Nowa Micropedia jest jeszcze w fazie beta. W razie problemów, napisz maila na pomoc@wiki.mikronacje.info albo zgłoś go na kanale na Mikronacyjnym Discordzie!
Frederik Willem van Oranje-Nassau
z Bożej łaski Król Niderlandów, Wielki Książę Luksemburga, Książę Holandii, Flamandii i Walonii, etc. | |
Okres urzędowania |
od 15 października 2014 |
Poprzednik | |
Następca |
brak |
Okres urzędowania |
od 23 czerwca 2013 |
Następca | |
Okres urzędowania |
od 21 października 2013 |
Poprzenik | |
Następca | |
Okres urzędowania |
od 27 listopada 2013 |
Poprzenik |
brak (nowy urząd) |
Następca |
Wilhelm I (właśc. Fryderyk Wilhelm van Oranje-Nassau, wcześniej znany jako Ruud van Luik) - Król Niderlandów - syn Alberta I oraz polityk i dyplomata, były rektor Uniwersytetu Amsterdamskiego, I i IV Prezydent Ministrów Królestwa Zjednoczonych Niderlandów.
Działalność naukowa
Przed objęciem korony został założycielem Uniwersytetu Amsterdamskiego, gdzie działał na Katedrze Historii oraz w Królewskim Instytucie Statystycznym, gdzie oprócz interesujących badań nad opinią publiczną prowadził również analizę statystyk forum niderlandzkiego, połączoną z głębokimi wnioskami.
Działalność polityczna
Od pierwszych dni w królestwie angażował się w życie polityczne kraju. Stawał wielokrotnie na czele rządu oraz pełnił urząd Ministra Spraw Zagranicznych we wszystkich rządach, kierując Niderlandzką polityką zagraniczną przez ponad rok. Został również wybrany na reprezentanta do Stanów Generalnych, gdzie aktywnie działał tworząc niderlandzkie prawo.
Kariera wojskowa
Działalność wojskowa Frederika Willema rozpoczęła się na początku istnienia królestwa w raz z królewskim rozkazem o mobilizacji wojskowej. Wówczas to zaczynając od najniższych stopni, wspinał się po szczeblach kariery. Prezentując szczegółowy plan obrony Hagi, faktycznej stolicy królestwa, dał się on poznać jako strateg i taktyk. Dzięki temu szybko awansował i wkrótce zajął stanowisko dowódcy Królewskich Sił Lądowych.
Panowanie
Po abdykacji króla Alberta, przejął tron Niderlandów i stał się II królem w historii państwa.