Nowa Micropedia jest jeszcze w fazie beta. W razie problemów, napisz maila na pomoc@wiki.mikronacje.info albo zgłoś go na kanale na Mikronacyjnym Discordzie!
Jan de Kaniewski: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „Jest przewodniczącym Powszechnego Zgromadzenia Dżamahiriji. Przewodził zrywowi 11 i 18 marca 2012 roku. Był dyktatorem Powstania Marcowego trwającego w tym czasie ...”) |
imported>Pel Nander mNie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Jest przewodniczącym Powszechnego Zgromadzenia Dżamahiriji. Przewodził zrywowi 11 i 18 marca 2012 roku. Był dyktatorem Powstania Marcowego trwającego w tym czasie na terenie Księstwa Sarmacji. W skutek tych działań został wydalony wraz z innymi członkami powstania z Księstwa Sarmacji. Wcześniej był członkiem Partii konserwatywnej, | Jest przewodniczącym Powszechnego Zgromadzenia Dżamahiriji. Przewodził zrywowi 11 i [[18 marca]] [[2012]] roku. Był dyktatorem Powstania Marcowego trwającego w tym czasie na terenie Księstwa Sarmacji. W skutek tych działań został wydalony wraz z innymi członkami powstania z Księstwa Sarmacji. Wcześniej był członkiem Partii konserwatywnej, która według jego późniejszych uwag nie sprawdziła się, jako przyczyna do zmian. W skutek działań przewodniczącego Dawida Janowskiego był zmuszony do przeciwstawienia się i zakończenia działalności tej "masy upadłościowej" w Księstwie Sarmacji. Niezdolność do zmiany rzeczywistości politycznej i poprawienia bytu ludu doprowadziła go do jedynej w tej sytuacji myśli o zrywie zbrojnym. | ||
Wersja z 00:37, 24 kwi 2012
Jest przewodniczącym Powszechnego Zgromadzenia Dżamahiriji. Przewodził zrywowi 11 i 18 marca 2012 roku. Był dyktatorem Powstania Marcowego trwającego w tym czasie na terenie Księstwa Sarmacji. W skutek tych działań został wydalony wraz z innymi członkami powstania z Księstwa Sarmacji. Wcześniej był członkiem Partii konserwatywnej, która według jego późniejszych uwag nie sprawdziła się, jako przyczyna do zmian. W skutek działań przewodniczącego Dawida Janowskiego był zmuszony do przeciwstawienia się i zakończenia działalności tej "masy upadłościowej" w Księstwie Sarmacji. Niezdolność do zmiany rzeczywistości politycznej i poprawienia bytu ludu doprowadziła go do jedynej w tej sytuacji myśli o zrywie zbrojnym.
