Nowa Micropedia jest jeszcze w fazie beta. W razie problemów, napisz maila na pomoc@wiki.mikronacje.info albo zgłoś go na kanale na Mikronacyjnym Discordzie!

Republika Azymutii

Z Micropedia
Wersja z dnia 16:19, 26 kwi 2015 autorstwa imported>Ja-Tb 2 (→‎Emunik)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
 
Republika Azymutii
Godło
Dewiza:
Aequalitas et libertas par tuus.
Hymn: Hymn
(...)
Język urzędowypolski
StolicaCityrry
Ustrój politycznyDemokracja
Typ państwaRepublika
Forma rządówDuo-prezydencka
Głowa państwa Prezydent Reprezentujący Kolonistów Francis Nothing, Prezydent Reprezentująca Azymutów Herkan Akazy
Premier Piotr Stefanowicz
Powierzchnia:30 mln km²
Jednostka monetarna Dolarozłot Azymutyjski (DAZ), w skrócie "dz."

1 dz. = 100 dg (Dolarogroszy Azymutyjskich)

1 DAZ = 2,21 PLN
KodAZY
Religia panującaRotrio-Katolicyzm
Strona internetowa: [1]

Republika Azymutii (ang. Republic of Asimutee, azym.Ry`pik A'zymmut`ken) - Mikronacja upodabniająca się do prawdziwej Australii fauną, florą i mieszkańcami. Nie została jeszcze umieszczona na żadnej mapie. powstała 07-04-2013 i pozostała aktywna tylko w kwietniu 2013. We wrześniu 2014 roku reaktywowana.

Gazeta Azymutyjska "Azymut" http://gazetaazymutia.blogspot.com/

Gubernie

Bushland

Bushland jest gubernią zamieszkaną w 85% przez (ucywilizowanych) krajowców. Mówi się tu głównie w języku azymuckim. Bushland, jak sama nazwa wskazuje jest porośnięty buszem (w 40%). Można więc spotkać tu buszmenów, jak i również, niestety, buszrendżerów. Głównym miastem i stolicą gubernii jest K'k`haba (czyt. Kchaba). To właśnie tu znajduje się rząd i siedziba prezydenta rdzennej ludności. Bushland posiada bardzo żyzne gleby i piękny krajobraz.

Gearn

Najżyźniejsza, a jednocześnie najbardziej rozbudowana gubernia. Przez to niektóre jej tereny są zanieczyszczone. Znajduje się tu stolica Azymutii, Cityrry. Gearn nie ma zbyt urozmaiconego ani pięknego krajobrazu, można jednak łatwo znaleźć tu pracę. Mieszka tu jedynie 5% rdzennej ludności.

Kang`runna

W Kang`runnie znajdują się słynne Góry Kangurze, w których są duże pokłady złota, srebra i miedzi. Aż 50% mieszkańców mówi po polsku. Główne miasto to... Gdagnsk (czyt. Gdańsk). Można znaleźć tu wielkie tereny buszu. Najczęściej spotykanymi zwierzętami są kangury, sama nazwa gubernii pochodzi od azymuckiego wyrazu kang`run, czyli kangur.

Wyspa Emu

Jest to jedyna gubernia umieszczona na wyspie na południu Azymutii. Nazwę swą wzięła od kształtu przypominającego głowę emu. Poza tym na wyspie jest tyle tych ptaków, że wiele jest przewożonych na samą Azymutię, gdzie ich brak. Gubernia jest słabo rozbudowana, ponieważ wyspa została odkryta dopiero (!) pod koniec XIX w. Czeka tylko na architektów i kolonistów.


