Kampania wojenna w Anshan

Kampania wojenna w Anshan
Czas	24-26 kwietnia 2015
Miejsce	Anshan
Terytorium	Nordata
Przyczyna	dążenie Kubilaj Chana do powiększenia terytorium Kugarii dla nowych mieszkańców
Wynik	całkowite zajęcie i wcielenie Anshan do Kugarii
Strony konfliktu Kugaria Plemiona kraju Anshan Dowódcy Kubilaj Chan Dżebe Aryk Goki Yutesai i Ulegu Siły 5,5 tys. ok. 6,2 tys. Straty 336 zabitych 1.922 zabitych, 983 jeńców, 795 dezerterów, ok. 2,5 tys. przeszło na stronę Kugarii Mapa działań zbrojnych

Kampania wojenna w Anshan - pierwsza wojna napastnicza Kugarów o charakterze wojny narracyjnej, podjęta przez Chana Kubilaja z pobudek polityczno-ekonomicznych. Jej celem było zwiększenie terytorium Chanatu Kugarskiego i wcielenie kraju Anshan do Kugarii.

Kampania trwała łącznie trzy dni, między 24 a 26 kwietnia 2015. W jej wyniku kraj Anshan został całkowicie podbity i podporządkowany Kubilaj Chanowi, częściowo bez oporów.

Przyczyny

Prawo Chanatu Kugarskiego stanowi, że na każdego rdzennego mieszkańca przypadać ma jedna podstawowa jednostka podziału administracyjnego kraju, którą jest tumen. Pierwszy tumen (Berdżigyta) został utworzony 2 kwietnia 2015, jednak już wtedy w Chanacie mieszkały dwie osoby. Już wtedy zaistniała konieczność podjęcia stosownych kroków w celu przygotowania do zwiększenia ich liczby. Były to więc przesłanki ekonomiczne. Z politycznego punktu widzenia były nie mniejsze. Młody i mały kraj musiał się rozwijać. Chan Kubilaj chciał w tym celu zwiększyć jego obszar i dopasowywać rozmiar państwa do populacji i stopniowo wzrastającej pozycji na Nordacie.

Przygotowania

Przygotowania do wojny zostały rozpoczęte 12 kwietnia 2015 przez Chana Kubilaja na Radzie Wojennej. W pierwszym etapie prac sztabowych skupiono się na oszacowaniu koniecznych sił i środków, które ostatecznie wyniosły 5,5 tys. żołnierzy (55% całej armii). W dalszej kolejności oszacowano koszty gospodarcze i przystosowano gospodarkę do produkcji zbrojeniowej. Przygotowania udało się zakończyć 21 kwietnia 2015.

Działania wojenne

Pierwszy etap kampanii

Kubilaj Chan podzielił swoje siły na trzy części. Lewą flanką o sile 1,1 tys. żołnierzy dowodził Dżebe, prawą flanką o sile 1,1 tys. żołnierzy dowodził Aryk Goki, zaś pozostałe siły skoncentrowane w centrum wyruszyły z Bejgan pod wodzą Kubilaja. Celem wojsk skrzydłowych było okrążenie sił przeciwnika i sianie dezorientacji. Armia Dżebe pierwsza wkroczyła na teren wroga już niedługo po wymarszu głównych sił Chana. Zwiadowcy Dżebe donosili o braku zgrupowań wojsk przeciwnika. Wydawało się, że rywal będzie całkowicie zaskoczony najazdem. Dżebe pędził więc zdecydowanie naprzód w kierunku miasta Guczan, które nie było ufortyfikowane, więc lekka jazda kugarska mogła z łatwością je zdobyć. Niestety kolumna Dżebe nie mogła pozostać niezauważona. Szpiedzy donieśli do panów w Guczan o nadciągającej armii Dżebe i właśnie tam zarządzono mobilizację najbliżej dostępnych jednostek oraz rozesłano wici do pozostałych rejonów Anshan z wezwaniem do stawiania się do walki oraz prośbą o pomoc. Jutesai, pan na Guczan, w dość krótkim czasie zgromadził 2,5 tys. żołnierzy, co stanowiło ok. 40% potencjału kraju Anshan, po czym skierował je naprzeciw Dżebe, by móc szybko się go pozbyć i być gotowym do dalszej obrony kraju. Dżebe widząc nadciągające siły wroga postanowił zachęcić Jutesaia stosując fortel pozorowanego ataku i ucieczki. Po krótkiej wymianie strzałami wojska Dżebe przystąpiły do odwrotu, a Jutesai ruszył za nimi w pościg.

