Nowa Micropedia jest jeszcze w fazie beta. W razie problemów, napisz maila na pomoc@wiki.mikronacje.info albo zgłoś go na kanale na Mikronacyjnym Discordzie!
II Federacja Nordacka
| II Federacja NordackaNordata | |
 |
 |
| Flaga | Godło |
| Nordata | |
| Zawiązanie federacji | 1 sierpnia 2023 roku |
| Języki urzędowe | mowa powszechna, nordacki |
| Stolica | Velke Mesto Achkov |
| Ustrój polityczny | republika mieszana |
| Ustrój terytorialny | federacja |
| Głowa państwa | Prezydent Tadeusz Henrykowski |
| Szef rządu | Premier Henryk Ziemiański |
| Waluta | Nord |
| Kod samochodowy/samolotowy | FN, FNO |
| Ludność realna | 15 obywateli |
| Ludność wirtualna | 177 mln |
| Forum | Forum |
| Serwer Discord | Discord |
 Herb | |
II Federacja Nordacka (krt. Nordata) - republika federalna położona na Nordacie oraz częściowo na Morenice. Zawiązana 1 sierpnia 2023 roku jako projekt pannordacki mający na celu zjednoczenie państw kontynentu.
Geografia
II Federacja Nordacka jest największym terytorialnie państwem Nordaty i jednym z największych państw Pollinu. Federacja ma granice lądowe z 4 państwami: Winkulią, Magnifikatem, Hawilandem i Estią. Ponadto, graniczy przez morze z Ardemią, Dreamlandem i Fenocją.
Demografia
II Federację Nordacką zamieszkuje 177 282 624 osób, spośród których 164 758 802 posiada obywatelstwo. Współczynnik przyrostu naturalnego jest bliski zeru.
Państwo jest zróżnicowane pod względem wyznaniowym i narodowym - brak dominującej religii i nacji. Do grona najczęściej wyznawanych religii należą kiryzm oraz chrześcijaństwo.
Ustrój terytorialny
II Federacja Nordacka składa się ze wspólnot autonomicznych, prowincji i dystryktów. Z Nordatą mogą stowarzyszyć się także niepodległe państwa, przekazując federacji część swoich suwerennych uprawnień, np. wojskowość lub sądownictwo.
Dystrykty
Dystrykty to terytoria bezpośrednio zarządzane przez władze centralne, pozbawione autonomii. Obecnie funkcjonują 2 dystrykty:
- Komarchia Nordacka - dystrykt stołeczny, siedziba władz federacji.
- Dystrykt Wojskowy Klindii - przybrzeżny fragment terytorium dawnej prowincji II Federacji Nordackiej, Technokratycznej Republiki Klindonii, która została zlikwidowana.
Prowincje
Prowincje to podstawowa jednostka podziału terytorialnego II Federacji Nordackiej. Posiada autonomię w zakresie stanowienia prawa lokalnego, ustanawiania władz lokalnych oraz kultywowania swojego dziedzictwa kulturowego. Wyróżnia się 2 prowincje:
- IV Republika Muratyki - kraj założycielski federacji, dawny członek I Federacji Nordackiej.
- Imperium Kiriańskie - kraj założycielski federacji, jako jedyny posiada pozanordackie terytorium w postaci Norweglandu.
Wspólnoty autonomiczne
Wspólnota autonomiczna posiada większy zakres autonomii niż zwykła prowincja. Jest uprawniona do prowadzenia własnej polityki zagranicznej, jednak nie może ona rażąco odbiegać od dyplomacji federalnej.
- Państwo Westland - spadkobierca prawny Cesarstwa Insulii, które to Cesarstwo jest z kolei spadkobiercą Zjednoczonego Państwa Westlandu i Westlandu - dawnej prowincji I Federacji Nordackiej.
Historia
Unia Trzech Narodów
Główny artykuł: Historia Unii Trzech Narodów
Unia Trzech Narodów (UTN) była federacyjnym państwem wirtualnym, utworzonym 21 marca 2018 roku przez trzy mniejsze państwa: Republikę Muratyki, Konsulat Ardemii oraz Rzeszę Książęcą Learvén. Powstanie UTN zapoczątkowała Trójkoalicja, która po podpisaniu traktatu współpracy doprowadziła do opracowania "II Traktatu – O powstaniu Unii Trzech Narodów", pełniącego rolę wstępnej konstytucji. W ramach utworzonej federacji rozpoczęły działalność nowe instytucje, m.in. Parlament oraz prezydentura, którą objął Kaspar Waksman po pierwszych wyborach prezydenckich.