Historia

RODZIAŁ 1. LATA 1821 DO 1901

W 1821 roku, zgodnie z traktatem z 1820, wybrano 2-óch prezydentów. Mieli oni pełnić urząd przez 5 lat, następnie (1824) okres ten wydłużono do lat 10. Zatem do 1901 r. było 9 „par” prezydentów, każdy pełnił urząd przez 1 kadencję. Warto nadmienić, iż 1-wszym prezydentem reprezentujących kolonistów został John Zalewsky (zm. 1836). Od zakończenia jego rządów, do 1871 roku, w Republice Azymutyjskiéj nic się nie działo. Warto tylko wspomnieć o zawaleniu się fabryki powozów w Looblinie (1868), podczas którego poniosło śmierć ok. 160 osób. Republika, pod wodzą ówczesnego prezydenta Maryana Pazdyocha, jako jedno z 1-wszych państw, wprowadziła restrykcyjne zasady co do budów fabryk, czy innych budynków. W 1871 roku, kiedy PRK został Alexander Byrk, zaś PRA Kyrk Qway. Obaj postanowili wprowadzić nowy środek transportu (koléj) na ziemie azymutyjskie. 22/7/1875, założono Azymutyjskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne (działało ono również po objęciu fotela przezydenckiego przez Stephena Kinga w 1881). APK, w 1875, po podpisaniu licznych wywłaszczeń i daniu odszkodowań miéjscowym, rozpoczęło budowę 1-wszéj azymutyjskiéj linii koléjowéj (Looblin-Cityrry-B`ergoda). Linia ta posiada obecnie oznaczenie EX „1” i jéj patronem jest John Zalewsky. Do pociągów doczepiano również wagony pocztowe, na które napadali złoczyńcy, najczęściéj z Asimute, małéj miéjscowości na trasie z Cityrry do Warshawy (otwartéj w 1888). Do najbardziéj zuchwałego napadu doszło 15/8/1889, kiedy to parowóz taniéj linii „3”, który poza 4-ema wagonami wiózł przesyłkę do Banku Azymutyjskiego, pocztę, tajne dokumenty (dokładne dane nie istniéją) i minerały zamorskie z portu w Happyplaceu. Z okolicznego lasu wybiegło około 15-tu złoczyńców, niszcząc wszystko wokół. Ciekawe jest to, iż nikt nie zginął. Na szczęście, kiedy w 1891 PRK został Paul de Goat, zaś PRA Quintyk Rybk, wprowadzono zaostrzone kary za napady. Przywódca złoczyńców, Mark Studynsky został rozstrzelany. Dzięki téj sytuacji przystąpiono do budowy linii „4” z Aust`rapor do Looblina przez wybrzeże i Cityrry. Sytuacja polityczna ustabilizowała się, w 1895 został powołany 1-wszy premier, dawny burmistrz Emuniku, Peter de Goat, brat PRK. W 1899 po wybuchu w fabryce dynamitu „Extra-Kangur”, w wyniku któréj śmierć poniosło ok. 250 pracowników, powstał 1-wszy azymutyjski związek zawodowy – Azymutyjski Związek Zawodowy Robotników Prac Niebezpiecznych (AZZRPN). 11/2/1900 PRK de Goat został zastrzelony przez Michaela Quintona, najbardziéj niebezpiecznego azymutyjskiego terrorystę (1876-1900). Pogrzeb odbył się 17/2/1900 w Looblinie, rodzinnem mieście de Goata. Podczas podróży do Looblina z Be`rg'ody PRA Q. Rybk wpadł pod pociąg i zginął. Nastał okres wakatu nazywany „azymutyjskiem wakatem”. W 1901 wyrano nowego prezydenta. Został nim nacjonalista John de Loart. Zlikwidował on urząd PRA, stworzył ponownie rezerwaty. Zbudował 7-mą linię koléjową (5-tą) na trasie z Bushlandu do Looblina przez Cityrry. Niektórzy historycy uważają, iż miała ona posłużyć do transportu azymutów do ogrodów zoologicznych w Cityrry bądź do cyrków. Podczas otwarcia 7-méj linii koléjowéj w 1904 r. przezydent de Loart wygłosił następujące słowa: „Nie możemy tolerować azymuckich band, szerzących się w prowincji Bushland. Musimy je wytępić, zesłać do rezerwatów. Niektórych należy pokazywać w cyrkach, bądź w ogrodach zoologicznych”. Słowa te zostały nagrane. Posłużyły w 1908 r. podczas procesu prezydenta. Jak będzie daléj, zobaczymy już w 2-gim rozdziale „Azymutyi 1821 – 2001”

ROZDZIAŁ 2. LATA 1908 DO 1941.

