Nowa Micropedia jest jeszcze w fazie beta. W razie problemów, napisz maila na pomoc@wiki.mikronacje.info albo zgłoś go na kanale na Mikronacyjnym Discordzie!
Bergia i Elfida
Bergia i Elfida - jedna z prowincji Scholandii. Prowincja ta położona jest w północno-środkowej części Królestwa Scholandii oraz północnej części Kontynentu Wirtuazja. Elfida odegrała poważną rolę w dziejach całego kontynentu, była także kolebka jednej z trzech historycznych cywilizacji wirtuazjatyckich: Kultury Efickiej. Samo państwo Scholandia bez prowincji Elfida nie miałoby szans na uformowanie się. Dzięki badaniom prowincji Elfida możemy się dowiedzieć bardzo dużo na temat prehistorii Scholandii oraz jednej z grup jej pierwszych mieszkańców, czyli "Elfów". Prowincja Bergia i Elfida jest również prowincją handlową, ponieważ różne trasy handlowe prowadzące z północy na południe biegną głównie przez Elfidę. Prefekt Pablo Neruda
Historia
Okres Elficki
Miasto nad Jeziorem Geashem powstało około połowy XII wieku naszej ery, jako jeden z ośrodków cywilizacji elfickiej. Początkowo istniało tam jedynie obozowisko króla leśnych Elfów Ramusa, ale później, już po Odejściu Elfów na Prawdziwy Zachód, napływowa ludność zbudowała tam miasto i usiłowała też naśladować styl życia i obyczaje Elfów. Zbudowane zatem było w jej archaicznym stylu, o czym świadczą najstarsze zachowane budowle, nie do końca wiadomego przeznaczenia, w większości dostępne działają jako muzea. Elfidias rosło powoli aż do wieku XVI, kiedy to - najprawdopodobniej z Paolopolis - przeniesiono tutaj stolicę państwa elfickiego. Od tej pory miasto stało się centralnym ośrodkiem tej cywilizacji, odtworzonej przez ludzkich przybyszów. Osiągnęło wielkość około 50 tysięcy mieszkańców. Pod miastem założono wspaniały cmentarz z licznymi mauzoleami, nazwany prze historyków scholandzkich Wielkim Cmentarzem Królów Elfidy. Także po XVI wieku w mieście, obok tradycyjnego Kościoła Elfickiego, pojawiło się nowe wyznanie: Mroczny Zakon. Członkowie tego bractwa wpłynęli w znaczny sposób na rozwój miasta, budując tu swoje ośrodki rekolekcyjne i szkoleniowe, a także realizując rozbudowę niektórych dzielnic według własnych zasad urbanistycznych. Ocenia się, że zwolennicy Mrocznego Zakonu mogli stanowić nawet 1/4 ludności Elfidias. Przez okres XVII i XVIII wieku miasto musiało przeżyć liczne najazdy lub wojny domowe: Świadczą o tym Ślady aż 7 wielkich pożarów z tego okresu. Musiało to być związane z walką o władzę w państwie Elfidy pomiędzy przedstawicielami dynastii "Khar" oraz dynastii "Alvasher". Od wieku XIX pojawiają się coraz liczniejsze ślady wpływu chrześcijańskiej kultury scholijskiej - nowe style budownictwa, monety, dokumenty handlowe. Brak zabytków sakralnych typu scholijskiego wydaje się jednak wskazywać, że władcy Elfidias (i całej Elfidy), mimo pokojowych związków, nie zezwolili na chrystianizację na swoim terenie.
Okres Scholandzki
Po Wielkiej Katastrofie z 2000 lub 2001 roku Elfida została zasiedlona na nowo. Miasto nad Jeziorem Geashem, o dogodnym położeniu, wielkich walorach turystycznych i czynnej infrastrukturze, wybrano znowu do pełnienia roli centralnego ośrodka Elfidy - tym razem prowincji Królestwa Scholandii. W październiku 2002 z woli króla Armina Frederika tereny te zostały oddane w zarząd Maciejowi Zawitaj, pierwszemu prefektowi Elfidy, który jednocześnie na początku pełnił także rolę burmistrza Elfidias. Pod jego rządami miasto uporządkowano na nowo, reaktywowano także w tradycyjnej formie bractwo Mrocznego Zakonu. Elfidias zaczęło dynamicznie rosnąć i w styczniu 2003 miało niemal 300 tys. Mieszkańców. Maciej Zawitaj nie spełnił jednak swojej funkcji, przepadł i stał się nieaktywnym mieszkańcem. Dziś miasto liczy ponad 450,000 mieszkańców i ciągle się rozwija, to wszystko dzięki nowym władzom.
