Konflikt sukcesyjny w Skarlandzie

Konflikt sukcesyjny w Skarlandzie
Data: 15 sierpnia 2013 - 19 września 2013
Miejsce: Skarland
Terytorium: Półwysep skarlandzki
Przyczyna: walka o władzę nad Skarlandem i zdominowanie go przez kraje Rady
Wynik: Utrzymanie władz konstytucyjnych przy władzy
Strony Konfliktu
Skarland	Skarland Rotria Francja Nordia RON Estella Wschodnia Republikanie
Dowódcy
Eleonora de Medici de Catalán Francisco Vazquez de Saavedra Norbert I de Catalán	Manuel de Catalán† Andreas I de Catalán Lorenzo de Medici de Catalán Carlos de Molina† August IV Bierzyński de Medici Einar I Bjørn Jean-Pierre Lavandier
Siły
Siły i Korpusy Bezpieczeństwa Państwowego Królestwa Skarlandu	brak

Konflikt sukcesyjny w Skarlandzie lub Wojna o sukcesję skarlandzką - konflikt pomiędzy konstytucyjnymi organami państwa (IOON i Rząd Narodowy) a niekonstytucyjnym Rządem na uchodźstwie w Nordii. Konflikt trwał od 13 sierpnia 2013 do 19 września 2013. Ostatecznie władze konstytucyjne utrzymały się.

Tło historyczne

Naród skarlandzki nie zaakceptował decyzji Króla Andreasa o adopcji i przyznaniu praw do tronu Manuela de Catalán (13 lipca 2013) i Ciro Andresa de Catalán (14 lipca 2013 - opinia publiczna uznała te osoby za niegodne praw do tronu, oburzenie wewnętrzne wzmagał fakt, że Król chciał abdykować zaraz po adopcjach dwóch książąt co uczynił 18 lipca 2013. Skutkowało to natychmiastowym wprowadzeniem regenta, który miał pełnić obowiązki w imieniu Króla elekta Manuela do czasu aż ten będzie gotowy do objęcia tronu. 16 sierpnia 2013 Manuel wraz z Andreasem i przedstawicielem Państwo Kościelne Rotria IIRotrii uznali regencję za niekonstytucyjnie przedłużoną podczas gdy zarówno Konstytucja Królestwa Skarlandu ani żadna inna ustawa czy dekret nie normują czasu trwania regencji. 15 sierpnia 2013 Norbert I de Catalán zrezygnował z funkcji regenta i na to miejsce Przewodniczący IOON powołał Eleonorę de Medici de Catalán, która po detronizacji Manuela 27 sierpnia 2013 została proklamowana Królową Skarlandu (oficjalnie władcą Królestwa Skarlandu została w dniu 28 sierpnia 2013 po wygłoszeniu w Kortezach Generalnych przysięgi królewskiej.

Przewroty i zamachy

Secesja Estelli Wschodniej

16 sierpnia 2013 wykorzystując niestabilną już sytuację państwa nieaktywna wicekrólowa Estelli Wschodniej dokonała aktu secesji wobec niezgodności z Konstytucją Królestwa Skarlandu oba kraje do dziś pozostają w stanie formalnej wojny.

Pucz Sierpniowy

Przeprowadzony w dniu 31 sierpnia 2013 przez Francisco Vazquez de Saavedra, stłumiony 1 września 2013 dzięki wsparciu Norberta I de Catalán, przeciwko organizatorowi puczu władze konstytucyjne po konsultacjach z Królową odstąpiły od wymierzenia jakich kolwiek konsekwencji.

Rewolucja republikańska

Ruch republikański pod przewodnictwem Carlosa de Molina został zapoczątkowany 3 września 2013 a władzę przejął 13 września 2013 wszczynając bunty w wielu miastach a także powołując Skarlandzką Radę Narodową i Rząd Tymczasowy, skutkowało to wyprowadzeniem wojsk na ulice i liczne zniszczenia w miastach, w których rewolucjoniści republikańscy mieli swoje umocnienia - najzacieklej bronili się w Kordobie gdzie zniszczono praktycznie całe miasto.

Zestrzelenie samolotu Króla elekta

24 sierpnia 2013 Król elekt Manuel postanowił uciec z kraju na pokładzie samolotu linii Skarland Air, których był właścicielem. Pomimo zamkniętej przestrzeni powietrznej nad Skarlandem samolot wystartował z lotniska w Santa Cruz del Sur, krótko po starcie samolot przechwyciły myśliwce obrony powietrznej i w wyniku braku reakcji na wezwania do lądowania samolot został zestrzelony w okolicy stolicy: Walencji, samolot wpadł do zatoki walenckiej. Zwłoki króla elekta wyłowiono dopiero 4 września 2013, miejsce pochówku zostało utajnione.