Konstytucja Scholandii

KONSTYTUCJA
KRÓLESTWA SCHOLANDII

z dnia 31 stycznia 2008 r.

PREAMBUŁA My, Ulryk Dariusz Scholandzki, z łaski Boga Wszechmogącego Król Scholandii, wraz z narodem scholandzkim działającym poprzez naszych, legalnie wybranych przedstawicieli w Parlamencie zdecydowani, aby zapewnić sobie i swoim potomnym owoce pokojowej współpracy z wszystkimi narodami oraz błogosławieństwo wolności dla naszego kraju, równi w prawach i w powinnościach wobec dobra wspólnego Scholandii, wdzięczni naszym przodkom za ich pracę oraz bogactwo kulturowe, zobowiązani, by przekazać przyszłym pokoleniom wszystko, co cenne z wieloletniego dorobku, ogłaszamy, że suwerenna władza należy do narodu poprzez jego demokratycznie wybranych przedstawicieli oraz Króla.

My, Ulryk Dariusz Scholandzki, Król Scholandii i wolni obywatele Scholandii ustanawiamy niniejszą Konstytucję jako prawa podstawowe dla państwa oparte na poszanowaniu wolności i sprawiedliwości, współdziałaniu władz oraz dialogu społecznym.

My, Ulryk Dariusz Scholandzki i naród scholandzki uznajemy, że wszelka władza ma źródło w narodzie i prawie, a wykonywana jest przez Króla i demokratycznie wybranych przedstawicieli obywateli Scholandii i ręczymy honorem, że wykorzystując wszystkie nasze możliwości, realizować będziemy te zaszczytne ideały i cele.

Rozdział I – Królestwo Scholandii

Art. 1. Królestwo Scholandii jest dobrem wspólnym wszystkich jego obywateli.

Art. 2. Królestwo Scholandii jest wolnym państwem prawa.

Art. 3. Królestwo Scholandii jest dziedziczną monarchią konstytucyjną.

Art. 4. Królestwo Scholandii jako najwyższe wartości swego istnienia zapewnia nienaruszalność swojej struktury, urzeczywistnia zasady sprawiedliwości społecznej, wolności i poszanowania godności obywatelskiej.

Art. 5. Władza suwerenna w Królestwie Scholandii należy do jego obywateli poprzez jego demokratycznie wybranych przedstawicieli oraz Króla.

Art. 6. 1. Konstytucja jako najwyższy akt prawny w państwie jest podstawą ładu i opiera się wartościach wyznawanych przez obywateli Królestwa Scholandii. 2. Królestwo Scholandii przestrzega wiążącego go prawa międzynarodowego. 3. Organy władzy Królestwa Scholandii działają na podstawie i w granicach prawa. 4. Przepisy Konstytucji stosuje się bezpośrednio, chyba że Konstytucja stanowi inaczej.

Art. 7. Ustrój Królestwa Scholandii opiera się na wzajemnej równowadze władzy wykonawczej, ustawodawczej i sądowniczej.

Rozdział II – Prawa i Obowiązki Prawa

Art. 8. [Prawa nienaruszalne] Królestwo Scholandii gwarantuje swoim obywatelom niezbywalne i nienaruszalne prawa do życia, rzetelnego sądu i rozwoju w poszanowaniu wartości społeczeństwa.

Art. 9. Wolność człowieka podlega ochronie prawnej.

Art. 10. Zakazane jest naruszanie godności i praw jednostki.

Art. 11. [Prawa obywatelskie] Każdy obywatel Królestwa Scholandii ma gwarantowane przez państwo prawo do: 1) uczestnictwa w życiu publicznym, 2) nieskrępowanego zrzeszania się, 3) prezentowania swoich poglądów, 4) kierowania problemów, wniosków i petycji do organów państwa, 5) równego dostępu do służby publicznej, 6) informacji o działaniach władz i osób publicznych.

Art. 12. 1. Wszyscy obywatele Królestwa Scholandii są równi wobec prawa. 2. Żaden obywatel nie może być dyskryminowany z jakiegokolwiek powodu.

Art. 13. [Prawa socjalne] Państwo zapewnia wszystkim jego obywatelom prawo do nauki, pracy, praw socjalnych oraz rozrywki.

Art. 14. [Prawa ekonomiczne] Własność ustanowiona na terytorium Królestwa Scholandii podlega ochronie państwa.

Art. 15. [Prawo wolnego wyznania] Każdy obywatel posiada swobodę wyznania i rozwoju duchowego.

Art. 16. [Prawa kulturalne] Państwo gwarantuje wolność i swobodę twórczości artystycznej, badań naukowych oraz korzystania z dóbr kultury.

Art. 17. Każdy człowiek ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy przez niezawisły Sąd.

Art. 18. [Ograniczenie praw] 1. Możliwe jest ograniczenie lub zawieszenie niektórych praw w chwili wprowadzenia Stanu Wyjątkowego zgodnie z przepisami Rozdziału X Konstytucji. 2. Nie jest możliwe zniesienie, ograniczenie, ani zawieszenie praw określonych w Art. 8. Obowiązki

Art. 19. Obywatele Królestwa Scholandii mają obowiązek przestrzegać zasad społecznych i zasad ustroju określonych w Konstytucji.