Tymczasem na zachodzie główne siły Kugarów oraz zrównujące się z nimi na prawej flance siły Aryka Gokiego zaczęły staczać niewielkie potyczki z rozproszonymi grupkami żołnierzy. W niektórych osadach nie podejmowano nawet żadnego oporu, witając Chana hucznie i zapewniając jego wojskom dodatkowe środki żywnościowe. Jednakże cały czas postępowała koncentracja drugiej armii Anshan, nieopodal stolicy – miasta Xiasong. Dowodzący nimi Ulegu widział dobrze, że sam nie będzie w stanie przeciwdziałać siłom nacierającego Kubilaja, dlatego czym prędzej posłał po Jutesaia, który ścigał Dżebe na północy, by przerwał męczący i wyniszczający pościg i czym prędzej wracał do pod stolicę. Dowódca lewej flanki Kubilaja, mimo że oddalał się od swojego celu, miasta Guczan, konsekwentnie realizował jednak zadania przed nim postawione na Radzie Wojennej, a polegające na wyprzedzającym ataku i związaniu części sił przeciwnika w nieskutecznym pościgu, podczas którego był w stanie zadawać mu większe starty niż w normalnej walce w polu. To też miało miejsce, wskutek czego Jutesai niczym dostał depesze z Xiasong stracił około 10% swych sił na zabawie w berka po północnych wyżynach. Po otrzymaniu złych depesz natychmiast zaprzestał pościgu i zawrócił na południe. Dało to Dżebe’mu możliwość wytchnienia i zmienienia koni, po czym niestrudzony ruszył w pełnym galopie wielkim łukiem na Guczan, mając nadzieję zająć je bez walki podczas zmagań Kubilaja z siłami Anshan na południu.

Drugi etap kampanii

W takcie pierwszego dnia kampanii wojskom Chana Kubilaja udało się odciągnąć część sił przeciwnika na północ, a jednocześnie zająć część zachodniego Anshan. Ponadto druga armia Anshan gromadząca się pod Xiasong nie miała za wysokich morale i była mniejsza od głównych sił Chana. Dowódcy wojskowi kraju Anshan musieli więc połączyć swoje siły, aby mieć nie tyle gwarancję, a co najwyżej szansę obrony kraju przed kugarskim najazdem. Jutesai był jednak na północy, skąd dopiero wracał do centrum kraju. Było pewne, że druga część sił Anshan musi stawić czoła Kubilajowi jeszcze przed przybyciem Jutesaia.

Oddziały zwiadowcze Kubilaja i Aryka Gokiego dotarły na przedpola Xiasong w godzinach popołudniowych. Zwiadowcy Chana dostrzegli skoncentrowane oddziały Ulegu, których siły szacowano na około 2,5 tysiąca żołnierzy. Kubilaj Chan po chwili zastanowienia postanowił uderzyć na te oddziały zdając sobie sprawę, że Ulegu mógł powiadomić Jutesaia o konieczności udzielenia mu pomocy, a przybycie jego wojsk znacząco utrudniłoby zdobycie Xiasong. W celu przeprowadzenia ataku główne siły Chana miały zaatakować pozorując frontalne natarcie, by następnie wycofać się, a jednocześnie z flanki miał uderzyć Aryk Goki. Po krótkiej naradzie przystąpiono do realizacji tego planu.

