Jakub Orłowski

Jakub Orłowski - Obywatel królestwa Dżamahariji. Wcześniej w królestwie Wurstlandii dysponował pod pseudonimem Jan Orłoś. Gdy wstąpił do nowej Polskiej mikronacji Zjednoczonej Dżamahariji Narodów został doradcą Towarzysza Generała Jana de Kaniewskiego który pełnił władzę w państwie. 3 maja za sprawą utworzenia II rządu Dżamahariji został mianowany Ministrem Spraw Zagranicznych. Tego samego dnia do dymisji (chwilowej) podał się Jan de Kaniewski. Dżamaharija została bez przywódcy jednak w swoim podaniu do dymisji Generał mianował Jakuba Orłowskiego tymczasowym namiestnikiem Powszechnego Zgromadzenia Dżamahariji. W tym krótkim czasie Jakub Orłowski podbił Nilfgaard założył tam nową prowincję o tej samej nazwie i nakazał budowę miast i szerzyć Chrześcijaństwo. Zorganizował pobór do wojska oraz wypowiedział otwarty konflikt zbrojny Nowej Sclawini. Po powrocie Jana de Kaniewskigo w Dżamahariji został zmieniony ustrój polityczny z socslawizmu do monarchii. Pierwszą ustawą była nominacja Abdullaha Aykma na premiera który utworzył III rząd Dżamahariji w którym to Jakub Orłowski utrzymał swoją pozycję Ministra Spraw Zagranicznych. Został także mianowany królewskim doradcą. Podczas zmiany ustroju z soclawizmu na monarchię został mianowany Hetmanem Wielkim Koronnym oraz przejął główne dowództwo nad Królewskimi siłami zbrojnymi. Dostał także tytuł szlachecki- Wielki Lord Dżamahariji. Podzczas II wojny z Nową Sclawinią przewodził 2 legionowi w walce z terrorystami. Zakończyło się to pokojem w Dolnogradzie. W bardzo niekrótkim czasie został zamordowany prezydent Nowej Sclawini co wywołało III wojnę z Nową Sclawinią. Hetman gdy przybył na front z początkowe klęski przerodziły się w zwycięstwo. Wynikiem tej wojny było przejęcie całej Nowej Sclawini (z wyjątkiem integralej części należącej do Królestwa Dżamahariji) pod kontrolę króla Jana I de Kaniewskiego. Zapanował pokój lecz niekrótki gdyż pirackie okręty z Klumego miasta zaczęły atakowac statki kupieckie płynące z Dżamahariji na zachód. Jakub Orłowski w szybkim czasie zdobył ten ostatni bastion zdobywając ostatecie kontrolę nad wyspą Bielanią oraz Nową Sclawinią.

Po upadku Królestwa Dżamahariji Jakub Orłowski tułał się po mikroświecie. Ostatecznie oszedlił się na wyspie Bielanii gdyż nie mógł znieść myśli o upadku swego państwa. Wkrótce na tych terenach pojawiła się nowa postać a mianowicie Zasław I. Zaproponował Orłowskiemu objęcie pozycji premiera oraz mianowany został na marszałka wielkiego polnego. Jakub Orłowski zawdzięcza te urzędy swej nienagannej a zarazem chwalebnej służbie i oddaniu jakim się wsławił w Królestwie Dżamahariji.