Art. 20. 1. Obywatel zobowiązany jest do solidarnego ponoszenia obowiązków związanych z zachowaniem konstytucyjnego porządku państwa i społeczeństwa. 2. Obywatel zobowiązany jest do wykonywania nałożonych na społeczeństwo świadczeń publicznych, a w szczególności podatków.

Art. 21. Każdy obywatel zobowiązany jest do ochrony Królestwa Scholandii przed zewnętrznymi zagrożeniami.

Rozdział III - Prawo Królestwa Scholandii

Art. 22. 1. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Królestwa Scholandii są: Konstytucja, ustawy, dekrety królewskie, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. 2. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Królestwa Scholandii na obszarze działania organów, które je ustanowiły są statuty i uzupełniające je zarządzenia.

Art. 23. 1. Najwyższym źródłem prawa Królestwa Scholandii jest Konstytucja. 2. Pozostałe źródła prawa to wedle porządku hierarchicznego: ratyfikowane umowy międzynarodowe, ustawy, dekrety królewskie oraz rozporządzenia. 3. Dekrety królewskie wydane na mocy Art. 46. Konstytucji mają moc prawną równą ustawie. 4. Żaden akt prawa hierarchicznie niższy nie może stać w sprzeczności z aktem hierarchicznie wyższym.

Art. 24. 1. Umowy międzynarodowe wymagają ratyfikacji Króla Scholandii 2. Ratyfikacja przez Króla Scholandii umowy międzynarodowej i jej wypowiedzenie wymaga uprzedniej zgody wyrażonej w formie ustawy.

Art. 25. Król Scholandii wydaje dekrety królewskie na mocy upoważnienia konstytucyjnego bądź ustawowego.

Art. 26. 1. Rozporządzenia wydają: Premier, Rząd oraz ministrowie kierujący działem administracji rządowej. 2. Rząd, na wniosek Premiera, może uchylić rozporządzenie ministra.

Art. 27. 1. Rozporządzenia wydawane są na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w ustawie i w celu jej wykonania. 2. Upoważnienie powinno określać organ właściwy do wydania rozporządzenia i zakres spraw przekazanych do uregulowania. 3. Upoważnienie może zawierać wytyczne dotyczące treści rozporządzenia.

Art. 28. 1. Prefekt prowincji ustanawia statut prowincji, który do uzyskania mocy wymaga kontrasygnaty Premiera. 2. Prefekt ma prawo wydawać zarządzenia regulujące, bądź uszczegóławiające, dla których zakres spraw został określony w ustawach, bądź statucie prowincji. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do burmistrza i aktów prawa miejscowego obowiązujących na terenie miasta otwartego.

Art. 29. 1. W stosunku do jednostek organizacyjnie podległych, Król Scholandii, Premier, i ministrowie kierujący działem administracji rządowej mogą wydawać zarządzenia i dyspozycje, a Rada Ministrów może podejmować uchwały. 2. Zarządzenia, dyspozycje i uchwały określone w ust. 1 nie mogą stanowić podstawy decyzji wobec podmiotów zewnętrznych oraz podlegają one kontroli co do ich zgodności z powszechnie obowiązującym prawem.

Art. 30. Organy kolegialne tworzą swoje wewnętrzne regulaminy.

Art. 31. 1. Warunkiem wejścia w życie aktów prawa powszechnie obowiązującego na terenie Królestwa Scholandii jest ich ogłoszenie na liście dyskusyjnej Królestwa Scholandii oraz umieszczenie w publicznie dostępnym rejestrze na stronie głównej Królestwa Scholandii. 2. Warunkiem wejścia w życie aktów prawa powszechnie obowiązującego na obszarze działania organów, które je ustanowiły jest ich ogłoszenie na liście dyskusyjnej Królestwa Scholandii oraz umieszczenie w publicznie dostępnym rejestrze na stronie internetowej odpowiedniego dla miejsca obowiązywania aktu podmiotu administracji terenowej. 3. Organ określony do ogłoszenia aktu prawnego jest zobowiązany zrobić to bezzwłocznie. Proces ustawodawczy

Art. 32. Parlament uchwala ustawy i podejmuje uchwały zwykłą większością głosów w obecności co najmniej trzech posłów, chyba że Konstytucja przewiduje inną większość.

Art. 33. [Prawo inicjatywy ustawodawczej] 1. Inicjatywę ustawodawczą oraz prawo wnoszenia poprawek do rozpatrywanego przez Parlament projektu posiada Król, Rząd, posłowie oraz grupa co najmniej 3 obywateli Królestwa Scholandii. 2. Wnioskodawcy przedkładając Parlamentowi projekt ustawy uzasadniają potrzebę jej uchwalenia, a także przedstawiają skutki jej wykonania.

Art. 34. 1. Ustawę uchwaloną przez Parlament Marszałek Parlamentu przekazuje do podpisu Królowi Scholandii. 2. Król Scholandii podpisuje ustawę w ciągu 3 dni od dnia przedstawienia i zarządza jej ogłoszenie. 3. Król Scholandii może odmówić podpisania ustawy (dokonać prawa weta). Odmowa podpisania musi zostać uzasadniona. 4. Po ponownym uchwaleniu ustawy przez Parlament większością 4 głosów Król Scholandii w ciągu 3 dni podpisuje ustawę i zarządza jej ogłoszenie. 5. Do ogłoszenia aktów prawnych, które ustanawia Parlament zobowiązany jest Marszałek.

