Nowa Micropedia jest jeszcze w fazie beta. W razie problemów, napisz maila na pomoc@wiki.mikronacje.info albo zgłoś go na kanale na Mikronacyjnym Discordzie!
Luksemburg (miasto)
| Luksemburg Lëtzebuerg | ||
| ||
| Państwo |  Wielkie Księstwo LuksemburgaBłąd przy generowaniu miniatury: Brak pliku Królestwo Zjednoczonych Niderlandów | |
| Burmistrz | ||
| Populacja |
93 865 v-osób | |
Luksemburg - stolica, a zarazem największe miasto Wielkiego Księstwa Luksemburga, liczące sobie ok. 95 tys. mieszkańców. Miasto leży położone na południu kraju, nad miejscem połączenia rzek Alzette i Pétrusse. Luksemburg Jest centrum administracyjnym i finansowym państwa. Luksemburg to ważny ośrodek finansowy i przemysłu stalowego, meblarskiego, garbarskiego tekstylnego, browary i fabryki spożywcze.
Historia miasta
W miejscu dzisiejszego miasta istniały już prawdopodobnie zabudowania w czasach cesarstwa rzymskiego, lecz obecnie za moment powstania Luksemburga przyjmuje się rok 963 gdy wywodzący się z lokalnego rodu Zygfryd kupił od opactwa benedyktyńskiego w Trewirze castellum quod dicitur Lucilinburhuc – niewielki zamek zbudowany na skale przy dawnej drodze rzymskiej z Reims do Trewiru. Zygfryd zbudował nowy zamek na skale zwanej Bock, w pobliżu której rozrosła się osada miejska. Sam Zygfryd jest dziś uznawany za pierwszego hrabiego Luksemburga, choć sam nie posługiwał się tym tytułem. Miasto otrzymało prawa miejskie w 1244. Z racji strategicznego położenia było bardzo silnie ufortyfikowane i bardzo często przechodziło z rąk do rąk. W 1443 roku książę burgundzki Filip Dobry wkroczył zbrojnie do miasta rozpoczynając okres rządów Burgundii trwający do śmierci Marii Burgundzkiej w 1482 roku. Po niej miasto odziedziczył jej syn Filip Piękny, który założył dynastię hiszpańskich Habsburgów. W 1542 i ponownie w 1543 Franciszek I Walezjusz zdobył miasto i zburzył stary zamek zamek hrabiów luksemburskich, jednak jego rządy nie trwały długo. Po ponownym opanowaniu Luksemburga przez hiszpańskich Habsburgów, w 1684 miasto zostało zdobyte przez Francuzów, którzy następnie otoczyli je systemem nowoczesnych fortyfikacji wg projektu Sebastian Vauban. Po zakończeniu Wojny o Palatynat w roku 1697 miasto powróciło w ręce Hiszpanii, a po Wojnie o sukcesję hiszpańską przeszło w ręce Austrii. Podczas Rewolucji Francuskiej miasto zostało dwukrotnie zajęte przez Francję - na krótko w 1793 roku i ponownie po 7 miesiącach oblężenia, po którym francuski inżynier Lazare Carnot stwierdził, że Luksemburg to najlepsza twierdza na świecie poza Gibraltarem, w związku z czym zaczęto określać miasto jako "Gibraltar Północy". Po 1815 roku miasto znajdowało się pod pruską kontrolą wojskową. Po Kryzysie Luksemburskim w 1867 roku na podstawie Traktatu londyńskiego miasto opuścił garnizon pruski i rozpoczęto trwającą szesnaście lat rozbiórkę potężnych fortyfikacji twierdzy.
Gospoodarka
Szybki rozwój początkowo zawdzięczał wydobyciu rud żelaza na południu kraju. Rozwinięto wówczas przemysł metalurgiczny, maszynowy i metalowy. Dalszy rozkwit Wielkie Księstwo Luksemburga zawdzięcza udanej rozbudowie sektora usługowego, zwłaszcza części finansowo-bankowej.Liberalne ustawodawstwo finansowe i handlowe, niskie podatki, tajemnica bankowa, zyski kursowe, wielojęzyczność powodują, że Luksemburg wyrósł na ważne centrum finansowe, skupiające liczne banki, instytucje finansowe i giełdowe. Rolnictwo zapewnia w znacznym zakresie żywnościową samowystarczalność kraju, dostarcza surowców przemysłowi, a jego produkty są także towarem eksportowym. Podstawą rolnictwa jest hodowla bydła (głównie mlecznego) i trzody chlewnej. Uprawia się zboża: jęczmień, pszenicę i owies oraz buraki cukrowe, ziemniaki, a także warzywa i owoce. Wzdłuż doliny Mozeli ciągną się winnice, z których pochodzą słynne wina: Riesling i Pinot. W okolicach stolicy znajdują się wielkie plantacje róż, które są ważnym surowcem przemysłu perfumeryjnego państwa. Luksemburg eksportuje stal, maszyny, tworzywa i włókna syntetyczne. Importuje środki transportu, surowce i paliwa oraz chemikalia. Partnerami handlowymi regionu są przede wszystkim Flamandia i Walonia . Dobrze rozwinięty jest także przemysł materiałów budowlanych (w tym cementowy) w oparciu o wydobycie piasków, żwirów, gipsu i kruszywa.Około 50 % miejsc pracy zajmują cudzoziemcy, głównie Portugalczycy i Włosi oraz dojeżdżający do pracy z państw sąsiednich. Spowodowane jest to niewielkim przyrostem naturalnym, który wynosi 3 %. Utrzymująca się na stałym poziomie liczba mieszkańców nie wystarcza dla obsadzenia nowo powstałych stanowisk.
