Hrabstwo Ermena

POWSTANIE HRABSTWA

Hrabstwo Ermeny zostało utworzone dnia 15 marca 2013 roku na podstawie postanowienia książęcego o nadaniu ziemi Jego Ekscelencji Hansowi wicehrabiemu von Witt, mieszkańcowi Alhambry (Palatynat Furlandia - Dreamland). Decyzja o nadaniu ziemi opierała się na Prawie lennym Zjednoczonego Księstwa Furlandii i Luindoru. Stolicą hrabstwa jest Osada Ermena polozona nad Morzem Południowofurlandzkim.

GEOGRAFIA

Hrabstwo Ermeny położone jest w Palatynacie Furlandzkim, w północnej części wyspy Wielka Furii i obejmujące obszary Półwyspu Helmarskiego, Wzgórz Ermeńskich i Niziny Erycyjskiej.

Kraina ta oblewana jest przez Morze Południowofurlandzkie na zachodzie, Cieśninę Alhambryjską na północy oraz Morze Zdradliwych Wód na wschodzie, z granicą lądową oddzielającą lenno od pozostałych terenów palatynatu biegnącą równoleżnikowo od punktu znad Morza Południowofurlandzkiego o współrzędnych geograficznych w przybliżeniu: 61°W, 16°N linią po łuku w głąb lądu do stóp Wyżyny Pizyńskiej, następnie odbijając w kierunku północno-wschodnim, do punktu nad Morzem Zdradliwych Wód o współrzędnych geograficznych w przybliżeniu:

59°W, 16°N.

Najwyższym punktem wysokościowym jest góra Erg (784 m n.p.m.). Dużym zainteresowaniem wśród turystów cieszy się także góra Witt (751 m n.p.m.) nazwana tak od imienia rodowego hrabiego, zamieszkałego w pobliskiej osadzie. Największym jeziorem jest znajdujące się na południowym wschodzie Jezioro Zakola, a najdłuższą rzeką Erycja, której źródło znajduje się w Wzgórzach Ermeńskich jednak ujście leży poza granicami hrabstwa.

PRZYRODA I ROLNICTWO

Hrabstwo Ermeny, mimo stosunkowo niewielkiej powierzchni, posiadają bardzo bogaty świat flory i fauny. Między innymi dzięki temu ta część Wielkiej Furii cieszy się ogromną popularnością wśród turystów.

W lasach może dojść do sytuacji wyjątkowych jak np. spotkanie z dzikiem. Nie należy jednak obawiać się na zapas i pamiętać, że dzikie zwierzę bardzo rzadko przejawiają agresje. Chyba, że czują się zagrożone lub opiekują się potomstwem.

Na terenach hrabstwa występują głównie: ryś, lis, dzik, sarna, zające, ryjówki, dzikie kaczki, bażanty, kuropatwy.

Najbardziej wytrwali mają szanse ujrzeć na niebie szczególnie rzadki okaz bociana.

Rolnictwo jest jednym z działów ermeńskiej gospodarki, którego podstawowym celem jest dostarczanie płodów rolnych. Jednym z głównych czynników sprzyjających rozwojowi uprawy roli i roślin, a także chowu i hodowli zwierząt jest równinne i pagórkowate ukształtowanie powierzchni terenu.

Rolnictwo: uprawa pszenicy, ziemniaków, lnu i buraków cukrowych. Leśnictwo: wycinka drzew z Puszczy Ermeńskiej. Hodowla: bydło, trzoda chlewna.

Jakość gleb: - ok. 60% powierzchni gruntów ornych zajmują gleby średnio przydatne dla rolnictwa (dające plony = 100% normy), do których należą: gleby płowe, brunatne wyługowane i deszczowo-glejowe z piasków i glin zwałowych oraz gleby rdzawe, bielicowe i bielice; - ok. 30% powierzchni gruntów ornych zajmują gleby korzystne dla rolnictwa (dające plony = 105% normy), do których należą: gleby brunatne właściwe i wyługowane, gleby płowe, brunatne wyługowane i deszczowo-glejowe z lessów oraz rędziny; - ok. 10% powierzchni gruntów ornych zajmują gleby bardzo korzystne dla rolnictwa (dające plony = 120% normy), do których należą: czarnoziemy i szare gleby leśne, czarne i szare ziemie oraz mady.

PRZEMYSŁ

Przemysł rybacki obejmuje pozyskiwanie ryb, innych zwierząt i roślin w celach spożywczych. Głównym akwenem

połowów jest Morze Południowofurlandzkie oraz rzeki Erycja, Ermenka i Wittynia. Najpopularniejsze gatunki morskie poławiane w ermeńskiej strefie ekonomicznej to: dorsz, łosoś, śledź, makrela i szprot. Wśród gatunków słodkowodnych przeważają płoć, sandacz, leszcz i okoń.

Przemysł spożywczy w Ermenie polega na wytwarzaniu produktów i połproduktów przeznaczonych do spożycia. Najpopularniejsze produkty wytwarzane na miejscu to produkty mięsne, nabiałowe, pieczywo.

Przemysł drzewno-papierniczy wykorzystuje do produkcji obróbke określonych gatunków drzew. Dużą popularnością cieszą się produkty meblarskie, sklejki, drewniane materiały podłogowe oraz papier.

Zasoby naturalne: złoża miedzi, siarki, soli kamiennej i kilku różnych kruszyw surowców skalnych.