Nowa Micropedia jest jeszcze w fazie beta. W razie problemów, napisz maila na pomoc@wiki.mikronacje.info albo zgłoś go na kanale na Mikronacyjnym Discordzie!

Powstanie Marcowe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Micropedia
imported>Pel Nander
(Dodano kategorie)
(Zmiana)
Linia 1: Linia 1:
'''Powstanie Marcowe''' (Czyn Narodowy Teutonii) - jest to seria wystąpień w [[Księstwo Sarmacji|Księstwie Sarmacji]], która miała miejsce od 11 do 18 marca [[2012]] roku. Powstanie zostało zaplanowane i przeprowadzone przez [[Ruch na rzecz Wolnej Prowincji Teutońskiej]] oraz [[Armia Wyzwolenia Teutonii|Armię Wyzwolenia Teutonii]]. Pierwszy zryw 11 marca zakończył się pacyfikacją przez Sarmackie siły porządkowe. Drugie wystąpienie 18 marca zakończyło się zajęciem kilku miast Sarmackich. Powstanie było skierowane przeciwko wszchwładnym rządom Sarmackim na terenie [[Teutonia|Teutonii]]. Domagano się autonomii dla kraju. Przywódcą zrywu był [[Jan de Kaniewski]].
'''Powstanie Marcowe''' (wśród teutoński powstańców znane jako Czyn Narodowy Teutonii) - jest to seria wystąpień w [[Księstwo Sarmacji|Księstwie Sarmacji]], która miała miejsce od 11 do 21 marca [[2012]] roku. Powstanie zostało zaplanowane i rozpoczęte przez [[Ruch na rzecz Wolnej Prowincji Teutońskiej]] oraz [[Armia Wyzwolenia Teutonii|Armię Wyzwolenia Teutonii]], z czasem rozprzestrzeniło się na tereny całego Księstwa.
 
Pierwszy zryw 11 marca zakończył się pacyfikacją przez Sarmackie siły porządkowe oraz internowaniem przywódcy Armii Wyzwolenia Teutonii, Jana de Kaniewskiego. Drugie wystąpienie rozpoczęło się 18 marca, skutkowało zajęciem kilku miast Sarmackich, tj. Auterry, Czarnolasu, Feru oraz Ab'Dorst.
 
21 marca proklamowano powstanie Dżamahiriji Teutońsko-Sarmackiej ze stolicą w Auterze oraz z zapleczem militarnym na przekazanej powstańcom wyspie Bialenii. 
 
23 marca wykorzystano wizytę Towarzysza Generała Jana de Kaniewskiego oraz jego współpracownika Towarzysza Majora Andrzeja Swarzewskiego na wyspie Bialenii, skazując ich na banicję z Księstwa Sarmacji. Wzmocniono ochronę granic oraz schwytano Towarzyszy Pitera i Akrypę. Towarzysz Piter został wydalony z Sarmacji jako cudzoziemiec 27 marca, ponieważ nie przyjął propozycji składanych mu przez Księstwo. Towarzysz Akrypa schwytany został kilka dni później. Pomimo tortur i propozycji nie wyrzekł się Powstania, za co 1 kwietnia Książę na wniosek Sejmu pozbawił go obywatelstwa, a 3 kwietnia wydalił z terytorium Księstwa. Nieugięta postawa Towarzyszy Pitera i Akrypy została uznana przez Powstańców za niezwykłe bohaterstwo oraz nagrodzona odpowiednimi odznaczeniami
 
Powstanie początkowo było skierowane przeciwko wszchwładnym rządom Sarmackim na terenie [[Teutonia|Teutonii]],  domagano się autonomii dla kraju teutońskiego. Z czasem ten czyn zbrojny przekształcił się w ogólnospołeczny sprzeciw wobec obecnemu porządkowi społecznemu oraz układom. 
 
12 lipca 2012 roku Książę ułaskawił Andrzeja Swarzewskiego, 6 grudnia 2012 roku Jana de Kaniewskiego, a 10 lutego 2013 roku Akrypę. Piter nie doczekał się ułaskawienia, zmarł w Dżamahiriji jako bohater narodowy. 
[[Kategoria:Wydarzenia]]
[[Kategoria:Wydarzenia]]
[[Kategoria:Teutonia]]
[[Kategoria:Teutonia]]
[[Kategoria:Sarmacja]]
[[Kategoria:Sarmacja]]

Wersja z 14:36, 13 mar 2013

Powstanie Marcowe (wśród teutoński powstańców znane jako Czyn Narodowy Teutonii) - jest to seria wystąpień w Księstwie Sarmacji, która miała miejsce od 11 do 21 marca 2012 roku. Powstanie zostało zaplanowane i rozpoczęte przez Ruch na rzecz Wolnej Prowincji Teutońskiej oraz Armię Wyzwolenia Teutonii, z czasem rozprzestrzeniło się na tereny całego Księstwa.

Pierwszy zryw 11 marca zakończył się pacyfikacją przez Sarmackie siły porządkowe oraz internowaniem przywódcy Armii Wyzwolenia Teutonii, Jana de Kaniewskiego. Drugie wystąpienie rozpoczęło się 18 marca, skutkowało zajęciem kilku miast Sarmackich, tj. Auterry, Czarnolasu, Feru oraz Ab'Dorst.

21 marca proklamowano powstanie Dżamahiriji Teutońsko-Sarmackiej ze stolicą w Auterze oraz z zapleczem militarnym na przekazanej powstańcom wyspie Bialenii. 

23 marca wykorzystano wizytę Towarzysza Generała Jana de Kaniewskiego oraz jego współpracownika Towarzysza Majora Andrzeja Swarzewskiego na wyspie Bialenii, skazując ich na banicję z Księstwa Sarmacji. Wzmocniono ochronę granic oraz schwytano Towarzyszy Pitera i Akrypę. Towarzysz Piter został wydalony z Sarmacji jako cudzoziemiec 27 marca, ponieważ nie przyjął propozycji składanych mu przez Księstwo. Towarzysz Akrypa schwytany został kilka dni później. Pomimo tortur i propozycji nie wyrzekł się Powstania, za co 1 kwietnia Książę na wniosek Sejmu pozbawił go obywatelstwa, a 3 kwietnia wydalił z terytorium Księstwa. Nieugięta postawa Towarzyszy Pitera i Akrypy została uznana przez Powstańców za niezwykłe bohaterstwo oraz nagrodzona odpowiednimi odznaczeniami

Powstanie początkowo było skierowane przeciwko wszchwładnym rządom Sarmackim na terenie Teutonii,  domagano się autonomii dla kraju teutońskiego. Z czasem ten czyn zbrojny przekształcił się w ogólnospołeczny sprzeciw wobec obecnemu porządkowi społecznemu oraz układom. 

12 lipca 2012 roku Książę ułaskawił Andrzeja Swarzewskiego, 6 grudnia 2012 roku Jana de Kaniewskiego, a 10 lutego 2013 roku Akrypę. Piter nie doczekał się ułaskawienia, zmarł w Dżamahiriji jako bohater narodowy.