Wolna Republika Morvan

Wolna Republika Morvan
Saorse nPoblacht na Morbhan

Język(i) urzędowe	Polski,Morwański
Stolica	Scrios atha Morvan
Ustrój polityczny	Republika
Głowa państwa	Lord Protektor Michał O'Rhada
Szef Rzadu	Lord Protektor Michał O'Rhada
Religia państwowa	brak
Uzyskanie niepodległości	15 czerwca2007
Waluta	liathróida
Hymn państwowy	"Umiłowanie wolności"
Kod samochodowy	WRM
Domena internetowa	morbhan.org

Wolna Republika Morvan (morv. Saorse Poblachta na Morvan) jest niepodległym państwem znajdującym się w południowo-centralnej części wyspy Sarmacji. Oderwała się od Księstwa Sarmacji 15 czerwca 2007 r. i po krótkiej, ale zwycięskiej kampanii odparła atak Książęcych Sił Zbrojnych, utrzymując swą niepodległość. Księstwo Sarmacji nie uznaje państwowości Wolnej Republiki Morvan, która jednak uzyskała pewne uznanie na arenie międzynarodowej, między innymi przez Mandragorat Wandystanu, Królestwo Elderlandu i Republikę Interlandu.

Od 18 listopada, do Wolnej Republiki Morvan należą też ziemie Tuolelenkki, włączone jako dominium, a od 12 marca również terytoria Samundy, które określa się mianem Cesarstwa Samundy

Władze

Starodawne berło Taoiseacha (IV w. n.e.)

W Wolnej Republice Morvan, zgodnie z postanowieniami Najwyższego Instrumentu Rządu, niemal nieograniczoną władzę posiada Lord Protektor, jednak większość jego decyzji jest szeroko konsultowana społecznie, istnieje też mechanizm jego odwołania. Poza tym władzę posiada także Rada Ochrony Republiki, której członkowie powoływani są przez Lorda Protektora. Pełnią oni funkcje parlamentu, mogą też otrzymywać kompetencje wykonawcze z rąk Lorda Protektora, stanowiąc wtedy odpowiedników ministrów. Władzę sądowniczą sprawuje Trybunał Republiki, pod przewodnictwem Lorda Cenzora. Jest to sąd jedno-instancyjny, pełni też rolę sadu konstytucyjnego.

Gospodarka

Obecnie Wolna Republika Morvan jest w trakcie integracji do Wandejskiego systemu Cintra II. Jej zakończenie nastąpi prawdopodobnie do końca 2007 roku. Walutą WRM są liathróida.

Geografia

Źródło

Kraina ta pokryta jest w większości zalesionymi górami i wzgórzami, a także wieloma otwartymi zbiornikami wodnymi - stąd też dawniej zwana była Krainą Sarmackich Stawów. Na północy prowincji znajduje się masyw gór Czarnych - nazwanych z powodu głównego budulca - czarnych bazaltów. Ich najwyższy szczyt to Księża Kosa, będąca wygasłym wulkanem. Klimat na północy jest surowy, ale nie bardzo zimny. Niezbyt duże są też opady, a gleba jest średnio żyzna, stąd więcej tu pasterzy, którzy wypasają w dolinach krowy, a w górach kozy i owce, niż rolników, którzy skupiają się tylko dokoła jeziora i w okolicy kilku głównych rzek.

Mimo to, Morvan uważa się za jedną z najpiękniejszych krain wyspy Sarmacji - wzgórza pokryte są lasami iglastymi lub wrzosowiskami, a jeziora są w większości czyste i głębokie. Środowisko jest tu w większości nienaruszone, a kraj sprawia często wrażenie, jak gdyby zatrzymał się w czasie dawno temu. Władze promują zdorwy tryb życia, w tym np. poruszanie się pieszo, konno, rowerami czy wozami, samochody są nieco bardziej rozpowszechnione tylko w miastach, ale i tam istnieją duże restrykcje co do ich wykorzystywania.

Oddzielną klimatycznie krainą jest południe, czyli rejony Złotego Wybrzeża (Cósta Óir) i Shannon. Na Złotym Wybrzeża klimat jest śródziemnomorski, znajdziemy tam typowe dla takich rejonów gaje oliwne i winnice. Shannon ze względu na swoją geograficzną odrębność ma klimat zgoła różny od całej reszty wyspy.

Historia

Historia Morvanu, jako niepodległego państwa oraz jako części innych państw jest długa i obfitująca w wiele zwrotów. Generalnie, Morvanowi mimo wielu prób jego zniszczenia, czy to przez najazdy, czy to przez próby wykorzenienia jego kultury, zawsze udawało się przetrwać, choć z każdej próby wychodził coraz bardziej osłabiony.

Wojny na terenie Morvanu zwykle, choć nie zawsze, wyglądały podobnie - większość ataków było rozbijanych, z wykorzystaniem zewnętrznego wroga jako siły jednoczącej zwykle podzielone plemiona i frakcje wewnątrz Morvanu oraz korzystnego do obrony ukształtowania terenu, z kolei większość wypraw wojennych Morwańczyków, z powodu niesnasek miedzy wodzami, czy też dowódcami, było krótkotrwałych, a kiedy wykraczały poza zwykle rejzy łupieskie, najczęściej ponosiły one klęski, choć i od tej reguły jest kilka odstępstw.

Ostatecznie jednak dużą część historii Morvan, ziemie te poddane był najazdom czy też okupacjom, które wyniszczały silny z początku naród, ostatecznie doprowadzając go na krawędź upadku. Powstanie Wolnej Republiki Morvan jest szansą na odbudowę sił narodu morwańskiego, który po raz pierwszy od dawna z nadzieją patrzy w przyszłość.

Podział administracyjny

Wolna Republika Morvan dzieli się na 6 hrabstw, zarządzanych przez Earlów i 3 wolne miasta kierowane przez Lordów Majorów. Podział ten wynika po części z historycznych uwarunkowań, ma też na celu zapobieżenie niepotrzebnych rywalizacji regionów o status najważniejszego poprzez wydzielenie największych miast jako oddzielnych jednostek administracyjnych.

Mieszkańcy

Tradycyjne tancerki Morvańskie

Morwańczycy są narodem o pochodzeniu celtyckim, taki też jest ich język, pierwotna religia i kultura. Z latami okupacji Sarmackiej, wielu zostało zsarmatyzowanych, a język został w sporej części wyparty przez sarmacki. Liczbę etnicznych Morwańczyków zmniejszyły także wielokrotne ich pogromy przez agresorów, w tym przeprowadzona na wielką skalę operacja nazwana "KL Morvenau". Mimo to, obecnie naród ten podnosi i rozwija się.

Kultura

Specyficzna celtycka kultura i religia są jednymi z głównych aspektów Wolnej Republiki, funkcjonują między innymi gazeta (Morbhan Aralt), a także Instytut Historii Morvan, będący głównym ośrodkiem naukowo-kulturalnym WRM. Prowadzone są kursy i egzaminy z pierwotnego języka morwańskiego.

Linki

• Strona główna Wolnej Republiki Morvan
• Morbhan Poblachta Arm - siły zbrojne WRM
• Instytut Historii Morvan