Nowa Micropedia jest jeszcze w fazie beta. W razie problemów, napisz maila na pomoc@wiki.mikronacje.info albo zgłoś go na kanale na Mikronacyjnym Discordzie!
Język wschodnio-skarlandzki
Język wschodnio-skarlandzki (wsc. la idyoma scarlaniol-oriental, także scarlaniol) - język należący do grupu jezyków romańskich, powstały w wyniku wymieszania się języka hiszpańskiego (którym mówili skarlandcy kolonizatorzy Estelli Wschodniej) z jezykami miejscowymi; zauważalne są także wpływy języka polskiego i portugalskiego, zwłaszcza w dialektach południowych występujących przy granicy z Rzeczposopolitą Obojga Narodów. Obecnie niemal całkowicie wymarły (obecnie mówi nim mniej niż 7% ogółu mieszkańców Estelli Wschodniej), planowane są próby rekonstrukcji języka. Nie posiada statusu języka urzędowego
Alfabet
Język wschodnio-skarlandzki zapisywany jest przy pomocy 22 liter alfabetu łacińskiego, przystosowanego do jego potrzeb.
A /a/, B /be/, C /ce/, CH /che/, D /de/, E /e/, F /ef/, I /i/, J /jota/, K /ka/, L /el/, M /em/, N /en/, O /o/, P /pe/, R /er/, S /es/, T /te/, U /u/, V /uve/, Y /i rea/, Z /set/
Wymowa na ogół zblizona jest do polskiej, jedak z kilkoma wyjątkami
- ni jest odpowiednikiem hiszpańskiego ñ wymawiane jak polskie ń
- ea jak a
- eu, au u wymawiane jest tu jak polskie ł
- z jak polskie s
- es jak ess
- i przed samogłoską ulega wydłuzeniu; brzmi jak polskie j
- j jak polske, dźwieczne h
- y jak polskie j
- ch jak polskie cz
Interpunkcja
Język wschodnio-skarlandzki przyjoł z języka hiszpańskiego charakterystyczne dla niego znaki interpunkcyjne ¿ (stawiany przed pytaniem) i ¡ (stawiany przed wykrzyknieniem). Używa się ich na początku zdań zakończonych odpowiednio znakiem zapytania i wykrzyknikiem.
Gramatyka
Rzeczownik
W jezyku wschodnio-skarlandzkim istnieją 2 osoby gramatyczne (podobnie jak w hiszpańskim, czy francuskim): męski i zeński. Rzeczowniki rodzaju męskiego kończa się z reguły na -o, a żeńskiego na -a, lub -syo
Rodzajnik
Rzeczowniki są zreguły w jezku skarlandzkim poprzedzone rodzajnikami. Wyróznia się dwa rodzaje rodzajników
- określony (dla męskich w liczbie pojedyńczej lo, w liczbie mnogiej los; żeńskich w liczbie pojedyńczej la, w liczbie mnogiej las)
- nieokreślony (dla męskich w liczbie pojedyńczej un lub uno; żeńskich w liczbie pojedyńczej una; w liczbie mnogiej dus)
na przykład:
- la idyoma - język, mowa
- lo rayno - królestwo
Czasowniki
Czasowniki w języku skarlandzkim należą z reguły do jednej grupy koniungacyjnej określanej końcówką -ar. Podlegają odmianie przez osoby, liczby, czasy i tryby
Czasowniki regularne
| osoba | odmienony czasownik javlar-mówić |
końcówka | |
|---|---|---|---|
| teraźniejszy | |||
| Io | javlo | -o | |
| To | javla | -a | |
| el/ela/ustedo/usteda | javle | -e | |
| nosotros/nosotras | javlos | -os | |
| bosotros/bosotras | javles | -es | |
| ele/elas/ustedos | javlas | -as | |
Przymiotnik
Przymiotnkiki zreguły kończa się na
- odmienne przez osoby -ol
- nieodmienne przez -a, -o, -e, -isale
Przymiotniki odmienne wymieniają o na a, gdy opisują żeńskie osoby gramatyczne; np. la idyoma scarlaniol-oriental
