Kampania wojenna w Anshan

Kampania wojenna w Anshan
Czas	24-26 kwietnia 2015
Miejsce	Anshan
Terytorium	Nordata
Przyczyna	dążenie Kubilaj Chana do powiększenia terytorium Kugarii dla nowych mieszkańców
Wynik	całkowite zajęcie i wcielenie Anshan do Kugarii
Strony konfliktu Kugaria Plemiona kraju Anshan Dowódcy Kubilaj Chan Dżebe Aryk Goki Yutesai i Ulegu Siły 5,5 tys. ok. 6,2 tys. Straty 336 zabitych 1.922 zabitych, 983 jeńców, 795 dezerterów, ok. 2,5 tys. przeszło na stronę Kugarii

Kampania wojenna w Anshan - pierwsza wojna napastnicza Kugarów o charakterze wojny narracyjnej, podjęta przez Chana Kubilaja z pobudek polityczno-ekonomicznych. Jej celem było zwiększenie terytorium Chanatu Kugarskiego i wcielenie kraju Anshan do Kugarii.

Kampania trwała łącznie trzy dni, między 24 a 26 kwietnia 2015. W jej wyniku kraj Anshan został całkowicie podbity i podporządkowany Kubilaj Chanowi, częściowo bez oporów.

Przyczyny

Prawo Chanatu Kugarskiego stanowi, że na każdego rdzennego mieszkańca przypadać ma jedna podstawowa jednostka podziału administracyjnego kraju, którą jest tumen. Pierwszy tumen (Berdżigyta) został utworzony 2 kwietnia 2015, jednak już wtedy w Chanacie mieszkały dwie osoby. Już wtedy zaistniała konieczność podjęcia stosownych kroków w celu przygotowania do zwiększenia ich liczby. Były to więc przesłanki ekonomiczne. Z politycznego punktu widzenia były nie mniejsze. Młody i mały kraj musiał się rozwijać. Chan Kubilaj chciał w tym celu zwiększyć jego obszar i dopasowywać rozmiar państwa do populacji i stopniowo wzrastającej pozycji na Nordacie.

Przygotowania

Przygotowania do wojny zostały rozpoczęte 12 kwietnia 2015 przez Chana Kubilaja na Radzie Wojennej. W pierwszym etapie prac sztabowych skupiono się na oszacowaniu koniecznych sił i środków, które ostatecznie wyniosły 5,5 tys. żołnierzy (55% całej armii). W dalszej kolejności oszacowano koszty gospodarcze i przystosowano gospodarkę do produkcji zbrojeniowej. Przygotowania udało się zakończyć 21 kwietnia 2015.

Działania wojenne

Pierwszy etap kampanii

Kubilaj Chan podzielił swoje siły na trzy części. Lewą flanką o sile 1,1 tys. żołnierzy dowodził Dżebe, prawą flanką o sile 1,1 tys. żołnierzy dowodził Aryk Goki, zaś pozostałe siły skoncentrowane w centrum wyruszyły z Bejgan pod wodzą Kubilaja. Celem wojsk skrzydłowych było okrążenie sił przeciwnika i sianie dezorientacji. Armia Dżebe pierwsza wkroczyła na teren wroga już niedługo po wymarszu głównych sił Chana. Zwiadowcy Dżebe donosili o braku zgrupowań wojsk przeciwnika. Wydawało się, że rywal będzie całkowicie zaskoczony najazdem. Dżebe pędził więc zdecydowanie naprzód w kierunku miasta Guczan, które nie było ufortyfikowane, więc lekka jazda kugarska mogła z łatwością je zdobyć. Niestety kolumna Dżebe nie mogła pozostać niezauważona. Szpiedzy donieśli do panów w Guczan o nadciągającej armii Dżebe i właśnie tam zarządzono mobilizację najbliżej dostępnych jednostek oraz rozesłano wici do pozostałych rejonów Anshan z wezwaniem do stawiania się do walki oraz prośbą o pomoc. Jutesai, pan na Guczan, w dość krótkim czasie zgromadził 2,5 tys. żołnierzy, co stanowiło ok. 40% potencjału kraju Anshan, po czym skierował je naprzeciw Dżebe, by móc szybko się go pozbyć i być gotowym do dalszej obrony kraju. Dżebe widząc nadciągające siły wroga postanowił zachęcić Jutesaia stosując fortel pozorowanego ataku i ucieczki. Po krótkiej wymianie strzałami wojska Dżebe przystąpiły do odwrotu, a Jutesai ruszył za nimi w pościg. Tymczasem na zachodzie główne siły Kugarów oraz zrównujące się z nimi na prawej flance siły Aryka Gokiego zaczęły staczać niewielkie potyczki z rozproszonymi grupkami żołnierzy. W niektórych osadach nie podejmowano nawet żadnego oporu, witając Chana hucznie i zapewniając jego wojskom dodatkowe środki żywnościowe. Jednakże cały czas postępowała koncentracja drugiej armii Anshan, nieopodal stolicy – miasta Xiasong. Dowodzący nimi Ulegu widział dobrze, że sam nie będzie w stanie przeciwdziałać siłom nacierającego Kubilaja, dlatego czym prędzej posłał po Jutesaia, który ścigał Dżebe na północy, by przerwał męczący i wyniszczający pościg i czym prędzej wracał do pod stolicę. Dowódca lewej flanki Kubilaja, mimo że oddalał się od swojego celu, miasta Guczan, konsekwentnie realizował jednak zadania przed nim postawione na Radzie Wojennej, a polegające na wyprzedzającym ataku i związaniu części sił przeciwnika w nieskutecznym pościgu, podczas którego był w stanie zadawać mu większe starty niż w normalnej walce w polu. To też miało miejsce, wskutek czego Jutesai niczym dostał depesze z Xiasong stracił około 10% swych sił na zabawie w berka po północnych wyżynach. Po otrzymaniu złych depesz natychmiast zaprzestał pościgu i zawrócił na południe. Dało to Dżebe’mu możliwość wytchnienia i zmienienia koni, po czym niestrudzony ruszył w pełnym galopie wielkim łukiem na Guczan, mając nadzieję zająć je bez walki podczas zmagań Kubilaja z siłami Anshan na południu.