Nowa Micropedia jest jeszcze w fazie beta. W razie problemów, napisz maila na pomoc@wiki.mikronacje.info albo zgłoś go na kanale na Mikronacyjnym Discordzie!
Krzysztof Jazłowiecki
Krzysztof Jazłowiecki | ||
Kraj zamieszkania | Dreamland | |
Funkcje publiczne | Premier Dreamlandu, Namiestnik Senior Księstwa Luindoru, Dziekan Wydziału Historii na UKD, Reprezentant Dreamlandu w OPM | |
Tytuł honorowy | hrabia | |
Znany również jako | brak |
Krzysztof Jazłowiecki - obywatel Królestwa Dreamlandu i Księstwa Luindoru wlatach 2007-2010, Premier Dreamlandu, Rektor Uniwersytetu Królewskiego w Dreamopolis, doktor nauk historycznych, odznaczony Orderem Czerwonego Orła.
W Dreamlandzie od 10 lipca 2007 roku. Dnia 27 lipca mianowany przez namiestnika Luindoru Pabla von Neumanna na burmistrza Avalon. Później po ukończeniu SGK ze średnią 6,0 zaczął swą karierę w nauce. W grudniu 2007 uzyskał stopień doktora nauk historycznych.
Platforma Obywatelska KD
W pierwszych tygodniach wirtualnego życia nie angażował się w zycie polityczne Królestwa. We wrześniu 2007 roku został jednym z członków-założycieli Platformy Obywatelskiej KD. W połowie grudnia został sekretarzem partii oraz kandydatem do resortu kultury i nauki. 29 grudnia 2007 wszedł do Izby Poselskiej IX Kadencji z trzecim wynikiem w Królestwie. Od II 2008 Minister Kultury i Nauki w Gabinecie Martina van Buurena.
Namiestnik Luindoru
Wskutek aktywności w prowincji ówczesny namiestnik Pablo von Neumann pod koniec 2007 roku mianował Jazłowieckiego na urząd Kanclerza Księstwa. W grudniu tego samego roku namiestnik Morlandu Paweł von Gratz zamierzając odejść z Królestwa zaproponował mu następstwo na Tronie w Morburgu. Ten jednak odmówił. Następnie po dymisji Pabla von Neumanna i krótkim panowaniu Marcusa Estreichera 13 lutego 2008 został powołany na Namiestnika Księstwa Luindoru. Był to pierwszy namiestnik urodzony w Luindorze.
Konflikt w partii
17 czerwca Przewodniczacy POKD Robert van Buuren wobec ograniczenia swojej aktywności przekazał swoje obowiązki Jazłowieckiemu. Następnego dnia Paweł von Gratz zaproponował wysunięcie kandydatury nowego p. o. Przewodniczącego na następnego Premiera. Propozycja została przyjęta jednomyślnie. Jednak już po kilkunastu dniach urzędujący Premier Martin van Buuren wyraził swoją dezaprobatę wobec prowadzonej kampanii wyborczej, co spowodowało ostrą wymianę zdań między nim a Jazłowieckim. Zaowocowało to zerwaniem jednomyślności partyjnej i wieloletnią rywalizacją wrogich odtąd polityków. W wyborach do Izby Poselskiej w dniach 2-8 lipca 2008 roku POKD odniosła spektakularny sukces, a Krzysztof Jazłowiecki uzyskła najlepszy wynik w całym Królestwie. Jednak na powyborczym zebraniu partyjnym Martin van Buuren poddał w wątpliwość kandydature Jazłowieckiego na Premiera, co wywołało ostrą wymianę zdań. Apogeum konflitku w partii nastąpiło już po otrzymaniu mandatów poselskich. Jazłowiecki dowiedział się o konkursie "Dwa państwa, dwa narody, jedna siła" od strony scholandzkiej, wraz z informacją, że zasiada w jury tego konkursu. Po wizycie w Pałacu Rady i kolejnej utarczce rządowej Premier van Buuren zaproponował partii zmianę kandydata na Premiera. Jazłowiecki, nie tracąc czasu, 26 września 2008 roku odszedł z Platformy Obywatelskiej Królestwa Dreamlandu i zaczął formować opozycję.
Droga do Pałacu Rady
20 października 2008 roku Jazłowiecki został powołany na stanowisko Rektora Uniwersytetu Królewskiego w Dreamopolis. Tymczasem desygnowanym na Premiera został powracający Robert van Buuren. Jazłowiecki nie udzielał się publicznie, natomiast w kuluarach zyskiwał coraz więcej sprzymieżeńców przeciwko rządowi van Buurenów, którzy niespodziewanie stworzyli trzyosobowy gabinet bez kilku pewnym kandydatów. Wsród nich był Cyric van den Sune-Buuren, który porozumiał się z liderem opozycji. To przypieczętowało los Rządu van Buurena i w głosowaniu nad wotum zaufania Izba Poselska opowiedziała się po stronie opozycji. To spowodowało krótkotrwały kryzys polityczny w Królestwie. Wtedy głos zabrał sam Jazłowiecki, wyjaśniając zaistniałą sytuację. 28 października został Premierem Rządu Królewskiego Dreamlandu. 10 marca 2009 roku ponownie wygrał wybory do Izby Poselskiej oraz został powołany na premiera na drugą kadencję.