Nowa Micropedia jest jeszcze w fazie beta. W razie problemów, napisz maila na pomoc@wiki.mikronacje.info albo zgłoś go na kanale na Mikronacyjnym Discordzie!
Julia Schmidt: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
imported>Pel Nander m (Wycofano edycje użytkownika 83.27.143.63 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Maria Stern.) |
||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
</td></tr></table> | </td></tr></table> | ||
'''Julia S. de Clerg '''właść. | '''Julia S. de Clerg '''właść. junkierka Julia Stephanie Schmidt de Clerq - niderlandzka i belgijska polityk, samorządowiec, aktywistka. III Prezydent Ministrów [http://micropedia.wikia.com/wiki/Kr%C3%B3lestwo_Zjednoczonych_Niderland%C3%B3w Królestwa] [http://micropedia.wikia.com/wiki/Kr%C3%B3lestwo_Zjednoczonych_Niderland%C3%B3w Zjednoczonych] [http://micropedia.wikia.com/wiki/Kr%C3%B3lestwo_Zjednoczonych_Niderland%C3%B3w Niderlandów] (od 12 września do 20 października 2013 roku), Gubernator [[Walonii]] (od 11 wrzesnia 2013 roku), Minister Spraw Wewnętrznych (od 6 do 20 października 2013 roku), właścicielka Restauracji "Ambasador", prezes rozwiązanej [[Niderlandzkiej Partii Konserwatywnej]] (od 3 sierpnia do 5 grudnia 2013 roku), redaktor naczelna "[[Kuriera Niderlandzkiego]]", dziekan Katedry Politologii Uniwersytetu Amsterdamskiego (od 15 grudnia 2013 roku), Ambasador Królestwa Niderlandów przy Królestwie Agurii (od 16 grudnia 2013 roku). | ||
==Życie w epoce przedinternetowej== | ==Życie w epoce przedinternetowej== | ||
Julia S. de | Julia S. de Clerq urodziła się w Liege, jako córka Marii i Johna Schmidt. W późniejszym okresie angażowała się w inicjatywy polityczne na terenie Walonii. Założyła Restaurację "Ambasador", lokal tętniący życiem, odwiedzany przez wiele ważnych osobistości. Do dzisiaj wydaje "Kuriera Niderlandzkiego". | ||
==<span style="font-size:18px;"> K</span>ariera polityczna== | ==<span style="font-size:18px;"> K</span>ariera polityczna== | ||
Założyła [[Niderlandzką | Założyła [[Niderlandzką Parię Konserwatywną]], z którą stanęła do wyborów do Stanów Generalnych, jako jedyna kandydatka z ramienia tej partii. Wybory zostały jednak odwołane, król ogłosił Stan Wyjątkowy, i przejął kompetencje parlamentu. Julia była wtedy przez krótki czas nieaktywna. Później, jako obywatelka, brała udział w obradach Stanów Generalnych. 11 wrzesnia 2013 roku została powołana na Gubernatora Walonii. Dwa dni później, 13 wrzesnia 2013, król [http://micropedia.wikia.com/wiki/Albert_I Albert I] powołał ją na III Prezydent Ministrów, tym samym stała się pierwszą kobietą pełniącą ten urząd. 6 października objęła tekę Ministra Spraw Wewnętrznych, po [http://micropedia.wikia.com/wiki/Erik_van_Velsen Eriku R. van Velsenie] który podał się do dymisji. Rząd został rozwiązany 20 października 2013 roku, jej następcą został JKW [http://micropedia.wikia.com/wiki/Fryderyk_Ora%C5%84ski Fryderyk Orański]. | ||
5 grudnia 2013 roku Niderlandzka Partia Konserwatywna ogłosiła rozwiązanie. | |||
16 grudnia 2013 roku Julia S. de Clerq została powołana przez króla Alberta I na Ambasadora Królestwa Zjednoczonych Niderlandów w Królestwie Agurii. | |||