Klimat Elfidy
Klimat Elfidy jest bardzo zróżnicowany, ponieważ Elfida ma i góry i niziny. Właśnie takie urozmaicenie nadaje Elfidzie różnorodność klimatyczną. Średnia temperatura w stolicy Elfidy, mieście Elfidias wynosi w lipcu 21, a w zimie aż 22 stopnie Celsjusza. Opady w styczniu 800mm i w lipcu 650mm. Właściwie jest to prowincja z klimatem ciepłym, czyli raczej wybierzemy się tutaj na ciepłą plażę w Elfidias nad jeziorem Geashen niż na narty. Jednakże w górach Sierra Ferrida spotkamy się z temperaturami minusowymi do -10 stopni, a na samym szczycie - temperatura spada poniżej -17 stopni Celsjusza. Klimat podzwrotnikowy, gorący i wilgotny.
Ukształtowanie powierzchni
Ważny element krajobrazu stanowią góry. Na północ od Elfidias występuje małe pasmo gór Rosenzori, które jest pasmem należącym do bardzo rozległego pasma gór Sierra Ferrida. Na wschodzie prowincji są już prawdziwe góry Sierra Ferrida. Najwyższym szczytem prowincji jest góra Caballero (2118 m n.p.m.), która jest położona na wschód i oddalona o ok. 20 km od miasta Paolopolis. W paśmie Rosenzori znajdziemy [Góra Elfów|Górę Elfów]], która liczy 1684 m n.p.m. Jest ona w całości pokryta roślinnością, co nadaje jej unikalną, zieloną szatę zewnętrzną. Góra Caballero jest już szczytem typowym dla wspinaczki. Chociaż jest górą, która nie posiada zbyt wielkiej wysokości bezwzględnej, jednak wznosi się bardzo stromo. Tuż po prawej stronie od szczytu znajduje się wielki 200-metrowy lodowiec, który utrudnia wspinaczkę. Od lodowca do szczytu Caballero dzieli nas jedyne 128 m. Elfida w większości jest prowincją nisko położoną - wokoło liczne i obszerne sawanny. W szczególności dominują one w krajobrazie w centrum oraz na wschodzie prowincji. Jednakże bardziej na zachód można spotykać coraz to wyższe zarośla. W zachodniej części prowincji, na zachód od miasta Elfidias ujrzymy wielką "Puszczę Elfów". Wielka Dolina Zachodnia to największa nizina Elfidy. Jest obszerna i słabo zaludniona, nie ma tam praktycznie większych miast, jednak można spotkać wysoczyzny. Wokół jeziora Geashen występuje całkowita nizina. Nie znajdziemy tam żadnych miejsc powyżej 300 m n.p.m.
Wody prowincji Elfida
Elfida jest prowincją, nie posiadającą bezpośredniego dostępu do morza czy oceanu. Największe zlewisko w Elfidzie to Jezioro Geashen. Jest to największe jezioro Scholandii, ma powierzchnie 8148 km2. Średnia głębokość jeziora to 32m, w najgłębszym miejscu 51m. Miejscami szerokość jeziora przekracza 75 km. Na plaży czujemy się jak nad prawdziwym morzem, ponieważ bardzo wiele elementów, które do złudzenia je przypominają. Dzięki jego wielkości i wiatrom wiejącym od strony granicznych Gór Hochbergu spotkamy tutaj prawdziwe fale, jednak poczujemy słodką a nie słoną wodę. Powietrze nad Geashen jest typowo morskie, a to wszystko dzięki rozmiarom jeziora. Od gór po jezioro znajdziemy ogromne zmiany. Na całkowitym zachodzie, na skraju prowincji, na obszarze Wielkiej Niziny Zachodniej spotkamy ogromną rzekę Granikkos, wypływającą z terenów [[Bergii] i toczącą swe wody w Kierunku północnym: ku Morzu Deltyjskiemu. W środkowym swym biegu stanowi ona granicę państwową Królestwa Scholandii i Republiki Baridas. Na Granikkos leży największy wodospad Scholandii, "Wodospad Nieznanego Elfa". Jego wysokość bezwzględna to 176 metrów. Dopiero za wodospadem, umiejscowionym mniej więcej w połowie elfidzkiego biegu Granikkosa rzeka jest spławna. Sieć rzek uzupełniają dwie inne: Michalos, znajdujący swe ujście opodal Elfidias w J. Geashen (120km długości) oraz Utilis (430 km do ujścia), uchodzący w prowincji Delcie do wielkiej północnej rzeki Borysfenes.
