Nowa Micropedia jest jeszcze w fazie beta. W razie problemów, napisz maila na pomoc@wiki.mikronacje.info albo zgłoś go na kanale na Mikronacyjnym Discordzie!
Julia Schmidt
Julia Stephanie Schmidt | |
Data i miejsce urodzenia | |
Okres urzędowania | od 13 września 2013 do 20 października 2013 |
Poprzednik | Erik Reunion van Velsen |
Następca | Fryderyk Orański |
Julia Schmidt - niderlandzka i belgijska polityk, samorządowiec, aktywistka. III Prezydent Ministrów Królestwa Zjednoczonych Niderlandów (od 12 września do 20 października 2013 roku), Gubernator Walonii (od 11 wrzesnia 2013 roku), Minister Spraw Wewnętrznych (od 6 do 20 października 2013 roku), właścicielka Restauracji "Ambasador", prezes rozwiązanej Niderlandzkiej Partii Konserwatywnej (od 3 sierpnia do 5 grudnia 2013 roku), redaktor naczelna "Kuriera Niderlandzkiego".
Życie w epoce przedinternetowej
Julia Schmidt urodziła się w Liege, jako córka Marii i Johna Schmidt. W późniejszym okresie angażowała się w inicjatywy polityczne na terenie Walonii. Założyła Restaurację "Ambasador", lokal tętniący życiem, odwiedzany przez wiele ważnych osobistości. Do dzisiaj wydaje "Kuriera Niderlandzkiego".
Kariera polityczna
Założyła Niderlandzką Parię Konserwatywną, z którą stanęła do wyborów do Stanów Generalnych, jako jedyna kandydatka z ramienia tej partii. Wybory zostały jednak odwołane, król ogłosił Stan Wyjątkowy, i przejął kompetencje parlamentu. Julia była wtedy przez krótki czas nieaktywna. Później, jako obywatelka, brała udział w obradach Stanów Generalnych. 11 wrzesnia 2013 roku została powołana na Gubernatora Walonii. Dwa dni później, 13 wrzesnia 2013, król Albert I powołał ją na III Prezydent Ministrów, tym samym stała się pierwszą kobietą pełniącą ten urząd. 6 października objęła tekę Ministra Spraw Wewnętrznych, po Eriku R. van Velsenie który podał się do dymisji. Jej rząd został rozwiązany 20 października 2013 roku, jej następcą został JKW Fryderyk Orański.
Odznaczenia
Odznaczona Orderem Korony II klasy za działalność kulturową, naukową oraz wydawniczą, a także Orderem Lwa Niderlandzkiego II klasy w uznaniu zasług włożonych w prace trzeciego składu rządu jako Prezydent Ministrów.