Nowa Micropedia jest jeszcze w fazie beta. W razie problemów, napisz maila na pomoc@wiki.mikronacje.info albo zgłoś go na kanale na Mikronacyjnym Discordzie!
Jacques de Brolle: Różnice pomiędzy wersjami
imported>Lord Kustosz Nie podano opisu zmian |
imported>Dzemoglowy (Przekierowanie do Edward II) |
||
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{osoba infobox | #PATRZ [[Edward II]]{{osoba infobox | ||
|kraj=[[Dreamland]] | |kraj=[[Dreamland]] | ||
|funkcje= Lord Kustosz na Dworze Królewskim | |funkcje= Lord Kustosz na Dworze Królewskim | ||
Linia 6: | Linia 6: | ||
|organizacje=[[Głos Weblandu]], [[OKNO]]|}} | |organizacje=[[Głos Weblandu]], [[OKNO]]|}} | ||
''' | '''Edward II''' - król Dreamlandu i [[Królestwo Elderlandu|Elderlandu]] od 8 grudnia 2015r. obywatel [[Dreamland|Królestwa Dreamlandu]] od lipca 2001 roku; publicysta, polityk, działacz sportowy. W swej politycznej karierze pięciokrotnie sprawował urząd Premiera Rządu Królewskiego (2009-2010, 2012), dwukrotnie Ministra Spraw Zagranicznych (2010, 2012) i Ministra Sprawiedliwości (2002-2003, 2004-2005). Rektor Uniwersytetu Królewskiego w Dreamopolis (2013 -2015). Prezydent [[Mikroświatowa Unia Piłkarska|Mikroświatowej Unii Piłkarskiej]] (2010-2011). Twórca i administrator Ligi Królewskiej - klubowych rozgrywek piłkarskich o charakterze międzynarodowym (2010- ). | ||
Na Dworze Królewskim piastuje godność Lorda Kustosza. W grudniu 2012 r. wyniesiony do godności arcyksięcia przez [[Artur I Piotr|JKM Artura Piotra]]. | |||
==Działalność polityczna== | ==Działalność polityczna== | ||
Na dreamlandzkiej scenie politycznej obecny od 2002 r. Obecny w kilku kolejnych rządach poczynając od gabinetu [[Bartłomiej Jasiński|Bartłomieja Jasińskiego]]. Funkcję Ministra Sprawiedliwości łączył z urzędem Prokuratora Generalnego (2002-2003 oraz 2004-2005). Inicjator Królewskiej Komisji Kodyfikacyjnej (2002 r. ), autor kilku projektów ustaw (m.in. Kodeks Karny, Ustawa o Prokuraturze). W czerwcu 2005 r. odwołany ze stanowiska Ministra w rządzie Tii MacArthur w wyniku przyjęcia wniosku o wotum nieufności w Izbie Poselskiej. | Na dreamlandzkiej scenie politycznej obecny od 2002 r. Obecny w kilku kolejnych rządach poczynając od gabinetu [[Bartłomiej Jasiński|Bartłomieja Jasińskiego]]. Funkcję Ministra Sprawiedliwości łączył z urzędem Prokuratora Generalnego (2002-2003 oraz 2004-2005). Inicjator Królewskiej Komisji Kodyfikacyjnej (2002 r. ), autor kilku projektów ustaw (m.in. Kodeks Karny, Ustawa o Prokuraturze). W czerwcu 2005 r. odwołany ze stanowiska Ministra w rządzie Tii MacArthur w wyniku przyjęcia wniosku o wotum nieufności w Izbie Poselskiej. | ||
Druga fazą politycznego zaangażowania de Brolle'a rozpoczęła się w listopadzie 2009 r., gdy powracając do życia publicznego po dłuższej przerwie stanął na czele świeżo powstałego Klubu Republikańskiego - partii politycznej o profilu konserwatywno-liberalnym, która przejęła władzę w Królestwie w warunkach ostrego kryzysu politycznego wywołanego upadkiem Stronnictwa Federalnego i rezygnacją Alchiena d'Archiena ze stanowiska szefa rządu. Jako lider partii triumfującej w wyborach do Izby Poselskiej XIV kadencji, Jacques de Brolle stanął na czele nowego gabinetu. Wobec braku realnej konkurencji politycznej, Klub Republikański znalazł się w sytuacji hegemonicznej, wyłaniając łącznie osiem kolejnych rządów aż do października 2012 r. (z krótką przerwą między październikiem 2011 r. a marcem 2012 r., gdy u władzy pozostawała barwna koalicja technokratów pod kierownictwem [[Edward Krieg|Edwarda Kriega]]). Na czele gabinetów republikańskich zasiadali, poza de Brollem, również wspomniany już Edward Krieg oraz arcyksiążę [[Ghardin]] i [[Pavel Svoboda|JKW Pavel Svoboda]]. W październiku 2012 r., zaledwie miesiąc po sformowaniu swojego piątego gabinetu, Jacques de Brolle ustąpił ze stanowiska Premiera i | Druga fazą politycznego zaangażowania de Brolle'a rozpoczęła się w listopadzie 