Art. 35. 1. Marszałek Parlamentu jest odpowiedzialny za funkcjonowanie rejestru aktów prawnych obowiązujących na terenie Królestwa Scholandii. 2. Rejestr zawiera wszystkie aktualne oraz archiwalne akty prawne wraz z ich tekstami jednolitymi. 3. Marszałek może przekazać prowadzenie rejestru podległemu mu urzędnikowi.

Rozdział IV – Król Scholandii

Art. 36. 1. Król Scholandii jest najwyższym przedstawicielem Królestwa Scholandii, czuwa nad przestrzeganiem Konstytucji oraz stoi na straży suwerenności państwa. 2. Król Scholandii wykonuje swoje zadania korzystając z prerogatyw określonych w Konstytucji i ustawach. 3. Król Scholandii nie może być pociągnięty do odpowiedzialności karnej.

Art. 37. 1. Urząd Króla Scholandii jest dożywotni 2. Król Scholandii może abdykować, uzyskuje wówczas tytuł Króla Seniora.

Art. 38. [Kolejność dziedziczenia] 1. Urząd Króla Scholandii jest dziedziczny wśród mężczyzn w linii prostej - a jeżeli takowa wygasła - w linii bocznej w pokrewieństwie II stopnia. 2. Pierwszeństwo dziedziczenia posiada osoba najstarsza o najwyższym stopniu pokrewieństwa, chyba, że Król Scholandii wskaże inaczej. 3. Bezpośredni potomkowie Króla Scholandii noszą arystokratyczny tytuł książąt krwi. 4. Ważność dziedziczenia urzędu Króla Scholandii potwierdza Zgromadzenie Narodowe w składzie, o którym mowa w art. 39.

Art. 39. [Zgromadzenie Narodowe - elekcja] 1. Gdy dziedziczenie nie jest możliwe na zasadach określonych w Art. 38. wyboru nowego Króla Scholandii dokonuje Zgromadzenie Narodowe. 2. Członkami Zgromadzenia Narodowego są wszystkie osoby posiadające tytuł arystokratyczny i nie pozbawione praw publicznych oraz posłowie Królestwa Scholandii. 3. Zgromadzenie dokonuje wyboru Króla spośród kandydatów zgłoszonych przez jego członków, poprzez jawne głosowanie trwające 14 dni. 4. Zgromadzenie Narodowe w przypadkach przewidzianych w art. 38 i 39 ma prawo zwołać Marszałek Parlamentu lub w razie, gdy nie może on tego uczynić, najwyższy rangą arystokrata w Królestwie Scholandii. W przypadku, gdy kilka osób posiada taki tytuł prawo to przysługuje temu, który otrzymał go najwcześniej.

Art. 40. 1. Król Scholandii obejmując swój urząd składa uroczystą przysięgę przed Zgromadzeniem Narodowym: "Obejmując tron Królestwa Scholandii, uroczyście przysięgam, że dochowam wierności postanowieniom Konstytucji, będę strzegł niezłomnie godności Narodu, niepodległości i bezpieczeństwa Państwa, a dobro Ojczyzny oraz pomyślność obywateli będą dla mnie zawsze najwyższym nakazem" 2. Przysięga może być zakończona słowami „Tak mi dopomóż Bóg!" 3. Niezłożenie wymaganej przysięgi jest równoznaczne z odrzuceniem urzędu.

Art. 41. 1. Król Scholandii nie może pełnić innego urzędu państwowego w kraju ani za granicą za wyjątkiem pracy naukowej na uczelni wyższej. 2. Król Scholandii może być głową innego państwa, jeśli jego intronizacja w Scholandii była czasowo wcześniejsza od momentu objęcia władzy w tym państwie.

Art. 42. 1. W ramach swojej funkcji reprezentacyjnej Król Scholandii: 1) ratyfikuje i wypowiada umowy międzynarodowe, 2) mianuje i odwołuje pełnomocnych przedstawicieli Królestwa Scholandii w innych państwach, 3) przyjmuje listy uwierzytelniające i odwołujące akredytowanych przy nim przedstawicieli dyplomatycznych innych państw. 2. Król Scholandii przed ratyfikowaniem umowy międzynarodowej może zwrócić się do Królewskiego Sądu Scholandii z wnioskiem w sprawie zbadania jej zgodności z Konstytucją. 3. Król Scholandii w zakresie polityki zagranicznej współdziała z właściwym ministrem.

Art. 43. 1. Król Scholandii jest najwyższym zwierzchnikiem Sił Zbrojnych Królestwa Scholandii. 2. Król Scholandii mianuje Szefa Sztabu Generalnego i nadaje stopnie wojskowe.

