Nowa Micropedia jest jeszcze w fazie beta. W razie problemów, napisz maila na pomoc@wiki.mikronacje.info albo zgłoś go na kanale na Mikronacyjnym Discordzie!

Tomasz Grandis: Różnice pomiędzy wersjami

Z Micropedia
imported>Ardore
(Nowa strona: {{osoba |imie=Tomasz |nazwisko=Grandis |kraj=Tyrencja |funkcje=brak |tytul=Markiz |aka=kwl |organizacje=brak }} '''Tomasz Grandis''' - jeden z [[Ojcowie Założyciele|Ojców Założ...)
 
imported>Pel Nander
mNie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{osoba
{{osoba infobox
|imie=Tomasz
|nazwisko=Grandis
|kraj=[[Tyrencja]]
|kraj=[[Tyrencja]]
|funkcje=brak
|funkcje=brak
|tytul=Markiz
|tytuł=markiz
|aka=kwl
|aka=kwl
|organizacje=brak
|organizacje=}}
}}
'''Tomasz Grandis''' - jeden z [[Ojcowie Założyciele Tyrencji|Ojców Założycieli]] [[Tyrencja|Tyrencji]]. Przez długi czas wywierał decydujący wpływ na rząd, króla i politykę Tyrencji zajmując bądź stanowiko ministra spraw wewnętrznych bądź wiceministra spraw zagranicznych, a czasem nawet nie zajmując stanowiska państwowego.
'''Tomasz Grandis''' - jeden z [[Ojcowie Założyciele|Ojców Założycieli]] Tyrencji. Przez długi czas wywierał decydujący wpływ na rząd, króla i politykę Tyrencji zajmując bądź stanowiko ministra spraw wewnętrznych, bądź wiceministra spraw zagranicznych, a czasem nawet nie zajmując stanowiska państwowego. Poseł do parlamentu I i II kadencji. Autor "Małej konstytucji".


Założyciel i wielomiesięczny prezez TUP. W wyniku różnicy zdań co do celów partii i rozwoju kraju odszedł z partii w lipcu 2006. Następnie, po ostrym sporze z hrabią Chojanckim i bezprawnym (acz nieświadomie) obwołaniu się regentem, skazany w procesie. Zdecydował się opuścić Tyrencję. Powrócił w ostatnim tygosniu lipca i rozpoczął energiczne działania.
Poseł do parlamentu I i II kadencji. Autor ''[[Mała Konstytucja|Małej konstytucji]]''.


1.08.2006 wybrany na króla po abdykacji [[Michał Wilhelmowicz|Michała Wilhelmowicza]]. Usiłował prowadzić aktywną politykę zagraniczną i zaktywizować obywateli do działań wewnętrznych. Jego rządy, w przeciwieństwie do tych poprzednika i następcy, w pełni wykorzystywały silną pozycję monarchy gwarantowaną przez 'małą konstytucję'. Miesiąc przy władzy przyniósł wiele rozczarowań, choć sukcesów także nie brakowało. 13.09.2006 ogłosił swoją abdykację i odejście z Królestwa, zrezygnował także z obywatelstwa.
Założyciel i wielomiesięczny prezez [[Tyrencka Unia Pragmatyczna|Tyreńskiej Unii Pragmatycznej]]. W wyniku różnicy zdań co do celów partii i rozwoju kraju odszedł z partii w lipcu 2006. Następnie, po ostrym sporze z hrabią Chojanckim i bezprawnym (acz nieświadomie) obwołaniu się regentem, skazany w procesie. Zdecydował się opuścić Tyrencję. Powrócił w ostatnim tygodniu lipca i rozpoczął energiczne działania.