2009 r., gdy powracając do życia publicznego po dłuższej przerwie stanął na czele świeżo powstałego Klubu Republikańskiego - partii politycznej o profilu konserwatywno-liberalnym, która przejęła władzę w Królestwie w warunkach ostrego kryzysu politycznego wywołanego upadkiem Stronnictwa Federalnego i rezygnacją Alchiena d'Archiena ze stanowiska szefa rządu. Jako lider partii triumfującej w wyborach do Izby Poselskiej XIV kadencji, Jacques de Brolle stanął na czele nowego gabinetu. Wobec braku realnej konkurencji politycznej, Klub Republikański znalazł się w sytuacji hegemonicznej, wyłaniając łącznie osiem kolejnych rządów aż do października 2012 r. (z krótką przerwą między październikiem 2011 r. a marcem 2012 r., gdy u władzy pozostawała barwna koalicja technokratów pod kierownictwem [[Edward Krieg|Edwarda Kriega]]). Na czele gabinetów republikańskich zasiadali, poza de Brollem, również wspomniany już Edward Krieg oraz arcyksiążę [[Ghardin]] i [[Pavel Svoboda|JKW Pavel Svoboda]]. W październiku 2012 r., zaledwie miesiąc po sformowaniu swojego piątego gabinetu, Jacques de Brolle ustąpił ze stanowiska Premiera i po zakończeniu XX kadencji Izby Poselskiej w marcu 2013, w której zasiadał, wycofał się z życia politycznego. Stan ten trwał do jesieni 2014 r., gdy ponownie uzyskał mandat poselski (XXV kadencja Izby Poselskiej) i został wybrany Wicemarszałkiem. | ||
==Działalność publicystyczna i dziennikarska== | ==Działalność publicystyczna i dziennikarska== | ||
<p style="margin-bottom: 0cm">W latach 2001-2009 pozostawał publicysta „[[Głos Weblandu|Głosu Weblandu]]" (w latach 2004-2005 był redaktorem naczelnym pisma). Równolegle współpracował z redkacją „[[OKNO|OKNA]]" (2003-2005). W tym czasie specjalizował się w bieżącym komentarzu politycznym i - okzjonalnie - działalnością recenzencką. W latach 2010-2011 wydawał i samodzielnie redagował [http://dlugisezon.wordpress.com/ „Długi Sezon"] - magazyn poświęcony rozgrywkom piłkarskim w świecie mikronacji. Członek redakcji [http://staramonarchia.wordpress.com/ „Nowego Średniowiecza"] (2011-2012) - pisma poświęconego refleksji kulturoznawczej oraz [http://kurier.ty-i.net/ „Kuriera"] (2012 - ) - dreamlandzkiej agencji prasowej.</p> | <p style="margin-bottom: 0cm">W latach 2001-2009 pozostawał publicysta „[[Głos Weblandu|Głosu Weblandu]]" (w latach 2004-2005 był redaktorem naczelnym pisma). Równolegle współpracował z redkacją „[[OKNO|OKNA]]" (2003-2005). W tym czasie specjalizował się w bieżącym komentarzu politycznym i - okzjonalnie - działalnością recenzencką. W latach 2010-2011 wydawał i samodzielnie redagował [http://dlugisezon.wordpress.com/ „Długi Sezon"] - magazyn poświęcony rozgrywkom piłkarskim w świecie mikronacji. Członek redakcji [http://staramonarchia.wordpress.com/ „Nowego Średniowiecza"] (2011-2012) - pisma poświęconego refleksji kulturoznawczej oraz [http://kurier.ty-i.net/ „Kuriera"] (2012 - ) - dreamlandzkiej agencji prasowej.</p> | ||
Linia 33: | Linia 35: | ||
[[Kategoria:Dreamlandczycy]] | [[Kategoria:Dreamlandczycy]] | ||
[[Kategoria:Prawnicy]] | [[Kategoria:Prawnicy]] | ||
__STATICREDIRECT__ |
Aktualna wersja na dzień 10:53, 25 lip 2016
Przekierowanie do:
Jacques de Brolle | ||
Kraj zamieszkania | Dreamland | |
Funkcje publiczne | Lord Kustosz na Dworze Królewskim | |
Tytuł honorowy | Arcyksiążę | |
Znany również jako |
Edward II - król Dreamlandu i Elderlandu od 8 grudnia 2015r. obywatel Królestwa Dreamlandu od lipca 2001 roku; publicysta, polityk, działacz sportowy. W swej politycznej karierze pięciokrotnie sprawował urząd Premiera Rządu Królewskiego (2009-2010, 2012), dwukrotnie Ministra Spraw Zagranicznych (2010, 2012) i Ministra Sprawiedliwości (2002-2003, 2004-2005). Rektor Uniwersytetu Królewskiego w Dreamopolis (2013 -2015). Prezydent Mikroświatowej Unii Piłkarskiej (2010-2011). Twórca i administrator Ligi Królewskiej - klubowych rozgrywek piłkarskich o charakterze międzynarodowym (2010- ).