Art. 44. 1. Król Scholandii nadaje prawo dostępu do systemów informatycznych Królestwa za porozumieniem z Radą Systemowców. 2. Rada Systemowców składa się z osób aktualnie sprawujących opiekę nad serwerem Scholandii. 3. Decyzje w Radzie zapadają większością głosów. W przypadku równego rozłożenia głosów w Radzie głos Króla jest decydujący. 4. Rada Systemowców, bądź jej przedstawiciele na posiedzeniu z Królem i Premierem uzgadniają terminy i zakres prac potrzebnych dla rozwoju i modernizacji "Systemu". 5. Posiedzenie zwołuje Król na wniosek Premiera. 6. Do debaty mogą dołączyć eksperci zaproszeni przez Króla oraz Premiera. 7. Systemowcy najpóźniej w terminie 3 dni reagują na zgłoszone błędy systemu, które zagrażają zdrowiu mieszkańców lub paraliżują funkcjonowanie systemu gospodarczego.

Art. 45. Król Scholandii określa w ramach dekretów królewskich: 1) strukturę organizacyjną Sił Zbrojnych Królestwa Scholandii, 2) stopnie wojskowe i sposoby awansów w strukturach Sił Zbrojnych Królestwa Scholandii, 3) święta narodowe, 4) ordery i odznaczenia nadawane w jego imieniu, 5) strukturę szkolnictwa wyższego, 6) ordynację wyborczą do Parlamentu oraz Komisję Wyborczą.

Art. 46. Król Scholandii nadaje i odbiera obywatelstwo scholandzkie oraz wyraża zgodę na zrzeczenie się obywatelstwa scholandzkiego.

Art. 47. 1. Król Scholandii nobilituje, nadając wg kolejności starszeństwa: 1) tytuły arystokratyczne a) Książąt, b) Markgrafów, c) Hrabiów; 2) tytuły szlacheckie a) Baronów, b) Baronetów, c) Kawalerów. 2. Król Scholandii jest Mistrzem Orderu św. Ulryka, przyznaje go i stoi na straży jego honoru.

Art. 48. Król Scholandii stosuje prawo łaski.

Art. 49. 1. Organem pomocniczym Króla Scholandii jest Kancelaria Koronna. 2. Król nadaje statut Kancelarii Koronnej oraz powołuje i odwołuje Szefa Kancelarii Koronnej.

Art. 50. Król Scholandii może w drodze dekretu przekazać Kancelarii Koronnej wykonywanie w jego imieniu części przysługujących mu kompetencji.

Rozdział V – Parlament

Art. 51. Parlament Królestwa Scholandii sprawuje funkcję ustawodawczą oraz kontrolę nad działalnością Rządu.

Art. 52. Parlament składa się z pięciu posłów wybieranych na czteromiesięczną kadencję w wyborach powszechnych, tajnych i bezpośrednich.

Art. 53. Parlament reprezentuje cały Naród Scholandii.

Art. 54. 1. Parlament może skrócić swoją kadencję uchwałą podjętą większością co najmniej 4 głosów. 2. Król może zarządzić skrócenie kadencji Parlamentu w przypadku o którym mowa w Art. 72. ust. 2 oraz art. 84 ust. 3. 3. Król, zarządzając skrócenie kadencji Parlamentu, zarządza jednocześnie wybory i wyznacza ich datę na dzień przypadający nie później niż w ciągu 14 dni od dnia wydania dekretu królewskiego o skrócenia kadencji Parlamentu. Wybory

Art. 55. 1. Wybory do Parlamentu zarządza Król na czas w przeciągu 14 ostatnich dni przed końcem kadencji Parlamentu. 2. Dekret królewski o zarządzeniu wyborów powinien zostać wydany w czasie pomiędzy 14, a 21 dniem w okresie poprzedzającym dzień wyborów. 3. W przypadku rozwiązania Parlamentu przed końcem kadencji Król zarządza nowe wybory w przeciągu 3 dni.

Art. 56. 1. W celu zapewnienia prawidłowości głosowania Król ustanawia każdorazowo dla przeprowadzenia wyborów do Parlamentu Komisję Wyborczą. 2. Komisja Wyborcza składa się z minimum trzech obywateli wybranych przez Króla spośród osób cieszących się powszechnym szacunkiem. 3. Członkowie Komisji Wyborczej nie mogą należeć do żadnej partii politycznej, ani kandydować w przeprowadzanych właśnie wyborach.

Art. 57. 1. Wyborcy przysługuje prawo zgłoszenia do Królewskiego Sądu Scholandii protestu przeciwko ważności wyborów. 2. W przypadku zgłoszenia protestu ważność wyborów do Parlamentu stwierdza Królewski Sąd Scholandii.

Art. 58. 1. Obywatel scholandzki posiada czynne i bierne prawo wyborcze jeżeli: 1) jest obywatelem Królestwa Scholandii najpóźniej od dnia poprzedzającego dzień ogłoszenia wyborów, 2) jest zameldowany, 3) jego stan zdrowia nie spadł poniżej 30% punktów zdrowia. 2. Królewski Sąd Scholandii może odebrać prawomocnie skazanemu czynne i bierne prawo wyborcze, jeżeli przewiduje taką możliwość ustawa karna.

Art. 59. 1. Każdy obywatel posiadający czynne prawo wyborcze posiada jeden głos. 2. Arystokraci z tytułem Księcia lub Markgrafa posiadają głos dodatkowy. 3. Odznaczeni Wielkim Krzyżem Orderu św. Ulryka posiadają głos dodatkowy niezależnie od powyższych. 4. Wszystkie posiadane głosy należy złożyć na jednego kandydata. 5. Król w wyborach nie uczestniczy i nie posiada głosów. Obrady

Art. 60. Obrady Parlamentu są jawne.

