Zjednoczone Królestwo Aklandii

Zjednoczone Królestwo Aklandii
Zjednoczone Królestwo Aklandii

Język(i) urzędowe	polski
Stolica	Aklana
Ustrój polityczny	Monarchia
Głowa państwa	Król Artos I
Szef Rzadu	?
Religia państwowa	?
Uzyskanie niepodległości	10 sierpnia 2002 r.
Waluta	?
Hymn państwowy	?
Kod samochodowy	AKL
Domena internetowa	aklandia.chmielna.pl/

Aklandia - państwo powstałe 10.08.2002 - Stan zawieszenie Premiera planowana jest na końcówke roku 2009.

Historia (zarys ogólny)

Dawniej na obszarze obecnej Aklandii znajdowały się liczne puszcze pełne zwierzyny. Pierwsi osadnicy pojawili się tu około XIII-XIV wieku. Szybko przystosowali dzikie puszcze do swoich potrzeb i już po krótkim czasie powstały pierwsze osiedla ludzkie oraz żyzne pola na skutek wyrębu lasów szybko zostały obsadzone przenicą i żytem. Ze względu na dostatek pożywienia ludność tych terenów szybko zaczęła rosnąć, aż wreszcie osiągnęła taką liczbę, iż powstały pierwsze miasta. Potem ludzie rozpoczeli łączenie się w wspólnoty co było zalążkiem państwowości aklandyjskiej. W 1450 roku powstało pierwsze państwo, które jest pierwowzorem Aklandii. Powstało ono na terenach obecnej Artossii i nazywało się Seticevif. Młode państewko szybko zaczęło bratać sobie pobliskie wolne miasta i wsie czego skutkiem był jej rozrost obszarowy. W 1475 roku władzę w królestwie Seticevif objął Satres I Wielki. W czasie swojego panowania rozwinął handel i gospodarkę państwa. Wzmocnił je na tyle iż w 1487 roku rozpoczął podbój pobliskich terytoriów. Podboje Satresa I skończyły się w 1491 roku. Skutkiem jego wypraw było wielkie poszerzenie granic.

podboje Satresa I

Po Satresie I panowało wielu władców, aż w 1658 roku po smerci kolejnego króla, pięciu jego synów pokłóciło się o władzę w kraju. Skutkiem tego była wojna domowa w latach 1658-1660 i wreszcie rozpad królestwa na 5 księstw Artossowskich, Polanville, Heathlen, Aklanowskich i Noyar.

Seticevif tuż przed podziałem

Na lata 1670-1740 przypadają podboje nowych terytoriów przez poszczególne księstwa. W wyniku czego ich zakres panowania się powiększa. Przez lata 1740-49 wszystkie państewka rozwijają się gospodarczo i zaczynają podnosić swoje znaczenie międzynarodowe. Od 1747 roku rozpoczyna się spór między księstwami o tereny zachodnie. W wyniku czego... 5 księstw

W 1749 roku wybucha I wojna książęca. Biorą w niej udział księstwo Artossowskich, ks. Noyar oraz Wielkie Księstwo Polanville, które staje po stronie Noyar. Wojna trwa krótko gdyż tylko 3 miesiące lecz księstwa ponoszą duże straty. Zwycięsko z tej potyczki wychodzi ks. Artossowskich gdyż zagarnia tereny sporne. Ks. Noyar ponosi wielkie straty zaś Wielkie Księstwo Polanville prawie żadne, gdyż do wsparcia Noyar wysyła jedynie jeden kontyngent w skład którego wchodziło 2000 ludzi. Po owej wojnie ks. Artossowskich zadziwiająco się wzmacnia poprzez silne gospodarczo nowowłączone tereny. W 1860 roku dochodzi do II wojny książęcej w którą zostają wplątane pozostałe księstwa. Wynikiem owej wojny jest zawiązanie dwuch sojuszy Zachodniego (ks. Artossowskich, ks. Aklan) oraz Wschodniego (ks. Polanville, ks. Heathlen). Został podpisany także pakt w którym została uznana netralność ks. Noyar w przyszłych konfliktach. Następną nieszczęsną wojną jest III wojna książęca, która wybuchła w 1920 roku. Wszystkie strony konfliktu zangażowały w wojne ogromne siły i środki. Owa wojna jest chyba najgorszą z wszystkich trzech gdyż została okupiona największymi stratami. Efektem wojny są zmiany niektórych granic.