16 grudnia 2013 roku Julia S. de | |||
==Odznaczenia== | ==Odznaczenia== | ||
Odznaczona Orderem Korony II klasy za działalność | Odznaczona Orderem Korony II klasy za działalność kulturową, naukową oraz wydawniczą, a także Orderem Lwa Niderlandzkiego II klasy w uznaniu zasług włożonych w prace trzeciego składu rządu jako Prezydent Ministrów oraz Orderem Intronizacyjnym Alberta I. | ||
[[Kategoria:Postacie]] | [[Kategoria:Postacie]] | ||
[[Kategoria:Politycy]] | [[Kategoria:Politycy]] | ||
[[Kategoria:Niderlandczycy]] | [[Kategoria:Niderlandczycy]] | ||
Wersja z 21:57, 27 gru 2013
Julia S. de Clerq | |
| Data i miejsce urodzenia | |
 III Prezydent Ministrów | |
| Okres urzędowania | od 12 września 2013 do 20 października 2013 |
| Poprzednik | Erik Reunion van Velsen |
| Następca | Fryderyk Orański |
Julia S. de Clerg właść. junkierka Julia Stephanie Schmidt de Clerq - niderlandzka i belgijska polityk, samorządowiec, aktywistka. III Prezydent Ministrów Królestwa Zjednoczonych Niderlandów (od 12 września do 20 października 2013 roku), Gubernator Walonii (od 11 wrzesnia 2013 roku), Minister Spraw Wewnętrznych (od 6 do 20 października 2013 roku), właścicielka Restauracji "Ambasador", prezes rozwiązanej Niderlandzkiej Partii Konserwatywnej (od 3 sierpnia do 5 grudnia 2013 roku), redaktor naczelna "Kuriera Niderlandzkiego", dziekan Katedry Politologii Uniwersytetu Amsterdamskiego (od 15 grudnia 2013 roku), Ambasador Królestwa Niderlandów przy Królestwie Agurii (od 16 grudnia 2013 roku).
Życie w epoce przedinternetowej
Julia S. de Clerq urodziła się w Liege, jako córka Marii i Johna Schmidt. W późniejszym okresie angażowała się w inicjatywy polityczne na terenie Walonii. Założyła Restaurację "Ambasador", lokal tętniący życiem, odwiedzany przez wiele ważnych osobistości. Do dzisiaj wydaje "Kuriera Niderlandzkiego".
Kariera polityczna
Założyła Niderlandzką Parię Konserwatywną, z którą stanęła do wyborów do Stanów Generalnych, jako jedyna kandydatka z ramienia tej partii. Wybory zostały jednak odwołane, król ogłosił Stan Wyjątkowy, i przejął kompetencje parlamentu. Julia była wtedy przez krótki czas nieaktywna. Później, jako obywatelka, brała udział w obradach Stanów Generalnych. 11 wrzesnia 2013 roku została powołana na Gubernatora Walonii. Dwa dni później, 13 wrzesnia 2013, król Albert I powołał ją na III Prezydent Ministrów, tym samym stała się pierwszą kobietą pełniącą ten urząd. 6 października objęła tekę Ministra Spraw Wewnętrznych, po Eriku R. van Velsenie który podał się do dymisji. Rząd został rozwiązany 20 października 2013 roku, jej następcą został JKW Fryderyk Orański.
5 grudnia 2013 roku Niderlandzka Partia Konserwatywna ogłosiła rozwiązanie.
16 grudnia 2013 roku Julia S. de Clerq została powołana przez króla Alberta I na Ambasadora Królestwa Zjednoczonych Niderlandów w Królestwie Agurii.
Odznaczenia
Odznaczona Orderem Korony II klasy za działalność kulturową, naukową oraz wydawniczą, a także Orderem Lwa Niderlandzkiego II klasy w uznaniu zasług włożonych w prace trzeciego składu rządu jako Prezydent Ministrów oraz Orderem Intronizacyjnym Alberta I.