Art. 61. 1. Król, Sędziowie Królewskiego Sądu Scholandii oraz członkowie Królewskiego Rządu Scholandii mają prawo uczestnictwa w obradach i zabierania podczas ich trwania głosu. 2. Parlament może wskazać w swoim regulaminie przedstawicieli innych urzędów upoważnionych do uczestnictwa w pracach izby.

Art. 62. Pierwsze posiedzenia Parlamentu zwołuje Król na dzień przypadający w ciągu 5 dni od dnia ogłoszenia wyników wyborów.

Art. 63. 1. Posłowie wybierają spośród siebie Marszałka Parlamentu, który prowadzi obrady Parlamentu i reprezentuje go na zewnątrz. 2. Posłowie wybierają spośród siebie Wicemarszałka Parlamentu, który prowadzi obrady pod nieobecność Marszałka lub z jego upoważnienia. 3. Marszałek Parlamentu dba o dobre imię izby i czuwa nad przestrzeganiem jej regulaminu. Posłowie

Art. 64. 1. Mandatu posła nie można łączyć z: 1) funkcją Prezesa Narodowego Banku Scholandii 2) funkcją sędziego lub prokuratora 2. Posłowi nie wolno wykonywać czynności nie dających się pogodzić ze sprawowaniem mandatu.

Art. 65. 1. Posłowie przed objęciem mandatu składają ślubowanie następującej treści: "Świadom obowiązku wierności wobec Królestwa Scholandii, ślubuję uroczyście i zaręczam honorem, nie ustawać w pracy na rzecz dobra Królestwa, a troskę o jego godność, zwartość i dobrobyt mieć za najważniejsze swoje zadanie". Posłowie mogą zakończyć swoje ślubowanie słowami: „Tak mi dopomóż Bóg!". 2. Brak złożenia ślubowania o odpowiedniej treści w ciągu 7 dni od dnia ogłoszenia wyników wyborów jest równoznaczny z nieprzyjęciem mandatu.

Art. 66. 1. Posłowie mają prawo do składania zapytań poselskich do członków Rządu oraz organów administracji, w sprawach dotyczących zakresu ich działania 2. Odpowiedź na zapytania poselskie powinna zostać dostarczona pytającemu w terminie 4 dni. 3. Zapytania poselskie do członków Rządu i odpowiedzi na nie publikowane są na stronie Rządu lub za pośrednictwem listy dyskusyjnej Królestwa Scholandii.

Art. 67. 1. Jeśli poseł nie wypełnia swych obowiązków, a w szczególności z nieuzasadnionych powodów nie bierze udziału w głosowaniach, na wniosek Marszałka Parlamentu może zostać odwołany z pełnionej funkcji. 2. Odwołanie z funkcji posła stwierdza Królewski Sąd Scholandii i jest ono skuteczne z chwilą ogłoszenia decyzji tegoż sądu. 3. Mandat poselski może też wygasnąć w przypadku śmierci posła lub utraty przez niego obywatelstwa w sposób przewidziany prawem. 4. Wygasły mandat poselski obejmuje kolejna osoba z najwyższą liczbą głosów z listy komitetu z którego wejście uzyskał poseł, którego mandat wygasł. Referendum

Art. 68. 1. W sprawach o szczególnym znaczeniu dla państwa może być przeprowadzone referendum ogólnokrajowe. 2. Referendum ogólnokrajowe ma prawo zarządzić Król lub Parlament. 3. Wynik referendum jest wiążący. 4. Wyborcy przysługuje prawo zgłoszenia do Królewskiego Sądu Scholandii protestu przeciwko ważności referendum ogólnokrajowego. 5. W przypadku zgłoszenia protestu ważność referendum ogólnokrajowego stwierdza Królewski Sąd Scholandii

Rozdział VI – Królewski Rząd Scholandii

Art. 69. Premier i ministrowie tworzą Rząd, którego właściwość obejmuje sprawy polityki państwa nie zastrzeżone dla innych organów państwowych i samorządu terytorialnego.

Art. 70. 1. Premier powoływany jest przez Króla Scholandii po konsultacjach z większością posłów. 2. Król Scholandii powołuje i odwołuje ministrów na wniosek Premiera.

Art. 71. 1. Rząd przed rozpoczęciem swojego działania musi uzyskać wotum zaufania Parlamentu. 2. Najpóźniej 7 dni po powołaniu nowy Premier wygłasza w Parlamencie expose w którym przedstawia program polityczny swojego Rządu oraz kandydatów na ministrów, a także zgłasza wniosek o udzielenie Rządowi wotum zaufania. 3. Do udzielenia Rządowi wotum zaufania lub wotum nieufności potrzebna jest bezwzględna większość głosów w obecność co najmniej 3 posłów. 4. W sytuacji nieudzielenia Rządowi wotum zaufania lub udzielenia mu wotum nieufności Król odwołuje Rząd. 5. Głosowanie nad wotum nieufności dla Rządu ma miejsce na wniosek co najmniej 2 posłów.

