II Federacja Nordacka

II Federacja Nordacka
Flaga	Godło
Nordata
Zawiązanie federacji	1 sierpnia 2023 roku
Języki urzędowe	mowa powszechna, nordacki
Stolica	Velke Mesto Achkov
Ustrój polityczny	republika mieszana
Ustrój terytorialny	federacja
Głowa państwa	Prezydent Albert Fryderyk de Espada
Szef rządu	Premier Leonid Repulijski
Waluta	Nord
Kod samochodowy/samolotowy	FN, FNO
Ludność realna	15 obywateli
Ludność wirtualna	170? mln
Forum	Forum
Serwer Discord	Discord

II Federacja Nordacka (krt. Nordata) - republika federalna położona na Nordacie oraz częściowo na Morenice. Zawiązana 1 sierpnia 2023 roku jako projekt pannordacki mający na celu zjednoczenie państw kontynentu.

Ustrój terytorialny

II Federacja Nordacka składa się ze wspólnot autonomicznych, prowincji i dystryktów. Z Nordatą mogą stowarzyszyć się także niepodległe państwa, przekazując federacji część swoich suwerennych uprawnień, np. wojskowość lub sądownictwo.

Dystrykty

Dystrykty to terytoria bezpośrednio zarządzane przez władze centralne, pozbawione autonomii. Obecnie funkcjonują 2 dystrykty:

• Komarchia Nordacka - dystrykt stołeczny, siedziba władz federacji.
• Dystrykt Wojskowy Klindii - przybrzeżny fragment terytorium dawnej prowincji II Federacji Nordackiej, Technokratycznej Republiki Klindonii, która została zlikwidowana.

Prowincje

Prowincje to podstawowa jednostka podziału terytorialnego II Federacji Nordackiej. Posiada autonomię w zakresie stanowienia prawa lokalnego, ustanawiania władz lokalnych oraz kultywowania swojego dziedzictwa kulturowego. Wyróżnia się 2 prowincje:

• IV Republika Muratyki - kraj założycielski federacji, dawny członek I Federacji Nordackiej.
• Imperium Kiriańskie - kraj założycielski federacji, jako jedyny posiada pozanordackie terytorium w postaci Norweglandu.

Wspólnoty autonomiczne

Wspólnota autonomiczna posiada większy zakres autonomii niż zwykła prowincja. Jest uprawniona do prowadzenia własnej polityki zagranicznej, jednak nie może ona rażąco odbiegać od dyplomacji federalnej.

• Państwo Westland - spadkobierca prawny Cesarstwa Insulii, które to Cesarstwo jest z kolei spadkobiercą Zjednoczonego Państwa Westlandu i Westlandu - dawnej prowincji I Federacji Nordackiej.

Władze centralne

Prezydent

Prezydent pełni funkcje reprezentacyjne, kontrolne i współuczestniczy w sprawowaniu władzy wykonawczej. Organ ten wybierany jest na 5-miesięczną (150 dni) kadencję w wyborach powszechnych, bezpośrednich i tajnych.

Lp.	Zdjęcie	Imię i nazwisko	Okres urzędowania		Stronnictwo polityczne	Ilość kadencji
			od	do
1.		Tadeusz Henrykowski	13.08.2023	27.12.2023	Koalicja Konserwatywna	jedna
2.	[wstawić zdjęcie]	Henryk Ziemiański	27.12.2023	29.04.2024	Koalicja Konserwatywna	jedna
3.		Albert Fryderyk de Espada	29.04.2024		Koalicja dla Federacji	jedna

Rada Ministrów

Radzie Ministrów przewodniczy Premier, wybierany przez Prezydenta i zatwierdzany przez Kongres zwykłą większością głosów. Jeśli Prezydent nie wybierze kandydata na Premiera w wyznaczonym terminie, obowiązek ten przechodzi na Kongres, który w takiej sytuacji wybiera kandydata spośród członków Kongresu. Premierem może zostać tylko i wyłącznie obywatel Nordaty.

Lp.	Zdjęcie	Imię i nazwisko	Okres urzędowania		Stronnictwo polityczne	Kadencja Kongresu
			od	do
1.		Bolesław Kirianóo von Hohenburg	21.08.2023	25.04.2024	Koalicja Konserwatywna	Pierwsza, druga
2.	[wstawić zdjęcie]	Leonid Repulijski	28.04.2024		Koalicja Konserwatywna	Trzecia

Kongres

W II Federacji Nordackiej najwyższym i jedynym organem władzy ustawodawczej jest Kongres. Stanowi on prawo i uczestniczy w powoływaniu rządu - każdy Premier musi uzyskać wotum zaufania Kongresu. Kongres wybierany jest w wyborach na 4-miesięczną kadencję.

Wybory do Kongresu są bezpośrednie, proporcjonalne, tajne i powszechne. Komitety zgłaszają w wyborach zamknięte listy kandydatów - przewodniczący komitetu sam ustala kolejność kandydatów na liście i w takiej kolejności mają pierwszeństwo do uzyskania mandatu. Wyborca głosuje na listę kandydatów dowolnego z komitetów, nie na konkretną osobę. Mandaty pomiędzy listy rozdzielane są metodą Sainte-Lagüe, która stanowi kompromis pomiędzy idealnie proporcjonalną metodą Haare-Niemeyera a premiującą największych graczy metodą Hondt'a.

Gospodarka

Ekonomia II Federacji Nordackiej opiera się na wolnorynkowej gospodarce i szerokich swobodach działalności gospodarczej. Gospodarka nordacka weszła w fazę ożywienia wraz ze wdrożeniem Wielkiego Systemu Gospodarczego, który utorował drogę dla automatyzacji procesów produkcyjnych. Dominujący udział ma przemysł wydobywczy oraz motoryzacyjny.

Miks energetyczny państwa oparty jest niemal wyłącznie na węglu. Państwo posiada monopol w sektorze energetycznym, ale udziela również władzom samorządowym zezwoleń na produkcję energii elektrycznej we własnych elektrowniach. Elektrownie państwowe i samorządowe operują na zasadach komercyjnych, pomimo swojej struktury własnościowej.

Waluta

Jednostką rozliczeniową jest nord Międzynarodowego Banku Pollinu. Władze federalne planują dokonać transformacji na własny system monetarny, który pozwoliłby na utworzenie niezależnego od zagranicy banku centralnego, realizującego politykę monetarną Nordaty. Nowy system umożliwiałby dokonywanie wymiany środków pomiędzy nim a MBP.

Sektor publiczny

Państwo nie realizuje transferów socjalnych ani nie oferuje pomocy społecznej, a państwowa ingerencja w gospodarkę ogranicza się do sektora energetycznego.