Tomasz Grandis

Szablon:Osoba Tomasz Grandis - jeden z Ojców Założycieli Tyrencji. Przez długi czas wywierał decydujący wpływ na rząd, króla i politykę Tyrencji zajmując bądź stanowiko ministra spraw wewnętrznych bądź wiceministra spraw zagranicznych, a czasem nawet nie zajmując stanowiska państwowego.

Poseł do parlamentu I i II kadencji. Autor Małej konstytucji.

Założyciel i wielomiesięczny prezez Tyreńskiej Unii Pragmatycznej. W wyniku różnicy zdań co do celów partii i rozwoju kraju odszedł z partii w lipcu 2006. Następnie, po ostrym sporze z hrabią Chojanckim i bezprawnym (acz nieświadomie) obwołaniu się regentem, skazany w procesie. Zdecydował się opuścić Tyrencję. Powrócił w ostatnim tygodniu lipca i rozpoczął energiczne działania.

2.08.2006 wybrany na króla po abdykacji Michała I Wilhelmowicza. Usiłował prowadzić aktywną politykę zagraniczną i zaktywizować obywateli do działań wewnętrznych. Sam założył gazetę Tygodnik Królewski. Jego rządy, w przeciwieństwie do tych poprzednika i następcy, w pełni wykorzystywały silną pozycję monarchy gwarantowaną przez konstytucję. Miesiąc przy władzy przyniósł wiele rozczarowań, choć sukcesów także nie brakowało. Dnia 13.09.2006 ogłosił swoją abdykację i odejście z Królestwa, zrezygnował także z obywatelstwa.

W jakiś czas później ponownie powrócił do kraju, założył partię Prawdziwa Tyrencja wraz z Michałem Wilhelmowiczem i Rochem Burgetem. Po ostrej kampanii wyborczej (w wyniku której zarysował się silny konflikt między Grandisem, a Hansem Olo i Piotrem Mrówką) PT wprowadziło do parlamentu dwóch posłów. Konflikt z liderami TUP uniemożliwił stworzenie trwałej koalicji, PT musiało pozostać w opozycji. Aktywność Tomasza Grandisa jednak nie zmalała. Otworzył medium "propagandowe PT". Następnie na skutek interwencji króla, objął ministerstwo spraw zagranicznych, pod warunkiem, że nie będzie uczestniczył w rządach koalicyjnych i uzyska pełną swobodę działania. Jedną z jego ogromnych zasług tego okresu jest unia między Luminatem Wiosennej Róży a Królestwem Tyrencji. W międzyczasie zrezygnował z członkostwa w PT.

Następnie ponownie, niemal całkowicie, wycofał się z życia Tyrencji. Wrócił wiosną, aby założyć kolejne medium Inicjatywę Obywatelską, która jednak nie prowadziła aktywnej działalności.

Niewątpliwie najbardziej zasłużony obywatel Tyrencji w pierwszych latach jej istnienia.

Do historii Tyrencji przeszły jego wielkie odejścia. W przeciągu pierwszych kilku miesięcy był najczęściej rezygnującym ze stanowiska urzędnikiem państwowym. Dwukrotnie opuszczał kraj, zrzekając się jednocześnie obywatelstwa, ale po pewnym czasie wracał (za pierwszym razem w lipcu 2006 na kilka dni, drugi raz w maju 2007 na kilka miesięcy). Po raz kolejny powrócił do kraju 8 września 2007 roku.

Po rezygnacji z urzędu konsula Piotra Mrówki, 30 września 2007 roku Tomasz Grandis zapowiedział swój udział w wyborach. 15 października w trzeciej turze głosowania pokonał Krystiana Trausta zostając tym samym trzecim konsulem Tyrencji i Lumiantu.

Odznaczenia

• 25.10.2007 król Johannes I Ardore nadał Tomaszowi Grandisowi tytuł Markiza, za całość zasług na rzecz kraju, co spowodowało, że Tomasz Grandis stał się pierwszym arytokratą i zarazem najwyższym rangą szlachcicem Tyrencji. Po nadaniu przez Hansa Olo tytułu książęcego Johannesowi Ardore tytułu księcia, Grandis 'utracił' palmę pierwszeństwa w hierarchii arystokratycznej.