Art. 72. 1. W przypadku niewyrażenia przez Parlament wotum zaufania dla nowo powołanego Rządu, Król powołuje na Premiera kandydata wskazanego mu przez Parlament w drodze uchwały. 2. W przypadku, gdy Parlament nie wskaże kandydata na Premiera lub Premier ten nie uzyska wotum zaufania Król rozwiązuje Parlament i zarządza nowe wybory.

Art. 73. 1. Premier składa dymisję Rządu: 1) na pierwszym posiedzeniu nowo wybranego Parlamentu, 2) w razie swojej rezygnacji, 3) w przypadku uchwalenia wotum nieufności dla Premiera lub Rządu przez Parlament. 2. Odwołując Rząd, Król powierza mu dalsze sprawowanie obowiązków do czasu powołania nowego Rządu. 3. Wniosek o wotum nieufności dla Rządu lub Premiera może złożyć co najmniej 2 posłów. 4. Każdy poseł może wnioskować o wotum nieufności wobec ministra. Uchwalenie wniosku zobowiązuje Premiera do odwołania ministra i przydzielenie jego obowiązków innym ministrom lub wnioskowanie do Króla o powołanie nowego ministra. 5. Jeżeli wniosek o wotum nieufności upadnie może on zostać zgłoszony ponownie dopiero po upływie 30 dni.

Art. 74. 1. Rząd Królewski prowadzi politykę wewnętrzną państwa. 2. Rząd Królewski, w porozumieniu z Królem, prowadzi politykę zagraniczną państwa. 3. W zakresie i na zasadach określonych w Konstytucji i ustawach Rząd: 1) zapewnia wykonanie ustaw, 2) wydaje rozporządzenia, 3) sprawuje nadzór nad administracją państwową 4) chroni interesy Skarbu Państwa, 5) uchwala projekt budżetu państwa, 6) kieruje wykonaniem budżetu państwa oraz przedstawia sprawozdanie z wykonania budżetu, 7) zapewnia bezpieczeństwo wewnętrzne i zewnętrzne państwa.

Art. 75. Premier: 1) reprezentuje Rząd, 2) kieruje pracami Rządu, 3) koordynuje i kontroluje pracę członków Rządu.

Art. 76. 1. Ministrowie kierują określonymi w rozporządzeniu Premiera, a ustanowionymi ustawowo, działami administracji rządowej. 2. Ministrowie wypełniają dodatkowo zadania zlecone im przez Premiera.

Art. 77. 1. Premier i ministrowie ponoszą odpowiedzialność przed Królewskim Sądem Scholandii za naruszenie Konstytucji lub ustaw, w tym niezrealizowanie ich postanowień, a także za przestępstwa popełnione w związku z zajmowanym stanowiskiem. 2. Z wnioskiem do Królewskiego Sądu Scholandii o pociągnięcie do odpowiedzialności konstytucyjnej Premiera lub ministra może zwrócić się Parlament, Król lub Prezes Królewskiego Sądu Scholandii. Administracja Rządowa

Art. 78. Osoby sprawujące stanowiska państwowe nie mogą prowadzić działalności sprzecznej ze swoimi obowiązkami publicznymi.

Art. 79. Organy administracji publicznej mogą być tworzone wyłącznie w drodze ustawy.

Art. 80. 1. Proces naboru na stanowiska w administracji państwowej jest publiczny. 2. Pierwszeństwo przy naborze posiadają osoby, które nie pełnią równocześnie innych funkcji publicznych.

Art. 81. Urzędnicy administracji publicznej służą wyłącznie interesom Królestwa Scholandii.

Art. 82. Prawidłowość procesu administrowania podlega kontroli Premiera i właściwych ministrów.

Rozdział VII – Finanse Publiczne

Art. 83. Nakładanie podatków i innych danin publicznych, a także ustalanie ich wysokości następuje w drodze ustawy.

Art. 84. 1. Budżet uchwalany jest przez Parlament w drodze ustawy. 2. Najpóźniej na 4 dni przed rozpoczęciem nowego roku budżetowego Rząd przekazuje projekt budżetu Marszałkowi Parlamentu, który niezwłocznie rozpoczyna nad nim debatę. 3. Jeżeli Parlament nie uchwali ustawy budżetowej przed upływem 7 dni od daty wniesienia projektu przez Rząd Król może rozwiązać Parlament.

Art. 85. Król podpisuje w ciągu 3 dni ustawę budżetową przedstawioną przez Marszałka Parlamentu.

Art. 86. Jeżeli ustawa budżetowa albo ustawa o prowizorium budżetowym nie weszły w życie w dniu rozpoczęcia roku budżetowego, Rząd Królewski prowadzi gospodarkę finansową na podstawie przedłożonego projektu ustawy.

Art. 87. 1. Rząd w ciągu 7 dni od zakończenia okresu budżetowego przedkłada Parlamentowi sprawozdanie z wykonania ustawy budżetowej. 2. Parlament rozpatruje przedłożone sprawozdanie i podejmuje, w ciągu 7 dni od dnia przedłożenia Parlamentowi sprawozdania, uchwałę o udzieleniu lub o odmowie udzielenia Rządowi absolutorium.

