Góry Batajańskie

Góry Batajańskie były ostatnim regionem, który oficjalnie wszedł w skład Tirimudzii. Górale Batajańscy od dawna uważali się za Tirimudzian ale z powodu przeszkód naturalnych, struktury państwowe Tirimudzii dotarły do tego regionu dopiero w XIX wieku, a i od tego czasu, powinności feudalne tutejszych są bardzo niskie. Dzięki bardzo niskim zobowiązanymi wobec Maharadżatu, Góry Batajańskie pod wieloma względami przegoniły resztę kraju. To tutaj powstały największe kopalnie wszystkiego oprócz metali szlachetnych, stawiane są najpotężniejsze twierdze, wojownicy są najlepiej wyszkoleni, broń czy narzędzia są najlepszej jakości. Po całym kraju krążą też legendy o wytwarzanej tu stali batajańskiej, której jednak nikt nigdy nie widział. Właśnie z Gór Batajańskich wypływa Śramdziwyn.

Góry Batajańskie pod względem klimatycznym są bardzo zróżnicowane. Opowiadając o tym trzeba zacząć od najniższych partii, a przy tym nie należy zapomnieć również o Górach Północno-Wschodnich, które w rzeczywistości są przedgórzem Gór Batajańskich.

Góry Północno-Wschodnie

Przedgórze Góry Północno-Wschodnie są swojego rodzaju przedgórzem gór Batajańskich, lecz zostały wyróżnione z dwóch powodów. Po pierwsze: są one bardzo niskie w porównaniu z Górami Batajańskimi, a po drugie, zostały one dołączone do Tirimudzii kilkaset lat wcześniej, niż właściwa część Gór Batajańskich. Mimo, że same są przedgórzem, to mają też własne przedgórze, które można podzielić na część wschodnią i antywschodnią. Część antywschodnia graniczy bezpośrednio z Wyżyną Centralną, natomiast wschodnia z Wielką i Wspaniałą Wyżyną Wschodnią. Obie części przedgórza są bardzo podobne i różnią się jedyne powierzchnią. Klimat przedgórza Gór Północno-Wschodnich niewiele odbiega też od tropikalnego klimatu Maharadżatu Jodzi. Porastają je bujne lasy, a także usiane są licznymi wzniesieniami, o niewielkiej wysokości względnej i niewielkimi rzekami(z wyjątkiem Śramdziwynu).

Średnia partia Gór Północno-Wschodnich jest już nieco uboższa jeśli chodzi o roślinność, choć lasy wciąż się tam zdarzają. Klimat jest tam chłodniejszy niż w większej części kraju, jednak miejscowi utrzymują się z uprawy roślin niespotykanych w części tropikalnej czy tym bardziej pustynnej.

Najwyższa część Gór Północno-Wschodnich nie jest już raczej zbyt zalesiona i ogólnie sucha oraz uboga w roślinność. Tamtejsi głównie wypasają bydło.

Góry Batajańskie(właściwe)

W samych Górach Btajańskich nie da się wprowadzić podziału na część niską i wysoką, a raczej na wysoką i bardzo wysoką. Mimo szerokości geograficznej Tirimudzi, w najniższej partii gór panuje klimat umiarkowany chłodny. Stoki są strome, ludzie zamieszkują głównie w niewielkich osadach. Wypasają owce i zajmują się myślistwem. W tej partii licznie występują kamieniołomy, w których pracuje duża część mieszkańców.

Średnia część Gór Batajańskich jest zaludniona gęściej niż jej niższa partia. To w niej znajdują się potężne miasta wraz z słynnymi twierdzami, kopalniami itd. Rolnictwo na tym obszarze praktycznie nie istnieje, a liczni mieszkańcy tutejszych grodów tworzą platformy, w formie wielkich skrzyń wypełnionych ziemią, na których uprawiają najodporniejsze rośliny. Kwitnie hodowla jaków i specyficznego rodzaju kóz oraz stworzeń przypominających rogate zające, zwanych tutaj ,,pahadaharkara".

Na uwagą zasługują też, występujące w niektórych miastach, dzielnice, całe wydrążone w skale.

Najwyższa część Gór Batajańskich to tylko skały i lodowce i ogólnie nic tam nie ma i żyją tam tylko nieliczni pustelnicy.