nieograniczane,
• aktywizacji mas - stworzenia społeczeństwa obywatelskiego,
• poparcia dla wysokiej progresji podatkowej, nałożenia podatku od zysków kapitałowych,
• walki z uprzywilejowaniem i tytułami szlacheckimi,
• wprowadzenia równości i sprawiedliwości społecznej,
• likwidacji wyzysku człowieka nad człowiekiem czyli stworzenie bezklasowego i wolnego społeczeństwa,

Program

Partia deklarowała gruntowną przebudowę systemu społeczno-gospodarczego, choć program był dopiero w przygotowaniu. Program polityczny partii miał być przygotowywany na lata i nakreślać ogólny profil partii i najważniejsze dla niej zadania do wykonania. Niektórzy działacze partyjni nazywali go programową konstytucją partyjną, ponieważ na każde wybory miał być przygotowywany program minimum, a kandydaci mieli przygotowywać własne programy w oparciu o program minimum.

Partia zdołała tylko wydać manifest i statut, lecz to nie przeszkadzało jej w aktywnym uczestnictwie w życiu publicznym Surmenii.

Działania partii

Surmeńscy Socjaliści, przed wyborami w czerwcu 2008 roku, zainicjowali między innymi:

• zbieranie podpisów pod obywatelski projekt ustawy o nadzwyczajnym przyznawaniu obywatelstwa surmeńskiego obywatelom Meridlandu i szeroką dyskusję nad projektem,
• dyskusje nad szkolnictwem i nadawaniu obywatelstwa, Partia była w czasie pisania projektu ustawy o systemie szkolnictwa oraz placówkach badawczych i naukowych na terytorium Królestwa Surmeńskiego,
• dyskusję nad zmianą systemu zdrowia, Sekcja Prawno-Legislacyjna przy Sekretariacie Socjalpartii przygotowywała projekt ustawy o zmianie ustawy o Służbie Zdrowia, który gruntownie zmieniał kontrolę, administrowanie i wszelkie procesy decyzyjne w surmeńskim systemie zdrowia.

Gdy partia uczestniczyła w rządzie Surmenii, minister wojny opracowywał ustawę o siłach bezpieczeństwa, które miały znieść armię, a partia zauważyła, że wraz z rozwojem gospodarki państwa potrzebny jest projekt kodeksu cywilnego królestwa.

Historia

Opis

Historia partii sięga 3 stycznia 2008 roku, kiedy to Michaś Winnicki w Wandystanie zwołał I Zjazd Surmeńskiej Partii Robotniczej (pracujących). Wybrano tam I-go Sekretarza Fernando Sacamulesa oraz Biuro Polityczne w składzie: Michaś Winnicki i Aborcjusz Stuszyński. Partia ta prowadziła jednak dość kontrowersyjną politykę, między innymi proponowała obalenie monarchii wszelkimi możliwymi sposobami, pierwszy jej Zjazd okazał się ostatnim, bez formalnego rozwiązania SPR(p) przestała istnieć, po tym jak buduar Genosse-Wanda-Stadt i członek politbiura wręczył królowi surmeńskiemu order za umiejętnie zwalczanie działalności rewolucyjnej, prowadzonej przez SPR(p) w Wandystanie dla Surmenii.

Działalność partii jako Socjal-Demokratyczna Partia Robotnicza Surmenii już na terenie Królestwa rozpoczęła się już 10 Marca 2008 roku, gdy założono forum i choć nie była to partia polityczna (wg. Konstytucji Surmenii tylko obywatele mogą założyć partię polityczną), to tę datę przyjmuje się jako oficjalną datę założenia. Na wstępie miało to być tylko forum promujące hasło: "Republika Surmenii-RS-Rewolucja Społeczna", która miała gruntownie przebudować ustrój społeczno-gospodarczy Surmenii. Już po po nadaniu obywatelstwa surmeńskiego J-P Sartre zaczęło to być forum przypominające coraz bardziej partię polityczną z własnym logiem, flagą, hymnem i manifestem.