Flora i Fauna
Większość Elfidy pokrywają wielkie stepy, które możemy spotkać między - innymi na wschodzie prowincji od Elfidias aż po jej granice w pobliżu miasta Paolopolis. Na zachód od Elfidias znajdziemy natomiast wielką puszczę: Las Elfów, o której wspomniano wcześniej. Rozciąga się ona na północ od Jeziora Geashen, od granic miasta Elfidias aż po rzekę Granikkos. To właśnie Las Elfów jest środowiskiem życia najliczniejszych gatunków zwierząt na terenie prowincji. W tropikalnym Lesie Elfów występują liczne gatunki małp i ptaków, w tym bardzo wiele gatunków papug. W wiecznie zielonych lasach Elfidy znajdziemy największe hordy wilków, jakie kiedykolwiek żyły w Scholandii. W sumie lasy pokrywają 24% obszaru prowincji. Zwierzęta występujące w pozostałej części prowincji Elfida to przeważnie duże ssaki. Dzięki rozciągającym się sawannom na terenie Elfidy ujrzymy zwierzęta takie jak: Słonie Elfidzkie, Lwy Elfidzkie oraz Lamparty Elfa. Wszystkie wymienione gatunki objęte są całkowitą ochroną. Roślinność, która porasta Elfidę, jest bardzo zróżnicowana. Występują tu bardzo cenne gatunki drzew, np. hebanowce czy mahoniowce. Podszyt natomiast składa się m.in. z orchidei i paproci. Bogactwami naturalnymi, jakie występują w Elfidzie mogłaby się poszczycić niejedna prowincja.
Bogactwa naturalne
Prowincja jest dosyć uboga w zasoby naturalne. Elfida posiada jedynie znaczne pokłady chromu, które występują na nizinie oraz solanki i gejzery, występujące na wschód od Paolopolis oraz miejscami pokazują się o jakieś 20 km na zachód od owego miasta. Gejzery znajdziemy również pod Rosenzori, niedaleko trasy, którą wejdziemy na Górę Elfów. Istnienie tych surowców daje prowincji w najbliższej przyszłości szansę przyjęcia inwestycji wydobywczych (chrom, sól), oraz wykorzystania wód w celach leczniczych i grzewczych.