W 1908 r. odbył się przewrót monarchistyczny pod wodzą Alexandra Müllera. Alexander ogłosił się cesarzem azymutyjskim – Alexandrem I. Prezydenta de Loarta schwytano i osądzono. Wyrok: 25 lat zesłania. Alexander powołał też 2-óch królów (swych synów): zachodnioazymutyjskiego, Marka I Müllera (zm. 1930), dla prowincji Bushland, i wschodnioazymutyjskiego Alexandra II Müllera (zm. 1947), dla pozostałych prowincyj. Alexander I Müller zmarł w 1921 r. Jego następca, syn Alexander II Müller ogłosił królem wschodnioazymutyjskim swego syna, Stefana I Müllera (zm. 1949). Za panowania Alexandra II państwo (Cesarstwo Obojga Azymutyj) przeżywało swój rozkwit. W 1923 powołano Uniwersytet Gearneński w Cityrry. W 1927 roku odnowiono linie koléjowe. W 1929 roku Alexander II abdykował na rzecz swego syna, Alexandra III. Sam został królem zachodnioazymutyjskim. Alexander III Müller był kontynuatorem polityki ojca. Rozbudował państwo, uwielbiał miéjscowość Asimute na rozwidleniu linij koléjowych „3” oraz „4”. Tam też, po abdykacji zamieszkał. Po porozumieniu looblińskiem w 1930 r. Cesarstwo przekształcono z powrotem w Republikę. 1-wszym prezydentem wschodnioazymutyjskim został John Smith, zaś azymuckim Qv Vquk. Republika przeżywała okres względnego spokoju. Podczas podróży pociągiem w 1933 r. z Emuniku do Looblina, John Smith zobaczył zachodzące słońce nad polem otoczonem eukaliptusami. Jakieś dzieci bawiły się w ich cieniu. Smith postanowił założyć tu osadę, którą nazwał Happyvillage. Od 1936 r. używano już nazwy Happyplace. 1-wszym punktem była stacja koléjowa, która uratowała życie mieszkańcom téj miéjscowości w 1940 r. W maju 1937 r. niéjaki James Fixell wraz ze swymi towarzyszami broni z m. Warshaw w prowincji Kang'runna dokonał próby założenia własnego państwa ze stolicą w Warshawie. To samo zrobił w lipcu Paul de Goat w Littleport, w sierpniu George Kley z Gdangska oraz w październiku Alexander Vytrus z Bigport. Nazwy tych samozwańczych państw brzmiały: Warshawskie Królestwo Wschodnie na czele z królem Jakubem I, Republika Południowoazymutyjska na czele z wójtem-senatorem Paulem de Goatem (niespokrewniony z prezydentem), Wolne Miasto Gdangsk na czele z burmistrzem Jerzym Kleyem i Wielkie Xięstwo Bigportu z wielkim xięciem Alexandrem IV (uznawał się on bowiem za kontynuatora panowania 3-ech Alexandrów). Ponadto Qv Vquk został pozbawiony urzędu przez anarchistów z Gi`ggs. Wielu azymutów musiało opuścić prowincję. Masowo emigrowali do Cityrry jedynie z tobołkiem na kiju i pieśnią „Waltzing Matylda” na ustach. Jednakże piekło miało dopiero nadéjść. Littleport, Warshaw, Gdangsk i Bigport połączyły się w jedno państwo – Azymutyjskie Królestwo Południowowschodnie. Królem został Alexander IV. Wypowiedział on wojnę całéj Republice. Próbował zwiększyć tereny Królestwa o Happyplace, Asimute i Looblin, który był odcięty od Republiki. Wysłał poselstwo do Państwa Bushlandu na czele z Qiym I, któremu zaproponował sojusz. Qiy sojuszu nie przyjął i wypowiedział wojnę Królestwu i Republice. Wszystkie państwa wypowiedziały sobie wojnę – Wielką Wojnę Azymutyjską (1938 – 1941). W 1939 r. udało się z powrotem połączyć Republikę i Bushland, który – nie mając środków na wojnę – wystosował bezwarunkową kapitulację. Z sił bushlandzkich utworzono kilka pułków i wysłano do Królestwa. W 1940 r. Alexander IV abdykował. Jego młodszy syn, Alexander V postanowił urządzić pokaz siły i zlikwidować miéjscowość Happyplace, stawiającą nadal opór. Na szczęście rozkaz dotarł do Johna Smitha i udało się ostrzec ludność. Wsiedli oni dnia 21/4/1940 do pociągu, który pozostał na stacji i udali się do Cityrry przez Asimute, które 3 dni potem zostało oblężone przez siły Alexandra V. Na szczęście pociąg dojechał do Cityrry. W powrotną trasę wsiedli żołnierze z połączonych sił azymutyjsko – azymuckich. Dotarli do Asimute i udało się powstrzymać oblężenie. Alexander V popełnił samobójstwo. Jego starszy brat, John zmienił imię na Alexander VI postanowił wypróbować nową broń – bombę atomową. Na szczęście samolot rozstrzaskał się w morzu. Armia Johna Smitha, (któremu przedłużono kadencję do 1951) wyzwalała poszczególne miasta: Bigport (8/6/1940), Gdangsk (12/6/1940), odbudowała Happyplace (7/1940). Alexander VI zginął pod Gdangskiem. Jego syn – Alexander VII postanowił z powrotem przéjąć Gdangsk. 21/2/1941 oblężył miasto to, jednakowoż go nie zdobył. Dnia 1/3/1941 został odsunięty od władzy przez Alexandra Asimutowycza, który uznał się za króla – Alexandra VIII. Alexander VIII wystosował kapitulację do Republiki. I tak tu z powrotem było 1 państwo.

