Nowa Micropedia jest jeszcze w fazie beta. W razie problemów, napisz maila na pomoc@wiki.mikronacje.info albo zgłoś go na kanale na Mikronacyjnym Discordzie!
Jakub Orłowski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
imported>Pel Nander mNie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Jakub Orłowski - Obywatel [[Królestwo | Jakub Orłowski - Obywatel [[Królestwo Dżamahiriji|królestwa Dżamahiriji]]. Wcześniej w [[Królestwo Wurstlandii|królestwie Wurstlandii]] dysponował pod pseudonimem '''Jan Orłoś'''. Gdy wstąpił do nowej Polskiej mikronacji [[Zjednoczona Dżamahirija Narodów|Zjednoczonej Dżamahiriji Narodów]] został doradcą Towarzysza Generała [[Jan de Kaniewski|Jana de Kaniewskiego]] który pełnił władzę w państwie. [[3 maja]] za sprawą utworzenia II rządu Dżamahiriji został mianowany Ministrem Spraw Zagranicznych. Tego samego dnia do dymisji (chwilowej) podał się [[Jan de Kaniewski]]. [[Dżamahirija]] została bez przywódcy jednak w swoim podaniu do dymisji Generał mianował '''Jakuba Orłowskiego''' tymczasowym namiestnikiem Powszechnego Zgromadzenia Dżamahiriji. W tym krótkim czasie ''Jakub Orłowski'' podbił [[Nilfgaard]] założył tam nową prowincję o tej samej nazwie i nakazał budowę miast i szerzyć [[Chrześcijaństwo]]. Zorganizował pobór do wojska oraz wypowiedział otwarty konflikt zbrojny [[Nowa Sclavinia|Nowej Sclavini]]. Po powrocie Jana de Kaniewskigo w Dżamahiriji został zmieniony ustrój polityczny z [[socslawizm]]u do monarchii. Pierwszą ustawą była nominacja [[Abdullah Aykm|Abdullaha Aykma]] na premiera który utworzył III rząd Dżamahiriji w którym to '''Jakub Orłowski''' utrzymał swoją pozycję Ministra Spraw Zagranicznych. Został także mianowany królewskim doradcą. Podczas zmiany ustroju z soclawizmu na monarchię został mianowany Hetmanem Wielkim Koronnym oraz przejął główne dowództwo nad Królewskimi siłami zbrojnymi. Dostał także tytuł szlachecki- Wielki Lord Dżamahiriji. Podczas II wojny z Nową Sclavinią przewodził 2 legionowi w walce z terrorystami. Zakończyło się to pokojem w [[Dolnograd]]zie. W bardzo niekrótkim czasie został zamordowany prezydent Nowej Sclavini co wywołało III wojnę z Nową Sclavinią. Hetman gdy przybył na front z początkowe klęski przerodziły się w zwycięstwo. Wynikiem tej wojny było przejęcie całej Nowej Sclavini (z wyjątkiem integralnej części należącej do Królestwa Dżamahariji) pod kontrolę króla Jana I de Kaniewskiego. Zapanował pokój lecz niekrótki gdyż pirackie okręty z Klumego miasta zaczęły atakować statki kupieckie płynące z Dżamahiriji na zachód. Jakub Orłowski w szybkim czasie zdobył ten ostatni bastion zdobywając ostatecznie kontrolę nad wyspą Bielanią oraz Nową Sclavinią. | ||
Po upadku Królestwa | Po upadku Królestwa Dżamahiriji Jakub Orłowski tułał się po mikroświecie. Ostatecznie osiedlił się na wyspie Bialenii gdyż nie mógł znieść myśli o upadku swego państwa. Wkrótce na tych terenach pojawiła się nowa postać a mianowicie Zasław I. Zaproponował Orłowskiemu objęcie pozycji premiera oraz mianowany został na marszałka wielkiego polnego. Jakub Orłowski zawdzięcza te urzędy swej nienagannej a zarazem chwalebnej służbie i oddaniu jakim się wsławił w Królestwie Dżamahiriji. | ||
[[Kategoria:Postacie]] | [[Kategoria:Postacie]] | ||
[[Kategoria:Dżamahirijczycy]] | [[Kategoria:Dżamahirijczycy]] | ||
Aktualna wersja na dzień 14:47, 20 lis 2013
Jakub Orłowski - Obywatel królestwa Dżamahiriji. Wcześniej w królestwie Wurstlandii dysponował pod pseudonimem Jan Orłoś. Gdy wstąpił do nowej Polskiej mikronacji Zjednoczonej Dżamahiriji Narodów został doradcą Towarzysza Generała Jana de Kaniewskiego który pełnił władzę w państwie. 3 maja za sprawą utworzenia II rządu Dżamahiriji został mianowany Ministrem Spraw Zagranicznych. Tego samego dnia do dymisji (chwilowej) podał się Jan de Kaniewski. Dżamahirija została bez przywódcy jednak w swoim podaniu do dymisji Generał mianował Jakuba Orłowskiego tymczasowym namiestnikiem Powszechnego Zgromadzenia Dżamahiriji. W tym krótkim czasie Jakub Orłowski podbił Nilfgaard założył tam nową prowincję o tej samej nazwie i nakazał budowę miast i szerzyć Chrześcijaństwo. Zorganizował pobór do wojska oraz wypowiedział otwarty konflikt zbrojny Nowej Sclavini. Po powrocie Jana de Kaniewskigo w Dżamahiriji został zmieniony ustrój polityczny z socslawizmu do monarchii. Pierwszą ustawą była nominacja Abdullaha Aykma na premiera który utworzył III rząd Dżamahiriji w którym to Jakub Orłowski utrzymał swoją pozycję Ministra Spraw Zagranicznych. Został także mianowany królewskim doradcą. Podczas zmiany ustroju z soclawizmu na monarchię został mianowany Hetmanem Wielkim Koronnym oraz przejął główne dowództwo nad Królewskimi siłami zbrojnymi. Dostał także tytuł szlachecki- Wielki Lord Dżamahiriji. Podczas II wojny z Nową Sclavinią przewodził 2 legionowi w walce z terrorystami. Zakończyło się to pokojem w Dolnogradzie. W bardzo niekrótkim czasie został zamordowany prezydent Nowej Sclavini co wywołało III wojnę z Nową Sclavinią. Hetman gdy przybył na front z początkowe klęski przerodziły się w zwycięstwo. Wynikiem tej wojny było przejęcie całej Nowej Sclavini (z wyjątkiem integralnej części należącej do Królestwa Dżamahariji) pod kontrolę króla Jana I de Kaniewskiego. Zapanował pokój lecz niekrótki gdyż pirackie okręty z Klumego miasta zaczęły atakować statki kupieckie płynące z Dżamahiriji na zachód. Jakub Orłowski w szybkim czasie zdobył ten ostatni bastion zdobywając ostatecznie kontrolę nad wyspą Bielanią oraz Nową Sclavinią.
Po upadku Królestwa Dżamahiriji Jakub Orłowski tułał się po mikroświecie. Ostatecznie osiedlił się na wyspie Bialenii gdyż nie mógł znieść myśli o upadku swego państwa. Wkrótce na tych terenach pojawiła się nowa postać a mianowicie Zasław I. Zaproponował Orłowskiemu objęcie pozycji premiera oraz mianowany został na marszałka wielkiego polnego. Jakub Orłowski zawdzięcza te urzędy swej nienagannej a zarazem chwalebnej służbie i oddaniu jakim się wsławił w Królestwie Dżamahiriji.