Podkomendni Kubilaj Chana rozpoczęli wyprowadzanie minganu Wesitagaria na przód formacji. Oddział został ustawiony w kilku rzędach w kształcie łuku. Widząc przegrupowujące się oddziały Kubilaja Ulegu zdecydował się zaatakować pierwszy. W tym celu wydał dwóm swoim minganom rozkaz do frontalnego ataku. I to był jego gwóźdź do trumny. Nacierające wojska Ulegu zostały w porę dostrzeżone, i mimo gradu strzał, jakie podczas natarcia słały na wojska chańskie, nie udało im się zadać wielkich strat swemu przeciwnikowi, który zmuszony był do korekty planu natarcia, jednak korekty na własną korzyść. Chan natychmiast wysłał do boju mingan Aryka Gokiego, który miał za zadanie zniszczyć pozostałe przy Ulegu oddziały liczące zaledwie 500 ludzi. Mingan Wesitagaria miał natomiast przyjąć główne uderzenie wroga, ale za to reszta sił głównych zaczęła okrążać napastnika. Po chwili nacierające jednostki Ulegu znalazły się w potrzasku i pod silnym ostrzałem przeważających sił Kubilaja. Szybko zostali zdziesiątkowani i zneutralizowani.

Ulegu szybko dostrzegł swój błąd, jednak nic nie mógł już zrobić. Obawiając się o swoje życie postanowił uciekać pozostawiając Xiasong bez obrony. W pogoń za nim ruszył szybko Aryk Goki, jednakże zdając sobie sprawę z ryzyka pościgu chciał go zaprzestać. Inaczej myślał jednak Chan, który dał mu natychmiast sygnał do bezzwłocznego gnębienia Ulegu pogonią. Ruszyły więc za nim wszystkie jeguny podlegające Arykowi, jednak w taki sposób, aby pościg był jak najskuteczniejszy. Aryk szybko podzielił swoje oddziały, które ruszyły w kilku kierunkach – najbardziej prawdopodobnych tras ucieczki Ulegu, a jednocześnie takich, które mogły się nawzajem zazębiać, co pozwoliłoby Arykowi na odcięcie Ulegu drogi ucieczki. Ten postanowił brać nogi za pas wzdłuż krętej rzeki Alaj, co pozwoliło Arykowi szybko go dopaść. Wojska kugarskie dogoniły pozostałości sił Anshan w Kotlinie Kalajanam, w której stoczyły śmiertelny bój z pozostałościami sił Ulegu. Sam dowódca nie chciał się poddać, co skończyło się dla niego tragicznie. Wszyscy żołnierze tego anshanskiego dowódcy, łącznie z nim samym, ponieśli tam śmierć.

Tymczasem do Jutesaia dotarły wieści o klęsce pod Xiasong i upadku stolicy. Nie widząc możliwości kontynuowania skutecznej walki postanowił poddać się Kubilajowi i przejść na jego stronę. Dowódcy spotkali się na północ od miasta Xiasong, gdzie Chan przyjął hołd od Jutesaia, jednak postanowił go ściąć, gdyż jego postępowanie kłóciło się z systemem wartości pana Kugarii. Nie wyobrażał sobie takiej zmiany i uległości z podobnych pobudek, z jakich uczynił to dowódca wojsk Anshan. Ocalił jednak jego żołnierzy, którzy zostali włączeni do Ordy Kugarskiej.

Kampanię wojenną w Anshan zakończyło wkroczenie wojsk Dżebe do Guczan, gdzie był witany praktycznie jak wyzwoliciel. Od czasu zmagań z Jutesaiem nie napotkał na swojej drodze żadnego oporu. Przed nadejściem zmierzchu całe Anshan znalazło się w rękach Kugarów. Na cześć tego zwycięstwa Kubilaj Chan odebrał defiladę swoich oddziałów w podbitej stolicy Anshan – Xiasong. Oczekiwano już tylko pełnoprawnego włączenia kraju do Kugarii.

Wynik

W wyniku kampanii wojennej w Anshan kraj Anshan został 28 kwietnia 2015 inkorporowany do Chanatu Kugarskiego, stając się później tumenem.