ROZDZIAŁ 3. LATA 1941 DO 1981

W 1941 r. zakończyła się wojna. Alexander VIII objął władzę jako prezydent azymucki, zaś prezydentem azymutyjskim pozostał John Smith. Alexandra VII odnaleziono i rozstrzelano. Odnaleziony Alexander IV przyznał się do winy, musiał pomóc w odbudowie linij koléjowych do Looblina, oraz rozbudowie tegoż miasta. Został on nawet burmistrzem. W 1951 r. nowym prezydentem został Frederick Yell, zaś azymuckim – John Smith. Smith panował od 1931 r. do 1961 r. Miał najdłuższy okres rządów spośród wszystkich prezydentów azymutyjskich.

(Wkrótce reszta)

Miasta

K'k`haba

K'k`haba to stolica prowincji Bushland. Miasto to posiada piękne zabytki. Można tu łatwo znaleźć pracę, np. w rządzie. Szczególnie warto tu zamieszkać azymutom - rdzennym mieszkańcom.

Cityrry

Stolica Republiki Azymutii i prowincji Gearn. Wielkie, milionowe miasto, choć pełne smogu, jak prawie każda metropolia. Bardzo łatwe możliwości znalezienia pracy. Jednak można znaleźć tu spokojne uliczki. Lotnisko w Cityrry.

Gdagnsk

Stolica prowincji Kang`runna. Położone u podnóży Gór Kangurzych, gdzie można znaleźć złoto. Miasto w większości zamieszkują - i założyli - Polacy. Wskazówka: warto zostać bankierem, aby udzielać kredytów biednym poszukiwaczom.

Emunik

Stolica Wyspy Emu. Mocno rozbudowane miasto, chociaż jedyne (jak na razie) na wyspie. Bardzo spokojne. Wielu miliarderów (np. dzięki złotu) i nie tylko buduje tam wille. Piękna, idyllyczna metropolia. Od tego [2014] roku znajduje się tam siedziba premiera