Unia była państwem stabilnym przez pierwsze swoje miesiąca istnienia. Jednak narastające napięcia i frustracja części obywateli wynikające z powolnego procesu decyzyjnego i paraliżu prawnego doprowadziły do przewrotu lipcowego. Przewrót lipcowy miał miejsce 31 lipca 2018 roku, tuż po wygranych przez Michaela Wolferina wyborach na urząd prezydenta. Wolferine, wraz ze swoimi sojusznikami, zaplanował i przeprowadził zamach stanu, mający na celu przyjęcie ustroju monarchosocjalistycznego oraz realizację planu szybkich reform z pominięciem demokratycznych metod. Pod przywództwem Kamiljana de Harlina von Wespucci oraz innych prominentnych polityków, bunt rozpoczął się od zbrojnych protestów i przejęcia części Muratyki przez lojalistów Wolferina. Początkowy sukces przewrotu został jednak zniweczony przez szybkie działania sił republikańskich pod wodzą admirała Ferdynanda Dugosza oraz generała Jana Lubomirskiego-Dostojewskiego, którzy zmobilizowali lojalistyczne jednostki i zablokowali dalsze postępy monarchistów. W ciągu dwóch godzin przewrót został zakończony, a Wolferine i jego zwolennicy wyrazili skruchę, uznając republikę za obowiązujący ustrój. Pomimo zakończenia przewrotu, podziały między lojalistami a monarchistami głęboko zakorzeniły się w społeczeństwie UTN.
Jednak te wydarzenia były jedynie preludium do kolejnej burzy. Przewrót sierpniowy, który wybuchł 30 sierpnia 2018 roku, miał swoje korzenie w obawach republikanów co do ponowienia prób przejęcia władzy przez monarchistów, braku balansu sił pomiędzy stronnictwami rojalistów i lojalistów w siłach zbrojnych oraz dominacją monarchistów w Parlamencie. Dowodzony przez Henryka Wespucciego i Jana Lubomirskiego-Dostojewskiego, przewrót sierpniowy polegał na zbrojnej interwencji Volkiańskiej Armii Ludowej, która szybko opanowała Muratykę, nie napotykając znaczącego oporu. Kluczowym momentem była bitwa pod Rathausio, która zakończyła się kapitulacją lojalistów 3 września 2018 roku. Po zakończeniu walk, Henryk Wespucci objął urząd prezydenta, a jego zwolennicy przejęli kluczowe stanowiska w nowym rządzie.
27 października 2018 roku UTN rozpadła się, gdy trzy z czterech regionów (Muratyka, Volkian i Learvén) wystąpiły z Unii, aby utworzyć Federację Nordacką. Jedyną prowincją pozostającą w strukturach UTN była Ardemia, która pod kierownictwem Innordczyków przekształciła się w Unię Nordaty Północnej, wprowadzając monarchię i reformując swoje wewnętrzne struktury. Jednak 24 listopada 2018 roku także Unia Nordaty Północnej dołączyła do Federacji Nordackiej, co ostatecznie zakończyło istnienie Unii Trzech Narodów. Pomimo formalnego przekształcenia UTN, to Federacja Nordacka jest uznawana za kulturową kontynuację Unii Trzech Narodów, gdyż większość obywateli UTN przeszła do nowych struktur.
I Federacja Nordacka
Główny artykuł: Historia I Federacji Nordackiej
Federacja Nordacka (I FN), powstała w wyniku rozłamu w Unii Trzech Narodów (UTN), miała na celu zjednoczenie kilku autonomicznych samorządów w federalne państwo. Jej historia rozpoczęła się 27 października 2018 roku, gdy Kaspar Waksman, Henryk Wespucci oraz Arkadiusz Deliart podpisali notę dyplomatyczną o wyjściu trzech prowincji z UTN i powołaniu Federacji Nordackiej. FN była federalną republiką prezydencką, która obejmowała terytorium południowej Nordaty, a jej istnienie trwało do 19 kwietnia 2020 roku, kiedy to rozwiązano ją na rzecz Związku Winkulii i Volkianu, później przekształconego w Związek Winkulijski.