Art. 88. [Narodowy Bank Scholandii] 1. Centralnym bankiem Królestwa Scholandii jest Narodowy Bank Scholandii. Przysługuje mu wyłączne prawo emisji pieniądza. 2. Narodowym Bankiem Scholandii kieruje Prezes Narodowego Banku Scholandii, powoływany przez Króla na okres 6 miesięcy. 3. Prezes Narodowego Banku Scholandii nie może należeć do partii politycznej, związku zawodowego ani prowadzić działalności publicznej nie dającej się pogodzić z godnością jego urzędu. 4. Organizację i zasady działania Narodowego Banku Scholandii określa ustawa.

Art. 89. Instytucje finansowe działają na terenie Królestwa Scholandii na podstawie zgody Prezesa Narodowego Banku Scholandii.

Rozdział VIII – Administracja lokalna

Art. 90. 1. Podstawowymi jednostkami podziału terytorialnego Królestwa Scholandii są prowincje. 2. Członkami wspólnoty samorządowej prowincji są obywatele Scholandii zamieszkujący daną prowincję. 3. Prowincje realizują zadania publiczne o charakterze regionalnym.

Art. 91. 1. Parlament Scholandii może, w drodze ustawy, podnosić miasta do rangi miast otwartych. 2. Miasto otwarte to samorządna wspólnota obywateli Scholandii zamieszkujących dane miasto, na czele której stoi burmistrz. 3. Miasta otwarte prowadzą własną politykę finansową odrębną od finansów prowincji. 4. Miasta otwarte realizują zadania publiczne o charakterze lokalnym. 5. Zasady prawa dotyczące prowincji i prefektów dotyczą również miast otwartych i burmistrzów.

Art. 92. 1. Na czele prowincji stoi prefekt. 2. Prefekt pełni funkcję burmistrza miasta stołecznego prowincji, chyba, że ustawa stanowi inaczej.

Art. 93. Każda prowincja posiada swój własny statut określający w szczególności zasady powoływania urzędników prowincji, gospodarowania mieniem prowincji oraz przyznawania dofinansowań z funduszy prowincji.

Art. 94. 1. Władze prowincji podlegają nadzorowi Rządu Królewskiego. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych upoważniony jest do kontroli finansów prowincji.

Art. 95. 1. Jednostkom administracji lokalnej zapewnia się udział w dochodach publicznych odpowiedni do przypadających im zadań. 2. Dochodami jednostek administracji lokalnej są ich dochody własne oraz subwencje ogólne i dotacje celowe z budżetu państwa.

Art. 96. 1. Urzędnicy administracji lokalnej składają cykliczne sprawozdania. 2. Zakres, częstotliwość oraz formę sprawozdań określa ustawa.

Art. 97. 1. Środki pieniężne jednostek administracji lokalnej gromadzone są na kontach dyspozycji bezpośredniej (maksymalnie 500 ar) oraz na kontach rezerw lokalnych (pozostała część środków). 2. Wyłączny dostęp systemowy do kont rezerw lokalnych posiada minister właściwy do spraw finansów. 3. Minister przelewa na wniosek prefekta środki celowe na konta dyspozycji bezpośredniej, jeśli nie stwierdza nieprawidłowości w zarządzaniu majątkiem jednostki. 4. Prefekt na podstawie prawomocnego orzeczenia Królewskiego Sądu Scholandii odpowiada swoim prywatnym majątkiem za bezprawne lub rażąco niecelowe wydatki prowincji, których dokonał.

Art. 98. 1. Prefekt prowincji powoływany jest w wyborach lokalnych na okres 6 miesięcy. 2. Wybory lokalne są powszechne, bezpośrednie i odbywają się w głosowaniu tajnym. 3. Jeżeli pomimo ogłoszeń na LDKS ministra właściwego do spraw administracji tylko jedna uprawniona osoba wyrazi chęć do kandydowania wybory przeprowadza się, z tym że zgłoszonego kandydata uważa się za wybranego, jeżeli w głosowaniu uzyskał więcej niż połowę ważnie oddanych głosów. 4. Czynne prawo wyborcze w wyborach lokalnych mają wszyscy obywatele, którzy posiadają zamieszkanie na terenie danej jednostki terytorialnej od przynajmniej 7 dni przed dniem wyborów i w samym dniu wyborów, a ich stan zdrowia nie spadł poniżej 30% punktów zdrowia. 5. Bierne prawo wyborcze w wyborach lokalnych mają wszyscy obywatele Scholandii, których stan zdrowia nie spadł poniżej 30% punktów zdrowia.

Art. 99. 1. Prefekt prowincji może zostać odwołany: 1) w wyniku referendum lokalnego, którego większość głosujących opowiedziała się za jego odwołaniem, 2) jeśli dopuścił się rażącego bezprawia przy wykonywaniu swojej funkcji, stwierdzonego przez Królewski Sąd Scholandii 3) w przypadku swojej rezygnacji, 4) śmierci, 5) prawomocnego orzeczenia Królewskiego Sądu Scholandii ograniczającego jego prawa wyborcze lub pozbawiające go stanowiska. 2. Prefekta odwołuje Premier na wniosek ministra właściwego do spraw administracji.

