Język wschodnio-skarlandzki

Język wschodnio-skarlandzki (wsc. la idyoma scarlaniol-oriental, także scarlaniol) - język należący do grupu

Język wschodnio-skarlandzki , scarlaniol-oriental
Regulowany przez	IRISO
Używany w	Demokratyczna Estella
Grupa językowa	romańska; grupa języków iberoskarlandzkich
Kolejność zdania	SVO
Podstawy słowotwórcze	hiszpański, portugalski, polski
Pismo	łacińskie

jezyków romańskich, powstały w wyniku wymieszania się języka hiszpańskiego (którym mówili skarlandcy kolonizatorzy Estelli Wschodniej) z jezykami miejscowymi; zauważalne są także wpływy języka polskiego i portugalskiego, zwłaszcza w dialektach południowych występujących przy granicy z Rzeczposopolitą Obojga Narodów. Dzięki działalności IRISO tworzona jest wersja literacka jezyka głównie na bazie dialektu caleyańskiego. Na mocy konstytucji otzrymał status jezyka urzędowego na terenie Królestwa Estelli Wschodniej.

Alfabet

Język wschodnio-skarlandzki zapisywany jest przy pomocy 22 liter alfabetu łacińskiego, przystosowanego do jego potrzeb.

A /a/, B /be/, C /ce/, CH /che/, D /de/, E /e/, F /ef/, I /i/, J /jota/, K /ka/, L /el/, M /em/, N /en/, O /o/, P /pe/, R /er/, S /es/, T /te/, U /u/, V /uve/, Y /i rea/, Z /set/

Wymowa na ogół zblizona jest do polskiej, jedak z kilkoma wyjątkami

1. ni jest odpowiednikiem hiszpańskiego ñ wymawiane jak polskie ń
2. ea jak a
3. eu, au u wymawiane jest tu jak polskie ł
4. z jak polskie s
5. es jak  ess
6. i przed samogłoską ulega wydłuzeniu; brzmi jak polskie j
7. j jak polske, dźwieczne h
8. y jak polskie j
9. ch jak polskie cz
10. c w zbidce z a czytane jako k

Interpunkcja

Język wschodnio-skarlandzki przyjoł z języka hiszpańskiego charakterystyczne dla niego znaki interpunkcyjne ¿ (stawiany przed pytaniem) i ¡ (stawiany przed wykrzyknieniem). Używa się ich na początku zdań zakończonych odpowiednio znakiem zapytania i wykrzyknikiem.

Gramatyka

Rzeczownik

W jezyku wschodnio-skarlandzkim istnieją 2 osoby gramatyczne (podobnie jak w hiszpańskim, czy francuskim): męski i zeński. Rzeczowniki rodzaju męskiego kończa się z reguły na -o, a żeńskiego na -a, lub -syo

Rodzajnik

Rzeczowniki są zreguły w jezku skarlandzkim poprzedzone rodzajnikami. Wyróznia się dwa rodzaje rodzajników

• określony (dla męskich w liczbie pojedyńczej lo, w liczbie mnogiej los; żeńskich w liczbie pojedyńczej la, w liczbie mnogiej las)
• nieokreślony (dla męskich w liczbie pojedyńczej un lub uno; żeńskich w liczbie pojedyńczej una; w liczbie mnogiej dus)

na przykład:

1. la idyoma - język, mowa
2. lo rayno - królestwo

Czasowniki

Czasowniki w języku skarlandzkim należą z reguły do jednej grupy koniungacyjnej określanej końcówką -ar. Podlegają odmianie przez osoby, liczby, czasy i tryby

Czasowniki regularne

osoba	odmienony czasownik javlar-mówić	odmieniony czasownik sayar-być	końcówka
			teraźniejszy
Io	javlo	sano	-o
To	javla	sais	-a
el/ela/ustedo/usteda	javle	es	-e
nosotros/nosotras	javlos	sayarnos	-os
bosotros/bosotras	javles	seyares	-es
ele/elas/ustedos	javlas	es sais	-as

czas przeszły dokonany

składa się ze słówka posiłkowego "e", podmiotu i pertisuler. Partisuler tworzony jest przez zamianę końcówki bezkokolicznika "-ar" na końcówkę "-arremos"

	polski	wzchodnio-skarlandzki
pytanie	Byłeś w Ispanii?	¿E to sayarremos en Ispanya?
odpowiedź	Tak, byłem w Ispanii	Si, io e sayarremos en Ispanya
	Nie, nie byłem w Ispanii	No, io e nosayarremos en Ispanya
		No, io e saynoarremos en Ispanya
		No, io no'e sayarremosno en Ispanya

czas przeszły niedokonany

Czas przeszły niedokonany składa się z słówka posiłkowego "nanios", podmiotu i pertisuler

Miałeś psa? ¿Nanios to una undya?

Przymiotnik

Przymiotnkiki zreguły kończa się na

• odmienne przez osoby -ol
• nieodmienne przez -a, -o, -e, -isale

Przymiotniki odmienne wymieniają o na a, gdy opisują żeńskie osoby gramatyczne; np. la idyoma scarlaniol-oriental