III wojna książęca

W latach 1994-2000 księstwa aklandyjskie przeżywają kryzys gospodarczy, który zmierza do rozpadu księstw na mniejsze państewka. Niemalże w ostaniej chwili książe Artos I Artossowski wprowadza projekt zapobierzenia kryzysowi. Plan ten zawiera konieczność zjednoczenia księstw w jedno państwo... Aklandię. W 2001 roku książe rozpoczyna rozmowy z pozstałymi księstwami w wyniku których dochodzi do podpisania "Paktu Zjednoczenia" i formalnego połączenia księstw w jedną całość. Pakt staje się faktem i w 2002 roku zostaje zakończona "operacja" jednoczenia. W marcu obrady " pięciu rodzin" mają wyłonić króla Zjednoczonego Królestwa Aklandii. Król zostaje wybrany 24 marca 2002 roku i zostaje nim Artos I. Koronacja króla odbywa się dzień później.

Rok 2005 Upadek serwera AKlandii i zawieszenie działalności dnia 26.09.2005 Decyzją JKM Artosa zawieszenie miało trwać pół roku. Ale trwa do dziś. Planowane ponowne otwarcie Końcówka 2009

Oświadczenie władz Aklandii w sprawie Chanlandii

Aklana, 9 lutego 2008

"Oświadczenie

W związku z pojawiającymi sie ostatnio w internecie paszkwilami dezinformującymi na nasz temat, zdecydowałem się zamieścić moje pierwsze od marca 2006 roku publiczne oświadczenie. Na początku chciałbym oświadczyć, iż nigdy nie użyczyliśmy nikomu naszych dóbr intelektualnych, w tym nazwy Aklandia. Pozostaje ona nadal NASZĄ wyłączną własnością. Nigdy nie zrzekliśmy się także naszego dziedzictwa, w tym nie zostaliśmy wcieleni w żaden inny twór społeczny. Aklandia jest, była i zawsze będzie organizmem niezależnym od kogokolwiek i wszelkie próby podszywania się pod nas i pod naszą wolną wolę uważamy za bezprawne i krzywdzące. Zawiesiliśmy działalność na czas nieokreślony w roku 2006 z powodów osobistych oraz technicznych i wszelkie inicjatywy nas dotyczące wywodzące się z poza strony www.aklandia.chmielna.pl (dotyczące m.in. aktów prawnych, postanowień dyplomatycznych), które pojawiły się w latach 2006-2008 są fałszywe.

Tylko informacje pojawiające się na naszych oficjalnych stronach należy uznawać za wiarygodne wyrażenie naszej woli w sposób oficjalny i zgodny z prawdą. Wszelkie pytania i sprostowania odnośnie dotyczących nas wątpliwości należy kierować do mnie osobiście, aby uniknąć dezinformacji i wprowadzania w błąd. Chcielibyśmy także poprosić wszelkie przyjazne nam mikronacje o bojkotowanie osób i pseudonacji podających się za nas i szkalujących nasze oraz osób z nami związanych imię. Wyrażamy także wolę powrotu w przeciągu roku 2008 i będziemy dochodzić wszelkich swoich praw do Zjednoczonego Królestwa Aklandii z cała stanowczością tępiąc haniebne praktyki żerowania na naszym dziedzictwie. Wszyscy nasi przyjaciele reprezentujący zawsze bliskie nam mikronacje zostaną poinformowani o fakcie naszego powrotu imiennie, zaproszeniem na uroczystość inauguracyjną. Chciałbym także ukrócić wszelkie plotki i spekulacje odnośnie mojej abdykacji, nigdy nie zrzekłem się tronu, gdyż byłby to akt tchórzostwa z mojej strony, pozostawiający moją ojczyznę na pastwę losu i nieuchronnego dokonania żywota w niesławie."

Żródło

http://www.aklandia.chmielna.pl/