Na Dworze Królewskim piastuje godność Lorda Kustosza. W grudniu 2012 r. wyniesiony do godności arcyksięcia przez JKM Artura Piotra.
Działalność polityczna
Na dreamlandzkiej scenie politycznej obecny od 2002 r. Obecny w kilku kolejnych rządach poczynając od gabinetu Bartłomieja Jasińskiego. Funkcję Ministra Sprawiedliwości łączył z urzędem Prokuratora Generalnego (2002-2003 oraz 2004-2005). Inicjator Królewskiej Komisji Kodyfikacyjnej (2002 r. ), autor kilku projektów ustaw (m.in. Kodeks Karny, Ustawa o Prokuraturze). W czerwcu 2005 r. odwołany ze stanowiska Ministra w rządzie Tii MacArthur w wyniku przyjęcia wniosku o wotum nieufności w Izbie Poselskiej.
Druga fazą politycznego zaangażowania de Brolle'a rozpoczęła się w listopadzie 2009 r., gdy powracając do życia publicznego po dłuższej przerwie stanął na czele świeżo powstałego Klubu Republikańskiego - partii politycznej o profilu konserwatywno-liberalnym, która przejęła władzę w Królestwie w warunkach ostrego kryzysu politycznego wywołanego upadkiem Stronnictwa Federalnego i rezygnacją Alchiena d'Archiena ze stanowiska szefa rządu. Jako lider partii triumfującej w wyborach do Izby Poselskiej XIV kadencji, Jacques de Brolle stanął na czele nowego gabinetu. Wobec braku realnej konkurencji politycznej, Klub Republikański znalazł się w sytuacji hegemonicznej, wyłaniając łącznie osiem kolejnych rządów aż do października 2012 r. (z krótką przerwą między październikiem 2011 r. a marcem 2012 r., gdy u władzy pozostawała barwna koalicja technokratów pod kierownictwem Edwarda Kriega). Na czele gabinetów republikańskich zasiadali, poza de Brollem, również wspomniany już Edward Krieg oraz arcyksiążę Ghardin i JKW Pavel Svoboda. W październiku 2012 r., zaledwie miesiąc po sformowaniu swojego piątego gabinetu, Jacques de Brolle ustąpił ze stanowiska Premiera i po zakończeniu XX kadencji Izby Poselskiej w marcu 2013, w której zasiadał, wycofał się z życia politycznego. Stan ten trwał do jesieni 2014 r., gdy ponownie uzyskał mandat poselski (XXV kadencja Izby Poselskiej) i został wybrany Wicemarszałkiem.
Działalność publicystyczna i dziennikarska
W latach 2001-2009 pozostawał publicysta „Głosu Weblandu" (w latach 2004-2005 był redaktorem naczelnym pisma). Równolegle współpracował z redkacją „OKNA" (2003-2005). W tym czasie specjalizował się w bieżącym komentarzu politycznym i - okzjonalnie - działalnością recenzencką. W latach 2010-2011 wydawał i samodzielnie redagował „Długi Sezon" - magazyn poświęcony rozgrywkom piłkarskim w świecie mikronacji. Członek redakcji „Nowego Średniowiecza" (2011-2012) - pisma poświęconego refleksji kulturoznawczej oraz „Kuriera" (2012 - ) - dreamlandzkiej agencji prasowej.
Wybrane teksty o charakterze publicystycznym
- Uwagi o imperium, "Po prostu Baridas", Głos Weblandu nr 36
- Od Akwinaty do Pinocheta: społeczna inżynieria mikronacyjnej prawicy, "Nowe Średniowiecze" z 18 kwietnia 2012 r.
- Katolicyzm, rytuał, kinderneostradyzm, "Kurier" z 14 lipca 2013 r.)
- Futbol w mikronacjach: skala choroby, "Długi Sezon" z 22 listopada 2010 r.
- Dlaczego nie kochamy konfederatów, OKNO nr 28
- Pensjonat pod różą, OKNO nr 30
- Tamta strona,OKNOnr 31.