W końcu partię formalnie założono 28 Marca 2008 roku, gdy przedstawiono ją na forum Surmenii. W ostatnim czasie partia sprzeciwiła się inkorporacji z Meridlandialem. W ankiecie na stronie Surmenii na pytanie ws. inkorporacji Meridlandu 17% ludności było za inkorporacją, 50% wyraziło sprzeciw, a 33% nie miało w tej sprawie zdania. Partia uznała, że aż 83% Surmeńczyków nie popiera inkorporacji. Partia zamiast inkorporacji poparła za to de facto swój projekt ustawy nadzwyczajnym przyznawaniu obywatelstwa surmeńskiego obywatelom Meridlandu, który nazwała "obywatelskim projektem".

29 marca 2008 roku Sekretarz Generalny Socjaldemokrateny wygłosił publicznie, iż obawia się o zdawalność w szkole podstawowej, która według ustawy o szkolnictwie, jest potrzebna, aby pozostać obywatelem, ponieważ równo z 12 kwietnia 5 osób na 9 straciło by obywatelstwo. Na posiedzeniu Sekretariatu socjalpartii stwierdził, iż "Ustawa o szkolnictwie zagraża porządkowi prawnemu w Surmenii oraz co może spowodować śmierć kraju w najbliższym czasie", czym zapoczątkował ogólnopartyjną dyskusję na temat zmian i procedur, jakie powinny zajść w Surmenii w najbliższych miesiącach. Sekretarz Generalny zaproponował przesunięcie tego terminu. Partia parę dni po tym zajściu zaczeła pisać własny projekt ustawy nowelizującej przepisy, jednak zespół ekspercki widząc jak projekt głęboko musiałby zmienić surmeńskie szkolnictwo, postanowił napisać własny projekt, w skrócie zwany ustawą o systemie oświaty na terytorium Surmenii.

10 czerwca 2008 partia rozpoczęła legalizację na podstawie uchwalonej ustawy o partiach politycznych. Jednak jej statut okazał się nie do końca zgodny z nową ustawą, dlatego 21 czerwca 2008 roku miał się odbyć III Zjazd Socjal-Demokratycznej Partii Robotniczej Surmenii.

Z histori Zjazdów itd

2008

3 stycznia - Genosse-Wanda-Stadt. I Zjazd Surmeńskiej Partii Robotniczej (pracujących), był to zjazd założycielki który dokonał wyboru władz SPR(p),

27 marca - Tapenia. Komitet Założycielski zakłada, z godnie z surmeńskim zwyczajem, Socjal-Demokratyczną Partę Robotniczą Surmenii,

30 marca - Tapenia. I Zjazd SocjalDemokrateny, nakreślił on rewolucyjną walkę i główne cele powstania partii robotniczej w Surmenii, został zatwierdzony Manifest, Statut oraz wybrane nowe władze. Partia włączyła się w tworzenie Mikronacyjnej Międzynarodówki, także w manifeście partii został zapisany punkt o międzynarodowym zrzeszeniu partii lewicowych.

12 lipca - Tapenia. II Zjazd SocjalDemokrateny, początkowo miał się odbyć 12 maja, jednak trzeba było go przełożyć na inny termin.

Zjazd miał początkowo dokonać korekty Statutu, rozpocząć dyskusję nad programem oraz nad kierunkiem działań SocjalDemokrateny. Rozważano także dodanie do porządku obrad punktu: "podjęcie uchwały o próbie połączenia się lewicy Surmeńskiej w czasach prawicowej ekstremy. Sekretariat chciał koalicji z Socjalistyczną Partią Surmenii pod wspólną nazwą: "SURMENIA WSPÓLNY DOM".

Ostatecznie zjazd skupił się na zmianach statutu i rozpoczął dyskusję na temat programu. Początkowy projekt zmian, który miał nanieść drobne korekty, spowodował jednak zmianę sposobu współzarządzania i niektóre właściwości organów partii, przy niezmiennej strukturze organizacyjnej i przy zachowaniu jej głównej zasady - sprzeciwie przeciwko zbędnej instytucjonalności.