W jakiś czas później ponownie powrócił do kraju, założył partię [[Prawdziwa Tyrencja]] wraz z Michałem Wilhelmowiczem i [[Roch Burget|Rochem Burgetem]]. Po ostrej kampanii wyborczej (w wyniku której zarysował się silny konflikt między Grandisem, a Hansem Olo i Piotrem Mrówką) PT wprowadziło do parlamentu dwóch posłów. Konflikt z liderami TUP uniemożliwił stworzenie trwałej koalicji, PT musiało pozostać w opozycji. Aktywność Tomasza Grandisa jednak nie zmalała. Otworzył medium "propagandowe PT". Następnie na skutek interwencji króla, objął ministerstwo spraw zagranicznych, pod warunkiem, że nie będzie uczestniczył w rządach koalicyjnych i uzyska pełną swobodę działania. Jedną z jego ogromnych zasług tego okresu jest unia między Luminatem Wiosennej Róży, a Królestwem Tyrencji. W międzyczasie zrezygnował z członkowstwa w PT.
2.08.2006 wybrany na króla po abdykacji [[Michał Wilhelmowicz|Michała I Wilhelmowicza]]. Usiłował prowadzić aktywną politykę zagraniczną i zaktywizować obywateli do działań wewnętrznych. Sam założył gazetę ''Tygodnik Królewski''. Jego rządy, w przeciwieństwie do tych poprzednika i następcy, w pełni wykorzystywały silną pozycję monarchy gwarantowaną przez [[Mała Konstytucja|konstytucję]]. Miesiąc przy władzy przyniósł wiele rozczarowań, choć sukcesów także nie brakowało. Dnia 13.09.2006 ogłosił swoją abdykację i odejście z Królestwa, zrezygnował także z obywatelstwa.


Następnie ponownie, niemal całkowicie, wycofał się z życia Tyrencji. Wrócił wiosną, aby założyć kolejne medium "Inicjatywę Obywatelską", która jednak nie prowadziła aktywnej działalności.
W jakiś czas później ponownie powrócił do kraju, założył partię [[Prawdziwa Tyrencja]] wraz z Michałem Wilhelmowiczem i [[Roch Burget|Rochem Burgetem]]. Po ostrej kampanii wyborczej (w wyniku której zarysował się silny konflikt między Grandisem, a Hansem Olo i Piotrem Mrówką) PT wprowadziło do parlamentu dwóch posłów. Konflikt z liderami TUP uniemożliwił stworzenie trwałej koalicji, PT musiało pozostać w opozycji. Aktywność Tomasza Grandisa jednak nie zmalała. Otworzył medium "propagandowe PT". Następnie na skutek interwencji [[Giovanni Ardore|króla]], objął ministerstwo spraw zagranicznych, pod warunkiem, że nie będzie uczestniczył w rządach koalicyjnych i uzyska pełną swobodę działania. Jedną z jego ogromnych zasług tego okresu jest unia między [[Luminat Wiosennej Róży|Luminatem Wiosennej Róży]] a Królestwem Tyrencji. W międzyczasie zrezygnował z członkostwa w PT.


{{Tyrencja-władca
Następnie ponownie, niemal całkowicie, wycofał się z życia Tyrencji. Wrócił wiosną, aby założyć kolejne medium ''Inicjatywę Obywatelską'', która jednak nie prowadziła aktywnej działalności.
|poprzednik=[[Michał Wilhelmowicz|Michał I Wilhelmowicz]]
|następca=[[Giovanni Ardore|Johannes I Ardore]]
|funkcja=[[Król Tyrencji|Król]]|dni=1.08.2006 - 13.09.2006}}


[[kategoria:Tyrencja]]  
Niewątpliwie najbardziej zasłużony obywatel Tyrencji w pierwszych latach jej istnienia.
[[kategoria:Tyreńczycy]]
 
Do historii Tyrencji przeszły jego wielkie odejścia. W przeciągu pierwszych kilku miesięcy był najczęściej rezygnującym ze stanowiska urzędnikiem państwowym. Dwukrotnie opuszczał kraj, zrzekając się jednocześnie obywatelstwa, ale po pewnym czasie wracał (za pierwszym razem w lipcu 2006 na kilka dni, drugi raz w maju 2007 na kilka miesięcy). Po raz kolejny powrócił do kraju 8 września 2007 roku.
 
Po rezygnacji z urzędu konsula Piotra Mrówki, 30 września 2007 roku Tomasz Grandis zapowiedział swój udział w wyborach. 15 października w trzeciej turze głosowania pokonał Krystiana Trausta zostając tym samym trzecim konsulem Tyrencji i Lumiantu.
 
 
====Odznaczenia====
*25.10.2007 król [[Giovanni Ardore|Johannes I Ardore]] nadał Tomaszowi Grandisowi tytuł Markiza, za całość zasług na rzecz kraju, co spowodowało, że Tomasz Grandis stał się pierwszym arytokratą i zarazem najwyższym rangą szlachcicem Tyrencji. Po nadaniu przez [[Hans Olo|Hansa Olo]] tytułu książęcego [[Giovanni Ardore|Johannesowi Ardore]] tytułu księcia, Grandis 'utracił' palmę pierwszeństwa w hierarchii arystokratycznej.
 