Jednym z istotnych momentów w historii I Federacji Nordackiej było przyłączenie Republiki Szwergii, co miało miejsce 30 listopada 2018 roku. Kaspar Waksman zaproponował, aby Szwergia, zamiast funkcjonować jako osobne państwo, wstąpiła do FN jako autonomiczna prowincja. Po debacie i głosowaniu Szwergia dołączyła do FN, zmieniając nazwę na Gubernatorstwo Szwergii.
Innym kluczowym wydarzeniem był tzw. "Wielki Szał Gubernatora", który doprowadził do rozłamu w Szwergii. Po konflikcie administracyjnym, kilku dawnych obywateli Szwergii utworzyło nowe Gubernatorstwo Koribii na gruzach dawnego samorządu.
Federacja Nordacka rozszerzała swoje terytorium także o Doctrinę (wcześniejsza Unia Nordaty Północnej), która dołączyła do FN w listopadzie 2018 roku, a także o Stany Zjednoczone Centrazji (Egvalland), które do Federacji Nordackiej wprowadził Prezydent Kamiljan de Harlin von Wespucci.
Ciąg wydarzeń, które doprowadziły do rozpadu I Federacji Nordackiej we wrogiej atmosferze, zapoczątkowała samowolna decyzja Prezydenta Harlina z 20 stycznia 2020 roku o przyjęciu Zjednoczonego Państwa Voxlandu i Westlandu w skład I Federacji Nordackiej jako prowincja. Ten akt wywołał ogromne niezadowolenie obywateli Federacji, co poskutkowało próbą usunięcia Prezydenta ze stanowiska. Nie chcąc poddać się w ręce próbującego pojmać go wojska, Harlin popełnił samobójstwo, skacząc z mostu w Gaudium.
Nowym Prezydentem I FN został Erik Otton von Hohenburg, który kwestie ZPViW postanowił poddać pod referendum. Obywatele federacji zadecydowali o utrzymaniu statusu prowincji w głosowaniu, jednak mimo to Prezydent Zjednoczonego Państwa August de la Sparasan 12 lutego 2020 roku postanowił zabezpieczyć byt regionu dokonując akcesji ZPViW w skład innej prowincji I FN - Związku Kalkilistycznych Republik Muratyckich. Sfałszował przy tym podpis króla Joahima, co szybko wyszło na jaw w toku postępowania sądowego. Najwyższy Sąd Federalny 10 marca unieważnił akcesję ZPViW do Muratyki, co wściekło muratyckie społeczeństwo. Władze Muratyki w odpowiedzi w marcu 2020 roku ogłosiły wystąpienie ich kraju z I FN oraz deklarację niepodległości, jako uzasadnienie podając naruszanie ich praw jako prowincji przez władze centralne. Podobnie zrobiło też Zjednoczone Państwo 3 kwietnia 2020 roku, które czując się niechciane przez społeczeństwo federackie również wystąpiło z I FN. Na skutek tych wydarzeń Federacja skurczyła się do jedynie dwóch prowincji - Winkulii oraz Volkianu, które ostatecznie przekształciły I FN w Związek Winkulii i Volkianu, kończąc tym samym byt Federacji Nordackiej.
Nostalgia za Federacją Nordacką
Po rozpadzie Federacji w 2020 roku atmosfera na Kontynencie Północnym była napięta. Jednak z biegem czasu narastała nostalgia wśród niektórych działaczy nordakich państw za czasami Unii Trzech Narodów i Federacji Nordackiej.
...