W planach był III Zjazd SocjalDemokrateny w nowej stolicy partii - Menii, który miał przyjąć pierwszy program partii, tym samym nakreślić idee socjalizmu, oraz rewolucyjna walkę i demokratyczny charakter zdobycia władzy w specyficznych warunkach Surmenii.

Władze Naczelne

Dom Socjaldemokrateny mieści się w Tapenii. Mieszczą się tu wszystkie władze naczelne socjalpartii

Władze naczelne partii to:

• Zjazd - jest on najwyższym organem władzy, zwoływany według potrzeb składający się ze wszystkich członków partii,
• Komitet Centralny - obraduje na Posiedzeniach Plenarnych, Prezydium KC tworzy Sekretarat. Składa się:

1. Sekretariat - władza wykonawcza, składa się z Sekretarza Generalnego oraz powołanych przez niego Sekretarzy do właściwych spraw. Działa kolegialnie, 2. Biuro Polityczne - Przewodniczącym jest Sekr. Gen., w skład wchodzą wszyscy członkowie, 3. Centralnej Komisji Kontroli - pełni władzę sądowniczo-rewizyjną

Do I Zjazdu SocjalDemokrateny cała władza była sprawowana przez Komitet Założycelski, z obecnym Sekretarzem Genaralnym na czele.

Struktura Organizacyjna

Organizacja partii w terenie:

• Podstawowe Organizacje Partyjne - są powoływane w budynakch, osiedlach i innych tego typu jednostkach
• Środowiskowe Organizacje Partyjne - są powoływane w środowiskach i organizacjach bliskich celą partii,
• Miejsko-Terenowe Organizacje Partyjne - są powoływane zgodnie z podziałem terytorialnym Surmenii, w miastach i wsiach.

Władzami Organizacji Partyjnych są:

• Komitet Wykonawczy, jako władza wykonawcza,
• Zjazd Okręgowy, jako władza ustawodawcza,
• Komisja Kontroli, jako władza sądowniczo-rewizyjna.

Instytucje Partyjne

Wyższa Szkoła Socjalizmu Demokratycznego

Siedziba "szkoły" w Tapenii. Są tu sale wykładowe WSSD oraz siedziba rektora, połączona z pokojem wykładowców, jako że wszyscy są równi

WSSD powstała 27 marca 2008 roku, została założona jako szkoła partyjna SocjalDemokratów, a jej rektorem i wykładowcą został Jean Sartre. WSSD miała nietypową strukturę, nie składała się z wydziałów, zamiast tego wprowadzono program zajęć obowiązkowych i nieobowiązkowych, dla różnej kategorii jej uczestników. Obecnie szkoła zawiesiła działalność edukacyjną, z powodu aktualizacji programu.

WSSD miała na celu poznanie przez osoby nowo przyjęte do partii zapoznanie się z ich prawami, obowiązkami i głównymi dokumentami partii, program nauki mógł zawierać także znajomość podstawowych praw i obowiązków. Szkoła była nieobowiązkowa i nie była uczelnią w rozumieniu ustaw surmeńskich.

Obowiązek ukończenia szkoły miały tylko osoby, które powtórnie starały się o wstąpienie do Socjaldemokrateny, wtedy też przeprowadzano z nimi inny program zajęć. Program ten, za zgodą ucznia mógł obejmować też program zajęć przygotowany dla nowo przyjętych członków partii.

Przy uczelni miała działać Bibloteka Socjalizmu Demokratycznego, która miała zawierać najważniejsze dokumenty i dzieła ideologów lewicy.

Więcej na stronie Wyższej Szkoły Socjalizmu Demokratycznego

Agencja Informacyjna: "Czerwona Surmenia"

Logo Czerwonej Surmenii

Agencja Informacyjna "Czerwona Surmenia" powstała 30 marca 2008 roku, pod nazwą Organ Prasowy SocjalDemokrateny, który wydawał broszurę informacyjną "Organ Prasowy". Miała ona za zadanie informowanie o działalności partii w Surmenii i Międzynarodówce. Nazwę zmieniono 12 czerwca 2008, przed wydaniem filmu "Surmenia-wybory do Senatu 2008".

