Korona (Regalium)

Korona (łac. corona, wieniec) jest najpowszechniejszym atrybutem władzy króla, a czasem księcia, używanym od Średniowiecza. Korona jest noszona na głowie monarchy.

W starożytności rolę korony pełnił wieniec, typowo z liści laurowych. W armii rzymskiej wieńce były nagrodą dla wyróżniających się żołnierzy (funkcjonalny odpowiednik obecnych orderów, np. corona muralis - odznaczenie dla pierwszego, który wdarł się na mury obleganego miasta) i, w zależności od zasług, miały różne kształty i były z innych materiałów (od trawy do złotych listków). Złoty wieniec stał się stąd oficjalnym atrybutem cesarza rzymskiego jako zwierzchnika armii.

W późniejszych czasach koronę wykonywano jako metalową obręcz, zwykle ze złota lub srebra. Korona mogła zawierać również klejnoty i inne elementy dekoracyjne. Raz wykonana korona dla jednego władcy przechodzi na jego następców. W wielu monarchiach wykonywane były zgodnie z nowszą modą nowe korony, czasem stare bywały modernizowane. Najstarsze korony, nawet nieużywane podczas uroczystości koronacyjnych, przechowywane były jako szczególnie cenne relikwie świadczące o kontynuacji historycznej państwa. Podczas procesu koronacji głównym elementem uroczystości jest włożenie korony na głowę monarchy.

Z czasem pojęcie "korony" rozszerzyło się i zaczęło oznaczać całe państwo (np. korona francuska, korona angielska itd. - ale nie korona Francji, Anglii). Korona polska (łac. Corona Regni Poloniae) to obszar należący do Królestwa Polskiego, w odróżnieniu od Litwy, czyli Wielkiego Księstwa Litewskiego.