Nowa Micropedia jest jeszcze w fazie beta. W razie problemów, napisz maila na pomoc@wiki.mikronacje.info albo zgłoś go na kanale na Mikronacyjnym Discordzie!
Tomasz Grandis: Różnice pomiędzy wersjami
imported>Ardore (Nowa strona: {{osoba |imie=Tomasz |nazwisko=Grandis |kraj=Tyrencja |funkcje=brak |tytul=Markiz |aka=kwl |organizacje=brak }} '''Tomasz Grandis''' - jeden z [[Ojcowie Założyciele|Ojców Założ...) |
imported>Pel Nander mNie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{osoba | {{osoba infobox | ||
|kraj=[[Tyrencja]] | |kraj=[[Tyrencja]] | ||
|funkcje=brak | |funkcje=brak | ||
| | |tytuł=markiz | ||
|aka=kwl | |aka=kwl | ||
|organizacje= | |organizacje=}} | ||
}} | '''Tomasz Grandis''' - jeden z [[Ojcowie Założyciele Tyrencji|Ojców Założycieli]] [[Tyrencja|Tyrencji]]. Przez długi czas wywierał decydujący wpływ na rząd, króla i politykę Tyrencji zajmując bądź stanowiko ministra spraw wewnętrznych bądź wiceministra spraw zagranicznych, a czasem nawet nie zajmując stanowiska państwowego. | ||
'''Tomasz Grandis''' - jeden z [[Ojcowie Założyciele|Ojców Założycieli]] Tyrencji. Przez długi czas wywierał decydujący wpływ na rząd, króla i politykę Tyrencji zajmując bądź stanowiko ministra spraw wewnętrznych | |||
Poseł do parlamentu I i II kadencji. Autor ''[[Mała Konstytucja|Małej konstytucji]]''. | |||
Założyciel i wielomiesięczny prezez [[Tyrencka Unia Pragmatyczna|Tyreńskiej Unii Pragmatycznej]]. W wyniku różnicy zdań co do celów partii i rozwoju kraju odszedł z partii w lipcu 2006. Następnie, po ostrym sporze z hrabią Chojanckim i bezprawnym (acz nieświadomie) obwołaniu się regentem, skazany w procesie. Zdecydował się opuścić Tyrencję. Powrócił w ostatnim tygodniu lipca i rozpoczął energiczne działania. | |||
2.08.2006 wybrany na króla po abdykacji [[Michał Wilhelmowicz|Michała I Wilhelmowicza]]. Usiłował prowadzić aktywną politykę zagraniczną i zaktywizować obywateli do działań wewnętrznych. Sam założył gazetę ''Tygodnik Królewski''. Jego rządy, w przeciwieństwie do tych poprzednika i następcy, w pełni wykorzystywały silną pozycję monarchy gwarantowaną przez [[Mała Konstytucja|konstytucję]]. Miesiąc przy władzy przyniósł wiele rozczarowań, choć sukcesów także nie brakowało. Dnia 13.09.2006 ogłosił swoją abdykację i odejście z Królestwa, zrezygnował także z obywatelstwa. | |||
W jakiś czas później ponownie powrócił do kraju, założył partię [[Prawdziwa Tyrencja]] wraz z Michałem Wilhelmowiczem i [[Roch Burget|Rochem Burgetem]]. Po ostrej kampanii wyborczej (w wyniku której zarysował się silny konflikt między Grandisem, a Hansem Olo i Piotrem Mrówką) PT wprowadziło do parlamentu dwóch posłów. Konflikt z liderami TUP uniemożliwił stworzenie trwałej koalicji, PT musiało pozostać w opozycji. Aktywność Tomasza Grandisa jednak nie zmalała. Otworzył medium "propagandowe PT". Następnie na skutek interwencji [[Giovanni Ardore|króla]], objął ministerstwo spraw zagranicznych, pod warunkiem, że nie będzie uczestniczył w rządach koalicyjnych i uzyska pełną swobodę działania. Jedną z jego ogromnych zasług tego okresu jest unia między [[Luminat Wiosennej Róży|Luminatem Wiosennej Róży]] a Królestwem Tyrencji. W międzyczasie zrezygnował z członkostwa w PT. | |||
Następnie ponownie, niemal całkowicie, wycofał się z życia Tyrencji. Wrócił wiosną, aby założyć kolejne medium ''Inicjatywę Obywatelską'', która jednak nie prowadziła aktywnej działalności. | |||
[[ | Niewątpliwie najbardziej zasłużony obywatel Tyrencji w pierwszych latach jej istnienia. | ||
[[ | |||
Do historii Tyrencji przeszły jego wielkie odejścia. W przeciągu pierwszych kilku miesięcy był najczęściej rezygnującym ze stanowiska urzędnikiem państwowym. Dwukrotnie opuszczał kraj, zrzekając się jednocześnie obywatelstwa, ale po pewnym czasie wracał (za pierwszym razem w lipcu 2006 na kilka dni, drugi raz w maju 2007 na kilka miesięcy). Po raz kolejny powrócił do kraju 8 września 2007 roku. | |||
Po rezygnacji z urzędu konsula Piotra Mrówki, 30 września 2007 roku Tomasz Grandis zapowiedział swój udział w wyborach. 15 października w trzeciej turze głosowania pokonał Krystiana Trausta zostając tym samym trzecim konsulem Tyrencji i Lumiantu. | |||
====Odznaczenia==== | |||
*25.10.2007 król [[Giovanni Ardore|Johannes I Ardore]] nadał Tomaszowi Grandisowi tytuł Markiza, za całość zasług na rzecz kraju, co spowodowało, że Tomasz Grandis stał się pierwszym arytokratą i zarazem najwyższym rangą szlachcicem Tyrencji. Po nadaniu przez [[Hans Olo|Hansa Olo]] tytułu książęcego [[Giovanni Ardore|Johannesowi Ardore]] tytułu księcia, Grandis 'utracił' palmę pierwszeństwa w hierarchii arystokratycznej. | |||
{{Władcy Tyrencji}}[[Kategoria:Postacie]] | |||
[[Kategoria:Tyreńczycy]] | |||
Aktualna wersja na dzień 02:26, 30 mar 2009
| Tomasz Grandis | ||
| Kraj zamieszkania | Tyrencja | |
| Funkcje publiczne | brak | |
| Tytuł honorowy | markiz | |
| Znany również jako | kwl | |
Tomasz Grandis - jeden z Ojców Założycieli Tyrencji. Przez długi czas wywierał decydujący wpływ na rząd, króla i politykę Tyrencji zajmując bądź stanowiko ministra spraw wewnętrznych bądź wiceministra spraw zagranicznych, a czasem nawet nie zajmując stanowiska państwowego.