Władze centralne
Prezydent
Prezydent pełni funkcje reprezentacyjne, kontrolne i współuczestniczy w sprawowaniu władzy wykonawczej. Organ ten wybierany jest na 5-miesięczną (150 dni) kadencję w wyborach powszechnych, bezpośrednich i tajnych.
| Lp. | Zdjęcie | Imię i nazwisko | Okres urzędowania | Stronnictwo polityczne | Ilość kadencji | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| od | do | |||||
| 1. |  |
Tadeusz Henrykowski | 13.08.2023 | 27.12.2023 | Koalicja Konserwatywna | jedna |
| 2. | 
|
Henryk Ziemiański | 27.12.2023 | 29.04.2024 | Koalicja Konserwatywna | jedna |
| 3. |  |
Albert Fryderyk de Espada | 29.04.2024 | Koalicja dla Federacji | jedna | |
Rada Ministrów
Radzie Ministrów przewodniczy Premier, wybierany przez Prezydenta i zatwierdzany przez Kongres zwykłą większością głosów. Jeśli Prezydent nie wybierze kandydata na Premiera w wyznaczonym terminie, obowiązek ten przechodzi na Kongres, który w takiej sytuacji wybiera kandydata spośród członków Kongresu. Premierem może zostać tylko i wyłącznie obywatel Nordaty.
| Lp. | Zdjęcie | Imię i nazwisko | Okres urzędowania | Stronnictwo polityczne | Kadencja Kongresu | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| od | do | |||||
| 1. |  |
Bolesław Kirianóo von Hohenburg | 21.08.2023 | 25.04.2024 | Koalicja Konserwatywna | Pierwsza, druga |
| 2. |  |
Leonid Repulijski | 28.04.2024 | 02.08.2024 | Koalicja Konserwatywna | Trzecia |
| 3. |
|
Henryk Ziemiański | 06.08.2024 | 23.08.2024 | Koalicja Konserwatywna | Trzecia |
| 4. | [do wstawienia] | Piotr Jankowski | 28.08.2024 | 07.09.2024 | Koalicja dla Federacji | Czwarta |
| 5. |
|
Henryk Ziemiański | 15.09.2024 | obecnie | Koalicja Konserwatywna | Czwarta |
Kongres
W II Federacji Nordackiej najwyższym i jedynym organem władzy ustawodawczej jest Kongres. Stanowi on prawo i uczestniczy w powoływaniu rządu - każdy Premier musi uzyskać wotum zaufania Kongresu. Kongres wybierany jest w wyborach na 4-miesięczną kadencję.
Wybory do Kongresu są bezpośrednie, proporcjonalne, tajne i powszechne. Komitety zgłaszają w wyborach zamknięte listy kandydatów - przewodniczący komitetu sam ustala kolejność kandydatów na liście i w takiej kolejności mają pierwszeństwo do uzyskania mandatu. Wyborca głosuje na listę kandydatów dowolnego z komitetów, nie na konkretną osobę. Mandaty pomiędzy listy rozdzielane są metodą Sainte-Lagüe, która stanowi kompromis pomiędzy idealnie proporcjonalną metodą Haare-Niemeyera a premiującą największych graczy metodą Hondt'a.
Gospodarka
Ekonomia II Federacji Nordackiej opiera się na wolnorynkowej gospodarce i szerokich swobodach działalności gospodarczej. Gospodarka nordacka weszła w fazę ożywienia wraz ze wdrożeniem Wielkiego Systemu Gospodarczego, który utorował drogę dla automatyzacji procesów produkcyjnych. Dominujący udział ma przemysł wydobywczy oraz motoryzacyjny.
Miks energetyczny państwa oparty jest niemal wyłącznie na węglu. Państwo posiada monopol w sektorze energetycznym, ale udziela również władzom samorządowym zezwoleń na produkcję energii elektrycznej we własnych elektrowniach. Elektrownie państwowe i samorządowe operują na zasadach komercyjnych, pomimo swojej struktury własnościowej.
Waluta
Jednostką rozliczeniową jest nord Międzynarodowego Banku Pollinu. Władze federalne planują dokonać transformacji na własny system monetarny, który pozwoliłby na utworzenie niezależnego od zagranicy banku centralnego, realizującego politykę monetarną Nordaty. Nowy system umożliwiałby dokonywanie wymiany środków pomiędzy nim a MBP.
Sektor publiczny
Państwo nie realizuje transferów socjalnych ani nie oferuje pomocy społecznej, a państwowa ingerencja w gospodarkę ogranicza się do sektora energetycznego.
