Morvan Miliste

Nazwa "Morvan Miliste" (Milicja Morwańska) odnosi się do dwóch różnych organizacji - jedna to polityczna grupa pielęgnująca tradycje dawnej straży miejskiej Morwieńca, działająca w okresie 1843-1918, druga to wywodząca się częściowo z pierwszej oficjalna formacja porządzkowa działająca na terenie Morwieńca i w dawnej prowincji Morvan w latach 1942-1969 i ponownie od 2006.

Rodowód Milicji

Różnie można datować początki Morwańskiej milicji. Początkowo, we wczesnym średniowieczu, osada Scrios atha Morvan wynajmowała dotychczasowe bandy zbójeckie plądrujące okolice, aby chronili ją przed napadami innych band (tzw. "Tuisceanach Coill" - "Przymierze Leśne"). Po podporzadkowaniu sobie Morvanu, najpierw przez Księstwo Trzyczaszkowskie, a potem przez Królestwo Lazarii, Morwieniec, korzystając z pozostawionej mu dosyć szerokiej swobody, powołał stałą straż miejską (Baile Garda).

Powstanie Kalafoniksa

Podczas powstania Eoghana Kalafoniksa w 1839 r. strażnicy brali udział w walkach i szkolili powstańców. Po upadku powstania, straż została rozwiązana, a funkcje porządkowe przejeło lazarskie wojsko, stanowiące garnizon.

Tajna organizacja Gardy

Już w 1843 kilka rodzin utrzymujący tradycje Gardy postanowiło zorganizować tajną organizację, która kontynuowała by szkolenie strażników. Przez krótki okres odwilży za panowania Ludwika Spokojnego działała ona jawnie, następnie ponownie zeszła do podziemia.

Zmiana charakteru organizacji

Około roku 1889 dokonała się zmiana we władzach organizacji i jej charakterze. Do głosu doszli młodzi aktywiści, związani ściśle z ideami wandeizmu, oddaleni od dotychczasowych ideii separatyzmu morwańskiego. W związku z tym Garda została przemianowana na Morvan Miliste. Pozostawała ona przez cały czas w kontakcie z wandeistami w całej Sarmacji.

Wojna lazarska, walka u boku SAL

Dlatego też, kiedy wybuchła wojna z Precelkhandą, Milicja rozpoczeła przygotowania do zbrojnego powstania. Kiedy jesienią 1916 r. w morwańskie góry Czarne wycofały się z Gelloni siły Sarmackiej Armii Ludowej na czele z tow. Wandą, Milicjanci spontanicznie przystąpili do walki, wspierając SAL sprzętem, ochotnikami i zaopatrzeniem. Wkrótce jednak koncentracja sił Scholandzkich zmusiła SAL do wycofanie się do Mirii. Dowództwo Morvan Miliste wraz z częścią sił wycofało się razem z nimi, pozostałe siły były zmuszone do przejścia ponownie do podziemia.

Ponowna okupacja, udział w Konfederacji

To, wraz z przeprowadzonymi przez Lazarskie wojsko śledztwami, które doprowadziły do schwytania i rozstrzelania większości kadry kierowniczej Milicji pozostałej w ojczyźnie, sprawiło że Milicja znacznie osłabła. Na pierwszy plan wysunęła się natomiast dowodzona przez Micheala O'Rhada Morvan Poblachta Arm (Morwańska Armia Republikańska). Programowo była to organizacja separatystyczna, dążąca do utworzenia niepodległego państwa morwańskiego. Wykorzystując fakt, że SAL angażował większość sił okupantów, w lipcu 1917 roku MPA wymusiła na istniejących, ale zdezorganizowanych i rozitych komórkach Milicji współpracę, efektem której było powstanie. W miarę szybko udało się wyprzeć niewielkie siły Lazarii, wkrótce potem powołano Konfederację Wolnych Republik Morwańskich, w której przedstawiciele Milicji otrzymali pewien zakres władzy.