Poseł do parlamentu I i II kadencji. Autor Małej konstytucji.
Założyciel i wielomiesięczny prezez Tyreńskiej Unii Pragmatycznej. W wyniku różnicy zdań co do celów partii i rozwoju kraju odszedł z partii w lipcu 2006. Następnie, po ostrym sporze z hrabią Chojanckim i bezprawnym (acz nieświadomie) obwołaniu się regentem, skazany w procesie. Zdecydował się opuścić Tyrencję. Powrócił w ostatnim tygodniu lipca i rozpoczął energiczne działania.
2.08.2006 wybrany na króla po abdykacji Michała I Wilhelmowicza. Usiłował prowadzić aktywną politykę zagraniczną i zaktywizować obywateli do działań wewnętrznych. Sam założył gazetę Tygodnik Królewski. Jego rządy, w przeciwieństwie do tych poprzednika i następcy, w pełni wykorzystywały silną pozycję monarchy gwarantowaną przez konstytucję. Miesiąc przy władzy przyniósł wiele rozczarowań, choć sukcesów także nie brakowało. Dnia 13.09.2006 ogłosił swoją abdykację i odejście z Królestwa, zrezygnował także z obywatelstwa.
W jakiś czas później ponownie powrócił do kraju, założył partię Prawdziwa Tyrencja wraz z Michałem Wilhelmowiczem i Rochem Burgetem. Po ostrej kampanii wyborczej (w wyniku której zarysował się silny konflikt między Grandisem, a Hansem Olo i Piotrem Mrówką) PT wprowadziło do parlamentu dwóch posłów. Konflikt z liderami TUP uniemożliwił stworzenie trwałej koalicji, PT musiało pozostać w opozycji. Aktywność Tomasza Grandisa jednak nie zmalała. Otworzył medium "propagandowe PT". Następnie na skutek interwencji króla, objął ministerstwo spraw zagranicznych, pod warunkiem, że nie będzie uczestniczył w rządach koalicyjnych i uzyska pełną swobodę działania. Jedną z jego ogromnych zasług tego okresu jest unia między Luminatem Wiosennej Róży a Królestwem Tyrencji. W międzyczasie zrezygnował z członkostwa w PT.
Następnie ponownie, niemal całkowicie, wycofał się z życia Tyrencji. Wrócił wiosną, aby założyć kolejne medium Inicjatywę Obywatelską, która jednak nie prowadziła aktywnej działalności.
Niewątpliwie najbardziej zasłużony obywatel Tyrencji w pierwszych latach jej istnienia.
Do historii Tyrencji przeszły jego wielkie odejścia. W przeciągu pierwszych kilku miesięcy był najczęściej rezygnującym ze stanowiska urzędnikiem państwowym. Dwukrotnie opuszczał kraj, zrzekając się jednocześnie obywatelstwa, ale po pewnym czasie wracał (za pierwszym razem w lipcu 2006 na kilka dni, drugi raz w maju 2007 na kilka miesięcy). Po raz kolejny powrócił do kraju 8 września 2007 roku.
Po rezygnacji z urzędu konsula Piotra Mrówki, 30 września 2007 roku Tomasz Grandis zapowiedział swój udział w wyborach. 15 października w trzeciej turze głosowania pokonał Krystiana Trausta zostając tym samym trzecim konsulem Tyrencji i Lumiantu.
Odznaczenia
- 25.10.2007 król Johannes I Ardore nadał Tomaszowi Grandisowi tytuł Markiza, za całość zasług na rzecz kraju, co spowodowało, że Tomasz Grandis stał się pierwszym arytokratą i zarazem najwyższym rangą szlachcicem Tyrencji. Po nadaniu przez Hansa Olo tytułu książęcego Johannesowi Ardore tytułu księcia, Grandis 'utracił' palmę pierwszeństwa w hierarchii arystokratycznej.
Królowie: Michał Wilhelmowicz • Tomasz Grandis • Giovanni Ardore
Konsulowie Tymczasowi: Johannes Ardore • Giovanni Ardore
Konsulowie: Hans Olo • Piotr Mrówka • Tomasz Grandis