Kultura i religia
Kultura Elfów pozostała niezmienna od ich przyjścia na ziemie Scholandii aż do ich Odejścia na Prawdziwy Zachód. Wiązało się to z ich nieśmiertelna naturą i ze specyficznego podejścia do postępu. Elfy uważali, że podstawą istnienia świata jest powszechna zgoda i harmonia. Ich misja było zaprowadzenie takiej harmonii w świecie Wysp, rozdartym niepewnością jutra i pogrążonym w ignorancji. Elfy odrzucali całkowicie tradycje i autorytety, uważając, że każda istota myśląca powinna rządzić się własnym rozumem i podejmować odpowiedzialne decyzje, nie zważając ani na kogokolwiek ani na cokolwiek. Dlatego też trudno mówić o kulturze Elfów jako o zespole zwyczajów i tradycji, bo nic takiego po prostu nie było. Dążeniem Elfów było zawsze udoskonalenie harmonii w świecie i nad tym oni pracowali aż do czasu Odejścia. Elfy mieszkali w lasach, budowali tam zarówno miasta jak i tymczasowe obozowiska. Ich rzemiosło wyróżniało się elegancją i prawdziwym mistrzostwem. Ich jedynym materiałem budowlanym było martwe drewno i kamień, a broń wyrabiali z nieznanego metalu, źródło którego jest równie nieznane, albowiem nie znaleziono dotąd żadnych śladów górnictwa elfickiego na terenie Elfidy. Mówiąc natomiast o religii trzeba zdać sobie sprawy, że nasze pojęcia "wiara" i "religia" nie pasowały do światopoglądu Elfów, zawartego w doktrynie Kościoła Elfickiego (zapisanego w języku ludzkim). Była to raczej filozofia, czy też sposób życia, albo spojrzenie na świat ludu elfickiego. Podstawą tego światopoglądu była jedność istot myślących z naturą, powszechne braterstwo, wewnętrzna wolność i odpowiedzialność za swoje czyny. Kościół Elficki był zrzeszeniem Mistrzów, zadaniem których było wychowanie i kształcenie młodzieży. Takiego mędrca nazywano w Elfidzie baleal (elf. bale-al - "opiekun (stróż) harmonii") i jego funkcja było prostowanie błędów i wysiłek na rzecz zachowania równowagi. Elfowie sądzili, że źródłem zła jest strach, a lekarstwem na strach jest miłość i wolność. Dlatego też Mistrzowie unikali dawania rad i udzielania odpowiedzi, a jedynie pobudzali umysł swoich uczniów pytaniami, aby mogli oni sami dojść do właściwej odpowiedzi. Taka była misja Kościoła Elfickiego i taką pozostała aż do dnia dzisiejszego - ukazywać ludziom drogę do wolności, nie mówiąc jednak, jaka ona jest. Każdy bowiem musi znaleźć własną, niepowtarzalną drogę, o której nikt nie wie i wiedzieć nie może.
Gospodarka
Gospodarka Elfidy jest umiarkowanie rozwinięta. Jednak bardzo dobrze rozwija się tutaj rolnictwo, liczne są szczególnie uprawy kakao w centrum prowincji, bawełny przy rzece Granikkos od północy po południe, trzciny cukrowej w okolicach jeziora Geashen. Zwierzęta hodowlane Elfidy to przede wszystkim bydło rogate, które najczęściej występuje w centralnej części prowincji. W Elfidzie nie jest jak dotąd rozwijany przemysł, nie ma tutaj żadnych ośrodków przemysłowych, miasta są czyste, nie są nawet konieczne spalarnie odpadów. Wszystkie odpady są wywożone do innych prowincji. Dba się tutaj o florę i faunę. Korzysta się z elektrowni wodnych, a nie np. węglowych. Elfida ma gospodarkę dopasowaną do swoich potrzeb, jest umiarkowana i nie trzeba jej dalej rozwijać, ponieważ obecny poziom życia w Elfidzie nie zmusza do rozwijania gospodarki.
Demografia
Prowincja Elfida jest zamieszkiwana w 49% przez mieszkańców miast, ponad 50% żyje na wsi. Z miast tylko dwa przekraczają 100 tysięcy mieszkańców. Są to Paolopolis 113,451 oraz Elfidias, które posiada 244,729 mieszkańców. Całość ludności Prowincji Elfida to 1 488 231 mieszkańców.
Największe miasta Elfidy
Największe miasta Elfidy to miasta, które przekraczają 80,000 mieszkańców:
- Elfidias (244,729)
- Paolopolis (113,451)
- Fnateropolis (99,412)
- Editburg (88,000)
- Aard Mine (82,256)
- Elaine Dol (81,997)
- Svevia
- Silva Rerum
- Sergijevsk
- Mons Reale
Dane powyższe są już niepewne, niedługo przeprowadzony zostanie nowy spis mieszkańców prowincji Elfida, który poda prawdziwą ilość mieszkańców. Zakłada się, jednakże, że miasto Elaine Dol posiada ok. ponad 84,000 mieszkańców, natomiast Aard Mine (była kopalnia złota i chromu) ok. 83,000. Jest więc możliwość, że Elaine Dol przesunie się na 5 miejsce w rankingu najbardziej zaludnionych miast prowincji Elfida.