Art. 100. 1. Członkowie wspólnoty samorządowej mogą decydować, w drodze referendum lokalnego, o sprawach dotyczących tej wspólnoty, w tym o odwołaniu prefekta. 2. Wynik referendum lokalnego jest wiążący jeżeli frekwencja wyniosła co najmniej 30% uprawnionych do udziału w referendum.

Rozdział IX – Królewski Sąd Scholandii

Art. 101. Królewski Sąd Scholandii jest niezależny od organów władzy.

Art. 102. 1. Królewski Sąd Scholandii wydaje wyroki w imieniu Króla Scholandii. 2. Król Scholandii powołuje niezawisłych sędziów. 3. Sędziowie Królewskiego Sądu Scholandii nie mogą pełnić jakichkolwiek funkcji w organach władzy oraz kolidujących z ich obowiązkami i stwarzających prawdopodobieństwo stronniczości.

Art. 103. Usunięcie sędziego z urzędu może nastąpić jedynie uchwałą Parlamentu podjętą na wniosek Króla Scholandii.

Art. 104. Sędzia nie może orzekać w sprawie której jest stroną.

Art. 105. 1. Na czele Królewskiego Sądu Scholandii stoi jego Prezes obierany na 8-o miesięczną kadencję przez sędziów spośród swego grona. 2. Prezes Królewskiego Sądu Scholandii zapewnia należyte warunki wykonywania obowiązków przez ten sąd oraz przydziela sędziów do prowadzenia spraw.

Art. 106. Sędzia nie może być pociągnięty do odpowiedzialności karnej bez zgody Króla Scholandii.

Art. 107. 1. Postępowania Królewskiego Sądu Scholandii są dwuinstancyjne. 2. Każdy obywatel ma prawo odwołać się od wyroku. 3. Do chwili wydania prawomocnego wyroku uznaje się oskarżonego za niewinnego. 4. Zasady i tryb postępowania przed Królewskim Sądem Scholandii są ustalane w drodze ustawy.

Art. 108. 1. Królewski Sąd Scholandii bada zgodność aktów prawnych z prawem wyższego rzędu, w szczególności zaś z Konstytucją. 2. Z wnioskiem o zbadanie zgodności aktu prawnego z aktem wyższego rzędu wystąpić może Król Scholandii, Rząd Królestwa lub Posłowie. 3. Królewski Sąd Scholandii może stwierdzić niezgodność części zapisów aktu prawnego lub jego całości. 4. Zapisy lub akty uznane za niekonstytucyjne przestają obowiązywać ze skutkiem natychmiastowym, chyba, że Królewski Sąd Scholandii nałoży karencje.

Rozdział X – Stan Wyjątkowy

Art. 109. 1. W sytuacji szczególnego zagrożenia bezpieczeństwa państwa, ustroju i prawnego porządku publicznego wprowadza się Stan Wyjątkowy. 2. Stan Wyjątkowy może być wprowadzony na całości, bądź części terytorium Królestwa Scholandii. 3. Stan Wyjątkowy wprowadzany jest na mocy dekretu królewskiego, który dla ważności wymaga kontrasygnaty Premiera.

Art. 110. Ustawa określa zasady ograniczenia praw oraz postępowania w przypadku ogłoszenia Stanu Wyjątkowego.

Art. 111. 1. Stan Wyjątkowy powinien być ogłoszony możliwie na czas jak najkrótszy, ściśle do momentu przywrócenia ładu i bezpieczeństwa. 2. Organy władzy publicznej zobowiązane są do jak najszybszego rozwiązywania problemów będących przyczyną wprowadzenia Stanu Wyjątkowego

Art. 112. Jeśli w czasie trwania Stanu Wyjątkowego niemożliwe jest należyte funkcjonowanie instytucji prawodawczych, szczególnie Parlamentu, to dekret wprowadzający Stan Wyjątkowy może przekazać w ścisłych obszarach Królowi Scholandii prawo do wydawania dekretów z mocą ustawy oraz zmieniania i znoszenia już istniejących aktów prawnych z wyłączeniem Konstytucji.

Rozdział XI – Zmiana konstytucji

Art. 113. 1. Zmiana Konstytucji lub jej poszczególnych przepisów następuje większością 4 głosów. 2. Zmianę musi zaakceptować Król Scholandii. 3. Zmiana Rozdziału I, II, V oraz XI wymaga dodatkowo zgody w ogólnonarodowym referendum konstytucyjnym. 4. Prawo udziału w referendum mają wszystkie osoby posiadające czynne prawo wyborcze w wyborach do Parlamentu Królestwa Scholandii. 5. Treść zmienionej konstytucji ogłasza za pośrednictwem listy dyskusyjnej Królestwa Scholandii Marszałek Parlamentu

Rozdział XII – Wejście w życie

Art. 114. Konstytucja wchodzi w życie 30 dni po jej ogłoszeniu.

Art. 115. Królewski Sąd Scholandii może orzekać niekonstytucyjność przepisów, w sposób określony w Art. 107., wobec aktów prawnych wydanych przed wejściem w życie niniejszej konstytucji po upływie 90 dni od dnia jej ogłoszenia.

(-) Ulryk Dariusz Scholandzki - Król (-) Krystian S. Leon Gmurek - Marszałek Parlamentu