Działalność wydawnicza

Czerwona Surmenia to nazwa oficjalnego organu prasowego S-DPRS, wydawanego przez Agencję Informacyjną "Czerwona Surmenia". Gazeta powstała 23 czerwca 2008 roku, jako lewicowe czasopismo i była wydawana w różnych odstępach czasu jako nieregularnik.

Oprócz opisywania tego, co dzieje się w partii oraz informowania o zjazdach itd, Czerwona Surmenia zajmowała się przeróżnymi informacjami z kraju i zagranicy o charakterze społeczno-politycznym. Jej siedziba oficjalnie mieściła się w Menii, a redaktorem naczelnym był Jean-Paul Sartre. Gazeta była dostępna na terytorium Surmenii oraz poza jej granicami dzięki Planecie Mikronacji, z którą współpracowała od 24 czerwca 2008 roku.

Agencja Informacyjna "Czerwona Surmenia", po uzgodnieniach z Marcelem Hansem prowadziła także działalność wydawniczą, od 26 czerwca 2008 roku, w Trizondalu, wydawała tam czasopismo: "Czerwona Surmenia: Głos Surmenii i Trizondalu", które propagowało wiedzę o Surmenii oraz opisywała zdarzenia, które nią wstrząsnęły.

AI "CS" prowadziła rozmowy na temat ewentualnej współpracy z "Głosem Metropolis", gazety z byłej Metropolitańskiej Republiki Ludowej.

W planach było zamieszczanie artykułów w specjalnym egzemplarzu po surmeńsku i w innych językach oraz wydawanie gazety co miesiąc.

Działalność wytwórcza

Agencja Informacyjna "Czerwona Surmenia" miała także za sobą działalność wytwórczą, wyprodukowała film wyborczy (reklamę) Jeana Sartre, kandydata S-DPRS w wyborach z czerwca 2008, pt: "Surmenia-wybory do Senatu 2008". Film do rozpoczęcia głosowania obejrzało 20 osób, później zaprzestano emisji na czas ciszy wyborczej, obecnie wznowiono ją.

Film zawiera krótki wstęp artystyczny, przedstawienie programu i kandydata, kończy się plakatem S-DPRS, w czasie jego wyświetlania słychać Międzynarodówkę (pieśń).

• Film wyborczy który wyprodukowała AI CS
• Strona internetowa czasopisma Czerwona Surmenia i AI "CS"

Plany powołania organizacji

• Organizacji Młodzieżowej - mającej na celu wychowanie nowych "dzieci" partii w uświadomionych proletariuszy,
• Międzynarodówki - jako jeden z najważniejszych punktów manifestu partii.

Grafika

• 
• 
• Błąd przy generowaniu miniatury: Brak pliku
• 
• 
• 
• 

Zobacz też

• Surmenia
• Partie polityczne w Surmenii

Linki

|Strona Socjal-Demokratycznej Partii Robotniczej Surmenii

Partie polityczne w Surmenii

Obecnie działające: PD - Partia Demokratyczna • SPaRK - Surmeńska Partia Rojalistyczno-Katolicka

Partie nieaktywne: DFS - Demokratyczny Front Surmenii • S-DPRS - Socjal-Demokratyczna Partia Robotnicza Surmenii

 

Ten artykuł jest częścią serii Socjal-Demokratyczna Partia Robotnicza Surmenii

Ustrój polityczny Surmenii Sekretarze Generalni: Jean-Paul Sartre Socjal-Demokratyczna Partia Robotnicza Surmenii Podział terytorialny: Podstawowe Organizacje PartyjneŚrodowiskowe Organizacje Partyjne Miejsko-Terenowe Organizacje Partyjne Ideologia: Socjaldemokracja, Socjalizm, Interwencjonizm, Syndykalizm, Anarchizm, Demokracja Uczestnicząca Członkowie S-DPRS: Jean-Paul Sartre Akcje S-DPRS: Ustawa o systemie szkolnictwa oraz placówkach badawczych i naukowych na terytorium Królestwa Surmenii Obywatelski projekt ustawy o nadzwyczajnym nadaniu obywatelstwa surmeńskiego obywatelą Meridlandu

Edytuj ten szablon