 
{{Władcy Tyrencji}}[[Kategoria:Postacie]]
[[Kategoria:Tyreńczycy]]

Aktualna wersja na dzień 01:26, 30 mar 2009

Tomasz Grandis
Kraj zamieszkania Tyrencja
Funkcje publiczne brak
Tytuł honorowy markiz
Znany również jako kwl

Tomasz Grandis - jeden z Ojców Założycieli Tyrencji. Przez długi czas wywierał decydujący wpływ na rząd, króla i politykę Tyrencji zajmując bądź stanowiko ministra spraw wewnętrznych bądź wiceministra spraw zagranicznych, a czasem nawet nie zajmując stanowiska państwowego.

Poseł do parlamentu I i II kadencji. Autor Małej konstytucji.

Założyciel i wielomiesięczny prezez Tyreńskiej Unii Pragmatycznej. W wyniku różnicy zdań co do celów partii i rozwoju kraju odszedł z partii w lipcu 2006. Następnie, po ostrym sporze z hrabią Chojanckim i bezprawnym (acz nieświadomie) obwołaniu się regentem, skazany w procesie. Zdecydował się opuścić Tyrencję. Powrócił w ostatnim tygodniu lipca i rozpoczął energiczne działania.

2.08.2006 wybrany na króla po abdykacji Michała I Wilhelmowicza. Usiłował prowadzić aktywną politykę zagraniczną i zaktywizować obywateli do działań wewnętrznych. Sam założył gazetę Tygodnik Królewski. Jego rządy, w przeciwieństwie do tych poprzednika i następcy, w pełni wykorzystywały silną pozycję monarchy gwarantowaną przez konstytucję. Miesiąc przy władzy przyniósł wiele rozczarowań, choć sukcesów także nie brakowało. Dnia 13.09.2006 ogłosił swoją abdykację i odejście z Królestwa, zrezygnował także z obywatelstwa.

W jakiś czas później ponownie powrócił do kraju, założył partię Prawdziwa Tyrencja wraz z Michałem Wilhelmowiczem i Rochem Burgetem. Po ostrej kampanii wyborczej (w wyniku której zarysował się silny konflikt między Grandisem, a Hansem Olo i Piotrem Mrówką) PT wprowadziło do parlamentu dwóch posłów. Konflikt z liderami TUP uniemożliwił stworzenie trwałej koalicji, PT musiało pozostać w opozycji. Aktywność Tomasza Grandisa jednak nie zmalała. Otworzył medium "propagandowe PT". Następnie na skutek interwencji króla, objął ministerstwo spraw zagranicznych, pod warunkiem, że nie będzie uczestniczył w rządach koalicyjnych i uzyska pełną swobodę działania. Jedną z jego ogromnych zasług tego okresu jest unia między Luminatem Wiosennej Róży a Królestwem Tyrencji. W międzyczasie zrezygnował z członkostwa w PT.

Następnie ponownie, niemal całkowicie, wycofał się z życia Tyrencji. Wrócił wiosną, aby założyć kolejne medium Inicjatywę Obywatelską, która jednak nie prowadziła aktywnej działalności.

Niewątpliwie najbardziej zasłużony obywatel Tyrencji w pierwszych latach jej istnienia.

Do historii Tyrencji przeszły jego wielkie odejścia. W przeciągu pierwszych kilku miesięcy był najczęściej rezygnującym ze stanowiska urzędnikiem państwowym. Dwukrotnie opuszczał kraj, zrzekając się jednocześnie obywatelstwa, ale po pewnym czasie wracał (za pierwszym razem w lipcu 2006 na kilka dni, drugi raz w maju 2007 na kilka miesięcy). Po raz kolejny powrócił do kraju 8 września 2007 roku.

Po rezygnacji z urzędu konsula Piotra Mrówki, 30 września 2007 roku Tomasz Grandis zapowiedział swój udział w wyborach. 15 października w trzeciej turze głosowania pokonał Krystiana Trausta zostając tym samym trzecim konsulem Tyrencji i Lumiantu.


Odznaczenia

  • 25.10.2007 król Johannes I Ardore nadał Tomaszowi Grandisowi tytuł Markiza, za całość zasług na rzecz kraju, co spowodowało, że Tomasz Grandis stał się pierwszym arytokratą i zarazem najwyższym rangą szlachcicem Tyrencji. Po nadaniu przez Hansa Olo tytułu książęcego Johannesowi Ardore tytułu księcia, Grandis 'utracił' palmę pierwszeństwa w hierarchii arystokratycznej.