Republika Francuska

Francja
Republika Francuska

Język(i) urzędowe	francuski, polski
Stolica	Paryż
Ustrój polityczny	republika
Głowa państwa	Prezydent Jean-Pierre Lavandier
Szef Rządu	Pierwszy Minister Voyteque de Stress
Religia państwowa	państwo świeckie
Uzyskanie niepodległości	15 maja 2009
Waluta	frank francuski (FRF)
Hymn państwowy	Marsylianka
Kod samochodowy	F
Domena internetowa	http://rfrance.eu/

Republika Francuska (République Française) - polska niepodległa mikronacja powstała na początku kwietnia 2009, faktycznie działająca od 15 maja 2009 roku. RF wzoruje się na realnej Republice, jednak posiada własną konstytucję, system bankowy i prawny, sądownictwo. Francja graniczy od wschodu z Królestwem Nordii i Wielkiej Polondii, od południa z Królestwem Skarlandu.

Historia

Republika Francuska powstała w ostatnich dniach kwietnia, kiedy to została założona strona internetowa. Swoją działalność miała rozpocząć 1. maja. Termin ten został jednak przesunięty ze względu na awarię serwera i utracenie wszystkich danych. Oficjalne otwarcie witryny dla gości oraz nowych mieszkańców nastąpiło 15. maja.

Okres pierwszych trzydziestu dni RF to czas dyrektoriatu, kiedy niepodzielną i autorytarną władzę sprawowało dwóch dyrektorów: Christophe de Gaulle oraz Jean-Pierre Lavandier. Nie funkcjonował Parlament, Rząd, ani urząd Prezydenta. Wszystkie decyzje należały do nich.

Od 4. do 7. czerwca odbywały się połączone wybory parlamentarne oraz prezydenckie. W wyniku tych pierwszych wybrano trzyosobowe Zgromadzenie Narodowe w składzie: Jean Baptiste Martignac, Mathieu Liberte oraz Christophe de Gaulle. Prezydentem został wybrany Jean-Pierre Lavandier. 14. czerwca zakończył się okres dyrektoriatu, a wygrani wyborów objęli urzędy.

Na pierwszym posiedzeniu Zgromadzenia Narodowego wybrano Pierwszym Ministrem, francuskim odpowiednikiem Premiera lub Prezesa Rady Ministrów, Jeana Baptiste’a Martignaca. Natomiast Przewodniczącym izby został Mathieu Liberte. W wyznaczonym terminie Jean Baptiste Martignac nie skompletował składu Rządu, mimo to warunkowo pozostał na swoim stanowisku. 16. sierpnia ukazał się akt odwołania go z tej funkcji. Nowym Pierwszym Ministrem został Christophe de Gaulle.

Równocześnie trwała szeroko prowadzona akcja promocyjna Republiki Francuskiej, oparta głównie o politykę zagraniczną. Już w parę dni po oficjalnym rozpoczęciu działalności został podpisany traktat o wzajemnym uznaniu z Anhaltem. Nie wszedł on jednak nigdy w życie, gdyż ratyfikowanie go w chwili, kiedy Związek stał się częścią Wandystanu, stało się bezzasadne. Kolejnymi państwami, z którymi chciano nawiązać stosunki były Austro-Węgry, Rotria oraz Skarland. Udało się to tylko z naddunajską monarchią.

Dłuższa nieobecność Pierwszego Ministra sprawiła, że został on odwołany przez Prezydenta RF. Ponieważ również Zgromadzenie Narodowe pogrążyło się w stagnacji, Jean-Pierre Lavandier powołał na funkcję pełniącego obowiązki Pierwszego Ministra Głównego Administratora – Christophe’a de Gaulle’a.

Od 19. sierpnia Republika Francuska jest członkiem Organizacji Polskich Mikronacji, cieszy się dużym poparciem na arenie międzynarodowej, a prowadzona przez władze polityka skierowana jest na zacieśnianie już istniejących i nawiązywanie nowych stosunków dyplomatycznych.